Ψυχική υγεία

Φυλετικό τραύμα: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Το φυλετικό-ρατσιστικό τραύμα είναι το συνεχές αποτέλεσμα του ρατσισμού, της προκατάληψης και της έκθεσης σε κακοποίηση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το φυλετικό τραύμα μπορεί να επηρεάσει πολλές πτυχές της ζωής ενός ατόμου, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητάς του να έχει σχέσεις, να συγκεντρώνεται στο σχολείο ή στην εργασία και να αισθάνεται ασφαλής. Το φυλετικό τραύμα είναι ευρέως διαδεδομένο μεταξύ περιθωριοποιημένων ομάδων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μεταξύ των μαύρων στις Ηνωμένες Πολιτείες, η πλειονότητα των οποίων δηλώνει ότι έχει βιώσει ρατσισμό. Οι απεικονίσεις του ρατσισμού στα μέσα ενημέρωσης, όπως η αστυνομική βία κατά άοπλων μαύρων, μπορεί επίσης να πυροδοτήσουν συναισθήματα φυλετικού τραύματος. Πολλές περιθωριοποιημένες ομάδες βιώνουν υψηλότερα ποσοστά διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD) από ό,τι οι λευκοί. Μεγάλο μέρος αυτού του τραύματος προέρχεται από εμπειρίες με ρατσισμό ή ρατσιστικά συστήματα. Σύμφωνα με έρευνα του 2020, οι μαύροι στις ΗΠΑ έχουν περίπου πενταπλάσιες πιθανότητες από τους λευκούς να αναφέρουν άδικες ή μεροληπτικές εμπειρίες με την αστυνομία.

Τι είναι το φυλετικό τραύμα;

Οι διακρίσεις είναι μια τραυματική εμπειρία που μπορεί να προκαλέσει παρόμοια συμπτώματα με το PTSD, καθώς και κατάθλιψη και άγχος. Η έκθεση σε διακρίσεις, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μπορεί να προκαλέσει φυλετικό τραύμα. Έμμεσα μπορεί να περιλαμβάνει την παρακολούθηση διακρίσεων σε βάρος ενός μέλους μιας συγκεκριμένης ομάδας. Η χρόνια έκθεση σε διακρίσεις μπορεί να είναι ταπεινωτική, τρομακτική και απομονωτική. Όταν οι άλλοι αρνούνται την ύπαρξη αυτού του τραύματος ή κατηγορούν το θύμα, αυτό μπορεί να εντείνει το τραύμα.

Ποιον επηρεάζει περισσότερο το φυλετικό τραύμα;

Οι φυλετικές διακρίσεις είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου για το φυλετικό τραύμα. Ενώ πολλοί άνθρωποι αναφέρουν τραύμα που προέρχεται από ρατσιστική κακοποίηση, οι άνθρωποι μπορούν να αναπτύξουν ρατσιστικό τραύμα ακόμη και όταν δεν είναι προσωπικά ο στόχος. Οποιαδήποτε περιθωριοποιημένη ή στιγματισμένη φυλετική ομάδα ή εθνικότητα μπορεί να βιώσει ρατσιστικό τραύμα. Στις ΗΠΑ, οι μαύροι, οι ιθαγενείς και οι έγχρωμοι (BIPOC) αντιμετωπίζουν ρατσιστικό τραύμα. Η ένταση του φυλετικού τραύματος μπορεί να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή ή κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Όσο διαρκεί ο συστημικός ρατσισμός, όλοι οι BIPOC παραμένουν ευάλωτοι στο φυλετικό τραύμα. Οι περισσότερες έρευνες υποδηλώνουν ότι οι εμπειρίες διακρίσεων αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης συμπτωμάτων τραύματος. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα που αναφέρουν τέτοιες εμπειρίες μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν τραύμα. Οι αναφορές φυλετικών διακρίσεων ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό. Για παράδειγμα, μια έρευνα της Pew Research διαπίστωσε ότι το 81% των μαύρων ατόμων με εμπειρία στο κολέγιο δηλώνουν ότι έχουν υποστεί τουλάχιστον μία περίπτωση φυλετικών διακρίσεων. Το ποσοστό αυτό συγκρίνεται με το 69% των ατόμων με εκπαίδευση λυκείου ή λιγότερο. Οι μαύροι άνδρες είναι επίσης πιο πιθανό από τις μαύρες γυναίκες να αναφέρουν άδικη μεταχείριση από την αστυνομία.

