Ασθένειες αναπνευστικού συστήματος

Μυκοπλασματική πνευμονία

Τι είναι η μυκοπλασματική πνευμονία;

Η μυκοπλασματική πνευμονία (ΜΡ) είναι μία μεταδοτική αναπνευστική λοίμωξη που μεταδίδεται εύκολα μέσω επαφής με αναπνευστικά υγρά. Μπορεί να προκαλέσει ακόμη και επιδημία.

Η μυκοπλασματική πνευμονία είναι μία άτυπη πνευμονία. Μεταδίδεται εύκολα σε πολυπληθείς χώρους, όπως σχολεία, εστίες και γηροκομεία. Όταν ένα μολυσμένο άτομο βήχει ή φτερνίζεται, σωματίδια που περιέχουν το βακτήριο Mycoplasma pneumoniae απελευθερώνονται στον αέρα. Μη μολυσμένα άτομα στο περιβάλλον μπορούν εύκολα να εισπνεύσουν αυτά τα βακτήρια.

Έως και ένα πέμπτο όλων των πνευμονολογικών λοιμώξεων που εμφανίζουν τα άτομα στην κοινότητά τους (εκτός νοσοκομείου δηλαδή) προκαλούνται από το βακτήριο Mycoplasma pneumoniae. Τα βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν τραχειοβρογχίτιδα, πονόλαιμο και ωτίτιδα, καθώς επίσης και πνευμονία.

Ο ξηρός βήχας είναι το πιο κοινό σύμπτωμα της λοίμωξης. Όταν δεν λαμβάνεται θεραπεία ή σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να επηρεαστεί ο εγκέφαλος, η καρδιά, των περιφερικό νευρικό σύστημα, το δέρμα και οι νεφροί και να προκληθεί αιμολυτική αναιμία. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η μυκοπλασματική πνευμονία είναι θανατηφόρος.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι δύσκολη, επειδή υπάρχουν ελάχιστα ασυνήθιστα συμπτώματα. Καθώς η μυκοπλασματική πνευμονία εξελίσσεται, απεικονιστικές και εργαστηριακές τεχνικές είναι σε θέση να την εντοπίσουν. Οι γιατροί χρησιμοποιούν αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση της πάθησης. Μπορεί να χρειαστείτε ενδοφλέβια αντιβιοτικά αν τα χορηγούμενα από του στόματος δεν φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα ή αν η πνευμονία είναι σοβαρή.

Τα συμπτώματα της μυκοπλασματικής πνευμονίας διαφέρουν από αυτά της τυπικής πνευμονίας που προκαλείται από κοινά βακτήρια, όπως Streptococcus και Haemophilus. Οι ασθενείς συνήθως δεν έχουν σοβαρή δύσπνοια, υψηλό πυρετό και παραγωγικό βήχα στη μυκοπλασματική πνευμονία. Αντιθέτως, τείνουν να έχουν χαμηλό πυρετό, ξηρό βήχα, ήπια δύσπνοια ιδιαίτερα κατά τη σωματική καταπόνηση, και κόπωση.

Αίτια Συμπτώματα Διάγνωση Θεραπεία Πρόληψη Παιδιά Επιπλοκές Έκβαση

Αίτια

Ποιες είναι οι αιτίες της μυκοπλασματικής πνευμονίας;

Το βακτήριο Mycoplasma pneumoniae είναι ένα από τα πλέον αναγνωρισμένα ανθρώπινα παθογόνα. Υπάρχουν πάνω από 200 διαφορετικά γνωστά είδη. Τα περισσότερα άτομα με αναπνευστικές λοιμώξεις που προκαλούνται από το Mycoplasma pneumoniae δεν αναπτύσσουν πνευμονία. Μόλις βρεθεί εντός του σώματος, το βακτήριο προσκολλάται στον ιστό των πνευμόνων και πολλαπλασιάζεται ωσότου εκδηλωθεί λοίμωξη. Οι περισσότερες περιπτώσεις μυκοπλασματικής πνευμονίας είναι ήπιες.

