Διατροφικές διαταραχές: Πόσο συχνές είναι στους άνδρες;

Οι γυναίκες έχουν σίγουρα περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να αναπτύξουν διατροφικές διαταραχές – αλλά δεν έχουν το μονοπώλιο. Στοιχεία του Ηνωμένου Βασιλείου από το 2007 δείχνουν ότι το 1,6% των ανδρών έχουν προβληματική σχέση με το φαγητό, ενώ στοιχεία των ΗΠΑ ανεβάζουν τον αριθμό των αγοριών και των ανδρών με διατροφικές διαταραχές σε ένα εκατομμύριο και αυξάνονται. Αλλά μήπως τα στοιχεία αυτά είναι υποεκτιμημένα; Και μήπως η αύξηση έχει να κάνει περισσότερο με την ευαισθητοποίηση και την προθυμία να αναφερθούν παρά με την πραγματική αύξηση του αριθμού των ατόμων που πάσχουν;

Τα στοιχεία του NHS Digital δείχνουν αύξηση κατά 70% στον αριθμό των ανδρών στο Ηνωμένο Βασίλειο που εισήχθησαν στο νοσοκομείο για διατροφικές διαταραχές τα τελευταία έξι χρόνια – από 480 το 2010-11 σε 818 το 2015-. Όμως αυτοί οι άνδρες αποτελούν σε μεγάλο βαθμό την κορυφή του παγόβουνου. Έξω στην κοινότητα, υπάρχουν χιλιάδες άνδρες που αντιμετωπίζουν διατροφικές διαταραχές στο λιγότερο σοβαρό άκρο του φάσματος με εξειδικευμένη βοήθεια και πολλοί περισσότεροι που εξακολουθούν να κρύβουν τα προβλήματά τους από τους γιατρούς.

Λόγω της απροθυμίας τους να παραδεχτούν ότι έχουν πρόβλημα, είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι έχουν διατροφικές διαταραχές. Αλλά οι καλύτερες εκτιμήσεις που υπάρχουν υποδεικνύουν ότι οι άνδρες αντιπροσωπεύουν περίπου 1 στα 10 άτομα με ανορεξία και βουλιμία, και ίσως και 1 στα 4 με διαταραχή αδηφαγίας.

Είναι πραγματική η αύξηση των διατροφικών διαταραχών στους άνδρες;

Στο παρελθόν, θα μπορούσαμε να αποδώσουμε τα χαμηλότερα επίπεδα διατροφικών διαταραχών στην έλλειψη ευαισθητοποίησης – από τη δεκαετία του 1930, για παράδειγμα, οι ετήσιες διαγνώσεις διατροφικών διαταραχών στις ΗΠΑ αυξήθηκαν από 1 στο εκατομμύριο σε 1 στις 20.000. Πριν από 80 χρόνια, οι διατροφικές διαταραχές απλώς δεν ήταν στο ραντάρ του μέσου γιατρού.

Αλλά οι διατροφικές διαταραχές, ιδίως η νευρική ανορεξία, σκοτώνουν – και αυτό είναι ένα στατιστικό στοιχείο που είναι πιο δύσκολο να παραποιηθεί. Τα άτομα με ανορεξία έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν σε σχέση με άλλα άτομα της ηλικίας τους: για τη βουλιμία και άλλες διατροφικές διαταραχές (συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής αδηφαγίας), τα ποσοστά είναι 75% υψηλότερα και 92% υψηλότερα αντίστοιχα. Και οι αριθμοί αυτοί αυξάνονται επίσης.

Τι πιστεύουν οι ειδικοί για τις διατροφικές διαταραχές στους άντρες;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ειδικοί έχουν δει αύξηση των παραπομπών. Πρόκειται για πραγματική αύξηση – υπάρχουν περισσότερα αγόρια και άνδρες που ζητούν ιατρική αξιολόγηση, υποστήριξη και θεραπεία. Το γεγονός αυτό είναι πολύ θετικό, διότι ενώ είναι γνωστό ότι οι διατροφικές διαταραχές είναι πιο συχνές στις γυναίκες, στο παρελθόν οι ειδικοί δυσκολεύονταν ιδιαίτερα να πείσουν τους άνδρες να ζητήσουν βοήθεια.