Ποια είναι τα αίτια του φυλετικού τραύματος;

Οποιοδήποτε είδος άγχους ή ανησυχίας γύρω από φυλετικούς παράγοντες μπορεί να προκαλέσει φυλετικό τραύμα. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν:

  1. Έκθεση σε φυλετικά ή εθνικά στερεότυπα: Ένα παράδειγμα είναι όταν οι ακαδημαϊκοί ή τα εγχειρίδια υποστηρίζουν ότι ορισμένες φυλετικές ομάδες είναι καλύτερες ή χειρότερες σε ορισμένες εργασίες.
  2. Φόβοι για την προσωπική ασφάλεια: Ένα παράδειγμα αυτού του σεναρίου είναι όταν ένα άτομο φοβάται την ετικέτα του μετανάστη χωρίς χαρτιά ή ένα έγχρωμο άτομο φοβάται την κακοποίηση από την αστυνομία.
  3. Μάρτυρες που βλέπουν μέλη της ομάδας ενός ατόμου να δέχονται κακοποίηση: Αυτό μπορεί να συμβαίνει στην πραγματική ζωή ή μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, όπως όταν ένα άτομο αλλοδαπής καταγωγής βλέπει παιδιά μεταναστών σε κλουβιά ή ένα μαύρο άτομο βλέπει ένα βίντεο με τη δολοφονία ενός άοπλου μαύρου ατόμου.
  4. Ρατσιστική κακοποίηση αγαπημένων προσώπων: Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει επιθέσεις σε συντρόφους, γονείς ή παιδιά.
  5. Άμεση έκθεση σε ρατσιστική κακοποίηση ή διακρίσεις: Αυτό μπορεί να είναι το άκουσμα ρατσιστικών στερεοτύπων στην εργασία ή το να γίνετε αποδέκτης μιας ρατσιστικής προσβολής.
  6. Άλλοι δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις εμπειρίες ρατσισμού: Αυτό μπορεί να συμβεί όταν οι άνθρωποι αμφισβητούν αν η εμπειρία κάποιου ήταν πραγματική.

Ο κατάλογος των ρατσιστικών τραυμάτων είναι απεριόριστος. Άλλα παραδείγματα μπορεί να περιλαμβάνουν ιστορικό τραύμα, μικροεπιθέσεις και εμπειρίες διαβίωσης με ανισότητες, όπως η πρόσβαση σε σχολεία και ιατρικές θεραπείες.

Ποια είναι τα συμπτώματα του φυλετικού τραύματος;

Το φυλετικό τραύμα μπορεί να επηρεάσει σχεδόν κάθε πτυχή της ευημερίας ενός ατόμου. Πολλά άτομα με φυλετικό τραύμα εμφανίζουν συμπτώματα PTSD, ιδίως μετά από άμεσες εμπειρίες διακρίσεων ή ρατσιστικής βίας. Ορισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  1. Άγχος που σχετίζεται με το τραύμα: Αυτό μπορεί να κάνει ένα άτομο να σκέφτεται και να ξαναζεί ένα γεγονός συνεχώς. Ορισμένα άτομα έχουν αναδρομές στο παρελθόν ή εφιάλτες.
  2. Αποφυγή πραγμάτων που θυμίζουν στο άτομο το τραύμα: Αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή του ατόμου με πολλούς τρόπους. Για παράδειγμα, ένα άτομο που βιώνει ρατσισμό στο πανεπιστήμιο μπορεί να το εγκαταλείψει, ενώ ένα άτομο που βιώνει ρατσισμό σε μια αλληλεπίδραση με την αστυνομία μπορεί να φοβάται την αστυνομία ή να τρέχει όταν την βλέπει.
  3. Έντονο άγχος ή κατάθλιψη που σχετίζονται με το τραύμα. Αυτό μπορεί να επηρεάσει κάποιον ανά πάσα στιγμή ή συνεχώς.
  4. Αίσθημα απόσπασης της προσοχής από αναμνήσεις ή σκέψεις του τραύματος. Και πάλι, αυτή η εμπειρία μπορεί να εμφανίζεται από καιρό σε καιρό ή τακτικά.
  5. Αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό σας, τους άλλους ανθρώπους ή τον κόσμο. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να χάσει την εμπιστοσύνη του στους άλλους ανθρώπους ή να ανησυχεί ότι όλα τα πρόσωπα εξουσίας θέλουν να το βλάψουν.
  6. Αυξημένη ευαισθησία και αντιδραστικότητα: Ένα άτομο μπορεί να τρομάζει εύκολα και να γίνεται πιο επιφυλακτικό στο περιβάλλον του. Αυτό μπορεί να αυξήσει την έκθεση σε περαιτέρω τραύμα, όπως όταν ένα άτομο φοβάται την αστυνομία και συμπεριφέρεται αγχωμένα όταν βρίσκεται κοντά της.

