Απο τι εξαρτάται η άποψή σας για το «τέλειο σώμα»;

Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι τα ιδανικά ομορφιάς είναι σταθερά και αμετάβλητα, αλλά μια νέα έρευνα δείχνει ότι εξαρτώνται από τους ανθρώπους γύρω μας. Η εκπροσώπηση όλων των τύπων σώματος μπορεί επομένως να οδηγήσει τα ιδανικά της κοινωνίας να αλλάξουν και να εξελιχθούν.

Σε πολλές χώρες, το σημερινό “ιδεώδες ομορφιάς” για τις γυναίκες είναι αδύνατες και γυμνασμένες, με “καμπύλες στα σωστά σημεία“. Αυτό το ιδεώδες ομορφιάς απεικονίζεται παντού, από τις ταινίες και τις τηλεοπτικές εκπομπές που παρακολουθούμε, μέχρι αυτό που βλέπουμε όταν κάνουμε scroll στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μπορεί να είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι το ιδανικό ομορφιάς ήταν κάποτε διαφορετικό, ειδικά όταν αυτό που θεωρούμε όμορφο φαίνεται τόσο “αληθινό“. Αναλογιζόμενοι όμως άλλες χρονικές περιόδους, γνωρίζουμε ότι τα ιδανικά ομορφιάς αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ιστορίας: Για παράδειγμα, σκεφτείτε τη Μέριλιν Μονρόε στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 και το “ιδανικό του Ρούμπενς” που απεικονίζεται σε πολλούς πίνακες του 17ου αιώνα.

Σε δύο πρόσφατες μελέτες, ερευνητές του Πανεπιστημίου Monash στην Αυστραλία διερεύνησαν πόσο ευέλικτη μπορεί να είναι η ιδέα μας για την ομορφιά.

Πώς προσδιορίζονται τα ιδανικά του σώματος;

Στις δύο μελέτες, οι γυναίκες συμμετέχουσες (19-75 ετών) είδαν μια σειρά από “πίνακες”.

Κάθε συστοιχία αποτελούνταν από μια σειρά εννέα γυναικείων σωμάτων που είχαν δημιουργηθεί από υπολογιστή. Με βάση προηγούμενες έρευνες, η ομάδα επέλεξε τέσσερις σωματότυπους που επιλέγονται συχνότερα από άλλες γυναίκες ως “ιδανικοί”. Αυτοί ήταν δύο “ελαφρώς λιποβαρείς” σωματότυποι (που αντιστοιχούν σε δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) 16,64-18,26) και δύο “φυσιολογικού βάρους” σωματότυποι (που αντιστοιχούν σε ΔΜΣ 19,79-23,35). Κάθε συστοιχία αποτελούνταν από αυτά τα τέσσερα “ιδανικά” σώματα, καθώς και από πέντε επιπλέον σώματα που ήταν είτε μεγαλύτερα είτε μικρότερα. Οι συστοιχίες διέφεραν ανάλογα με το ποσοστό των μεγαλύτερων ή μικρότερων σωμάτων που αποτελούσαν αυτά τα πέντε πρόσθετα σώματα.

Να σημειωθεί ότι οι ετικέτες για το μέγεθος του σώματος που χρησιμοποίησαν οι ερευνητές βασίζονται στην ταξινόμηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας  για τον ΔΜΣ– χρησιμοποιούμε αυτούς τους όρους σύμφωνα με τη γλώσσα των ίδιων των ερευνητών στην ερευνητική έκθεση. (Μπορείτε να υπολογίσετε τον Δείκτη  Μάζας Σώματός σας εδώ)

Και στις δύο μελέτες, κάθε συμμετέχων εξέτασε 90 διαφορετικές συστοιχίες, καθεμία από τις οποίες διέφερε με βάση την αναλογία μεγαλύτερων και μικρότερων σωμάτων στο σύνολο. Για κάθε συστοιχία, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να επιλέξουν το σώμα που ήταν πιο κοντά στο “ιδανικό” σώμα τους.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες επέλεγαν μεγαλύτερα σώματα ως ιδανικά τους, όταν τα υπόλοιπα σώματα στις συστοιχίες ήταν κυρίως μεγαλύτερα σώματα. Μέσα σε αυτές τις συστοιχίες μεγαλύτερων σωμάτων, το επιλεγμένο ιδανικό τους έτεινε να αντιστοιχεί σε ένα σωματικό μέγεθος “φυσιολογικού βάρους”.

