Αυτισμός: Μπορεί ένα παιδί να μάθει να μιλάει;

Αν το παιδί σας έχει διαγνωστεί με αυτισμό μπορεί να σας είναι πολύ δύσκολο. Ίσως ανακουφιστείτε μαθαίνοντας ότι πολλά παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ΔΦΑ) συνεχίζουν να ζουν μια πολύ ικανοποιητική και ανεξάρτητη ζωή.

Η κλινική αξιολόγηση για τη διάγνωση της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού δεν πρέπει να λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία, αλλά είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι ειδικοί μελετούν εδώ και δεκαετίες τον τρόπο βελτίωσης της ανάπτυξης των παιδιών με ΔΦΑ.

Όταν πρόκειται να βοηθήσετε το παιδί σας με αυτισμό να μάθει να μιλάει, είναι σημαντικό να βρείτε έναν ειδικό που εμπιστεύεστε, με τον οποίο το παιδί σας νιώθει άνετα και ο οποίος έχει την υπομονή και την εμπειρία να βοηθήσει το παιδί σας να επεκτείνει τις δεξιότητες ομιλίας του.

Προκαλεί ο αυτισμός καθυστέρηση στην ομιλία;

Όχι, η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού δεν προκαλεί καθυστέρηση του λόγου. Είναι σημαντικό να διαφοροποιηθεί ότι ενώ η καθυστέρηση λόγου είναι συχνή στα παιδιά με αυτισμό, είναι επίσης συχνή και στα τυπικά παιδιά.

Τα τυπικά παιδιά ανταποκρίνονται σε κοινωνικές ενδείξεις και ενισχύσεις που προάγουν την οργανική γλωσσική ανάπτυξη. Μέσω της θετικής επιβεβαίωσης, κανονικά ένα παιδί θα αναπτύξει τη γλώσσα με την πάροδο του χρόνου μέσω των επιφωνημάτων . Εάν αυτά τα επιφωνήματα δεν προκαλούν ανταπόκριση από το παιδί σας, αυτό μπορεί να είναι ενδεικτικό των εμποδίων στην κοινωνική επικοινωνία που είναι συνηθισμένα στα παιδιά με ΔΦΑ.

Πολλά άτομα με ΔΦΑ έχουν φυσιολογική νοημοσύνη, ενώ πολλά άλλα παρουσιάζουν ήπιες ή σοβαρές διανοητικές καθυστερήσεις, σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία.

Σε ποια ηλικία πρέπει να ανησυχείτε για ένα παιδί που δεν μιλάει;

Εάν το παιδί σας δεν έχει αρχίσει να μιλάει ή ίσως έχει υποχωρήσει στην κατανόηση της ομιλίας ή στην άρθρωση, είναι σημαντικό να ενημερώσετε τον παιδίατρό σας. Μπορεί να ανησυχείτε, αλλά είναι σημαντικό να μην βγάζετε βιαστικά συμπεράσματα σχετικά με μια καθυστέρηση λόγου ή ομιλίας.

Εάν δεν έχετε λάβει κλινική διάγνωση για το παιδί σας, ίσως αναρωτιέστε: “Είναι φυσιολογικό για το παιδί μου ενός έτους να μην μιλάει;”. Ενώ τα περισσότερα μωρά μπορούν να μιλήσουν τουλάχιστον μερικές λέξεις μέχρι τα πρώτα τους γενέθλια, πολλά τυπικά νήπια μπορεί να μην αρχίσουν να μιλούν μέχρι το ορόσημο των 18 μηνών.

Ένα γενικό εύρος για το πότε τα περισσότερα παιδιά λένε την πρώτη τους λέξη είναι κάπου μεταξύ 10 και 14 μηνών.

Για συγκεκριμένες καταστάσεις στις οποίες ένας γονέας θα πρέπει να ανησυχεί για τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού του, ανατρέξτε στην ανάρτησή μας σχετικά με τα ορόσημα ομιλίας 1 έτους.

Εάν αισθάνεστε ότι η ανάπτυξη του λόγου του παιδιού σας έχει μείνει πίσω, είναι σημαντικό να μοιραστείτε τις ανησυχίες σας με τον παιδίατρο του παιδιού σας για να συζητήσουν και να αξιολογήσουν τη γλωσσική του ανάπτυξη.

Αν αναρωτιέστε “Σε ποια ηλικία μιλάνε τα αυτιστικά παιδιά;”, είναι δύσκολο να πούμε ακριβώς. Επειδή η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού ποικίλλει σε σοβαρότητα σε κάθε παιδί, δεν υπάρχει κανένας αυστηρός και σταθερός κανόνας.

