Δερματολογικές παθήσεις

Μολυσματικό κηρίο

Τι είναι το μολυσματικό κηρίο;

Το μολυσματικό κηρίο (impetigo) είναι μία κοινή και μεταδοτική λοίμωξη του δέρματος. Βακτήρια, όπως ο Staphylococcus aureus ή ο Streptococcus pyogenes, προκαλούν λοίμωξη των ανώτερων στοιβάδων του δέρματος, της επιδερμίδας. Το πρόσωπο, τα χέρια και τα πόδια είναι οι περιοχές που πλήττονται περισσότερο.

Οποιοσδήποτε μπορεί να μολυνθεί από κηρίο, αλλά επηρεάζει συνήθως παιδιά 2 με 5 ετών.

Η λοίμωξη ξεκίνα συνήθως σε μικρές εκδορές, τσιμπήματα από έντομα ή ένα εξάνθημα, όπως το έκζεμα – σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος υπάρχει ασυνέχεια του δέρματος. Ωστόσο, μπορεί να εκδηλωθεί και σε υγιές δέρμα.

Ονομάζεται πρωτοπαθές κηρίο όταν επηρεάζει υγιές δέρμα και δευτεροπαθές κηρίο όταν συμβαίνει σε κάποια ασυνέχεια του δέρματος. Δεν είναι πάντα εύκολο ή απαραίτητο να γίνει αυτή η διάκριση.

Το μολυσματικό κηρίο είναι μία παλιά ασθένεια. Το όνομά της χρονολογείται στην Αγγλία του 14ου αιώνα και προέρχεται από τη Λατινική λέξη “impetere” που σημαίνει «επιτίθεμαι». Η «επίθεση» φαίνεται ότι περιγράφει καλά αυτή την πολύ εύκολα μεταδοτική ασθένεια.

Τα βακτήρια αναπτύσσονται σε ζεστές και υγρές συνθήκες. Επομένως, το μολυσματικό κηρίο τείνει να εμφανίζει η εποχικότητα, με μέγιστη αύξηση τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες στα βόρεια κλίματα. Σε ζεστά και υγρά κλίματα, εμφανίζεται όλο το χρόνο.

Εκτιμάται ότι 162 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο μολύνονται από μολυσματικό κηρίο κάποια στιγμή. Η νόσος είναι περισσότερο κοινή σε αναπτυσσόμενες χώρες και πτωχές περιοχές βιομηχανικών χώρων. Οι υψηλότεροι αριθμοί περιπτώσεων εμφανίζονται στην Ωκεανία, η οποία περιλαμβάνει την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και αρκετές άλλες χώρες.

Αίτια

Ποιες είναι οι αιτίες του μολυσματικού κηρίου;

Το μολυσματικό κηρίο είναι μία λοίμωξη που προκαλείται από στελέχη του σταφυλόκοκκου ή του στρεπτόκοκκου. Αυτά τα βακτήρια μπορεί να εισέλθουν στο σώμα μέσω μιας ασυνέχειας του δέρματος, από μία εκδορά, τσίμπημα ενός εντόμου ή εξάνθημα. Προσβάλλουν τον οργανισμό και εγκαθίστανται σε αυτόν.

Η πάθηση είναι μεταδοτική. Μπορείτε να μολυνθείτε από αυτά τα βακτήρια αν αγγίξετε τις πληγές ενός ατόμου με μολυσματικό κηρίο ή αγγίξετε αντικείμενα, όπως πετσέτες, ρούχα ή σεντόνια, που το μολυσμένο άτομο έχει χρησιμοποιήσει.

Ωστόσο, αυτά τα βακτήρια είναι επίσης κοινά και στο δικό μας περιβάλλον και οι περισσότεροι άνθρωποι που έρχονται σε επαφή με αυτά δεν είναι απαραίτητο ότι θα εκδηλώσουν κηρίο.

Κάποια άτομα φυσιολογικά φέρουν βακτήρια σταφυλόκοκκου στο εσωτερικό της μύτης τους. Μπορεί να μολυνθούν εάν αυτά τα βακτήρια εξαπλωθούν στο δέρμα.

