Έρπης γεννητικών οργάνων: Όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον ύπουλο ιό

Τι είναι ο έρπης των γεννητικών οργάνων;

Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι η πιο κοινή σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι έρπη, ο HSV-1 και ο HSV-2. Ο πρώτος είναι ο γνωστός επιχείλιος έρπης που συχνά βγαίνει όταν το άτομο που έχει μολυνθεί από τον ιό είναι αγχωμένο ή άρρωστο και ο δεύτερος τύπος είναι ο έρπης των γεννητικών οργάνων, που προσβάλει τα γεννητικά όργανα. Αν και ο επιχείλιος έρπης μπορεί να προσβάλει τα γεννητικά όργανα, τα συμπτώματα συνήθως είναι πιο ήπια σε σχέση με τον έρπη των γεννητικών οργάνων. Έπειτα από την έκθεση του ατόμου στον ιό χρειάζονται μερικές ημέρες έως και μια εβδομάδα, συνήθως, προτού εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα.Αρχικά ο ασθενής αισθάνεται ερυθρότητα και τσιμπήματα, ενώ στη συνέχεια εμφανίζονται επώδυνες φουσκάλες που γεμίζουν από υγρό. Αυτές αργότερα σπάνε, σχηματίζουν πληγές και στη συνέχεια κρούστα. Η όλη διαδικασία κρατά μερικές εβδομάδες, όμως τα συμπτώματα του έρπη των γεννητικών οργάνων είναι πιο έντονα, δημιουργούν έντονο πόνο και μπορεί να συνυπάρχουν συμπτώματα γρίπης, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις να εμφανιστεί μηνιγγίτιδα.

Τρόποι μετάδοσης του ιού

Ακόμα και αν κάποιος δεν έχει συμπτώματα μπορεί να τον μεταδώσει σε άλλους, αφού ο ιός μπορεί να υπάρχει στα υγρά των γεννητικών οργάνων, χωρίς να υπάρχουν εμφανείς πληγές.Φυσικά, ο κίνδυνος μετάδοσης είναι πολύ μεγαλύτερος όταν υπάρχουν ανοιχτές πληγές. Σύμφωνα με τις στατιστικές των γιατρών, μόνο ένας στους τέσσερις που είναι θετικοί στον ιό γνωρίζουν ότι τον έχουν και αυτός είναι και ένας λόγος που οι υπόλοιποι τον μεταδίδουν αφού δε γνωρίζουν ότι πάσχουν από έρπη και δεν λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να προστατεύσουν τους άλλους.’Έτσι, πολλοί όταν μαθαίνουν ότι έχουν μολυνθεί από έρπη των γεννητικών οργάνων εκφράζουν στον γιατρό την απορία πως μπορεί να έχει συμβεί αυτό τη στιγμή που ο σύντροφός τους δεν είχε καμία εμφανή πληγή ή φουσκάλα στην περιοχή. Όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να μεταδοθεί και μέσω των υγρών, άρα είναι δυνατόν να τους μεταδόθηκε, ακόμη και αν δεν υπήρχαν φυσαλίδες ή πληγές.

Και αν έχω συμπτώματα;

Όποιος εμφανίσει φυσαλίδες θα πρέπει να επισκεφτεί τον γιατρό του για να διαπιστώσει αν πάσχει από έρπη, και αν ναι, από ποιον τύπο, ώστε να ξεκινήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τη θεραπεία. Συνήθως, αυτή γίνεται με αντιικά φάρμακα, που λαμβάνονται από το στόμα και η διάρκεια θεραπείας  είναι 2-3 εβδομάδες. Κάποιοι άλλοι που εμφανίζουν πολύ συχνά συμπτώματα και όχι μόνο μια, δυο φορές τον χρόνο μπορεί να χρειαστούν να λάβουν την αγωγή για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ώστε να θέσουν τον ιό υπό έλεγχο και να αποφύγουν τις υποτροπές.Επίσης, όποιος είναι θετικός σε οποιοδήποτε τύπο έρπη θα πρέπει να ενημερώνει τον ερωτικό του σύντροφο και να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Την περίοδο που τα συμπτώματα είναι σε έξαρση θα πρέπει να αποφεύγονται οι ερωτικές επαφές, ενώ το υπόλοιπο διάστημα καλό θα είναι να χρησιμοπποιείται προφυλακτικό ώστε να μη γίνει μετάδοση του ιού μέσω των υγρών.