4 Τύποι αναισθησίας που χρησιμοποιούνται κατά τη στοματική χειρουργική

Εάν πρέπει να αφαιρέσετε τους φρονιμίτες σας ή εάν ένα παιδί έχει πολλά σφραγίσματα, μπορεί να ανησυχείτε για την ασφάλεια της αναισθησίας που χρησιμοποιείται στη χειρουργική του στόματος. Ωστόσο, μελέτες δείχνουν ότι η στοματική αναισθησία που χορηγείται από οδοντιάτρους και χειρουργούς στόματος στο ιατρείο είναι ασφαλής και συμβάλλει στη μείωση των ανησυχιών των ασθενών για τον πόνο κατά τη διάρκεια οδοντιατρικών επεμβάσεων.

Περισσότεροι από το ένα τρίτο των ενηλίκων φοβούνται να πάνε στον οδοντίατρο. Αυτό μπορεί να τους αποτρέψει από το να κάνουν τακτικές εξετάσεις και καθαρισμούς, βλάπτοντας τη στοματική και τη γενική τους υγεία.

Πώς χορηγείται η αναισθησία στις οδοντιατρικές επεμβάσεις;

Η αναισθησία στις οδοντιατρικές επεμβάσεις μπορεί να χορηγηθεί με διάφορους τρόπους. Η μέθοδος που χρησιμοποιούν οι οδοντίατροι και οι χειρουργοί στόματος μπορεί να εξαρτάται από παράγοντες όπως η ηλικία του ατόμου, η γενική του υγεία, το ιστορικό αλλεργιών, το επίπεδο άγχους, η προτίμησή του και η διάρκεια και η πολυπλοκότητα της οδοντιατρικής διαδικασίας που απαιτείται.

1. Τοπική αναισθησία

Οι οδοντίατροι χορηγούν ενέσεις τοπικής αναισθησίας για οδοντιατρικές επεμβάσεις ρουτίνας, όπως το σφράγισμα κοιλοτήτων. Η τοπική αναισθησία μπορεί να χρειαστεί περίπου επτά λεπτά για να δράσει, ανάλογα με τη θέση του δοντιού. Τα χαμηλότερα πίσω δόντια χρειάζονται γενικά περισσότερο χρόνο για να μουδιάσουν. Ο οδοντίατρος μπορεί να εφαρμόσει ένα τοπικό αναισθητικό για να απαλύνει το τσούξιμο της ένεσης, ώστε να μην αισθάνεστε πόνο.

Η τοπική αναισθησία θεωρείται πολύ ασφαλής. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι οι αλλεργίες. Ένας ασθενής μπορεί να είναι ασυνήθιστα ευαίσθητος σε ένα φάρμακο και να παρουσιάσει ανεπιθύμητη αντίδραση όπως φαγούρα, πρήξιμο ή κνίδωση. Στη χειρότερη περίπτωση, ο ασθενής μπορεί να υποστεί αναπνευστικά προβλήματα και να χρειαστεί επείγουσα φροντίδα. Αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο και συμβαίνει σε λιγότερο από το 1 % όλων των περιπτώσεων.

Ορισμένες φορές χρησιμοποιούνται αγγειοσυσπαστικά φάρμακα, όπως η επινεφρίνη, για να βοηθήσουν την αναισθησία να λειτουργήσει ή να διαρκέσει περισσότερο. Η επινεφρίνη μπορεί να κάνει την καρδιά σας να χτυπά πιο γρήγορα και να προκαλέσει άγχος, πονοκέφαλο και τρόμο, αλλά αυτό δεν αποτελεί αλλεργική αντίδραση.

2. Υποξείδιο του αζώτου

Για τους ασθενείς που έχουν τόσο οδοντιατρικό άγχος όσο και φόβο για τις ενέσεις, οι οδοντίατροι μπορούν να τους αναισθητοποιήσουν βάζοντάς τους να εισπνεύσουν ένα μείγμα οξυγόνου και υποξειδίου του αζώτου, ή γνωστό ως “αέριο γέλιου“. Το μείγμα επιδρά μέσα σε δύο έως τρία λεπτά.

Οι ασθενείς συχνά αισθάνονται ένα μυρμήγκιασμα ή μια αίσθηση αιώρησης, αλλά είναι ξύπνιοι, ήρεμοι και δεν αισθάνονται πόνο. Οι ανεπιθύμητες παρενέργειες είναι εξαιρετικά σπάνιες. Οι οδοντίατροι θα σας συμβουλεύσουν να μην φάτε πριν από τη διαδικασία για να μειωθεί ο κίνδυνος εμέτου.

Το μείγμα εξασθενεί τρία έως πέντε λεπτά αφότου ο ασθενής βγάλει τη μάσκα. Οι οδοντίατροι συμβουλεύουν τους ασθενείς να περιμένουν τουλάχιστον πέντε λεπτά πριν σηκωθούν για να αποφύγουν τον κίνδυνο πτώσης.