Ενήλικες και παιδιά βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο μολυσματικού κηρίου εάν:

  • Ζουν σε ζεστά και υγρά κλίματα
  • Έχουν διαβήτη
  • Υφίστανται αιμοκάθαρση
  • Έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως από τον HIV
  • Έχουν δερματικές παθήσεις, όπως έκζεμα, δερματίτιδα ή ψωρίαση
  • Έχουν έγκαυμα από τον ήλιο ή άλλου τύπου εγκαύματα
  • Έχουν κάποια κνησμώδη λοίμωξη, όπως ψείρες, ιό του απλού έρπητα, ανεμοβλογιά ή ψώρα
  • Έχουν τσιμπήματα από έντομα ή δηλητηριώδη κισσό
  • Συμμετέχουν σε αθλήματα επαφής

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα του μολυσματικού κηρίου;

Οι πρώτες ενδείξεις του μολυσματικού κηρίου είναι ερυθρές πληγές στο δέρμα, συχνά γύρω από τη μύτη και τα χείλη. Αυτές οι πληγές αναπτύσσονται ταχέως σε φυσαλίδες και διαρρηγνύονται. Στη συνέχεια, σχηματίζεται μία κιτρινωπή κρούστα. Τα συσσωματώματα φυσαλίδων μπορεί να επεκταθούν και να καλύψουν μεγαλύτερη επιφάνεια του δέρματος. Μερικές φορές τα ερυθρά σημεία μπορεί να αναπτύξουν μία κιτρινωπή κρούστα χωρίς την εκδήλωση φυσαλίδων.

Αυτές οι πληγές μπορεί να είναι κνησμώδεις και περιστασιακά επώδυνες. Μετά τη φάση της κρούστας, σχηματίζονται ερυθρά σημεία που υποχωρούν χωρίς να αφήνουν σημάδια.

Τα βρέφη μερικές φορές εμφανίζουν ένα λιγότερο κοινό τύπο του μολυσματικού κηρίου με μεγαλύτερες φυσαλίδες γύρω από την περιοχή της πάνας ή σε πτυχώσεις του δέρματος. Αυτές οι φυσαλίδες γεμάτες υγρό σύντομα θα σπάσουν, αφήνοντας ένα φολιδωτό «κολάρο».

Το μολυσματικό κηρίο μπορεί να είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο. Περιστασιακά μπορεί να περιλαμβάνει διογκωμένους λεμφαδένες στην περιοχή της δερματικής έξαρσης ή πυρετό.

Διάγνωση

Πώς διαγιγνώσκεται το μολυσματικό κηρίο;

Θα πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας αν υποπτεύεστε ότι μπορεί να έχετε μολυσματικό κηρίο. Ο γιατρός συνήθως μπορεί να διαγνώσει τη λοίμωξη με μία κλινική παρατήρηση.

Εάν οι πληγές δεν υποχωρούν με την κατάλληλη θεραπεία, ο γιατρός μπορεί να σας προτείνει καλλιέργεια βακτηρίων. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει τη λήψη μικρής ποσότητας υγρού από τις πληγές και έλεγχο αυτής για να διαπιστωθεί ο τύπος του βακτηρίου και να καθοριστεί το αντιβιοτικό που θα είναι πιο αποτελεσματικό.

Θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται το μολυσματικό κηρίο;

Τα αντιβιοτικά είναι αποτελεσματικά έναντι του μολυσματικού κηρίου. Ο τύπος του αντιβιοτικού που θα λάβετε εξαρτάται από την έκταση και τη σοβαρότητα των φυσαλίδων.

Εάν έχετε μολυσματικό κηρίο σε μία μόνο μικρή περιοχή του δέρματος, προτιμώνται οι τοπικές αντιβιοτικές θεραπείες. Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν κρέμες ή αλοιφές μουπιροκίνης και αλοιφή ρεταπαμουλίνης.

Εάν το μολυσματικό κηρίο είναι σοβαρό ή εκτεταμένο, ο γιατρός μπορεί να σας συνταγογραφήσει από του στόματος χορηγούμενα αντιβιοτικά, όπως αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό οξύ, συγκεκριμένες κεφαλοσπορίνες ή κλινδαμυκίνη. Αυτά τα φάρμακα μπορεί να δρουν ταχύτερα από τα τοπικά αντιβιοτικά, αλλά δεν είναι απαραίτητα καλύτερα στην αντιμετώπιση της λοίμωξης.

Τα από του στόματος χορηγούμενα αντιβιοτικά επίσης συνοδεύονται από περισσότερες παρενέργειες από τοπικά αντιβιοτικά, όπως ναυτία.

Με την κατάλληλη θεραπεία το μολυσματικό κηρίο συνήθως επουλώνεται σε 7 με 10 ημέρες. Εάν έχετε μία υποκείμενη λοίμωξη ή δερματική πάθηση, μπορεί να χρειαστεί μεγαλύτερος χρόνος ανάρρωσης.

Κατ’ οίκον θεραπευτικές επιλογές

Τα αντιβιοτικά είναι η κύρια θεραπεία για το μολυσματικό κηρίο, αλλά πιθανώς να είστε σε θέση να συνεισφέρετε στην ταχύτερη επούλωση της λοίμωξης με κατ’ οίκον θεραπείες επιπρόσθετα με τη θεραπεία που σας έχει προτείνει ο γιατρός σας.

Καθαρίστε τις πληγές σας 3 με 4 φορές την ημέρα έως ότου επουλωθούν. Πλένετε μαλακά τις πληγές με ζεστό νερό και σαπούνι και αφαιρέστε τις κρούστες. Μετά το πλύσιμο των πληγών, πλένετε σχολαστικά τα χέρια σας, ώστε να αποφύγετε την εξάπλωση της λοίμωξης.

Στεγνώστε πολύ καλά την περιοχή και εφαρμόστε τις συνταγογραφούμενες αντιβιοτικές αλοιφές, όπως σας έχει συστήσει ο γιατρός σας. Στη συνέχεια, καλύψτε απαλά τις πληγές με μία γάζα, εάν βρίσκονται σε μία περιοχή όπου μπορείτε να το κάνετε.

Για μία μικρή έξαρση κηρίου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μη συνταγογραφούμενες αντιβιοτικές αλοιφές. Εφαρμόστε την αλοιφή 3 φορές την ημέρα μετά από σχολαστικό καθαρισμό της περιοχής. Ακολούθως καλύψτε την πληγή με έναν επίδεσμο ή γάζα. Αν μετά από μερικές ημέρες δεν έχετε δει βελτίωση, επισκεφτείτε το γιατρό σας.

Μία άλλοι κατ’ οίκον θεραπεία είναι ένα δεκαπεντάλεπτο μπάνιο με ένα πολύ αραιό διάλυμα οικιακής χλωρίνης (2,2%). Αυτό μειώνει τον αριθμό των βακτηρίων του δέρματος εάν το χρησιμοποιείτε τακτικά.

Εάν θέλετε να βυθίσετε ολόκληρο το σώμα σας σε λουτρό χλωρίνης, χρησιμοποιήστε μισή κούπα χλωρίνης. Στη συνέχεια ξεπλυθείτε με ζεστό νερό και στεγνώστε μαλακά όλο σας το σώμα.

Θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί με τη χρήση χλωρίνης αν έχετε ευαίσθητο δέρμα. Επίσης, κάποια άτομα έχουν αλλεργική αντίδραση στη χλωρίνη.

Ενήλικες

Μολυσματικό κηρίο στους ενήλικες

Παρόλο που το μολυσματικό κηρίο είναι πιο κοινό σε μικρά παιδιά, μπορεί να εκδηλωθεί και σε ενήλικες. Επειδή είναι τόσο μεταδοτικό, το μολυσματικό κηρίο μπορεί να εξαπλωθεί μέσω οποιασδήποτε στενής επαφής. Οι ενήλικες που συμμετέχουν σε αθλήματα συχνά μολύνονται λόγω της δερματικής επαφής.

Τα συμπτώματα του μολυσματικού κηρίου στους ενήλικες είναι πληγές γύρω από τη μύτη και το στόμα και άλλες εκτεθειμένες περιοχές του σώματος που ανοίγουν σχηματίζουν φυσαλίδες και ύστερα κρούστα.

Γενικά, το μολυσματικό κηρίο είναι μία ήπια δερματική πάθηση, αλλά οι ενήλικες έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών από τα παιδιά. Οι επιπλοκές αυτές περιλαμβάνουν:

Νήπια

Μολυσματικό κηρίο σε νήπια

Τα νήπια είναι η ηλικιακή ομάδα με τις μεγαλύτερες πιθανότητες εκδήλωσης μολυσματικού κηρίου. Η λοίμωξη παρουσιάζει διαφορετικά συμπτώματα στα μικρά παιδιά από ό, τι στους ενήλικες. Οι γονείς μπορεί να παρατηρήσουν πληγές γύρω από τη μύτη και το στόμα του παιδιού, καθώς και στον κορμό, τα χέρια, τα άκρα ποδός και την περιοχή γύρω από την πάνα.

Στα μικρά παιδιά, συχνά η αιτία είναι ο κνησμός στο σημείο ενός τσιμπήματος από έντομο. Αυτό επιτρέπει την είσοδο των βακτηρίων στο δέρμα.

Ο συνεχής κνησμός στην περιοχή μπορεί να προκαλέσει μία πιο σοβαρή λοίμωξη ή να οδηγήσει σε ουλοποίηση.

Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη επιπλοκών, καλύπτοντας τις πληγές και κόβοντας τα νύχια του παιδιού.

Στάδια και Τύποι

Ποια είναι τα στάδια του μολυσματικού κηρίου ανά τύπο;

Υπάρχουν τρία στάδια μολυσματικού κηρίου ανάλογα με τα βακτήρια που προκαλούν τη λοίμωξη και τις πληγές που σχηματίζονται. Κάθε τύπος περνά από μία σειρά σταδίων.

Μη φυσαλιδώδες μολυσματικό κηρίο

Το μη φυσαλιδώδες μολυσματικό κηρίο προκαλείται κυρίως από το βακτήριο Staphylococcus aureus. Είναι η πιο κοινή μορφή κηρίου προκαλώντας περίπου το 70% όλων των περιπτώσεων.

Συνήθως ακολουθεί τα εξής στάδια:

  • Αρχικά ξεκινά με ερυθρές, κνησμώδεις πληγές γύρω από το στόμα και τη μύτη.
  • Οι πληγές στη συνέχεια ανοίγουν, αφήνοντας ερυθρό και ερεθισμένο δέρμα γύρω τους.
  • Μία καφέ-κίτρινη κρούστα σχηματίζεται.
  • Όταν οι φυσαλίδες επουλώνονται, υπάρχουν ερυθρά σημεία που υποχωρούν και δεν αφήνουν σημάδια.

Φυσαλιδώδες μολυσματικό κηρίο

Το φυσαλιδώδες μολυσματικό κηρίο προκαλείται σχεδόν πάντα από βακτήρια Staphylococcus aureus.

  • Συνήθως σχηματίζει μεγάλες φυσαλίδες γεμάτες με ένα καθαρό υγρό, που μπορεί ωστόσο να γίνει πιο σκούρο και νεφελώδες. Αυτές οι φυσαλίδες ξεκινούν σε υγιές δέρμα, όπου δεν υπάρχει ασυνέχεια, και δεν περιβάλλονται από ερυθρές περιοχές.
  • Οι φυσαλίδες μετατρέπονται σε μαλακές και διαυγείς και στη συνέχεια ανοίγουν.
  • Μία κιτρινωπή κρούστα σχηματίζεται πάνω από την πληγή όπου η φυσαλίδα άνοιξε.
  • Οι φυσαλίδες συνήθως δεν αφήνουν σημάδια όταν επουλώνονται.

Έκθυμα

Αυτή η πιο σοβαρή λοίμωξη είναι λιγότερο κοινή. Περιστασιακά συμβαίνει όταν το μολυσματικό κηρίο δεν αντιμετωπίζεται. Το έκθυμα μπορεί να εισβάλλει βαθύτερα στο δέρμα από ό, τι άλλες μορφές μολυσματικού κηρίου και είναι πολύ πιο σοβαρό.

  • Η λοίμωξη προκαλεί το σχηματισμό επώδυνων φυσαλίδων στο δέρμα των γλουτών, των μηρών, των ποδιών, των αστραγάλων και των άκρων ποδός.
  • Οι φυσαλίδες γεμίζουν με πύον και καλύπτονται από μία παχιά κρούστα.
  • Συχνά το δέρμα γύρω από τις πληγές είναι ερυθρό.
  • Οι πληγές του εκθύματος επουλώνονται αργά και μπορεί να αφήσουν σημάδια.

Πρόληψη

Πώς μπορεί να προληφθεί το μολυσματικό κηρίο;

Τα παιδιά με μολυσματικό κηρίο θα πρέπει να παραμένουν στο σπίτι έως ότου δεν είναι πλέον μεταδοτικά εάν οι πληγές τους δεν μπορούν να καλυφθούν πλήρως. Οι ενήλικες που εργάζονται σε επαγγέλματα που περιλαμβάνουν στενή επαφή με άλλα άτομα θα πρέπει να συμβουλευτούν το γιατρό αναφορικά με το πότε είναι ασφαλές να επιστρέψουν στην εργασία τους.

Η σωστή υγιεινή είναι ο νούμερο ένα τρόπος πρόληψης του μολυσματικού κηρίου. Ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές:

  • Κάνετε συχνά μπάνιο και πλένετε τακτικά τα χέρια σας, ώστε να απομακρύνετε τα βακτήρια από το δέρμα.
  • Καλύψτε οποιεσδήποτε πληγές ή τσιμπήματα εντόμων για να προστατεύσετε την περιοχή.
  • Διατηρήστε τα νύχια σας κοντά και καθαρά.
  • Μην αγγίζετε ή ξύνετε ανοιχτές πληγές. Αυτό θα εξαπλώσει τη λοίμωξη.
  • Πλένετε οτιδήποτε έρθει σε επαφή με πληγές μολυσματικού κηρίου με καυτό νερό και χλωρίνη.
  • Αλλάζετε συχνά σεντόνια, πετσέτες και ρούχα που έχουν έρθει σε επαφή με τις πληγές, έως ότου οι πληγές δεν είναι πλέον μεταδοτικές.
  • Καθαρίστε και απολυμάνετε επιφάνειες, εξοπλισμό και παιχνίδια που μπορεί να έχουν έρθει σε επαφή με πληγές μολυσματικού κηρίου.
  • Μη μοιράζεστε οποιαδήποτε προσωπικά αντικείμενα με κάποιον που πάσχει από μολυσματικό κηρίο.

Μετάδοση

Είναι μεταδοτικό το μολυσματικό κηρίο;

Οι ανοιχτές πληγές είναι υψηλά μεταδοτικές. Το άγγιγμα των πληγών μπορεί να μεταδώσει τη λοίμωξη από μία περιοχή του δέρματος σε άλλη ή σε ένα άλλο άτομο. Η λοίμωξη μπορεί επίσης να εξαπλωθεί από οτιδήποτε ένα μολυσμένο άτομο αγγίζει.

Επειδή είναι τόσο μεγάλη η μεταδοτικότητα, το μολυσματικό κηρίο πολλές φορές ονομάζεται «η σχολική νόσος». Μπορεί να εξαπλωθεί ταχέως από το ένα παιδί στο άλλο εντός της τάξης ή σε κέντρα φύλαξης όπου τα παιδιά είναι σε στενή επαφή. Για αυτό το λόγο, μεταδίδεται εύκολα και εντός των οικογενειών.

Η υγιεινή είναι το κλειδί για τον έλεγχο της μετάδοσης του μολυσματικού κηρίου. Εάν εσείς ή το παιδί σας έχει μολυσματικό κηρίο, πλένετε και απολυμάνετε τα πάντα με τα οποία μπορεί να έχετε έρθει σε επαφή, συμπεριλαμβανομένων ρούχων, σεντονιών, πετσετών, παιχνιδιών ή αθλητικού εξοπλισμού.

