Νεκρωτική εντεροκολίτιδα

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα της νεκρωτικής εντεροκολίτιδας;

Τα συμπτώματα της νεκρωτικής εντεροκολίτιδας συχνά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Διόγκωση ή φούσκωμα της κοιλιακής χώρας
• Δυσχρωμία της κοιλιακής χώρας
• Αίμα στα κόπρανα
• Διάρροια
• Πτωχή σίτιση
• Εμετό

Το βρέφος μπορεί επίσης να παρουσιάσει συμπτώματα λοίμωξης όπως:

• Άπνοια (διακοπή στην αναπνοή)
• Πυρετό
• Λήθαργο

Αίτια

Τι προκαλεί τη νεκρωτική εντεροκολίτιδα;

Η ακριβής αίτια της νεκρωτικής εντεροκολίτιδας δεν είναι γνωστή. Ωστόσο, θεωρείται ότι η έλλειψη οξυγόνου κατά τη διάρκεια ενός δύσκολου τοκετού μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου. Όταν υπάρχει μειωμένη παροχή οξυγόνου ή αιματική ροή προς το έντερο, αυτό εξασθενεί. Μία εξασθενημένη κατάσταση καθιστά ευκολότερη την είσοδο βακτηρίων από τις τροφές στο έντερο, προκαλώντας βλάβη στον εντερικό ιστό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση κάποιας λοίμωξης ή νεκρωτικής εντεροκολίτιδας.

Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την ύπαρξη πολλών ερυθρών αιμοσφαιρίων και κάποιες άλλες γαστρεντερικές νόσους. Το βρέφος βρίσκεται επίσης σε αυξημένο κίνδυνο νεκρωτικής εντεροκολίτιδας εάν έχει γεννηθεί πρόωρα. Και αυτό διότι τα εσωτερικά συστήματα των πρόωρων νεογνών δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως. Αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην πέψη, στην αντιμετώπιση λοιμώξεων και στη σωστή κυκλοφορία αίματος και οξυγόνου.

Διάγνωση

Πώς διαγιγνώσκεται η νεκρωτική εντεροκολίτιδα;

Ο γιατρός θα διαγνώσει νεκρωτική εντεροκολίτιδα πραγματοποιώντας μία κλινική εξέταση και πολλές επιπλέον διαγνωστικές εξετάσεις. Κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης, θα αγγίξει απαλά την κοιλιακή χώρα του βρέφους για τον έλεγχο διόγκωσης, πόνου και ευαισθησίας. Στη συνέχεια, θα πραγματοποιήσει μία ακτινογραφία ακτίνων-Χ κοιλίας, η οποία θα παρέχει λεπτομερείς εικόνες των εντέρων επιτρέπονται στην αναζήτηση ενδείξεων φλεγμονής και βλάβης. Τα κόπρανα του βρέφους μπορεί επίσης να ελεγχθούν για παρουσία αίματος.

Ο παιδίατρος μπορεί να ζητήσει συγκεκριμένες εξετάσεις αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων των αιμοπεταλίων και των λευκών αιμοσφαιρίων. Τα αιμοπετάλια είναι τα κύτταρα του αίματος που βοηθούν στο σχηματισμό θρόμβων, ενώ τα λευκά αιμοσφαίρια αντιμετωπίζουν τις λοιμώξεις. Χαμηλά επίπεδα αιμοπεταλίων ή υψηλά επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων δύνανται να αποτελούν ένδειξη νεκρωτικής εντεροκολίτιδας.

Ο παιδίατρος μπορεί να χρειαστεί να εισάγει μία βελόνα εντός της κοιλιακής χώρας του νεογνού για τον έλεγχο υγρού στο έντερο. Η παρουσία του εντερικού υγρού συνήθως σημαίνει ότι υπάρχει τρύπα στο έντερο.

Θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται η νεκρωτική εντεροκολίτιδα;

Υπάρχει μία πληθώρα διαφορετικών τρόπων αντιμετώπισης της νεκρωτικής εντεροκολίτιδας. Το θεραπευτικό πλάνο θα εξαρτηθεί από αρκετούς παράγοντες, όπως:

• Τη σοβαρότητα της νόσου
• Την ηλικία του παιδιού
• Τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του παιδιού

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, ο γιατρός θα σας συμβουλεύσει να σταματήσετε το θηλασμό. Το βρέφος θα λάβει τα υγρά και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ενδοφλέβια. Επίσης, θα χρειαστεί αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση της λοίμωξης. Εάν το βρέφος δυσκολεύεται να αναπνεύσει λόγω διόγκωσης στην κοιλιακή χώρα, θα του χορηγηθεί επιπλέον οξυγόνο ή θα συνδεθεί με ένα μηχάνημα υποστήριξης της αναπνοής.

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να κριθεί απαραίτητη σε σοβαρές περιπτώσεις νεκρωτικής εντεροκολίτιδας. Η διαδικασία περιλαμβάνει την απομάκρυνση των πασχόντων τμημάτων του εντέρου.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, το βρέφος θα ελέγχεται πολύ προσεκτικά. Ο παιδίατρος θα πραγματοποιεί ακτινογραφίες και εξετάσεις αίματος τακτικά για να βεβαιωθεί ότι η νόσος δεν επιδεινώνεται.

Έκβαση

Ποια είναι η έκβαση για τα βρέφη με νεκρωτική εντεροκολίτιδα;

Η νεκρωτική εντεροκολίτιδα μπορεί να αποβεί απειλητική για τη ζωή, αλλά τα περισσότερα βρέφη ανακάμπτουν πλήρως μόλις λάβουν την κατάλληλη θεραπεία. Σε σπάνιες περιπτώσεις, το έντερο μπορεί να υποστεί βλάβη και στένωση, οδηγώντας σε εντερική παρεμπόδιση. Επίσης, είναι πιθανό τα θρεπτικά συστατικά των τροφών να μην απορροφώνται σωστά κυρίως στα βρέφη από τα οποία έχει αφαιρεθεί μέρος του εντέρου.

Η έκβαση για το κάθε παιδί εξαρτάται από τη γενικότερη εικόνα της υγείας του και τη σοβαρότητα της νόσου, μεταξύ πολλών άλλων παραγόντων. Συμβουλευτείτε τον παιδίατρο για περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με την κατάσταση του παιδιού σας.