Γιατί τα άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν αισθητηριακή υπερευαισθησία;

Σύμφωνα με την Εθνική Ένωση Αυτισμού, τα άτομα με διαταραχή φάσματος αυτισμού (ASD), παρουσιάζουν αισθητηριακή υπερευαισθησία. Ένας ερευνητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο στο Nature Communications, το οποίο εξηγεί τον λόγο για τον οποίο μπορεί να αληθεύει κάτι τέτοιο, παρουσιάζοντας τις διαφορές στην αντίληψη της οπτικής κίνησης στη  διαταραχή φάσματος αυτισμού, η οποία συνοδεύεται από ασθενέστερη νευρική καταστολή στον οπτικό φλοιό του εγκεφάλου.

Σημειώνεται ότι οι ειδικοί στη νευροεπιστήμη και την ψυχιατρική, αναγνωρίζουν ήδη ότι οι διαφορές στην αισθητηριακή λειτουργία είναι συχνές στα άτομα με διαταραχή φάσματος αυτισμού, ωστόσο προς το παρόν δεν είναι κατανοητό το τι διαφορετικό συμβαίνει στον εγκέφαλο, σε νευρικό επίπεδο και προκαλεί τις διαφορές στην αισθητηριακή αντίληψη.

Τι έδειξε η μελέτη;

Με τη βοήθεια μαγνητικών τομογραφιών και οπτικών ερεθισμάτων, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Michael-Paul Schallmo και μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, κατέληξαν στα ακόλουθα ευρήματα:

• Τα άτομα με διαταραχή φάσματος αυτισμού, έχουν αυξημένη αντίληψη για μεγάλα κινούμενα ερεθίσματα, σε σύγκριση με τα νευρο-τυπικά άτομα.
• Οι εγκεφαλικές αποκρίσεις σε αυτά τα οπτικά ερεθίσματα, διαφέρουν ανάμεσα στους νέους ενήλικες με διαταραχή φάσματος αυτισμού και στα νευρο-τυπικά άτομα. Συγκεκριμένα, οι εγκεφαλικές αποκρίσεις στον οπτικό φλοιό παρουσιάζουν λιγότερη νευρική καταστολή στα άτομα με διαταραχή φάσματος αυτισμού.

Η μελέτη δείχνει ότι μπορεί να υπάρχουν διαφορές στο πώς τα άτομα με διαταραχή φάσματος αυτισμού, εστιάζουν την προσοχή τους στα αντικείμενα που ανάγονται στον οπτικό κόσμο, οι οποίες θα μπορούσαν να εξηγήσουν τη διαφορά στις νευρικές αποκρίσεις που βλέπουμε και μπορεί να συνδέονται με συμπτώματα όπως η αισθητηριακή υπερευαισθησία.

Περαιτέρω μελέτη

Ο Schallmo, προς το παρόν, σε συνεργασία με επιστήμονες του U of M, πραγματοποιεί μια μελέτη παρακολούθησης της οπτικής και γνωστικής λειτουργίας σε νέους με διαταραχή φάσματος αυτισμού, σύνδρομο Tourette, διαταραχή υπερκινητικότητας έλλειψης προσοχής και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.

Όπως υπογραμμίζει, η καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτές οι διαταραχές επηρεάζουν τη λειτουργία του εγκεφάλου, θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες πιο αποτελεσματικές εξετάσεις για τον εντοπισμό των παιδιών που διατρέχουν κίνδυνο διαταραχής φάσματος αυτισμού και σχετικών παθήσεων. Μπορεί επίσης να βοηθήσει τους επιστήμονες να βρουν νέους στόχους για μελέτες που επιδιώκουν να βελτιώσουν τις θεραπείες των αισθητήριων συμπτωμάτων σε αυτές τις διαταραχές.