Τα τοπικά αντιβιοτικά, όπως η μουπιροκίνη, μπορούν να αντιμετωπίσουν το μολυσματικό κηρίο μέσα σε λίγες ημέρες και να βραχύνουν το χρόνο μεταδοτικότητας της νόσου. Τα από του στόματος χορηγούμενα αντιβιοτικά σταματούν τη μεταδοτικότητα της λοίμωξης μετά από 24 με 48 ώρες.

Ψυχρά έλκη

Μολυσματικό κηρίο VS ψυχρά έλκη

Όπως και το μολυσματικό κηρίο, έτσι και τα ψυχρά έλκη είναι φυσαλίδες που σχηματίζονται γύρω από το στόμα. Μπορεί επίσης να τα παρατηρήσετε στη μύτη ή τα δάχτυλά σας.

Τα ψυχρά έλκη συνήθως προκαλούνται από τον ιό του απλού έρπητα (HSV). Ο ιός αυτός εμφανίζεται σε δύο μορφές: HSV-1 και HSV-2. Συνήθως, ο HSV-1 προκαλεί ψυχρά έλκη, ενώ ο HSV-2 έρπητα των γεννητικών οργάνων.

Αντιικές κρέμες και δισκία αντιμετωπίζουν τα ψυχρά έλκη, αν κριθεί απαραίτητο. Μπορείτε να μολυνθείτε ή να μεταδώσετε τον ιό που προκαλεί τα ψυχρά έλκη μέσω του φιλιού. Τα έλκη συνήθως παραμένουν μολυσματικά έως ότου σχηματιστεί κρουστά, επομένως αποφύγετε να φιλήσετε οποιονδήποτε δεν είχε εμφανίσει πότε ψυχρά έλκη μέχρι οι πληγές σας να φτάσουν σε αυτό το σημείο.

Αιθέρια έλαια

Αιθέρια έλαια για το μολυσματικό κηρίο

Τα αιθέρια έλαια είναι υγρά εκχυλίσματα από φυτά. Δεκάδες είδη αιθέριων ελαίων έχει δειχθεί πως έχουν αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Αυτό υπονοεί ότι τα αιθέρια έλαια μπορεί να είναι χρήσιμα στην αντιμετώπιση του μολυσματικού κηρίου, παρόλο που μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν έρευνες που να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο.

Αυτά τα προϊόντα έχουν ορισμένα πλεονεκτήματα έναντι των αντιβιοτικών, επειδή κάποια από τα βακτήρια που προκαλούν μολυσματικό κηρίο μπορεί να αναπτύξουν ανθεκτικότητα σε συγκεκριμένα αντιβιοτικά.

Το γεράνι, το πατσουλί και το έλαιο τεϊόδεντρου είναι μερικά από τα αιθέρια έλαια που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση του μολυσματικού κηρίου.

Προτού δοκιμάσετε οποιοδήποτε αιθέριο έλαιο ή άλλο τύπο εναλλακτικής θεραπείας, συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Κάποια από αυτά τα προϊόντα μπορεί να προκαλούν παρενέργειες και δεν είναι όλα ασφαλή για όλους.

Δερματόφυτα

Μολυσματικό κηρίο VS δερματόφυτα

Τα δερματόφυτα είναι μία μυκητιασική λοίμωξη του δέρματος. Η αγγλική ονομασία “ringworm” αναφέρεται στο δακτυλιοειδές σχήμα των ερυθρών ανυψωμένων δερματικών εξανθημάτων που παράγονται. Σε αντίθεση με το μολυσματικό κηρίο, τα δερματόφυτα δεν προκαλούν το σχηματισμό κίτρινης κρούστας.

Μπορείτε να μολυνθείτε από δερματόφυτα μέσω άμεσης επαφής ή κοινής χρήσης προσωπικών αντικειμένων με μολυσμένα άτομα. Τα εξανθήματα μπορεί να εμφανιστούν στο τριχωτό της κεφαλής, στο δέρμα γύρω από τη βουβωνική περιοχή ή στα πόδια (πόδι του αθλητή).

Η τυπική θεραπεία περιλαμβάνει αντιμυκητιασικές κρέμες. Κάποια προϊόντα είναι μη συνταγογραφούμενα, ενώ άλλα απαιτούν ιατρική συνταγή.

