3 πολύτιμοι τρόποι για την αντιμετώπιση της ανάρμοστης συμπεριφοράς των νηπίων

Στεναγμός, όλοι οι γονείς έχουν βρεθεί εκεί. Το ξέσπασμα θυμού στο σούπερ μάρκετ . Το αίτημα να φέρετε το πιάτο του δείπνου που αντιμετωπίζεται με σταυρωμένα χέρια και σθεναρή άρνηση. Η κωλυσιεργία που καθιστά φαινομενικά αδύνατο να βγείτε από την πόρτα το πρωί. Γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν τα απλά πράγματα που τους ζητάτε;

Μπορεί να υπάρχουν αμέτρητες απογοητευτικές συμπεριφορές που επιδεικνύουν οι μικροί σας άγγελοι. Στο νέο βιβλίο της Danielle M. Dick  “Ο κώδικας του παιδιού” , αφιερώνει πολύ χρόνο για να ξεδιπλώσει από πού πηγάζει η προκλητική συμπεριφορά και να περπατήσει μέσα από επιστημονικά τεκμηριωμένες στρατηγικές για τη βελτίωση της συμμόρφωσης των παιδιών με διαφορετικές προδιαθέσεις .

Ποιοι είναι οι τρόποι που θα σας βοηθήσουν στην βελτίωση της συμπεριφοράς των παιδιών;

1. Επικεντρωθείτε στα θετικά

Φανταστείτε για ένα δευτερόλεπτο ότι ο σύντροφός σας σας ακολουθούσε σε όλο το σπίτι επισημαίνοντας όλα τα σημεία που χρήζουν βελτίωσης. “Αγάπη μου, βιάσου! Πρέπει να ετοιμαστείς για τη δουλειά!” “Μωρό μου, φρόντισε να πηγαίνεις την οδοντόβουρτσα στο πίσω μέρος των δοντιών σου όταν βουρτσίζεις τα δόντια σου”. “Γλυκιά μου, σε παρακαλώ, δίπλωσε τα ρούχα πιο προσεκτικά”. Ή φανταστείτε ότι το αφεντικό σας σας έδωσε μια λίστα με 20 πράγματα που όλα χρειάζονται άμεση βελτίωση, αλλά όταν παραδίδετε ποιοτική δουλειά στην ώρα της, δεν λέει τίποτα.

Αυτά τα σενάρια πιθανόν να δημιούργησαν μια αρκετά δυσάρεστη αντίδραση, αλλά αυτό γίνεται με τα παιδιά σας όλη την ώρα. Έχετε την καλή πρόθεση να προσπαθήσετε να διαμορφώσετε τη συμπεριφορά τους με θετικό τρόπο -όπως ακριβώς έκανε ο εφιαλτικός σύντροφος ή το αφεντικό- αλλά είναι εντελώς αναποτελεσματικό, επειδή σε κανέναν δεν αρέσει κάποιος να επισημαίνει συνεχώς όλα τα σημεία που πρέπει να βελτιωθεί. Είναι απλώς υπερβολικό, οπότε δεν εμπνέει καμία αλλαγή προς την επιδιωκόμενη κατεύθυνση.

Ιδού η γονεϊκή σας πρόκληση: Για την επόμενη μέρα, προσπαθήστε να σχολιάζετε μόνο την καλή συμπεριφορά του παιδιού σας. Επισημάνετε όλα τα πράγματα που κάνει το παιδί σας και τα οποία εκτιμάτε, όσο μικρά κι αν είναι. “Ευχαριστώ που σηκώθηκες από το κρεβάτι όταν σε ξύπνησα σήμερα το πρωί” (αντισταθείτε στην παρόρμηση να αναφέρετε ότι δεν βούρτσισε τα δόντια του όπως του ζητήθηκε). “Ευχαριστώ που έβαλες τα παπούτσια σου”. “Μου αρέσει που έφαγες το δείπνο σου τόσο ωραία”. “Ήταν υπέροχο που εσύ και το αδελφάκι σου δεν τσακωθήκατε στο αυτοκίνητο”.

Πολύ συχνά, όταν τα παιδιά μας συμπεριφέρονται με τον τρόπο που θέλετε -ένα ήρεμο δείπνο ή μια ήσυχη βόλτα με το αυτοκίνητο- το αγνοείτε. Συνεχίζετε ήσυχα τη μέρα σας. Όταν όμως χτυπούν το αδελφάκι τους ή αρνούνται να ντυθούν, αυτό πάντα προκαλεί αντιδράσεις! Τα παιδιά λατρεύουν τις ανταμοιβές (όλοι μας δεν τις λατρεύουμε;!) και ο έπαινος και η προσοχή από τους γονείς είναι μια ισχυρή μορφή ανταμοιβής. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η θετική ανατροφοδότηση των παιδιών για την καλή συμπεριφορά οδηγεί στην πραγματικότητα σε περισσότερη καλή συμπεριφορά και σε λιγότερη κακή συμπεριφορά. Ξεκινήστε κάνοντας μια συνειδητή προσπάθεια να εστιάζετε, και να σχολιάζετε με ενθουσιασμό, την καλή συμπεριφορά του παιδιού σας – ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται απλώς μια βόλτα στο σούπερ μάρκετ που είναι καθημερινά αδιάφορη.