Αντίθετα, οι συμμετέχοντες επέλεγαν μικρότερα σώματα ως ιδανικό τους όταν τα άλλα σώματα στις συστοιχίες ήταν κυρίως μικρότερα σώματα. Μέσα σε αυτές τις συστοιχίες μικρότερων σωμάτων, το ιδανικό που επέλεγαν τείνει να αντιστοιχεί σε ένα “ελαφρώς ελλιποβαρές” μέγεθος σώματος.

Η κύρια διαφορά μεταξύ της Μελέτης 1 και της Μελέτης 2 είναι ότι τα πρόσθετα σώματα που περιλαμβάνονταν στις συστοιχίες βρίσκονταν στα πιο ακραία άκρα του φάσματος βάρους. Το μοτίβο των ευρημάτων ήταν το ίδιο, καθώς οι συμμετέχοντες επέλεγαν μεγαλύτερα ιδανικά σώματα όταν υπήρχαν περισσότερα μεγαλύτερα σώματα στις συστοιχίες (και αντίστροφα). Είναι ενδιαφέρον ότι τα ιδανικά σώματα που επέλεγαν εξακολουθούσαν να τείνουν να αντιστοιχούν στα μεγέθη σωμάτων “φυσιολογικού βάρους” (για τις συστοιχίες με μεγαλύτερα σώματα) και “ελαφρώς λιποβαρή” (για τις συστοιχίες με μικρότερα σώματα).

Πώς μπορείτε να αλλάξετε τα ιδανικά πρότυπα σώματος σας στο μέλλον;

Με βάση αυτά τα ευρήματα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το “ιδανικό σώμα” μας είναι εκπληκτικά εύπλαστο και εξαρτάται από το ποιον άλλον κοιτάμε. Όταν βλέπουμε κυρίως μεγαλύτερα σώματα, τείνουμε να επιλέγουμε ένα μεγαλύτερο ιδανικό σώμα. Όταν βλέπουμε κυρίως μικρότερα σώματα, τείνουμε να επιλέγουμε ένα μικρότερο ιδανικό σώμα.

Ωστόσο, υπάρχει ένα όριο στο πόσο μπορούμε να επηρεάσουμε τα ιδανικά ομορφιάς: Η έκθεση σε σώματα στα πιο ακραία άκρα του φάσματος βάρους έδειξε ότι τα ιδανικά σώματα των γυναικών εξακολουθούν να επικεντρώνονται στη μεσαία περιοχή του φάσματος βάρους.

Συνολικά, τα ευρήματα μας βοηθούν να βάλουμε τα σημερινά ιδανικά ομορφιάς σε μια προοπτική. Δεδομένου ότι βλέπουμε κυρίως γυναίκες που ταιριάζουν με το σημερινό ιδεώδες ομορφιάς σχεδόν παντού στα (κοινωνικά) μέσα ενημέρωσης, δεν είναι περίεργο που θεωρούμε τον συγκεκριμένο τύπο σώματος ιδανικό. Όμως, αυτή η ιδέα της ομορφιάς δεν είναι μια σταθερή “αλήθεια“.

Τα ευρήματα υποστηρίζουν επίσης την αξία της αύξησης της σωματικής ποικιλομορφίας στις εικόνες των μέσων ενημέρωσης. Η παροχή ορατότητας και η προώθηση της αποδοχής και του σεβασμού για όλα τα σώματα – συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών σχημάτων και μεγεθών σώματος, εθνοτήτων, ηλικιών κ.ο.κ. – μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αναπτύξουν πιο ευέλικτα ιδανικά ομορφιάς. Τα δεδομένα προβλέπουν ότι η έκθεση στην ποικιλομορφία των σωμάτων θα είχε ως αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να θεωρούν το “ιδανικό” σώμα τους ως “φυσιολογικό βάρος” και όχι ως “λιποβαρές” (σύμφωνα με τις ταξινομήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας).

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιδίωξη για έναν τύπο σώματος με χαμηλό βάρος οδηγεί πολλές γυναίκες να βιώνουν δυσαρέσκεια για το σώμα τους και να αποκτούν διατροφικές διαταραχές , η προώθηση πιο ευέλικτων ιδανικών ομορφιάς θα μπορούσε να βοηθήσει τις γυναίκες να αναπτύξουν μια πιο θετική εικόνα σώματος και ευεξίας.