Ασθένειες μυοσκελετικού συστήματος

Μόλυνση των οστών (Οστεομυελίτιδα)

Τι είναι η μόλυνση των οστών (οστεομυελίτιδα);

Μία μόλυνση ενός οστού, που καλείται και οστεομυελίτιδα, μπορεί να προκύψει από την εισβολή βακτηρίων ή μυκήτων σε κάποιο οστό.

Στα παιδιά, οι οστικές μολύνσεις συνήθως συμβαίνουν στα μακρά οστά των χεριών και των ποδιών. Στους ενήλικες, εμφανίζονται κυρίως στα ισχία, την σπονδυλική στήλη και τα άκρα ποδών.

Οι μολύνσεις αυτές μπορεί να συμβούν ξαφνικά ή να αναπτυχθούν με την πάροδο των ετών. Αν δεν θεραπευτούν κατάλληλα, μπορεί να αφήσουν μόνιμη οστική βλάβη.

Υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις που μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα οστεομυελίτιδας, όπως:

  • Το κάπνισμα
  • Η ενδοφλέβια χορήγηση φαρμάκων
  • Τεχνητές αρθρώσεις ή προσθήκες σε οστά που έχουν μολυνθεί
  • Διαβητικές διαταραχές που επηρεάζουν την παροχέτευση αίματος στα οστά
  • Η περιφερική αρτηριακή νόσος
  • Τραύμα στους ιστούς γύρω από το οστό
  • Η δρεπανοκυτταρική αναιμία
  • Η αιμοκάθαρση
Συμπτώματα Αίτια Διάγνωση Θεραπεία Πρόληψη Έκβαση

Συμπτώματα

Πολλοί μικροοργανισμοί, και κυρίως ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος (Staphylococcus aureus), ταξιδεύουν μέσω του αίματος και μπορούν να προκαλέσουν μόλυνση των οστών. Η μόλυνση μπορεί να ξεκινήσει σε ένα σημείο του σώματος και να μεταφερθεί στα υπόλοιπα οστά μέσω της κυκλοφορίας.

Οι μικροοργανισμοί που εισέρχονται στο σώμα μέσω ενός τραυματισμού ή μιας πληγής μπορούν επίσης να προκαλέσουν μολύνσεις στα γειτονικά οστά. Βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στον οργανισμό σας από μία χειρουργική τομή, όπως αντικατάσταση ισχίου ή επιδιόρθωση κατάγματος. Όταν τα οστά σπάνε, βακτήρια μπορούν εύκολα να εισέλθουν οδηγώντας σε οστεομυελίτιδα.

Η πλέον κοινή αιτία μόλυνσης των οστών είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος. Αυτά τα βακτήρια εμφανίζονται συχνά στο δέρμα, αλλά δεν προκαλούν πάντα προβλήματα υγείας. Ωστόσο, μπορούν να εκμεταλλευτούν ένα αποδυναμωμένο από ασθένειες ανοσοποιητικό σύστημα και να προκαλέσουν μόλυνση.

Αίτια

Πολλοί μικροοργανισμοί, και κυρίως ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος (Staphylococcus aureus), ταξιδεύουν μέσω του αίματος και μπορούν να προκαλέσουν μόλυνση των οστών. Η μόλυνση μπορεί να ξεκινήσει σε ένα σημείο του σώματος και να μεταφερθεί στα υπόλοιπα οστά μέσω της κυκλοφορίας.

Οι μικροοργανισμοί που εισέρχονται στο σώμα μέσω ενός τραυματισμού ή μιας πληγής μπορούν επίσης να προκαλέσουν μολύνσεις στα γειτονικά οστά. Βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στον οργανισμό σας από μία χειρουργική τομή, όπως αντικατάσταση ισχίου ή επιδιόρθωση κατάγματος. Όταν τα οστά σπάνε, βακτήρια μπορούν εύκολα να εισέλθουν οδηγώντας σε οστεομυελίτιδα.

