5 μύθοι για την ενδομητρίωση: Τι αναφέρουν οι ειδικοί;

Η ενδομητρίωση είναι ένα συχνό γυναικολογικό πρόβλημα, το οποίο επηρεάζει το 10% των γυναικών. Το όνομα της ενδομητρίωσης προέρχεται από το ενδομήτριο, τον λεπτό ιστό που υπάρχει στην επένδυση της μήτρας. Ουσιαστικά, οι γυναίκες με ενδομητρίωση, αναπτύσσουν έναν ιστό, που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως το ενδομήτριο, σε περιοχές εκτός της μήτρας. Αυτή η ανάπτυξη προκαλεί πόνο, ουλές και σε ορισμένες περιπτώσεις στειρότητα.

Σύμφωνα με μια μελέτη, μπορεί να χρειαστούν μέχρι και επτά χρόνια για να διαγνωστεί μια γυναίκα με ενδομητρίωση, διότι τα συμπτώματα που προκαλεί (επώδυνες περιόδους, παρατεταμένος πόνος στην πλάτη ή τη λεκάνη), μιμούνται άλλες καταστάσεις υγείας, όπως το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου και τη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου. Την ίδια στιγμή, το παζλ έρχεται να ολοκληρωθεί από τις λανθασμένες αντιλήψεις που αφορούν την ασθένεια, οι οποίες εμποδίζουν τις γυναίκες να ζητήσουν άμεσα βοήθεια.

5 μύθοι για την ενδομητρίωση: Τι αναφέρουν οι ειδικοί;

Μύθος 1: Ο έντονος πόνος είναι απλά σύμπτωμα μιας επώδυνης περιόδου

Οι γυναίκες με ενδομητρίωση υποθέτουν απλά ότι ο έντονος πόνος που νιώθουν είναι σύμπτωμα μιας επώδυνης περιόδου, αλλά όταν τελικά αναζητήσουν βοήθεια αντιμετωπίζονται ως υπερβολικές και πολύ ευαίσθητες. Στην πραγματικότητα όμως, αυτό που τους συμβαίνει είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από τις απλές κράμπες της περιόδου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο ιστός που μοιάζει με ενδομήτριο, παρόλο που βρίσκεται εκτός μήτρας, ανταποκρίνεται στα ορμονικά σήματα και παράγει χημικές ουσίες, οι οποίες προκαλούν φλεγμονή και πόνο.

Κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου, η ενδομητρίωση πυκνώνει και τελικά αιμορραγεί. Ωστόσο, σε αντίθεση με το ενδομήτριο, το οποίο αποστραγγίζεται μέσω του κόλπου κάθε μήνα, το αίμα που συσσωρεύεται στην ενδομητρίωση δεν έχει πουθενά να αποστραγγιστεί, με αποτέλεσμα να ερεθίζει τα κοντινά όργανα και τους ιστούς, προκαλώντας φλεγμονή και πόνο. Μάλιστα, σε σπάνιες περιπτώσεις, η ενδομητρίωση, λόγω της ανάπτυξης της, μπορεί να οδηγήσει σε μη φυσιολογική ένωση των κοντινών οργάνων, πράγμα που προκαλεί πόνο κατά την κίνηση ή την σεξουαλική επαφή.

Μύθος 2: Η ενδομητρίωση επηρεάζει μόνο την πυελική περιοχή

Οι αναπτύξεις της ενδομητρίωσης αναπτύσσονται κυρίως στην πυελική περιοχή, όπως στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας, την ουροδόχο κύστη και στις σάλπιγγες, ωστόσο μπορούν να εμφανιστούν και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος, ενώ πολύ σπάνια μπορούν να επηρεάσουν τους πνεύμονες.

Μύθος 3: Η ενδομητρίωση είναι πάντα επώδυνη

Οι γυναίκες με ενδομητρίωση δεν βιώνουν πάντα έντονο πόνο. Συνήθως, οι περισσότερες ανακαλύπτουν ότι έχουν ενδομητρίωση όταν αρχίσουν να ψάχνουν τους λόγους που δεν μπορούν να μείνουν έγκυες, καθώς η ενδομητρίωση είναι η κύρια αιτία υπογονιμότητας. Μάλιστα, η πάθηση αυξάνει τις πιθανότητες αποβολής ή άλλων προβλημάτων στην εγκυμοσύνη. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι στην πλειοψηφία τους, οι γυναίκες με ενδομητρίωση, καταφέρνουν τελικά να αποκτήσουν παιδί.

Μύθος 4: Υπάρχει τρόπος πρόληψης της ενδομητρίωσης

Η αιτία που προκαλεί ενδομητρίωση δεν είναι σαφής και ως εκ τούτου δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κανένας τρόπος πρόληψης. Σύμφωνα, ωστόσο, με το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ, η μείωση των επιπέδων των οιστρογόνων στο σώμα μιας γυναίκας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο, καθώς τα οιστρογόνα τροφοδοτούν την ανάπτυξη της ενδομητρίωσης και επιδεινώνουν τα συμπτώματα της. Για να μειώσετε το επίπεδο των οιστρογόνων σας, χρησιμοποιείστε -μετά από υπόδειξη γιατρού- φάρμακα που ρυθμίζουν τις ορμόνες, μειώστε το βάρος σας και ασκηθείτε καθημερινά.

Μύθος 5: Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης υποχωρούν μετά την εμμηνόπαυση

Παρόλο που τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης είναι πιο έντονα κατά τη διάρκεια της περιόδου, εν τούτοις, πολλές γυναίκες ακόμη και μετά την εμμηνόπαυση συνεχίζουν να έχουν πόνους. Ειδικότερα, μετά την εμμηνόπαυση, οι ωοθήκες συνεχίζουν να παράγουν μικρές ποσότητες οιστρογόνων και οι αναπτύξεις της ενδομητρίωσης συνεχίζουν να ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα της ορμόνης προκαλώντας πόνο. Οι γυναίκες που ταλαιπωρούνται από συμπτώματα ακόμη και μετά την εμμηνόπαυση, συνήθως επιλέγουν να προβούν σε χειρουργικές επεμβάσεις για αφαίρεση των ενδομητριακών ιστών ή για αφαίρεση των ωοθηκών. Σε μερικές περιπτώσεις όμως, αυτές οι διαδικασίες δεν καταφέρνουν να μειώσουν τον πόνο και σύμφωνα με τους ειδικούς, οι ορμονικές θεραπείες μετά την εμμηνόπαυση δεν είναι απολύτως αποτελεσματικές.