Εμβολιασμός κατά της COVID-19: απαραίτητος ακόμα και αν νοσήσαμε!

Ένα μεγάλο δίλημμα με το οποίο πολλοί ήρθαν αντιμέτωποι , είναι αν χρειάζεται να εμβολιαστεί κάποιος ο οποίος νόσησε από κορωνοϊό. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι από τα πλέον προηγμένα συστήματα στην φύση, ικανό να αναγνωρίσει έναν τεράστιο αριθμό αντιγόνων και να δημιουργήσει τον αντίστοιχο αριθμό αντισωμάτων. Όταν όμως ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια πανδημία, και έναν ιό που μεταλλάσσεται, είναι αυτή η ικανότητα του οργανισμού μας αρκετή για να μας προστατέψει; Η ιστορία της ανθρωπότητας σε περιόδους πανδημίας μας δείχνει πως τελικά, η φυσική μόνο ανοσία δεν επαρκεί.

Ποια είναι η διαφορά της φυσικής ανοσίας με την ειδική;

Η φυσική ανοσία αποτελείται από μια πληθώρα μηχανικών (βήχας), χημικών (χαμηλό pH στον στόμαχο) και μικροβιακών (φυσιολογική χλωρίδα του οργανισμού μας) φραγμών που εκπροσωπεί και την πρώτη γραμμή άμυνας του οργανισμού μας. Η ειδική ανοσία περιλαμβάνει την έκκριση αντισωμάτων και την προσέλκυση ειδικών κυττάρων στο σημείο της μόλυνσης (Β και Τ λεμφοκύτταρα, Κύτταρα Φυσικοί Φονείς) τα οποία εξειδικεύονται στην καταστροφή του παθογόνου, και δημιουργία κυττάρων μνήμης, τα οποία όπως καταλαβαίνουμε και από το όνομά τους, ‘’θυμούνται’’ το παθογόνο και υποκινούν μια ταχύτερη ανοσολογική απόκριση σε μελλοντική επαφή του οργανισμού με αυτό.

Φυσιολογικά, σε ένα υγιές άτομο, το ανοσοποιητικό σύστημα ανταποκρίνεται σε παθογόνα μόρια και τα καταστρέφει, όπως συνέβη και στην πλειοψηφία των ατόμων που νόσησαν.

Αν ο οργανισμός μας μπορεί να δημιουργήσει μόνος του αντισώματα κατά του κορωνοϊού, γιατί να εμβολιαστούμε;

Η πλειοψηφία των ατόμων που νόσησε είχαν συμπτωματολογία έντονου κρυολογήματος, χωρίς να χρειαστεί να νοσηλευτούν, ειδικότερα άτομα νεαρής ηλικίας. Παρόλα αυτά, κανείς δεν είναι άτρωτος: δεν μπορεί ο καθένας να γνωρίζει αν φέρει γονίδια ή υποκείμενα νοσήματα που τον καθιστούν ευάλωτο στον κορωνοϊό, και κινδυνεύει να νοσήσει σοβαρά. Επιπλέον, ακόμα και οι ασυμπτωματικοί ασθενείς, εμφάνισαν πνευμονική ίνωση. Τέλος, οι ειδικοί προειδοποιούν πως η νόσος μπορεί να επιδεινώσει υποκείμενα νοσήματα και να προκαλέσει ζημιά σε όργανα, ακόμα και στον εγκέφαλο, μήνες ή/και χρόνια αργότερα.

Παρότι εμείς μπορεί να μην νοσήσουμε βαριά από τον νέο κορωνοϊό, υπάρχει η πιθανότητα να μεταφέρουμε τον ιό σε άτομα με αυξημένο ρίσκο εμφάνισης επιπλοκών.  Η επίτευξη της φυσικής ανοσίας δεν είναι απίθανη, αλλά το στίγμα του κορωνοϊού στον οργανισμό μας θα είναι βαρύ.

Υπήρξαν διαφορές στην ανοσία ατόμων που εμβολιάστηκαν και σε άτομα που νόσησαν από τον νέο κορωνοϊό;

Ομόφωνα οι ειδικοί συνιστούν τον εμβολιασμό έναντι της φυσικής ανοσίας από τον κορωνοϊό, ωστόσο, μια ερευνητική ομάδα από το Κέντρο Ερευνών για τον Καρκίνο Fred Hutchinson στο Σιάτλ, θέλησε να εξετάσει την ικανότητα των αντισωμάτων των ατόμων που εμβολιάστηκαν και ατόμων με φυσική ανοσία, έναντι των μεταλλαγμένων στελεχών του νέου κορωνοϊού. Η ομάδα με τα εμβολιασμένα άτομα είχε λάβει και τις δύο δόσεις της φαρμακευτικής εταιρείας Moderna, ένα mRNA τύπου εμβόλιο.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως ενώ τα αντισώματα και των δύο ομάδων συμμετεχόντων κατάφερναν να αναγνωρίσουν την πρωτεΐνη ακίδα, στα εμβολιασμένα άτομα τα αντισώματα αναγνώριζαν καλύτερα την κρίσιμη περιοχή της πρωτεΐνης ακίδας, που βοηθάει στην προσκόλληση του ιού στα ανθρώπινα κύτταρα (και την επικείμενη μόλυνση αυτών). Επιπλέον, τα παραγόμενα από εμβόλιο αντισώματα αναγνώριζαν και την ευρύτερη κρίσιμη περιοχή, καθιστώντας τα αποτελεσματικά ακόμα και αν η περιοχή μεταλλάσσονταν.

Γιατί η ανοσία από τα εμβόλια είναι πιο πετυχημένη;

Οι ειδικοί δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως γιατί τα αντισώματα εμβολιασμένων ατόμων, και όχι εκείνων που ανέπτυξαν φυσική ανοσία, είναι δραστικότερα έναντι του νέου κορωνοϊού. Υπάρχουν κάποιες υποθέσεις, η πρώτη αφορά το κύριο σημείο έκθεσης του οργανισμού στον ιό κατά την μόλυνση, το οποίο είναι οι πνεύμονες, ενώ κατά τον εμβολιασμό, στον ιό εκτίθενται οι μύες, δίνοντας ίσως μεγαλύτερες πιθανότητες ταυτοποίησης του εισβολέα από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Έπειτα, το mRNA τύπου εμβόλιο δίνει ουσιαστικά στα κύτταρα του οργανισμού μας την οδηγία να συνθέσουν την πρωτεΐνη ακίδα (αντιγόνο) και στην συνέχεια ένα αντιγονοπαρουσιαστικό κύτταρο την εκθέτει στην επιφάνεια του, και αναγνωρίζεται από τα υπόλοιπα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας. Ίσως με το mRNA τύπου εμβόλιο να παρουσιάζεται η πρωτεΐνη ακίδα υπό πολλές διαφορετικές όψεις, σαν να βλέπουμε ένα κτήριο από πολλές οπτικές γωνίες, παρέχοντας περισσότερες πληροφορίες στα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας, φτιάχνοντας τελικά, ακόμα πιο εξειδικευμένα αντισώματα.

Το κύριο μήνυμα παραμένει το ίδιο: είναι πολύ πιο ασφαλές να εμβολιαστούμε, παρέχοντας στους εαυτούς μας ανοσία που θα διαρκέσει πολύ και θα μας προστατέψει και από τα μεταλλαγμένα στελέχη, παρά να ρισκάρουμε μόλυνση από τον ιό. Ακόμα και αν δεν νοσήσουμε βαριά, θα έχουμε δώσει στον νέο κορωνοϊό ένα εύπορο έδαφος, όπου και ίσως μεταλλαχθεί.