Η πλέον κοινή αιτία μόλυνσης των οστών είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος. Αυτά τα βακτήρια εμφανίζονται συχνά στο δέρμα, αλλά δεν προκαλούν πάντα προβλήματα υγείας. Ωστόσο, μπορούν να εκμεταλλευτούν ένα αποδυναμωμένο από ασθένειες ανοσοποιητικό σύστημα και να προκαλέσουν μόλυνση.

Διάγνωση

Ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει ποικίλες μεθόδους για να διαπιστώσει αν πάσχετε από μόλυνση των οστών. Θα πραγματοποιήσει μια κλινική εξέταση για τον έλεγχο ύπαρξης πρηξίματος, πόνου και δυσχρωμίας του δέρματος. Επίσης, θα ζητήσει εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις για τον εντοπισμό της ακριβούς θέσης και της έντασης της μόλυνσης.

Με τις εξετάσεις αίματος θα διαπιστωθεί ποιος/οι μικροοργανισμός/οί προκαλούν την μόλυνση. Άλλες εξετάσεις για τον εντοπισμό του παθογόνου μικροοργανισμού περιλαμβάνουν ανάλυση φαρυγγικού επιχρίσματος, καλλιέργεια ούρων και κοπράνων.

Μία άλλη διαγνωστική τεχνική είναι το σπινθηρογράφημα οστών, το οποίο θα αποκαλύψει την κυτταρική και μεταβολική δραστηριότητα των οστών σας. Αν αυτό δεν παρέχει επαρκείς πληροφορίες, μπορεί να χρειαστείτε μαγνητική τομογραφία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια βιοψία οστών μπορεί να κριθεί απαραίτητη.

Ωστόσο, μια απλή ακτινογραφία ακτίνων-Χ μπορεί να είναι αρκετή για τον γιατρό, ώστε να καθορίσει την βέλτιστη θεραπεία για εσάς.

Θεραπεία

Υπάρχουν αρκετές θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της μόλυνσης των οστών.

Σε αρκετές περιπτώσεις το μόνο που χρειάζεται είναι αντιβιοτικά. Ο γιατρός θα σας τα χορηγήσει ενδοφλέβια αν η μόλυνση είναι ιδιαίτερα σοβαρή. Πιθανώς να χρειαστεί να λαμβάνετε την αγωγή για έως έξι εβδομάδες.

Κάποιες φορές οι μολύνσεις των οστών απαιτούν χειρουργική επέμβαση, στην οποία ο χειρουργός θα αφαιρέσει το μολυσμένο οστό και τον νεκρό ιστό, μαζί με οποιαδήποτε αποστήματα και πύον.

Αν έχετε κάποια τεχνητή προσθήκη στα οστά σας που προκαλεί την μόλυνση, ο γιατρός ίσως να την αφαιρέσει και να την αντικαταστήσει με μία νέα. Επίσης, θα αφαιρέσει και τον νεκρό ιστό γύρω από την πάσχουσα περιοχή.

Πρόληψη

Οφείλετε να καθαρίζετε σχολαστικά οποιεσδήποτε ανοιχτές πληγές ή τραύματα στο δέρμα. Αν αυτά δεν δείχνουν να επουλώνονται με κατ’ οίκον φροντίδα, επικοινωνήστε αμέσως με τον γιατρό σας, ώστε να τα εξετάσει. Αν έχετε υποστεί ακρωτηριασμό, καθαρίστε και στεγνώστε καλά το ακρωτηριασμένο μέλος πριν τοποθετήσετε το πρόσθετο. Χρησιμοποιείστε την κατάλληλη υπόδηση και προστατευτικό εξοπλισμό, προκειμένου να αποφύγετε τους τραυματισμούς, όταν κάνετε κάποια αθλητική δραστηριότητα.

Έκβαση

Οι περισσότερες περιπτώσεις οστεομυελίτιδας είναι θεραπεύσιμες. Χρόνιες μολύνσεις των οστών, όμως, απαιτούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θεραπείας και επούλωσης ιδιαίτερα αν έχει προηγηθεί χειρουργική επέμβαση. Η θεραπεία θα πρέπει να είναι δραστική, γιατί μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί ακόμη και ακρωτηριασμός. Η έκβαση της εν λόγω πάθησης είναι θετική αν η μόλυνση θεραπευτεί έγκαιρα.

+ 4 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved