6 λόγοι που επηρεάζουν την οδήγησή σας

Όταν σκεφτόμαστε τους ανθρώπους που δεν είναι ικανοί να οδηγήσουν, οι περισσότεροι από εμάς σκεφτόμαστε πρώτα τους ηλικιωμένους. Αλλά η φήμη τους ως αναξιόπιστων οδηγών μπορεί να είναι άδικη – τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι ηλικιωμένοι είναι λιγότερο ασφαλείς είναι αδύναμα. Υπάρχουν μισό εκατομμύριο νέοι 17 έως 19 ετών με άδεια οδήγησης – δηλαδή ένας στους 65 οδηγούς – και ευθύνονται για περίπου ένα στα 17 ατυχήματα.

Αντίθετα, υπάρχουν επτά φορές περισσότεροι ηλικιωμένοι οδηγοί και ένα στα 10 ατυχήματα σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Έτσι, οι ηλικιωμένοι οδηγοί έχουν στην πραγματικότητα πολύ λιγότερα ατυχήματα από ό,τι οι νέοι ανά κεφαλή πληθυσμού. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι τα στοιχεία αυτά ενδέχεται να είναι στρεβλά λόγω του γεγονότος ότι οι ηλικιωμένοι τείνουν να διανύουν πολύ λιγότερα χιλιόμετρα. Δεν υπάρχει ανώτατο όριο ηλικίας για την οδήγηση κανονικού αυτοκινήτου, αλλά οι άνω των 70 ετών πρέπει να υποβάλλουν εκ νέου αίτηση για άδεια οδήγησης κάθε τρία χρόνια.

Ποιες ιατρικές παθήσεις επηρεάζουν την οδήγησή σας;

1. Επιληψία

Η επιληψία είναι ίσως ο πιο προφανής ιατρικός λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι δεν πρέπει να οδηγούν – οι επιληπτικές κρίσεις μπορεί μερικές φορές να προκαλέσουν πλήρη απώλεια των αισθήσεων χωρίς προειδοποίηση. Έτσι, όλοι όσοι πάσχουν από επιληψία πρέπει να ενημερώνουν την αρμόδια υπηρεσία για την άδεια διπλωμάτων οδήγησης και, κατά κανόνα, δεν επιτρέπεται να οδηγείτε μέχρι να έχετε απαλλαγεί από επιληπτικές κρίσεις για τουλάχιστον ένα έτος (έξι μήνες μετά την πρώτη κρίση σε ορισμένες περιπτώσεις).

2. Λιποθυμίες

Οι λιποθυμίες είναι πολύ συχνές – ένα στα τρία ατυχήματα οφείλονται σε απώλεια συνείδησης και πιστεύεται ότι δύο έως τρεις φορές περισσότερα ατυχήματα οφείλονται σε λιποθυμίες από ό,τι σε επιληπτικές κρίσεις. Εάν παθαίνετε λιποθυμίες ενώ κάθεστε, θα πρέπει συνήθως να ενημερώσετε την αρμόδια υπηρεσία.

Αν πρόκειται για μια απλή λιποθυμία ενώ είστε όρθιοι, δεν χρειάζεται να τους το πείτε και μπορείτε να συνεχίσετε να οδηγείτε. Ωστόσο, εάν δεν υπάρχει προφανής λόγος για τη λιποθυμία, πρέπει να ενημερώσετε την υπηρεσία. Θα σας στείλουν ένα ερωτηματολόγιο με περισσότερες πληροφορίες και μπορεί να χρειαστείτε ιατρικές εκθέσεις. Δεν θα μπορείτε να οδηγήσετε πριν από ένα, έξι ή 12 μήνες μετά την τελευταία σας λυποθυμία, ανάλογα με τις περιστάσεις. Και πάλι, ο γιατρός ]σας μπορεί να σας συμβουλεύσει.

3. Νευρολογικές παθήσεις

Η σκλήρυνση κατά πλάκας, η νόσος του κινητικού νευρώνα, η νόσος του Πάρκινσον και άλλες παθήσεις που επηρεάζουν το νευρικό σας σύστημα μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητά σας να οδηγείτε. Και πάλι, θα πρέπει να συμπληρώσετε ένα ερωτηματολόγιο και μπορεί να σας δοθεί άδεια οδήγησης για περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Το να έχετε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ή παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο (τα ίδια συμπτώματα με το εγκεφαλικό επεισόδιο, αλλά που υποχωρούν μόνα τους εντός 24 ωρών) δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν θα είστε σε θέση να οδηγήσετε ξανά. Ωστόσο, εάν το εγκεφαλικό επεισόδιο προκλήθηκε από όγκο στον εγκέφαλο ή άλλο εγκεφαλικό πρόβλημα, πρέπει να τους ενημερώσετε – ο γιατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει. Εάν έχετε πολλαπλά παροδικά ισχαιμικά επεισόδια , δεν πρέπει να οδηγείτε και πρέπει να ενημερώσετε την αρμόδια υπηρεσία. Μπορείτε να αρχίσετε να οδηγείτε ξανά μόλις περάσουν τρεις μήνες από το τελευταίο σας παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο.

4. Στηθάγχη

Αν έχετε στηθάγχη που εκδηλώνεται σε κατάσταση ηρεμίας, όταν οδηγείτε ή όταν τα συναισθήματά σας είναι έντονα, δεν πρέπει να οδηγείτε. Επιτρέπεται να αρχίσετε να οδηγείτε ξανά μόλις η στηθάγχη σας ελεγχθεί.

5. Ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις

Ιδιαίτερα αυτές στην κοιλιά ή στα πόδια σας – σας καθιστούν ακατάλληλο να οδηγείτε μέχρι να αναρρώσετε. Ο αποφασιστικός παράγοντας συχνά δεν είναι αν είστε σε θέση να οδηγήσετε κανονικά, αλλά αν θα μπορούσατε να εκτελέσετε μια στάση έκτακτης ανάγκης με ασφάλεια.

6. Ορισμένα φάρμακα

Ορισμένα φάρμακα μπορεί να σας προκαλέσουν υπνηλία, γι’ αυτό είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον φαρμακοποιό σας αν έχετε αμφιβολίες. Μεταξύ των πιο συνηθισμένων φαρμάκων που εμπλέκονται είναι τα ισχυρά “οπιοειδή” παυσίπονα, τα ηρεμιστικά όπως οι βενζοδιαζεπίνες και ορισμένα αντικαταθλιπτικά. Η ινσουλίνη και τα δισκία “σουλφονυλουρίας” για το διαβήτη μπορεί να προκαλέσουν επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα – ελέγχετε πάντα τους κανονισμούς οδήγησης με το γιατρό σας.