Νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας;

Τα πιο κοινά συμπτώματα της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας περιλαμβάνουν:

• Ακαμψία
• Πόνο στις αρθρώσεις
• Ερυθρότητα στην πάσχουσα περιοχή
• Επαναλαμβανόμενο πυρετό
• Θερμές και πρησμένες αρθρώσεις
• Μειωμένο εύρος κίνησης
• Χωλότητα
• Διογκωμένους λεμφαδένες

Η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα μπορεί να επηρεάσει μία ή περισσότερες αρθρώσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η νόσος μπορεί να επηρεάσει ολόκληρο το σώμα, προκαλώντας εξανθήματα, πυρετό και πρησμένους λεμφαδένες. Ο συγκεκριμένος υποτύπος καλείται συστηματική νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα και εκδηλώνεται περίπου στο 10% με 20% των παιδιών με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα. Οι ερευνητές θεωρούν ότι η συστηματική νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα είναι μια αυτοφλεγμονώδης πάθηση και διαφέρει από μία αυτοάνοση.

Τύποι

Ποιοι είναι οι τύποι νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας;

Υπάρχουν έξι τύποι νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας:

• Συστηματική νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα, η οποία επηρεάζει τα εσωτερικά όργανα και μία ή περισσότερες αρθρώσεις
• Ολιγοαρθρική νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα, η οποία επηρεάζει τέσσερεις ή λιγότερες αρθρώσεις
• Πολυαρθρική νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα, η οποία επηρεάζει πέντε ή περισσότερες αρθρώσεις (η πρωτεΐνη που καλείται ρευματοειδής παράγοντας μπορεί να είναι ή να μην είναι παρούσα)
• Νεανική ψωριασική αρθρίτιδα, η οποία επηρεάζει τις αρθρώσεις και συμβαίνει παράλληλα με την ψωρίαση
• Σχετιζόμενη με την ενθεσίτιδα νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα, η οποία επηρεάζει το σημείο όπου το οστό συναντά τους τένοντες και τους συνδέσμους (ο γενετικός δείκτης HLA-B27 είναι συχνά παρών)
• Αδιαφοροποίητη αρθρίτιδα, όταν τα συμπτώματα ανήκουν σε δύο ή περισσότερους υποτύπους ή δεν μπορούν να καταταχθούν σε κανένα υποτύπο

Όσο περισσότερες αρθρώσεις επηρεάζονται, τόσο πιο σοβαρή είναι η πάθηση.

Διάγνωση

Πώς διαγιγνώσκεται η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα;

Ο παιδίατρος πιθανώς να είναι σε θέση να διαγνώσει νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα με μια ενδελεχή κλινική εξέταση και ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό. Θα ζητήσει, ακόμη, και κάποιες διαγνωστικές εξετάσεις, όπως:

• Τεστ C αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP). Η εξέταση μετρά την ποσότητα της CRP στο αίμα. Η πρωτεΐνη αυτή παράγεται στο ήπαρ ως απόκριση στη φλεγμονή. Μία άλλη εξέταση που ανιχνεύει φλεγμονή, ο ρυθμός καθίζησης, μπορεί να πραγματοποιηθεί σε συνδυασμό με τη CRP.
• Τεστ ρευματοειδούς παράγοντα. Η εν λόγω εξέταση ανιχνεύει την παρουσία του ρευματοειδούς παράγοντα, μιας πρωτεΐνης που παράγεται από το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο ρευματοειδής παράγοντας μπορεί να επιτεθεί στους υγιείς ιστούς, επομένως η παρουσία του συχνά υποδεικνύει μια αυτοάνοση πάθηση, όπως η αρθρίτιδα.
• Αντιπυρηνικά αντισώματα. Όπως και ο ρευματοειδής παράγοντας, έτσι και τα αντιπυρηνικά αντισώματα είναι πρωτεΐνες που παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα σε άτομα με κάποια αυτοάνοση πάθηση. Μία εξέταση αντιπυρηνικών αντισωμάτων μπορεί να καταδείξει την ύπαρξή τους στο αίμα.
• Τεστ HLA-B27. Η εξέταση ανιχνεύει τον εν λόγω γενετικό δείκτη για αυτοάνοσες νόσους.
• Ακτινογραφία ακτίνων-Χ ή μαγνητική τομογραφία. Αυτές οι απεικονιστικές τεχνικές συνήθως χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό άλλων παθήσεων που θα μπορούσαν να προκαλούν φλεγμονή ή πόνο στις αρθρώσεις, όπως μολύνσεις και κατάγματα.

Θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα;

Ποικίλες θεραπείες μπορούν να ελαχιστοποιήσουν αποτελεσματικά τις επιδράσεις της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας. Οι γιατροί συνήθως προτείνουν συνδυασμό θεραπειών για την ανακούφιση του πόνου και του οιδήματος και τη διατήρηση της κίνησης και της δύναμης.

Φαρμακευτική θεραπεία

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη και η ναπροξαίνη, συχνά χρησιμοποιούνται για να μειώσουν τη φλεγμονή και το οίδημα.