3. Νάρκωση

Άλλα επίπεδα καταστολής περιλαμβάνουν τη βαθιά και την ενδοφλέβια καταστολή. Στους ασθενείς μπορεί να δοθούν χάπια για να καταπιούν, να τους ζητηθεί να εισπνεύσουν ένα φάρμακο από μια μάσκα, να τους χορηγηθεί μια ένεση ή η αναισθησία να χορηγηθεί ενδοφλεβίως (IV, σε μια φλέβα). Μπορεί ακόμη και να τους χορηγηθεί ένας συνδυασμός αυτών των μεθόδων.

Τα διάφορα επίπεδα νάρκωσης κυμαίνονται από τη συνειδητή νάρκωση, όπου είστε σε θέση να ακολουθήσετε τις εντολές, έως το να μην έχετε καθόλου επίγνωση του περιβάλλοντός σας.

Εάν σας χορηγείται βαθιά ή ενδοφλέβια νάρκωση, η οδοντιατρική ομάδα θα παρακολουθεί τα ζωτικά σας σημεία, όπως την αναπνοή και τον καρδιακό ρυθμό, τη θερμοκρασία και την αρτηριακή πίεση καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.

Μελέτες ανασκόπησης δείχνουν ότι, ενώ η ενδοφλέβια καταστολή είναι ελαφρώς πιο επικίνδυνη, η καταστολή είναι ασφαλής για χειρουργικές επεμβάσεις στόματος στα εξωτερικά ιατρεία.

4. Γενική αναισθησία

Η γενική αναισθησία είναι αυτό που είναι ευρέως γνωστό ως υπνωτισμός για μια επέμβαση. Χρησιμοποιείται γενικά για μεγαλύτερες, πιο περίπλοκες επεμβάσεις, όπως η αφαίρεση εμφυτευμένων φρονιμίτων ή η τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων.

Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για πολύ ανήσυχους ασθενείς, ασθενείς με αναπηρίες και παιδιά που δεν μπορούν να καθίσουν ακίνητα. Η γενική αναισθησία χορηγείται μέσω μάσκας προσώπου ή χορηγείται ως ενδοφλέβια δόση.

Οι ασθενείς είναι αναίσθητοι και, όπως και με τη βαθιά και την ενδοφλέβια νάρκωση, παρακολουθούνται ο καρδιακός ρυθμός, η αρτηριακή πίεση και η αναπνοή τους. Η γενική αναισθησία είναι πιο επικίνδυνη από την τοπική αναισθησία και την καταστολή, αλλά εξακολουθεί να θεωρείται πολύ ασφαλής.

Ποιες είναι οι παρενέργειες της στοματικής αναισθησίας;

Μια πολυετής ανασκόπηση διαπίστωσε ότι η αναισθησία του στόματος είναι πολύ ασφαλής. Ο κίνδυνος θανάτου από την αναισθησία του στόματος εκτιμάται σε τρεις θανάτους ανά ένα εκατομμύριο περιστατικών.

Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές γνωστές παρενέργειες. Γι’ αυτό θα πρέπει πάντα να προγραμματίζετε να σας συνοδεύει κάποιος που μπορεί είτε να σας οδηγήσει, είτε να σας βοηθήσει να επιστρέψετε στο σπίτι σας μετά την επέμβαση.

Οι παρενέργειες περιλαμβάνουν:

• Πονοκέφαλο
• Ναυτία, έμετο
• Σύγχυση, παραλήρημα, αμνησία
• Συγκεχυμένη ομιλία
• Πονόλαιμο ή ξηρό λαιμό
• Μούδιασμα στο σημείο της ένεσης
• Κόπωση

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της αναισθησίας;

Οι περισσότεροι ασθενείς δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την τοπική αναισθησία. Η καταστολή και η γενική αναισθησία είναι πιο επικίνδυνες για άτομα με προβλήματα υγείας, όπως προβλήματα καρδιάς, ήπατος, πνευμόνων ή νεφρών. Τα άτομα με αναπηρία, οι ηλικιωμένοι ασθενείς και τα μικρά παιδιά έχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο να υποστούν κάποια επιπλοκή λόγω της αναισθησίας.

