Δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες: Τι συμπτώματα μπορεί να προκαλέσει;

Άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος ή να ρυθμίσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους συχνά καταφεύγουν σε δίαιτες χαμηλές σε υδατάνθρακες, οι οποίες περιορίζουν την πρόσληψη των υδατανθράκων σε 130gr ή λιγότερο ημερησίως. Συγκεκριμένα, μια δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες είναι σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργεί ανεπάρκεια υδατανθράκων στο σώμα και να το ενθαρρύνει να χρησιμοποιήσει διαφορετικές  πηγές ενέργειας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική απώλεια βάρους και σταθεροποίηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Η μακροπρόθεσμη μείωση της πρόσληψης υδατανθράκων μπορεί όμως να έχει ορισμένες παρενέργειες για τη συνολική υγεία, με αποτέλεσμα να συνιστάται η επικοινωνία με κάποιον ειδικό γιατρό πριν την έναρξη μιας ανάλογης δίαιτας.

Ποιες είναι οι παρενέργειες μιας δίαιτας χαμηλής σε υδατάνθρακες;

Οι παρενέργειες που εμφανίζονται σε άτομα που μόλις έχουν ξεκινήσει μια δίαιτα με χαμηλή πρόσληψη υδατανθράκων εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, αλλά μερικές από τις πιο κοινές είναι οι εξής:

• Δυσκοιλιότητα

Οποιαδήποτε αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες ενός ατόμου μπορεί να προκαλέσει πεπτικές διαταραχές, όπως η δυσκοιλιότητα. Άτομα που ακολουθούν δίαιτες με χαμηλή ή πολύ χαμηλή πρόσληψη υδατανθράκων (πχ. κετογονική δίαιτα) αναφέρουν πολύ συχνά τη δυσκοιλιότητα ως σύμπτωμά τους.

Ένας βασικός λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι η έλλειψη των φυτικών ινών από τη διατροφή, λόγω της μειωμένης κατανάλωσης τροφών όπως τα δημητριακά και τα όσπρια, τα οποία εκτός από πλούσια πηγή φυτικών ινών περιέχουν και μεγάλες ποσότητες υδατανθράκων.

• Κόπωση

Η κόπωση είναι ένα κοινό σύμπτωμα για όσους ακολουθούν μια δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες και αυτό γιατί το σώμα δυσκολεύεται να βρει μια καινούργια πηγή ενέργειας για να χρησιμοποιήσει, πέρα από τη γλυκόζη. Το ίδιο συμβαίνει και σε δίαιτες που είναι πολύ χαμηλές σε θερμίδες και οδηγούν επίσης σε κόπωση.

• Πονοκέφαλος

Η μείωση των υδατανθράκων έχει ως αποτέλεσμα και τη μείωση της πρόσληψης ζάχαρης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα στέρησης, όπως οι πονοκέφαλοι, σε άτομα που έχουν συνηθίσει να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αυτής. Μελέτες δείχνουν μάλιστα πως στην αρχή μιας δίαιτας χαμηλής σε υδατάνθρακες η σοβαρότητα των πονοκεφάλων μπορεί να είναι αυξημένη.

• Μυϊκές κράμπες

Ορισμένα μέταλλα, όπως το κάλιο και το μαγνήσιο, είναι υπεύθυνα για τη σύσπαση των μυών στο σώμα, καθώς και για πολλές άλλες βιολογικές διεργασίες ζωτικής σημασίας για την καλή λειτουργία των μυών και των νεύρων.

Τα δημητριακά ολικής αλέσεως είναι μια εξαιρετική πηγή πρόσληψης των μετάλλων αυτών, αλλά ταυτόχρονα περιέχουν και υδατάνθρακες. Ως εκ τούτου, ο αποκλεισμός τους από τις δίαιτες χαμηλές σε υδατάνθρακες μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη ή ανεπάρκεια αυτών των μετάλλων.

Οι υδατάνθρακες συμμετέχουν επίσης στην αποθήκευση νερού στο σώμα, με αποτέλεσμα η χαμηλότερη πρόσληψή τους να οδηγεί σε απώλεια πολλών υγρών από το σώμα και ενδεχομένως απώλεια αρκετών απαραίτητων μετάλλων.

• Κακή αναπνοή

Η κακοσμία του στόματος (χαλίτωση) είναι ένα σύμπτωμα που αναφέρεται συχνά από άτομα που ακολουθούν δίαιτες με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι το σώμα, απουσία γλυκογόνου, διασπά το λίπος για την παραγωγή ενέργειας. Ως υποπροϊόν της διαδικασίας αυτής προκύπτουν οι κετόνες, οι οποίες στη συνέχεια αποβάλλονται μέσω της ούρησης και της εκπνοής. Η εκπνοή των κετονών είναι μια πιθανή αιτία για την εμφάνιση κακοσμίας του στόματος.

• Μειωμένη αθλητική απόδοση

Μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες παρέχει ελάχιστα αποθέματα γλυκογόνου, το οποίο αποτελεί κύρια πηγή ενέργειας του σώματος κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης. Ως αποτέλεσμα, άτομα που ακολουθούν τέτοιες δίαιτες μπορεί να παρουσιάζουν μειωμένη απόδοση κατά τη διάρκεια των προπονήσεων τους.

Τι συμβαίνει κατά τη διακοπή μιας δίαιτας χαμηλής σε υδατάνθρακες;

Η διακοπή μιας δίαιτας με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες μπορεί να έχει μερικές παρενέργειες, για όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται το σώμα για να προσαρμοστεί ξανά στις νέες διατροφικές συνήθειες. Μερικές από τις πιο συχνές είναι οι εξής:

• Πρόληψη βάρους, λόγω της μεγαλύτερης ποσότητας υγρών που συγκρατεί το σώμα
• Κόπωση & ευερεθιστικότητα, λόγω των πιθανών αποτόμων «αιχμών» του σακχάρου στο αίμα
• Αυξημένο αίσθημα πείνας