Αυτισμός και ΔΕΠΥ: Τι αποκαλύπτει ο εγκέφαλος για αυτές;

Μπορεί να υπάρχει σύνδεση μεταξύ της λευκής ουσίας του εγκεφάλου και του αυτισμού;

Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU) διαπίστωσαν μια σταθερή σχέση μεταξύ των δομικών ανωμαλιών στη λευκή ουσία του εγκεφάλου με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων σε άτομα με αυτισμό.

Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα αυτά ισχύουν σε παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ΔΦΑ) καθώς και, σε κάποιο βαθμό, σε παιδιά με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) που έχουν αυτιστικά χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), ένα στα 68 παιδιά έχει κάποιο βαθμό ΔΦΑ. Η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία εκτιμά ότι 1 στα 20 παιδιά έχει ΔΕΠΥ.

Τι φανερώνει η σύσταση του εγκεφάλου για τις ΔΦΑ και τη ΔΕΠΥ;

Ενώ οι ερευνητές ελπίζουν να δώσουν στους κλινικούς γιατρούς και τους ερευνητές περαιτέρω πληροφορίες, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης προειδοποιεί ότι υπάρχει ακόμη δουλειά που πρέπει να γίνει για την κατανόηση αυτών των δύσκολων καταστάσεων.

Είναι αρκετά πρόσφατα αποδεκτό ότι πολλά παιδιά με διάγνωση αυτισμού μπορεί να έχουν συμπτώματα συμπεριφοράς παρόμοια με τη ΔΕΠΥ.

Είναι λιγότερο αναγνωρισμένο, και μόλις τώρα αρχίζει να αναδεικνύεται, ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να έχουν ποιοτικές διαταραχές παρόμοιες με τον αυτισμό. Έχει ξεκινήσει ένα κίνημα από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας (NIMH) που τονίζει τη σημασία των παραμέτρων. Το Αμερικάνικο ερευνητικό πρόγραμμα ονομάζεται RDoC , το οποίο τονίζει τη σημασία της εξέτασης παραμέτρων, είτε πρόκειται για ψυχοπαθολογικούς δείκτες ,είτε  για συμπτώματα είτε για γνωστικά χαρακτηριστικά, που παρακολουθούνται σε όλες τις διαγνώσεις. Αυτή η προσέγγιση των παραμέτρων δίνει μεγάλη σημασία στην κατανόηση των αποχρώσεων του γκρι, αντί του άσπρου-μαύρου, μιας διάγνωσης.

Το RDoC εξετάζει το βαθμό στον οποίο ένα άτομο εμφανίζει χαρακτηριστικά και επιδιώκει να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο τα σχετικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά παρουσιάζονται σε άτομα με αυτές τις παθήσεις.

Οι ερευνητές της μελέτης του NYU εξέτασαν τις νευρικές δέσμες της λευκής ουσίας στον εγκέφαλο, διαπιστώνοντας μια ισχυρή σχέση μεταξύ δομικών ζητημάτων στη λευκή ουσία και της σοβαρότητας των συμπτωμάτων.

Αυτό ήταν πιο εμφανές στο μεσολόβιο (corpus callosum), την περιοχή που συνδέει και επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ του αριστερού και του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου του εγκεφάλου.

Συνολικά, εξετάστηκαν οι εγκέφαλοι 174 παιδιών. Από αυτά, 69 είχαν διάγνωση ΔΦΑ, 55 είχαν διάγνωση ΔΕΠΥ και 50 είχαν τυπική ανάπτυξη.

Τόσο η ΔΦΑ όσο και η ΔΕΠΥ είναι δύσκολο για τους κλινικούς γιατρούς, τους ερευνητές και τους γονείς να τις κατανοήσουν πλήρως, επειδή διαφορετικοί άνθρωποι παρουσιάζουν διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Από κλινική άποψη, θα ήταν πολύ χρήσιμο να ενημερωθούν καλύτερα οι κλινικοί γιατροί. Ο όρος “αυτιστικά χαρακτηριστικά” περιλαμβάνει πολυάριθμους τομείς εξασθένησης. Θα μπορούσε να συνεπάγεται συγκεκριμένες διαταραχές της κοινωνικής γλώσσας, ή δυσκολίες στην κοινωνική αμοιβαιότητα, ή ακόμη και ανωμαλίες στην αισθητηριακή επεξεργασία. Αυτό που έχουν καταφέρει οι ερευνητές να κάνουν μέχρι στιγμής είναι να εξετάσουν τη συνολική εικόνα, αλλά δεν γνωρίζουν ακόμα ποιες από αυτές τις πτυχές οδηγούν σε αυτές τις σχέσεις.

Η έρευνα υποδηλώνει ότι υπάρχουν κοινοί μηχανισμοί ασθένειας στις διαγνώσεις ΔΦΑ και ΔΕΠΥ, δημιουργώντας τη δυνατότητα για καλύτερες και ακριβέστερες διαγνωστικές εξετάσεις στο μέλλον.

Χρειάζονται όμως περισσότερες έρευνες.

Ενώ οι ερευνητές του NYU αποκάλυψαν κάποιες ενδιαφέρουσες δυνατότητες, η μελέτη δεν έχει επιβεβαιώσει, ότι υπάρχουν κοινές αναπτυξιακές διαδρομές μεταξύ των δύο διαταραχών.

Όταν αναφέρουν παιδιά με ΔΕΠΥ που έχουν ποιοτικές διαταραχές παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται στον αυτισμό, αναφέρονται στο 20-30 τοις εκατό των παιδιών με ΔΕΠΥ. Είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε αυτό, διότι πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να έχουν κοινωνικές δυσκολίες. Στην πραγματικότητα, είναι γνωστό ότι το 70 έως 80 τοις εκατό έχει κοινωνικές δυσκολίες. Αλλά δεν είναι όλες οι κοινωνικές δυσκολίες που παρατηρούνται στα παιδιά με ΔΕΠΥ ποιοτικά παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται στα παιδιά με αυτισμό. Αλλά αυτό το 20 έως 30 τοις εκατό μπορεί να χρειάζεται να αναγνωριστεί, να παρατηρηθεί και να αντιμετωπιστεί διαφορετικά. Δεν είναι ακόμη γνωστό όμως αυτό .