Οι πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν:

1. Αλλεργική αντίδραση: Οι αντιδράσεις μπορεί να κυμαίνονται από κνησμό ή κνίδωση έως δυσκολία στην αναπνοή. Ενημερώστε τον οδοντίατρο για τυχόν αλλεργίες που έχετε και αν είχατε προηγούμενη αντίδραση στην αναισθησία
2. Βλάβη των νεύρων: Αυτό μπορεί να συμβεί μετά από εξαγωγή δοντιού ή ακόμη και μετά από ένεση στο στόμα. Οι ασθενείς μπορεί να έχουν απώλεια της αίσθησης ή προβλήματα με την ομιλία ή το σάλιο. Ορισμένα φάρμακα αναισθησίας από το στόμα μπορεί να προκαλέσουν αίσθηση μουδιάσματος. Συνήθως είναι προσωρινή, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να διαρκέσει έως και έξι μήνες ή και περισσότερο
3. Επιληπτική κρίση: Τα άτομα με επιληψία και άλλα ιατρικά προβλήματα μπορεί να εμφανίσουν επιληπτικές κρίσεις κατά τη διάρκεια της αναισθησίας. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι συνήθως στην αρχή της χειρουργικής επέμβασης ή 20-30 λεπτά μετά, όταν τα επίπεδα συγκέντρωσης της αναισθησίας στο αίμα είναι υψηλότερα. Βεβαιωθείτε ότι έχετε ενημερώσει τον γιατρό ή τον χειρουργό στόματος για τη διαταραχή των επιληπτικών κρίσεων και ρωτήστε τους αν είναι εκπαιδευμένοι στο χειρισμό μιας τέτοιας κατάστασης
4. Κώμα: Αυτή η τρομακτική επιπλοκή είναι πολύ σπάνια και συχνά οφείλεται σε υποκείμενες μεταβολικές ή νευρολογικές καταστάσεις. Ωστόσο, τα μικρά παιδιά μπορεί να μεταβούν από ένα επίπεδο καταστολής σε ένα βαθύτερο, εάν τους χορηγηθεί υπερβολική ποσότητα φαρμάκου
5. Δυσκολίες στην αναπνοή: Οι μύες της γλώσσας ή της μαλακής υπερώας μπορεί να χαλαρώσουν υπερβολικά, στενεύοντας τον αεραγωγό. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να έχουν μια μορφή άπνοιας ή ρηχής αναπνοής. Κατά τη διάρκεια της βαθιάς καταστολής και της γενικής αναισθησίας, η οδοντιατρική ομάδα θα σας παρακολουθεί στενά για αυτό
6. Καρδιακή ανεπάρκεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο: Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η χειρουργική επέμβαση στο στόμα συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου εντός των τεσσάρων εβδομάδων μετά την επέμβαση. Αν ανησυχείτε για καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ρωτήστε αν η αναισθησία περιέχει αγγειοσυσπαστικό παράγοντα, όπως η επινεφρίνη, η οποία μπορεί να καταπονήσει την καρδιά. Πριν υποβληθείτε σε θεραπεία, μπορείτε επίσης να ρωτήσετε τον οδοντίατρο αν το ιατρείο είναι εξοπλισμένο με οξυγόνο έκτακτης ανάγκης και φάρμακα όπως η νιτρογλυκερίνη

Ποιες είναι οι προφυλάξεις και οι αλληλεπιδράσεις της αναισθησίας;

Ορισμένες παθήσεις, όπως καρδιακή, πνευμονική και θυρεοειδική νόσος, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανεπιθύμητης αντίδρασης στην αναισθησία.

Οι οδοντίατροι και οι χειρουργοί στόματος πρέπει να αξιολογούν και να παρακολουθούν προσεκτικά τους ηλικιωμένους ασθενείς, τα παιδιά και τους ασθενείς με αναπηρίες κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για την πρόληψη της υπερδοσολογίας. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση είχαν αυξημένο κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών, όπως πτώση της θερμοκρασίας, της αρτηριακής πίεσης ή δυσκολία στην αναπνοή κατά τη διάρκεια της γενικής αναισθησίας.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση να χρησιμοποιείται καταστολή ή γενική αναισθησία για τη θεραπεία παιδιών με σφραγίσματα. Όμως, ορισμένες προφυλάξεις είναι απαραίτητες εάν αυτές χρησιμοποιούνται.

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδοδοντιατρικής συνιστούν ότι σε περίπτωση επείγοντος περιστατικού που αφορά ένα παιδί πρέπει να είναι παρόντα δύο άτομα εκπαιδευμένα στην προηγμένη υποστήριξη ζωής. Το ιατρείο θα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με τον κατάλληλο εξοπλισμό διάσωσης και η καταστολή ή η γενική αναισθησία θα πρέπει επίσης να χορηγείται από εκπαιδευμένο αναισθησιολόγο.

Μπορεί το χρώμα των μαλλιών σας να επηρεάσει την αναισθησία;

Εάν είστε φυσική κοκκινομάλλα αλλά βάφετε τα μαλλιά σας, ίσως πρέπει να το πείτε στον οδοντίατρο ή τον στοματοχειρουργό. Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι λόγω μετάλλαξης σε ένα γονίδιο, οι κοκκινομάλληδες είναι πιο ευαίσθητοι στον πόνο και τείνουν να χρειάζονται περισσότερα παυσίπονα. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι κοκκινομάλληδες μπορεί να χρειάζονται έως και 20% περισσότερη αναισθησία από ό,τι οι ξανθοί και οι μελαχρινοί.