2. Να είστε γενναιόδωροι με τις ανταμοιβές και να χρησιμοποιείτε τις συνέπειες με φειδώ

Πολύ συχνά, οι γονείς κάνουν λάθος στην αναλογία των ανταμοιβών και των συνεπειών. Εστιάζουν στις προκλητικές συμπεριφορές των παιδιών και στο πώς θα τις διορθώσουν. Είναι κατανοητό: αυτά είναι τα κομμάτια που σας τρελαίνουν περισσότερο!

Αλλά ακούσια γίνεστε το αφεντικό για το οποίο δεν θα θέλατε να δουλέψετε. Πολύ συχνά το προεπιλεγμένο γονικό σας αντανακλαστικό είναι να χρησιμοποιήσετε τις συνέπειες ως έναν τρόπο να παρακινήσετε τα παιδιά σας να συμπεριφερθούν. Σταματήστε αυτή τη συμπεριφορά διότι αν η κακή συμπεριφορά συνεχίζεται, το διπλασιάζετε, με την ιδέα ότι η συσσώρευση των συνεπειών θα προσφέρει περισσότερα κίνητρα.

Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι αυτό δεν λειτουργεί. Υπάρχουν, ωστόσο, τρόποι να χρησιμοποιήσετε τις ανταμοιβές και τις συνέπειες για να κάνετε το παιδί σας να συμπεριφερθεί όπως θέλετε- αλλά πρέπει να εφαρμοστούν με συγκεκριμένο τρόπο για να λειτουργήσουν!

3. Λύστε προβλήματα μαζί με το παιδί σας

Οι γονείς, συχνά νιώθουν ότι όλα εξαρτώνται από εκείνους για να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά του παιδιού. Έχω μερικά καλά και μερικά κακά νέα για εσάς. Πρώτα τα κακά νέα: αν έχετε προσπαθήσει ποτέ να δέσετε ένα μικρό παιδί που ουρλιάζει και στριφογυρίζει σε ένα κάθισμα αυτοκινήτου, ξέρετε ότι είναι πολύ δύσκολο να αναγκάσετε κάποιον να κάνει κάτι που δεν θέλει -ανεξάρτητα από την ηλικία ή το μέγεθός του! Το άτομο που έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στη συμπεριφορά του παιδιού σας είναι…το παιδί σας.

Να λοιπόν τα καλά νέα: Αυτό σας απαλλάσσει από την πίεση! Σημαίνει ότι δεν είστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Πολύ συχνά επιβάλλουν στα παιδιά  τις ιδέες τους για το πώς θα κάνουν τα παιδιά να συμπεριφέρονται. Αν έχετε ένα παιδί με υψηλή συναισθηματικότητα , το οποίο είναι πιο φυσικό να είναι επιρρεπές στη στεναχώρια και την απογοήτευση, φανταστείτε πώς πρέπει να νιώθει γι’ αυτό το παιδί να έχει κάποιον άλλον να του επιβάλλει συνεχώς τη θέλησή του -απογοητευτικό! Αυτό δημιουργεί έναν αρνητικό βρόχο ανατροφοδότησης. Το παιδί αναστατώνεται εύκολα, ο γονιός επιβάλλει συνέπειες, το παιδί αναστατώνεται περισσότερο – και το επόμενο πράγμα που καταλαβαίνετε είναι ότι όλοι είναι εκνευρισμένοι και η συμπεριφορά δεν είναι πιο κοντά στο να βελτιωθεί.

Ο τρόπος για να σπάσετε αυτόν τον κύκλο είναι να συνεργαστείτε με το παιδί σας, αντί να προσπαθείτε να λύσετε το πρόβλημα μόνοι σας. Μιλήστε με το παιδί σας για την προκλητική συμπεριφορά: Ρωτήστε το γιατί χτυπάει το αδελφάκι του, ή γιατί αρνείται να βουρτσίσει τα δόντια του, ή γιατί πετάει τα παιχνίδια του. Ανακαλύψτε ποια είναι τα εναύσματα της προκλητικής συμπεριφοράς. Οι συνήθεις περιλαμβάνουν την ολοκλήρωση καθηκόντων υπό πίεση (ντύσιμο για το σχολείο, βιαστική εκτέλεση της ρουτίνας του βραδινού ύπνου), όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως αναμενόταν (ειδικά για τα παιδιά με υψηλή συναισθηματικότητα, τα οποία είναι ιδιαίτερα συναισθηματικά), το να κατακλύζονται από ανθρώπους ή δραστηριότητες (ειδικά για τα παιδιά χαμηλής εξωστρέφειας) ή την ολοκλήρωση καθηκόντων που είναι βαρετά (ειδικά για τα παιδιά με χαμηλό έλεγχο της προσπάθειας).

Όταν λύνετε προβλήματα με το παιδί σας, δημιουργείτε και οι δύο ιδέες για το πώς να κάνετε τα πράγματα καλύτερα και στη συνέχεια καταλήγετε σε μια λύση που λειτουργεί και για τους δύο. Με λίγη δοκιμή και λάθος -και πολλές ανταμοιβές για τα μικρά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση- το να δουλεύετε μαζί με το παιδί σας για να βελτιώσετε τη συμπεριφορά είναι ένας πολύ πιο αποτελεσματικός τρόπος για να το κάνετε να επενδύσει στη θετική αλλαγή που θέλετε να δείτε!