Ποιος βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο μυκοπλασματικής πνευμονίας;

Σε πολλούς υγιείς ενήλικες, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να καταπολεμήσει την μυκοπλασματική πνευμονία προτού εξελιχθεί σε λοίμωξη. Αυξημένες πιθανότητες έχουν οι εξής ομάδες:

  • Οι ηλικιωμένοι
  • Τα άτομα με ασθένειες που εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα, όπως HIV ή όσοι λαμβάνουν χρόνια στεροειδή, ανοσοθεραπεία ή χημειοθεραπεία
  • Τα άτομα που έχουν κάποια πνευμονολογική πάθηση
  • Τα άτομα με δρεπανοκυτταρική αναιμία
  • Τα παιδιά κάτω των 5 ετών

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα της μυκοπλασματικής πνευμονίας;

Η μυκοπλασματική πνευμονία μπορεί να μιμείται μία λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος ή το κοινό κρυολόγημα παρά μία λοίμωξη του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος ή πνευμονία. Τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν:

Σε σπάνιες περιπτώσεις, η λοίμωξη μπορεί να γίνει επικίνδυνη και να προκαλέσει βλάβες στην καρδιά ή το κεντρικό νευρικό σύστημα. Παραδείγματα τέτοιων διαταραχών είναι τα εξής:

  • Αρθρίτιδα, όπου υπάρχει φλεγμονή στις αρθρώσεις
  • Περικαρδίτιδα, φλεγμονή του περικαρδίου που περιβάλλει την καρδιά
  • Σύνδρομο Guillain-Barré, μία νευρολογική διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση και θάνατο
  • Εγκεφαλίτιδα, μία δυνητικά απειλητική για τη ζωή φλεγμονή του εγκεφάλου
  • Νεφρική ανεπάρκεια
  • Αιμολυτική αναιμία
  • Σπάνιες και επικίνδυνες δερματικές παθήσεις, όπως το σύνδρομο Stevens-Johnson και η τοξική επιδερμική νεκρόλυση
  • Σπάνια προβλήματα των αυτιών, όπως η φυσαλιδώδης μυριγγίτιδα

Διάγνωση

Πώς διαγιγνώσκεται η μυκοπλασματική πνευμονία;

Η μυκοπλασματική πνευμονία συνήθως αναπτύσσεται χωρίς ορατά συμπτώματα για τις πρώτες μία με τρεις εβδομάδες μετά την έκθεση. Η διάγνωση στα αρχικά στάδια είναι δύσκολη, επειδή το σώμα δεν παρουσιάζει αμέσως συμπτώματα μόλυνσης.

Όπως προαναφέρθηκε, η λοίμωξη μπορεί να εκδηλωθεί εκτός των πνευμόνων. Εάν αυτό συμβεί, συμπτώματα λοίμωξης περιλαμβάνουν καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, δερματικό εξάνθημα και εμπλοκή των αρθρώσεων. Οι ιατρικές εξετάσεις μπορούν να παρουσιάσουν ενδείξεις μυκοπλασματικής πνευμονίας τρεις έως επτά μέρες μετά την αρχική εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Για να πραγματοποιηθεί η διάγνωση, ο γιατρός θα χρησιμοποιήσει ένα στηθοσκόπιο για να ακροαστεί μη φυσιολογικούς ήχους της αναπνοής. Μία ακτινογραφία θώρακος, καθώς και μια αξονική τομογραφία, θα βοηθήσουν το γιατρό να καταλήξει σε σαφή διάγνωση. Επιπλέον, μπορεί να ζητήσει εξετάσεις αίματος για την επιβεβαίωση της λοίμωξης.

Θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται η μυκοπλασματική πνευμονία;

Τα αντιβιοτικά είναι η θεραπεία πρώτης γραμμής για τη μυκοπλασματική πνευμονία. Τα παιδιά λαμβάνουν διαφορετικά αντιβιοτικά από ό, τι οι ενήλικες για να αποτραπούν δυνητικά επικίνδυνες παρενέργειες.

Οι μακρολίδες είναι η πρώτη επιλογή αντιβιοτικών για τα παιδιά και περιλαμβάνουν:

  • Ερυθρομυκίνη
  • Κλαριθρομυκίνη
  • Ροξιθρομυκίνη
  • Αζιθρομυκίνη

Τα αντιβιοτικά που συνταγογραφούνται για τους ενήλικες είναι τα εξής:

  • Δοξυκυκλίνη
  • Τετρακυκλίνη
  • Κινολόνες, όπως λεβοφλοξασίνη και μοξιφλοξασίνη

Κορτικοστεροειδή

Μερικές φορές, τα αντιβιοτικά από μόνα τους δεν επαρκούν και χρειάζεται να λάβετε και κορτικοστεροειδή για την αντιμετώπιση της φλεγμονής. Παραδείγματα τέτοιων κορτικοστεροειδών είναι τα εξής:

  • Πρεδνιζόνη
  • Μεθυλπρεδνιζολόνη

Ανοσοτροποποιητική θεραπεία

Αν έχετε σοβαρή μυκοπλασματική πνευμονία, μπορεί να χρειαστείτε ανοσοτροποποιητική θεραπεία επιπρόσθετα με τα κορτικοστεροειδή, όπως ενδοφλέβιες ανοσοσφαιρίνες.

Πρόληψη

Πώς μπορεί να προληφθεί η μυκοπλασματική πνευμονία;

Ο κίνδυνος μόλυνσης από μυκοπλασματική πνευμονία είναι μεγαλύτερος τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Τα κλειστά ή πολυπληθή μέρη ευνοούν τη μετάδοση της λοίμωξης από άτομο σε άτομο.

Για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης, δοκιμάστε τα ακόλουθα:

  • Προσπαθήστε να κοιμάστε 8 ώρες κάθε βράδυ.
  • Ακολουθήστε μία ισορροπημένη διατροφή.
  • Αποφύγετε άτομα με συμπτώματα μυκοπλασματικής πνευμονίας.
  • Πλένετε τα χέρια πριν το φαγητό ή μετά την αλληλεπίδραση με μολυσμένα άτομα.

Παιδιά

Πώς μπορεί η μυκοπλασματική πνευμονία να επηρεάσει τα παιδιά;

Γενικά, τα παιδιά είναι πιο επιρρεπή σε λοιμώξεις από ό, τι οι ενήλικες. Αυτό ευνοείται από το γεγονός ότι συχνά περιβάλλονται από μεγάλες ομάδες άλλων, πιθανώς μολυσμένων, παιδιών. Εξαιτίας αυτού, μπορεί να έχουν αυξημένες πιθανότητες μόλυνσης από μυκοπλασματική πνευμονία συγκριτικά με τους ενήλικες. Συμβουλευτείτε τον παιδίατρο αν παρατηρήσετε οποιοδήποτε από τα παρακάτω συμπτώματα:

  • Επίμονος χαμηλός πυρετός
  • Συμπτώματα κρυολογήματος ή τύπου γρίπης που επιμένουν για περισσότερο από 7-10 ημέρες
  • Επίμονος ξηρός βήχας
  • Συριγμός της αναπνοής
  • Κόπωση ή αίσθημα αδιαθεσίας που δεν βελτιώνεται
  • Πόνος στο στήθος ή το στόμαχο
  • Εμετός

Για τη διάγνωση του παιδιού, ο γιατρός θα ζητήσει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις:

  • Ακρόαση της αναπνοής του παιδιού με στηθοσκόπιο
  • Ακτινογραφία θώρακος
  • Βακτηριακή καλλιέργεια από τη μύτη ή το λαιμό
  • Άλλες εξετάσεις

Μόλις το παιδί διαγνωστεί, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει αντιβιοτικά για 7 με 10 ημέρες για την αντιμετώπιση της λοίμωξης. Τα πιο κοινά αντιβιοτικά για τα παιδιά είναι οι μακρολίδες, όμως ο παιδίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει κυκλίνες ή κινολόνες.

Στο σπίτι, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το παιδί δεν μοιράζεται αντικείμενα, όπως μαχαιροπίρουνα και ποτήρια, με άλλα άτομα, ώστε να μην εξαπλωθεί η λοίμωξη. Επίσης θα πρέπει να πίνει άφθονα υγρά. Χρησιμοποιήστε μία θερμοφόρα αν έχει πόνο στο στήθος.

Η μυκοπλασματική πνευμονία στα παιδιά συνήθως υποχωρεί μετά από δύο εβδομάδες. Όμως κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν έως έξι εβδομάδες για να υποχωρήσουν πλήρως.

Επιπλοκές

Ποιες είναι οι επιπλοκές της μυκοπλασματικής πνευμονίας;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μυκοπλασματική πνευμονία μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Αν έχετε άσθμα, η μυκοπλασματική πνευμονία επιδεινώνει τα συμπτώματα. Επιπλέον, η πάθηση μπορεί να εξελιχθεί σε μία πολύ σοβαρή μορφή πνευμονίας.