Αν τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα αποβούν αναποτελεσματικά, πιο ισχυρά φάρμακα θα συνταγογραφηθούν. Ο γιατρός μπορεί να προτείνει τη λήψη ασπιρίνης, αλλά κάτι τέτοιο είναι αρκετά σπάνιο, επειδή το φάρμακο έχει παρενέργειες στα παιδιά. Ποτέ μη δίνετε στο παιδί σας ασπιρίνη χωρίς την έγκριση του παιδιάτρου.

Συνταγογραφούμενα φάρμακα, γνωστά ως βιολογικοί παράγοντες, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την ελάττωση της φλεγμονής και της βλάβης στις αρθρώσεις. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Ριτουξιμάμπη
• Τοσιλιζουμάμπη
• Ετανερσέπτη
• Αβατασέπτη
• Ανακίνρα

Κάποια φάρμακα μπορούν να απαλύνουν τα συμπτώματα καταστέλλοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Ωστόσο, μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες για να φτάσουν στο επίπεδο μέγιστης δραστικότητας.

Σε κάποιες περιπτώσεις, μία φαρμακευτική ουσία που καλείται μεθοτρεξάτη χρησιμοποιείται για να καταστείλει τη φλεγμονή στις αρθρώσεις στα παιδιά με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα.

Σε σοβαρές περιπτώσεις της νόσου, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική αντικατάσταση των αρθρώσεων. Μπορεί ακόμη να πραγματοποιηθεί εξαγωγή υγρών από τους ιστούς, προκειμένου να μειωθεί η φλεγμονή, ή ένεση ενός στεροειδούς φαρμάκου απευθείας στην άρθρωση.

Αλλαγές του τρόπου ζωής

Η άσκηση και η διατήρηση μιας υγιεινής διατροφής είναι σημαντικές για όλους, αλλά είναι ιδιαίτερα επιβοηθητικές για τα παιδιά με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα, ώστε να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα πιο εύκολα και να μειωθεί ο κίνδυνος επιπλοκών.

Σωστή διατροφή

Οι αλλαγές του βάρους είναι κάτι που παρατηρείται συχνά στα παιδιά με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα. Τα φάρμακα μπορεί να αυξήσουν ή να μειώσουν την όρεξη, προκαλώντας ταχεία αύξηση ή απώλεια βάρους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μια υγιεινή διατροφή με την κατάλληλη ποσότητα θερμίδων θα βοηθήσει το παιδί να διατηρήσει το κατάλληλο σωματικό βάρος.

Μιλήστε με τον παιδίατρο ή με ένα διατροφολόγο για να δημιουργήσετε ένα πλάνο γευμάτων αν το παιδί σας χάνει ή παίρνει βάρος ως αποτέλεσμα της νόσου.

Τακτική άσκηση

Η άσκηση τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα μπορεί να ενδυναμώσει τους μύες και να βελτιώσει την κινητικότητα των αρθρώσεων, καθιστώντας πιο εύκολη την αντιμετώπιση της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας σε βάθος χρόνου. Ασκήσεις χαμηλής έντασης, όπως το κολύμπι και το περπάτημα, είναι συνήθως οι καλύτερες. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον παιδίατρο προτού το παιδί ξεκινήσει οποιαδήποτε μορφή άσκησης.

Φυσικοθεραπεία

Ο φυσικοθεραπευτής θα διδάξει στο παιδί τη σημασία της προσήλωσης σε μία ρουτίνα άσκησης και θα προτείνει ασκήσεις που του ταιριάζουν και θα το βοηθήσουν να χτίσει μυϊκή δύναμη και να αποκαταστήσει την ευελιξία σε άκαμπτες αρθρώσεις.

Επιπλοκές

Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές της νεανικής ιδιοπαθούς αρθρίτιδας;

Αν δεν αντιμετωπιστεί, η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω επιπλοκές, οι οποίες περιλαμβάνουν:

• Καταστροφή των αρθρώσεων
• Αναιμία
• Αλλαγές στην όραση
• Μακροχρόνιο επαναλαμβανόμενο πόνο
• Καθυστερημένη ανάπτυξη
• Ανισοσκελία
• Περικαρδίτιδα

Έκβαση

Ποια είναι η έκβαση για τα παιδιά με νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα;

Τα παιδιά με ήπια ως μέτρια νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα μπορούν να ανακάμψουν χωρίς επιπλοκές. Παρόλα αυτά, η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα είναι μια μακροπρόθεσμη πάθηση που τείνει να προκαλεί περιστασιακές εξάρσεις. Το παιδί αναμένεται να εμφανίσει πόνο και ακαμψία στις αρθρώσεις κατά τη διάρκεια των εν λόγω εξάρσεων.

Όταν η νόσος εξελιχθεί, οι πιθανότητες ύφεσης μειώνονται. Αυτό καταδεικνύει την ύψιστη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης και αντιμετώπισης. Η κατάλληλη θεραπεία θα συνεισφέρει στην πρόληψη της επιδείνωσης της ασθένειας και της εξάπλωσης σε άλλες αρθρώσεις.