Γιατί δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να κολλήσουμε επίτηδες κορονοϊό;

Στις ζωές μας έχει μπει πλέον η παραλλαγή όμικρον της COVID-19 και οι έρευνες μαίνονται πάνω στο ποσό ηπιότερη είναι η παραλλαγή αυτή σε σχέση με τις προηγούμενες. Δεν είναι λίγοι και οι επιστήμονες παγκοσμίως που υποστηρίζουν ότι αργά ή γρήγορα οι περισσότεροι άνθρωποι θα κολλήσουν την παραλλαγή αυτή, λόγω της μεγάλης μεταδοτικότητάς της. Οι συνεχείς περιορισμοί, ο φόβος και η ψυχολογική και πνευματική εξουθένωση, οδηγούν πολλούς να πουν ότι ή όμικρον δεν είναι τόσο επικίνδυνη και ίσως να ήταν καλύτερα αν κολλούσαν επίτηδες και αποκτούσαν φυσική ανοσία. Ωστόσο, η σκέψη αυτή ελλοχεύει πολλούς κινδύνους για την ατομική και τη δημόσια υγεία και παρακάτω θα δούμε γιατί.

Γιατί το να κολλήσω COVID-19 επίτηδες είναι μία πολύ επικίνδυνη ιδέα;

Αρχικά, δεν είναι σίγουρο ότι όλοι οι άνθρωποι αναγκαστικά θα κολλήσουν τον ιό. Μπορεί η μετάλλαξη όμικρον να είναι μεταδοτικότερη από τις προηγούμενες, ωστόσο οι άνθρωποι που έχουν εμβολιαστεί με όλες τις απαραίτητες δόσεις και την αναμνηστική και φορούν τη μάσκα τους σωστά, έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να προστατευτούν από τη λοίμωξη, παρόλο που σίγουρα ακόμα και κάποιοι από αυτούς θα νοσήσουν τελικά. Δεν πρέπει να κινούμαστε με την ιδέα ότι όλοι θα κολλήσουν.

Προσπαθώντας να κολλήσουμε, αν τα καταφέρουμε και άθελά μας με τη σειρά μας μεταδώσουμε τον ιό, γεγονός το οποίο είναι συντριπτικά πιθανό να συμβεί, θέτουμε σε πολύ μεγάλο κίνδυνο τους ανοσοκατασταλμένους συνανθρώπους μας, αλλά και του ανεμβολίαστους, για τους οποίους η νόσος αυτή παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνη για την υγεία τους. Θέτουμε επίσης σε κίνδυνο ηλικιωμένους και ανθρώπους με άλλα υποκείμενα νοσήματα στους οποίους δεν είμαστε σίγουροι πώς θα αντιδράσει ο ιός. Για την ακρίβεια, θέτουμε σε κίνδυνο οποιονδήποτε συνάνθρωπό μας, αλλά και τον εαυτό μας και δεν προασπίζουμε την δημόσια υγεία, καθώς ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και ακόμα και αν δεν υπάρχει κανένα υποκείμενο νόσημα ή είστε νέοι, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο ιός θα σας φερθεί καλά. Υπάρχουν περιπτώσεις νέων ανθρώπων που ταλαιπωρήθηκαν και συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται από μακροπρόθεσμες συνέπειες του κορονοϊού. Τέλος, υπάρχει και ένα ποσοστό του πληθυσμού, τα παιδιά κάτω των πέντε ετών, για τα οποία δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποιο εμβόλιο, τα οποία, εάν κολλήσουν τον ιό, μπορεί να το μεταδώσουν στα μέλη της οικογένειάς τους είτε να νοσήσουν και τα ίδια σημαντικά.

Σε μία περίοδο που οι μονάδες εντατικής θεραπείας και τα νοσοκομεία είναι γεμάτα και οι γιατροί δίνουν μάχη για να καταφέρουν να σώσουν τους ασθενείς, είναι υπονόμευση της ατομικής και δημόσιας υγείας το να προσπαθήσει κάποιος να κολλήσει επίτηδες για να πετύχει τη φυσική ανοσία, η οποία μπορεί να έρθει, αλλά το τίμημα θα είναι μεγάλο. Σκεφτείτε τελικά ο ιός να μην είναι άκακος στη δική σας περίπτωση και να χρειαστείτε νοσηλεία ή διασωλήνωση, αλλά να μην υπάρχει διαθέσιμη μονάδα. Το ρίσκο είναι μεγάλο και μπορεί τελικά να γυρίσει πίσω σε σας με τις χειρότερες συνέπειες. Συνεχίζοντας να διασπείρουμε τον ιό επίτηδες, του δίνουμε επιπλέον ευκαιρίες να μεταλλαχθεί και να συνεχίσει να κατακλύζει την καθημερινότητά μας και να απειλεί την υγεία και τη ζωή μας.

Παρά τις πυρετώδεις μελέτες που γίνονται για κάθε παραλλαγή, είναι αδύνατον να γνωρίζουμε τα πάντα και συνεχώς νέα στοιχεία προκύπτουν, κάποια από τα οποία είναι ανησυχητικά, όπως το μεγαλύτερο ρίσκο για διαβήτη στα παιδιά που κόλλησαν τον ιό. Για να μπορέσετε να αποκτήσετε τη φυσική ανοσία που επιθυμείτε, θα πρέπει πρώτα να αρρωστήσετε και ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την έκβαση μιας τέτοιας πολύπλευρης νόσου, συν ότι δεν γνωρίζουμε σίγουρα ότι με τη φυσική αυτή η ανοσία αποκλείεται να ξανακολλήσει κάποιος στον ιό. Ιδιαίτερα μάλιστα για την όμικρον, έρευνες έχουν δείξει ότι κάποιος μπορεί να την ξανακολλήσει μετά από κάποιο διάστημα! Η υγεία είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έχουμε και το ρίσκο είναι μεγάλο για να το παίρνουμε αψήφιστα, ιδιαίτερα όταν μία απόφασή μας μπορεί να επηρεάσει και τους συνανθρώπους μας.

Το ότι προσέχουμε και παίρνουμε τα απαραίτητα μέτρα για την προάσπιση της ατομικής και δημόσιας υγείας, δεν σημαίνει ότι σταματάμε και να ζούμε. Ο ιός αυτός μπορεί να παραμείνει για πολλά χρόνια στη ζωή μας και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουμε, συνεχίζοντας παράλληλα τη ζωή μας, αντί να θέτουμε τον εαυτό μας και τους άλλους σε κίνδυνο.