Επίμονα αυτοαντισώματα συνδέονται με μακροχρόνια COVID

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη,  άτομα με μακροχρόνια Covid που υποφέρουν από κόπωση και δύσπνοια μετά από έναν χρόνο φέρουν αντισώματα που σχετίζονται με αυτοάνοση νόσο.

Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό European Respiratory Journal, και παρέχουν σημαντικές ενδείξεις σχετικά με τη μακροχρόνια Covid που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βελτιώσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία της πάθησης.

Παρόλο που ο όρος “μακροχρόνια Covid” αναγνωρίζεται από επίσημους φορείς, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, εξακολουθούμε να γνωρίζουμε ελάχιστα του γιατί αναπτύσσεται και πώς θα βοηθηθούν οι ασθενείς που υποφέρουν από αυτήν.

Στη μελέτη συμμετείχαν:

• 106 άτομα με COVID-19 μεταξύ Αυγούστου 2020 και Σεπτεμβρίου 2021 και τα οποία ήταν υπό τη φροντίδα τριών νοσοκομείων: του St. Joseph’s Healthcare Hamilton, του Vancouver General Hospital και του St. Paul’s Hospital του Βανκούβερ
• 22 υγιείς εθελοντές
• 34 άτομα που είχαν παρουσιάσει αναπνευστική λοίμωξη απουσίας COVID

Οι ασθενείς με COVID ρωτήθηκαν, μετά από τρεις, έξι και 12 μήνες από την ανάρρωσή τους από τη λοίμωξη, εάν υπέφεραν από δύσπνοια, βήχα ή κόπωση, τα οποία είναι τα τυπικά συμπτώματα της μακροχρόνιας COVID.

Δείγματα αίματος των συμμετεχόντων εξετάστηκαν για συγκεκριμένα αυτοαντισώματα έναντι πρωτεϊνών του πυρήνα των κυττάρων. Σχεδόν το 80% των ασθενών με COVID-19 είχαν δύο ή περισσότερα από αυτά τα αντισώματα στο αίμα τους τρεις μήνες και έξι μήνες μετά τη μόλυνση, αλλά μετά από ένα χρόνο, αυτό είχε μειωθεί στο 41%.

Οι περισσότεροι από τους υγιείς εθελοντές δεν έφεραν αυτά τα αντισώματα στο αίμα τους. Σε εκείνους που είχαν παρουσιάσει αναπνευστική λοίμωξη χωρίς COVID, τα επίπεδα αυτών των αντισωμάτων ήταν συγκριτικά χαμηλά.

Οι ερευνητές βρήκαν επίσης αυτοαντισώματα έναντι του U1snRNP (εν συντομία, το U1-snRNP ξεκινά τη συναρμολόγηση του ματίσματος στο pre-mRNA μέσω δέσμευσης στη θέση ματίσματος 5′ προ-mRNA, ακολουθούμενη από την εξαρτώμενη από το ATP δέσμευση του U2-snRNP στη θέση διακλάδωσης όπου συμβαίνει η διάσπαση) και έναντι του SSb-La (Το SS-B/La είναι ένα εκχυλιζόμενο πυρηνικό αντιγόνο (ENA) που αποτελείται από μια πρωτεΐνη 48 kD σε συνδυασμό με είδη RNA. Τα αντισώματα SS-B/La βρίσκονται κυρίως σε ασθενείς με σύνδρομο Sjogren ή ερυθηματώδη λύκο (LE), όπου εμφανίζονται με συχνότητες περίπου 60% και 15%, αντίστοιχα), καθώς και κυτοκίνες που προκαλούν φλεγμονή σε περίπου 30% των ασθενών με COVID ένα χρόνο μετά τη μόλυνση. Η παρουσία αυτών των αντισωμάτων συνδέθηκε στενά με τα συνεχιζόμενα συμπτώματα, όπως κόπωση και δύσπνοια σε αυτούς τους ασθενείς.

Η μελέτη έδειξε ότι η πλειονότητα των ασθενών, ακόμα κι αν είχαν αυτοαντισώματα αμέσως μετά τη μόλυνσή τους, υποχώρησαν μετά από 12 μήνες. Ωστόσο, σε ορισμένους ασθενείς, τα αυτοαντισώματα επιμένουν και αυτοί οι ασθενείς είναι πιο πιθανό να συνεχίσουν να υποφέρουν και να χρειάζονται ιατρική βοήθεια.

Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν την ανάγκη εξέτασης για σημεία αυτοάνοσης νόσου σε ασθενείς με συμπτώματα μακροχρόνιας COVID που διαρκούν για ένα χρόνο ή περισσότερο.

Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης ενισχύουν αυτά άλλων ομάδων και παρέχουν ισχυρή αληθοφάνεια για την παρουσίαση της μακροχρόνιας COVID ως συστηματικής νόσου.

Η ερευνητική ομάδα θα συνεχίσει τη μελέτη παρακολουθόντας ασθενείς με COVID-19 για μια περίοδο δύο ετών για να δουν πώς αλλάζουν τα επίπεδα των αυτοαντισωμάτων τους, στο μεγαλύτερο αυτό χρονικό διάστημα.

Διαβάστε, επίσης, σχετικά άρθρα για μακροχρόνια Covid:

Long covid-19: Περισσότεροι από 100 εκ. άνθρωποι παρουσιάζουν παρατεταμένες επιπλοκές

Long Covid-19: Μπορεί να οδηγήσει σε ένα νέο κύμα συνδρόμου χρόνιας κόπωσης;

Long Covid-19: Ο εμβολιασμός μειώνει το ενδεχόμενο μακροχρόνιων συμπτωμάτων