Η αύξηση οφείλεται στην καλύτερη ενημέρωση ή στο ότι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν; Αυτό είναι αδύνατο να το ξεχωρίσουν οι ειδικοί. Αλλά πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι η μεταδίδεται καλύτερα το μήνυμα της εξέτασης και ενώ οι άνθρωποι που παίρνουν βοήθεια εξακολουθούν να είναι η κορυφή του παγόβουνου, η κορυφή αυτή είναι μεγαλύτερη από ό,τι ήταν παλιά

Είναι δύσκολο να κρύψετε μια διατροφική διαταραχή τόσο σοβαρή που απειλεί τη ζωή σας, οπότε μπορούμε να είμαστε αρκετά σίγουροι ότι οι στατιστικές εισαγωγής στα νοσοκομεία για τις διατροφικές διαταραχές (κυρίως ανορεξία) αντικατοπτρίζουν δίκαια την πραγματική κατανομή των δύο φύλων. Το 2015-6, διαγνώστηκαν στο νοσοκομείο περίπου 12 φορές περισσότερες γυναίκες από ό,τι άνδρες.

Ίσως αναπόφευκτα, λοιπόν, τα ερωτηματολόγια για την ανίχνευση πιθανών διατροφικών διαταραχών έχουν αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό για γυναίκες και η ακρίβειά τους έχει δοκιμαστεί σε γυναίκες. Ορισμένοι ερευνητές έχουν υποστηρίξει ότι είναι λιγότερο ευαίσθητα στην ανίχνευση διατροφικών διαταραχών στους άνδρες. Για παράδειγμα, ευρέως χρησιμοποιούμενα εργαλεία όπως το EDI-3 μπορεί να υποτιμούν τη δυσαρέσκεια για το σώμα στους άνδρες. Το 2012, αναπτύχθηκε το Eating Disorders Assessment for Men (EDAM) για να αντιμετωπίσουν ακριβώς αυτό το πρόβλημα. Δεν χρησιμοποιείται παντού, αλλά υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση μεταξύ των εμπειρογνωμόνων για τις διαφορετικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνδρες και οι γυναίκες.

Είναι οι άνδρες σε χειρότερη κατάσταση από τις γυναίκες όσο αφορά τις διατροφικές διαταραχές;

Σύμφωνα με τους ειδικούς υπάρχει  ακόμη πολύς δρόμος να διανύσουν με τους άνδρες απ’ ό,τι με τις γυναίκες. Γίνεται σιγά σιγά πιο αποδεκτό να παραδεχτεί μια γυναίκα ότι έχει διατροφική διαταραχή , αλλά δεν υπάρχει η ίδια αλλαγή στη στάση των ανδρών. Πρέπει να αρχίσει να μεταδίδεται το μήνυμα πολύ νωρίτερα – στα σχολεία και στα κολέγια, ώστε τα παιδιά και οι νέοι να καταλάβουν ότι πρόκειται για μια πραγματική ασθένεια – μια πραγματική νευροβιολογική ασθένεια.

Συνοψίζοντας, οι άνδρες παθαίνουν διατροφικές διαταραχές! Ναι, είναι συχνές, αν και όχι τόσο συχνές όσο στις γυναίκες. Ναι, γίνονται όλο και πιο συχνές – αν και είναι δύσκολο να αναφέρουμε αν αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι περισσότεροι άνδρες παθαίνουν διατροφικές διαταραχές, ότι περισσότεροι άνδρες τις παραδέχονται, ή σε συνδυασμό και των δύο. Πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά, αλλά οι συμπεριφορές αλλάζουν σιγά σιγά. Έτσι, ενώ το μέλλον μπορεί να μην είναι λαμπρό, υπάρχουν σαφείς αχτίδες ελπίδας στον ορίζοντα.