Δεν είναι ασυνήθιστο για τα παιδιά με ΔΦΑ να αρχίζουν να αναπτύσσουν την ομιλία με τον ίδιο τρόπο όπως τα τυπικά παιδιά, καθώς και να υποχωρούν στην ομιλία και την κατανόηση του λόγου γύρω στα δύο χρόνια. Τα παιδιά με ΔΦΑ μπορεί να δυσκολεύονται να συνδέσουν τη σημασία των λέξεων με άλλες παρόμοιες λέξεις, καθώς και να επικοινωνήσουν με ενήλικες ή άλλα παιδιά.

Εκτός από την καθυστέρηση της ομιλίας, υπάρχουν και ορισμένοι άλλοι παράγοντες που μπορεί να υποδεικνύουν ότι ένα παιδί πρέπει να αξιολογηθεί για αναπτυξιακή διαταραχή. Τα επηρεαζόμενα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να χρησιμοποιούν και να κατανοούν μη λεκτικές ενδείξεις, όπως εκφράσεις του προσώπου, χειρονομίες, οπτική επαφή και γλώσσα του σώματος. Γενικά, οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις δεν είναι εύκολες για τα παιδιά με ΔΦΑ.

Τι δεν πρέπει να λέτε σε ένα παιδί με αυτισμό;

Υπάρχει ένας αριθμός ακατάλληλων πραγμάτων που δεν πρέπει ποτέ να λέτε σε έναν γονέα ή σε ένα παιδί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού:

• “Μα δεν φαίνεσαι να έχεις αυτισμό!”
• “Λυπάμαι που έχεις αυτισμό”
• “Μην ανησυχείς, όλοι είναι λίγο αυτιστικοί”
• “Έχω κι εγώ κοινωνικά προβλήματα, ίσως έχω αυτισμό”
• “Ο αυτισμός είναι απλά μια δικαιολογία για να αγνοείς τους ανθρώπους ή να συμπεριφέρεσαι αγενώς”
• “Δεν νοιάζεσαι για κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό σου”
• “Λοιπόν, είσαι πολύ καλός με τους υπολογιστές;”
• “Περίμενε ένα λεπτό, γνώρισα κάποιον με αυτισμό και δεν είναι σαν εσένα”

Αυτά είναι μερικά πράγματα που πρέπει να λέτε σε ένα παιδί με αυτισμό

Εάν το παιδί σας έχει ΔΦΑ, ορισμένοι φίλοι, συγγενείς ή ακόμη και συνάδελφοι μπορεί να δυσκολεύονται να ξέρουν τι είναι κατάλληλο να τους πουν ή πώς μπορούν να σας μιλήσουν για τις μοναδικές ανάγκες του παιδιού σας. Ακολουθούν μερικές συστάσεις που μπορείτε να μοιραστείτε:

• “Χρειάζεσαι βοήθεια με κάτι;”
• “Ω, αυτό εξηγεί πολλά για το γιατί πηγαινοέρχονται ή μερικές φορές δεν έχουν όρεξη να μιλήσουν”
• “Μπορείτε να μου εξηγήσετε τι είναι ο αυτισμός;”
• “Είμαι εδώ αν θέλετε να μιλήσετε”
• “Τι θα έλεγες να έρθεις μαζί μας για φαγητό;”

Είναι ο αυτισμός κληρονομικός ή γενετικός;

Δεν είναι ασυνήθιστο το φαινόμενο της ΔΦΑ να εμφανίζεται περισσότερες από μία φορές σε οικογένειες, αλλά η έρευνα δεν είναι ακόμη πειστική όσον αφορά τα πρότυπα κληρονομικότητας. Τα παιδιά με γονίδια που σχετίζονται με τη ΔΦΑ μπορεί να κληρονομούν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της πάθησης, παρά να λαμβάνουν πράγματι διάγνωση ΔΦΑ.

Δεν υπάρχει κάποιο γονίδιο αυτισμού– ωστόσο, έχουν γίνει σημαντικές έρευνες που δείχνουν ότι ορισμένες σπάνιες χρωμοσωμικές ανωμαλίες μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα ένα μωρό να αναπτύξει αυτισμό. Ωστόσο, η κατοχή του γονιδίου δεν σημαίνει ότι ένα παιδί θα διαγνωστεί με ΔΦΑ.

Εάν το παιδί σας έχει διαγνωστεί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού, μπορεί να αναρωτηθείτε: “Ο αυτισμός προέρχεται από τη μητέρα ή τον πατέρα;”. Και οι δύο γονείς μπορεί να φέρουν γονιδιακές μεταλλάξεις που έχουν ως αποτέλεσμα το παιδί τους να διαγνωστεί με ΔΦΑ.

Τα αγόρια έχουν σχεδόν 5Χ περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με ΔΦΑ. Η έρευνα δείχνει ότι τα κορίτσια μπορεί να είναι ανθεκτικά σε ορισμένες γενετικές μεταλλάξεις που συμβάλλουν στον αυτισμό και επηρεάζουν δυσανάλογα τα αγόρια.