Τα δερματόφυτα είναι μία κνησμώδης και ενοχλητική λοίμωξη του δέρματος. Η καλή υγιεινή μπορεί να αποτρέψει την εκδήλωση ή την επανεμφάνισή τους.

Ερυσίπελας

Μολυσματικό κηρίο VS ερυσίπελας

Ο ερυσίπελας είναι μία βακτηριακή λοίμωξη που επηρεάζει τις ανώτερες στιβάδες του δέρματος. Προκαλείται από τα ίδια βακτήρια στρεπτόκοκκου που είναι υπεύθυνα για τη στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα. Παρόμοια με το μολυσματικό κηρίο, αυτά τα βακτήρια εισέρχονται εντός του δέρματος μέσω μιας πληγής ή ρωγμής.

Ο ερυσίπελας προκαλεί το σχηματισμό φυσαλίδων στο πρόσωπο και τα πόδια. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό και ρίγη.

Οι γιατροί τυπικά συνταγογραφούν από του στόματος χορηγούμενα αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση της λοίμωξης. Πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν αντιμετώπιση με ενδοφλέβια αντιβιοτικά σε νοσοκομείο.

Η θεραπεία είναι συνήθως πολύ αποτελεσματική στην εξάλειψη της λοίμωξης. Αν όμως ο ερυσίπελας δεν αντιμετωπιστεί, αυξάνεται ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών.

Έκζεμα

Μολυσματικό κηρίο VS έκζεμα

Το έκζεμα δεν είναι λοίμωξη. Αντιθέτως, μπορεί να είναι αντίδραση σε ουσίες του περιβάλλοντος, όπως απορρυπαντικά, μέταλλα ή λάτεξ, ή μπορεί να σχετίζεται με αλλεργίες ή άσθμα.

Τα συμπτώματα του εκζέματος περιλαμβάνουν:

  • Ερυθρό, κνησμώδες δέρμα
  • Ξηροδερμία

Ένας τύπος που ονομάζεται δυσιδρωσικό έκζεμα προκαλεί μικροσκοπικές φυσαλίδες γεμάτες υγρό στα χέρια ή τα πόδια. Αυτές οι φυσαλίδες μπορεί να προκαλούν κνησμό ή πόνο.

Τα άτομα με αλλεργίες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν έκζεμα. Αποφύγετε ουσίες που προκαλούν δερματική αντίδραση, ώστε να αποτρέψετε την εμφάνισή του στο μέλλον.

Σύνοψη

Το μολυσματικό κηρίο είναι μία πολύ μεταδοτική βακτηριακή δερματική λοίμωξη που γενικά δεν είναι σοβαρή. Υποχωρεί ταχύτερα με αντιβιοτικά και απαιτεί καλή υγιεινή για την πρόληψη της εξάπλωσης.

Εάν υποπτεύεστε ότι εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε έχει μολυσματικό κηρίο, επικοινωνήστε με τον γιατρό για μία ασφαλή διάγνωση.

+ 8 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved

1. Bowen AC. (2015). The global epidemiology of impetigo: A systematic review of the population prevalence of impetigo and pyoderma. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4552802/

2. Hartman-Adams H. (2014). Impetigo: Diagnosis and treatment. aafp.org/afp/2014/0815/p229.html

3. Impetigo. (2017). my.clevelandclinic.org/health/diseases/15134-impetigo

4. Impetigo. (n.d.). aad.org/public/diseases/contagious-skin-diseases/impetigo

5. Mayo Clinic Staff. (2019). Impetigo. mayoclinic.org/diseases-conditions/impetigo/symptoms-causes/syc-20352352

6. Orchard A. (2017). Commercial essential oils as potential antimicrobials to treat skin diseases. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5435909/

7. Pereira LB. (2014). Impetigo - review. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4008061/

8. Stevens DL, et al. (2015). Practice guidelines for the diagnosis and management of skin and soft tissue infections: 2014 update by the Infectious Diseases Society of America. https://academic.oup.com/cid/article/59/2/147/442347