Εκτός από τα συμπτώματα της PTSD, το φυλετικό τραύμα μπορεί να έχει και άλλα συμπτώματα και σημεία, όπως

  1. Αποσύνδεση: Πρόκειται για το αίσθημα ότι ένα άτομο είναι μουδιασμένο ή αποσυνδεδεμένο από τον εαυτό του ή τους άλλους. Σε πιο ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να έχουν εξωσωματική εμπειρία ή να μην θυμούνται περιόδους αποστασιοποίησης.
  2. Περισσότερα προβλήματα υγείας: Πρόκειται για τις χρόνιες επιπτώσεις στην υγεία από την έκθεση σε φυλετικές διακρίσεις και τραύματα. Οι περιθωριοποιημένοι πληθυσμοί έχουν συνήθως χειρότερη γενική υγεία και υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και άλλων παθήσεων. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο φυλετικό τραύμα που αντιμετωπίζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
  3. Παρατεταμένο τραύμα και κακή ψυχική υγεία: Σε αντίθεση με ορισμένα άλλα τραύματα, οι φυλετικές διακρίσεις συνεχίζουν να διαπερνούν μεγάλο μέρος της καθημερινής ζωής. Αυτό σημαίνει ότι οι περιθωριοποιημένες κοινότητες μπορεί να αντιμετωπίζουν χρόνια τραύματα και επιθετικότητα, γεγονός που καθιστά δύσκολη την ανάκαμψη από τη ρατσιστική κακοποίηση.

Πώς διαγιγνώσκεται το φυλετικό τραύμα;

Η Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση τονίζει ότι, μερικές φορές, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας και άλλοι δεν διαγιγνώσκουν σωστά τα συμπτώματα του φυλετικού τραύματος. Αυτή η έλλειψη οφείλεται στο γεγονός ότι μπορεί να μην κατανοούν τις σοβαρές επιπτώσεις των διακρίσεων. Ορισμένοι μπορεί να μην γνωρίζουν πώς να αξιολογήσουν τα συμπτώματα του φυλετικού τραύματος. Το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5) περιορίζει τα τραυματικά γεγονότα που πληρούν τις προϋποθέσεις για τη διάγνωση PTSD σε εκείνα που ένα άτομο βιώνει άμεσα ή στα οποία εκτίθεται. Αυτός ο περιορισμός περιλαμβάνει τη μάθηση ότι ένα τραυματικό γεγονός συνέβη σε στενό μέλος της οικογένειας ή σε στενό φίλο. Σε περιπτώσεις πραγματικού ή επαπειλούμενου θανάτου, το γεγονός πρέπει να ήταν βίαιο ή τυχαίο. Ομοίως, για τη διάγνωση PTSD, το άτομο πρέπει να βιώνει επαναλαμβανόμενη ή ακραία έκθεση σε λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος. Αυτοί οι περιορισμοί του DSM-5 μπορεί να σημαίνουν ότι οι γιατροί δεν διαγιγνώσκουν ορισμένα άτομα με PTSD που προέρχεται από φυλετικό τραύμα.

Ποιες είναι οι μέθοδοι θεραπείας και αντιμετώπισης του φυλετικού τραύματος;

Ορισμένες πτυχές του φυλετικού τραύματος μπορεί να ανταποκρίνονται καλά στην παραδοσιακή θεραπεία του μετατραυματικού στρες. Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

  1. Την ψυχοθεραπεία με βάση το τραύμα για να βοηθηθεί το άτομο να εντοπίσει τα συναισθήματά του, να επεξεργαστεί τις εμπειρίες του και να εντοπίσει υγιή εργαλεία αντιμετώπισης.
  2. Λήψη υποστήριξης από άλλα άτομα που έχουν επίσης βιώσει ρατσιστικό τραύμα.
  3. Λήψη υποστήριξης από τα μέλη της οικογένειας και την κοινότητά τους.
  4. Λήψη φαρμακευτικής αγωγής, όπως αντικαταθλιπτικά, για την ανακούφιση της κατάθλιψης ή για να βοηθηθεί προσωρινά το άτομο να κοιμηθεί.
  5. Κάνοντας αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η έναρξη ρουτίνας άσκησης και διαλογισμού.

Ορισμένα άτομα με ιστορικό φυλετικού τραύματος μπορεί να δυσκολεύονται να βρουν έγχρωμους κλινικούς γιατρούς ή άλλους που μπορούν να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν σωστά τα συμπτώματά τους. Αυτό μπορεί να συμβαίνει, ιδίως αν ζουν σε περιοχές με κυρίως λευκούς. Επιπλέον, οι αιτίες του φυλετικού τραύματος βρίσκονται παντού. Οι άνθρωποι μπορούν να τα συναντήσουν στις ειδήσεις, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στη δουλειά και στο σχολείο. Το ρατσιστικό τραύμα μπορεί να είναι μια δια βίου εμπειρία. Ένα άτομο μπορεί να μην αισθανθεί ποτέ ότι το τραύμα του έχει “θεραπευτεί” και μπορεί να χρειαστεί να υιοθετεί συνεχώς νέες στρατηγικές για τη διαχείριση του τραύματος. Επιπλέον, μπορεί να είναι δύσκολο να βρεθεί η υποστήριξη που χρειάζεται ένα άτομο για να διαχειριστεί το τραύμα του. Είναι σύνηθες οι άνθρωποι να αρνούνται ότι ο ρατσισμός υπάρχει ή να υποβαθμίζουν τις επιπτώσεις του.

Ορισμένες δεξιότητες αντιμετώπισης που μπορεί να βοηθήσουν περιλαμβάνουν:

  1. Συμμετοχή σε ακτιβισμό κατά της φυλετικής αδικίας.
  2. Η εύρεση μιας υποστηρικτικής κοινότητας που κατανοεί το φυλετικό τραύμα.
  3. Εφαρμογή της αυτοφροντίδας, συμπεριλαμβανομένης της υγιεινής διατροφής και της άσκησης, και της απομάκρυνσης από τις τραυματικές εμπειρίες.
  4. Αποφυγή σχέσεων, όταν είναι δυνατόν, με άτομα που απορρίπτουν τη σοβαρότητα του φυλετικού τραύματος.
  5. Εντοπισμός των εκλυτικών παραγόντων του φυλετικού τραύματος και αποφυγή τους σε περιόδους έντονου στρες.
  6. Να κάνετε μια περιοριστική “δίαιτα” στα μέσα ενημέρωσης για να αποφύγετε εικόνες ρατσιστικής κακοποίησης.
  7. Εντοπισμός των φυλετικών μικροεπιθέσεων και παίξιμο ρόλων για το πώς ή πότε να αντιδράσετε.


+ 8 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved

For black Americans, experiences of racial discrimination vary by education level, gender https://www.pewresearch.org/fact-tank/2019/05/02/for-black-americans-experiences-of-racial-discrimination-vary-by-education-level-gender/

Racial Trauma: Theory, Research, and Healing: Introduction to the Special Issue https://psycnet.apa.org/fulltext/2019-01033-001.html

Coping with Racial Trauma https://www.psychology.uga.edu/coping-racial-trauma

10 things we know about race and policing in the U.S. https://www.pewresearch.org/fact-tank/2020/06/03/10-things-we-know-about-race-and-policing-in-the-u-s/

“Weathering” and Age Patterns of Allostatic Load Scores Among Blacks and Whites in the United States https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1470581/

Racism and Ethnoviolence as Trauma: Enhancing Professional and Research Training https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/1534765610396728

Racial discrimination as race-based trauma, coping strategies and dissociative symptoms among emerging adults https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4982826/

Uncovering the Trauma of Racism https://www.apa.org/pubs/highlights/spotlight/issue-128