Παιδί

Αυτισμός: Σε ποια ηλικία πρέπει να ξεκινά η θεραπεία του;

Γιατί σήμερα αυξήθηκαν τα περιστατικά αυτισμού σε σχέση με παλαιότερα;

Ο αυτισμός σήμερα είναι πολύ συνηθισμένος αφού περίπου 1 στα 59 παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διαγνωστεί με κάποια αυτιστική διαταραχή, γεγονός που δημιουργεί ερωτηματικά καθώς το 2000 μόνο 1 στα 150 παιδιά βρισκόταν στο φάσμα του αυτισμού.

Ακόμη και σήμερα υπάρχουν πολλά που δε γνωρίζουμε για τον αυτισμό, όπως για παράδειγμα τι τον προκαλεί και γιατί παρουσιάζεται κατακόρυφη αύξηση των περιστατικών με την πάροδο του χρόνου. Αυτό πάντως που είναι ιδιαίτερα σημαντικό είναι να ξεκινήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η θεραπεία, καθώς η πρόγνωση σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ καλύτερη. Η επικοινωνία και η κοινωνικοποίηση μαθαίνονται σε μικρή ηλικία, άρα αυτή είναι και η περίοδος που θα πρέπει ιδανικά να ξεκινήσει και η θεραπεία, ώστε να υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση στο παιδί. Άλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος σύμφωνα με τους ειδικούς που επιμένουν η εκτίμηση και η διάγνωση να γίνονται σε μικρή ηλικία.

Τι δείχνουν έρευνες για τα συμπτώματα του αυτισμού στα παιδιά;

Μια πρόσφατη έρευνα μελέτησε περισσότερα από 1200 παιδιά προσχολικής ηλικία, τα οποία είχαν τουλάχιστον δύο αξιολογήσεις από εδικούς σε ηλικία μεταξύ 12 και 36 μηνών. Λιγότερο από το 2% των παιδιών που αρχικά διαγνώστηκαν με αυτισμό είχαν στη συνέχεια φυσιολογική εξέλιξη, γεγονός που δείχνει πως η διάγνωση ακόμη και σε τόσο μικρή ηλικία τείνει να είναι πολύ αξιόπιστη. Από την άλλη το 24% των παιδιών που δεν διαγνώστηκαν με κάποια διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού στη συνέχεια φάνηκε πως εμφάνισαν αυτή τη διαταραχή.

Σε ποια ηλικία γίνεται η διάγνωση του αυτισμού;

Όταν η πρώτη διάγνωση γίνεται μόλις το παιδί συμπληρώσει το πρώτο έτος ζωής, δηλαδή στους 12 με 13 μήνες φαίνεται πως εξακολουθεί να είναι η ίδια στο 50% των περιπτώσεων όταν το παιδί μεγαλώσει. Το ποσοστό ανεβαίνει στο 80% στους 14 μήνες και στο 83% στους 16 μήνες. Στους 12 μήνες τα παιδιά μόλις έχουν ξεκινήσει να λένε τις πρώτες τους λέξεις, να αλληλεπιδρούν με άλλα άτομα της ηλικίας τους και να ανταποκρίνονται σε εντολές. Έτσι, αν ένα παιδί δεν κάνει ακόμη όλα αυτά σωστά μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι ακόμη δεν τα έχει κατακτήσει, ενώ στους 18 μήνες είχε όλο το χρόνο να προσαρμοστεί και να τα καταφέρει. Αν κάποιο παιδί δεν κάνει τα βασικά αυτά πράγματα ως τότε, τότε οι ειδικοί προειδοποιούν πως ίσως κάτι να μην κυλάει ομαλά σε ότι αφορά στην ανάπτυξή του.

Οι πιο σημαντικές θεραπείες του αυτισμού σήμερα

Η βασική θεραπεία του αυτισμού ονομάζεται Εφαρμοσμένη Αναλυτική Συμπεριφορική Προσέγγιση, η οποία κατανέμει τις συμπεριφορές και τις ενέργειες σε μικρά βήματα τα οποία καλείται το παιδί να μάθει να κάνει. Ενθαρρύνει τη θετική συμπεριφορά και αποθαρρύνει την αρνητική. Οι υπόλοιπες θεραπείες που συχνά χρησιμοποιούνται σε παιδιά με αυτισμό είναι κυρίως στρατηγικές βελτίωσης επικοινωνίας, όπως η χρήση εικόνων που μπορούν τα παιδιά να δείχνουν στα άτομα που τα φροντίζουν ώστε να εκφράζουν τις ανάγκες τους με αυτόν τον τρόπο.

Τι θα συμβεί αν δεν κάνει το παιδί μου καμία θεραπεία για τον αυτισμό;

Αν και είναι πόλη δύσκολο για τους γονείς να δεχτούν τη διάγνωση του αυτισμού, οι παραπάνω θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά το παιδί με αυτισμό, αλλά και παιδιά με επικοινωνιακές ή γλωσσικές δυσκολίες ή με κάποια άλλη καθυστέρηση στην ανάπτυξη. Δε θα πρέπει σε καμία πάντως περίπτωση να χάνεται πολύτιμος χρόνος μέχρι να γίνει η έναρξη της θεραπείας, καθώς με την πάροδο του χρόνου η βελτίωση που παρουσιάζουν τα παιδιά γίνεται ολοένα και ερημικότερη σε σχέση με αυτήν που έχουν τα παιδιά που ξεκίνησαν τη θεραπεία σε μικρή ηλικία.


+ 3 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved

How early can you — and should you — diagnose autism? health.harvard.edu/blog/how-early-can-you-and-should-you-diagnose-autism-2019082317653

Data & Statistics on Autism Spectrum Disorder cdc.gov/ncbddd/autism/data.html

Evaluation of the Diagnostic Stability of the Early Autism Spectrum Disorder Phenotype in the General Population Starting at 12 Months jamanetwork.com/journals/jamapediatrics/fullarticle/2732144