Η μακροπρόθεσμη ή χρόνια μυκοπλασματική πνευμονία είναι σπάνια, αλλά μπορεί να προκαλέσει μόνιμη πνευμονολογική βλάβη, όπως αναφέρει μία μελέτη που διενεργήθηκε σε πειραματόζωα (ποντίκια). Σε σπάνιες περιπτώσεις, η μυκοπλασματική πνευμονία που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να αποβεί θανατηφόρος. Επισκεφτείτε αμέσως το γιατρό σας αν βιώνετε συμπτώματα, ιδιαίτερα αυτά διαρκούν για περισσότερο από δύο εβδομάδες.

Έκβαση

Ποια είναι η έκβαση της μυκοπλασματικής πνευμονίας;

Το M. pneumoniae είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία νοσηλίων σχετιζομένων με πνευμονία στους ενήλικες, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ.

Τα περισσότερα άτομα αναπτύσσουν αντισώματα έναντι του M. pneumoniae μετά από μία οξεία λοίμωξη. Αυτά τα αντισώματα τους προστατεύουν από μελλοντική μόλυνση. Οι ασθενείς που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως τα λέμε με HIV ή όσοι λαμβάνουν χρόνια στεροειδή, ανοσοτροποποιητικά ή χημειοθεραπεία, μπορεί να δυσκολεύονται να καταπολεμήσουν μία λοίμωξη από το μυκόπλασμα πνευμονίας και βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο επαναμόλυνσης στο μέλλον.

Για άλλους, τα συμπτώματα υποχωρούν μέσα σε μία με δύο εβδομάδες μετά τη θεραπεία. Ο βήχας μπορεί να συνεχίζεται, όμως στις περισσότερες περιπτώσεις υποχωρεί χωρίς επιπλέον επιπτώσεις μέσα σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες. Επισκεφτείτε το γιατρό σας αν συνεχίζετε να βιώνετε σοβαρά συμπτώματα ή αν η λοίμωξη παρεμποδίζει την καθημερινή σας ζωή. Μπορεί να χρειαστεί να αναζητήσετε θεραπεία ή διάγνωση για οποιαδήποτε άλλη πάθηση που μπορεί να έχει προκληθεί από τη μυκοπλασματική πνευμονία.

+ 12 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved

1. Ansarin, K., Abedi, S., Ghotaslou, R., Soroush, M. H., Ghabili, K., & Chapman, K. R. (2011). Infection with Mycoplasma pneumoniae is not related to asthma control, asthma severity, and location of airway obstruction. International Journal of General Medicine, 4, 1–4 ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3056323/

2. Ferwerda, A., Moll, H. A., & de Groot, R. (2001, March 30). Respiratory tract infections by Mycoplasma pneumoniae in children: A review of diagnostic and therapeutic measures [Abstract]. European Journal of Pediatrics, 160(8), 483-491 link.springer.com/article/10.1007/s004310100775

3. Kashyap, S., & Sarkar, M. (2010, April-June). Mycoplasma pneumonia: Clinical features and management. Lung India, 27(2), 75-85 ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2893430/

4. Mayo Clinic Staff. (2014, May 15). Encephalitis: Definition mayoclinic.org/diseases-conditions/encephalitis/basics/definition/con-20021917

5. Mycoplasma pneumoniae infection. (2016, March 15) cdc.gov/pneumonia/atypical/mycoplasma/

6. Mycoplasma pneumoniae infection: Fast facts. (2016, March 15) cdc.gov/pneumonia/atypical/mycoplasma/about/fast-facts.html

7. Mycoplasma: The test sample. (2014, May 13) labtestsonline.org/understanding/analytes/mycoplasma/tab/sample/

8. Nagashima, M., Higaki, T., Satoh, H., & Nakano, T. (2012). Cardiac thrombus associated with Mycoplasma pneumoniae infection. Interactive CardioVascular and Thoracic Surgery, 11(6), 849-851 icvts.oxfordjournals.org/content/11/6/849.full

9. Pneumonia. (n.d.) hopkinsmedicine.org/healthlibrary/conditions/adult/infectious_diseases/pneumonia_85,p01321/

10. Walking pneumonia. (2016, January) kidshealth.org/en/parents/walking-pneumonia.html

11. What is hemolytic anemia? (2014, March 21) nhlbi.nih.gov/health/health-topics/topics/ha

12. Youn, Y., & Lee, K. (2012, February 14). Mycoplasma pneumoniae pneumonia in children. Korean Journal Pediatrics, 55(2), 42-47 ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3286761/