Ασθένειες μυοσκελετικού συστήματος

Σύνδρομο απιοειδούς

Τι είναι το σύνδρομο απιοειδούς;

Το σύνδρομο απιοειδούς είναι μια κατάσταση κατά την οποία δημιουργείται σπασμός στον απιοειδή μυ, που βρίσκεται στην περιοχή των γλουτών, προκαλώντας πόνο στους γλουτούς. Ο απιοειδής μυς μπορεί επίσης να επηρεάσει το 4ο  ισχιακό νεύρο και να προκαλέσει πόνο, μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στο πίσω μέρος του ποδιού και στο πόδι (παρόμοιο με τον ισχιακό πόνο).

Συμπτώματα Διάγνωση Θεραπεία

Συμπτώματα

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα του συνδρόμου απιοειδούς;

Τα συμπτώματα του συνδρόμου απιοειδούς είναι παρόμοια με τα συμπτώματα της κήλης δίσκου στην οσφυϊκή μοίρα, καθώς και με πολλές άλλες παθολογίες. Τα συμπτώματα του συνδρόμου συχνά επιδεινώνονται μετά από περπάτημα ή τρέξιμο και μπορεί να καλυτερεύουν μετά από την ξεκούραση σε ύπτια θέση. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

 

  1. Μούδιασμα, ή την αίσθηση των καρφιτσών και των βελόνων, στο πίσω μέρος του ποδιού
  2. Χρόνιο πόνο γύρω από το γοφό και τους γλουτούς
  3. Πόνος κατά την έγερση
  4. Ισχιαλγία
  5. Αδυναμία καθίσματος για παρατεταμένη περίοδο
  6. Πόνος στους γλουτούς που επιδεινώνεται όταν μετακινείτε τους γοφούς σας
  7. Μειωμένο εύρος τροχιάς στο ισχίο

Διάγνωση

Πώς γίνεται η διάγνωση του συνδρόμου απιοειδούς;

Η διάγνωση του συνδρόμου απιοειδούς περιλαμβάνει διαχωρισμό από άλλες αιτίες όπως,  χαμηλός πόνος στην πλάτη, πόνος στους γλουτούς και ισχιαλγία, συμπεριλαμβανομένων ριζοπάθειας, στένωσης της οσφυϊκής μοίρας, πόνος που προκαλείται από τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις, από τον τροχαντήρα, από τον πόνο στις ζυγοαποφυσιακές αρθρώσεις, τις τενοντίτιδες και τον εγγενή πόνο. Δεδομένης της έλλειψης των αποδεδειγμένων διαγνωστικών κριτηρίων η διάγνωση γίνεται συχνά μέσω αποκλεισμού, καθώς πρέπει να αποκλειστούν πιο κοινές παθολογίες. Ακόμα, πολλές φορές γίνεται χρήση ηλεκτρομυογραφήματος και τεχνικών απεικόνισης. Η επίσκεψη στον γιατρό συνήθως περιλαμβάνει:

  1. Σωματική εξέταση: Θα περιλαμβάνει εξέταση του ισχίου και των ποδιών για να διαπιστωθεί εάν η κίνηση προκαλεί αυξημένο πόνο στην πλάτη ή πόνο στο κάτω άκρο (ισχιαλγία). Συνήθως, η κίνηση του ισχίου θα αναπαράγει τον πόνο. Η εξέταση θα εντοπίσει επίσης ή θα αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες του πόνου.
  2. Ιατρικό ιστορικό: Ένα ιατρικό ιστορικό περιλαμβάνει μια εμπεριστατωμένη ανασκόπηση των συμπτωμάτων του ασθενούς, όπως ποιες θέσεις ή δραστηριότητες κάνουν τα συμπτώματα καλύτερα ή χειρότερα, πόσο καιρό υπήρχαν τα συμπτώματα, εάν ξεκίνησαν σταδιακά ή μετά από τραυματισμό και ποιες θεραπείες έχουν δοκιμαστεί. Θα περιλαμβάνει επίσης το ιατρικό ιστορικό της οικογένειας.
  3. Διαγνωστικά τεστ: Οι ακτινογραφίες και άλλες μέθοδοι απεικόνισης της σπονδυλικής στήλης δεν μπορούν να ανιχνεύσουν εάν το ισχιακό νεύρο ερεθίζεται στον απιοειδή μυ. Ωστόσο, μπορεί να διεξαχθούν διαγνωστικές εξετάσεις (όπως ακτινογραφίες, μαγνητική τομογραφία) για να αποκλειστούν άλλες καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα.

Θεραπεία

Πώς θεραπεύεται το σύνδρομο απιοειδούς;

Ανάλογα με τη σοβαρότητα του προτείνονται ορισμένες θεραπευτικές επιλογές από έναν επαγγελματία υγείας. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη διαχείριση του συνδρόμου απιοειδούς μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό συντηρητικών θεραπειών:

  1. Φυσικοθεραπεία: Οι πιο συχνά αναφερόμενες παρεμβάσεις περιλαμβάνουν υπερήχους, κινητοποίηση μαλακών μορίων, διατάσεις και διάφορες θεραπείες οσφυϊκής μοίρας, λειτουργικές θεραπευτικές ασκήσεις για το ισχίο με στόχο την ενδυνάμωση της περιοχής, καθώς και τη διόρθωση παθολογικών μοτίβων κίνησης.
  2. Κρυοθεραπεία: Κατά την έναρξη του πόνου, ξαπλώστε σε μια άνετη θέση και τοποθετήστε μία παγοκύστη στην επώδυνη περιοχή για περίπου 20 λεπτά. Επαναλάβετε κάθε 2 έως 4 ώρες.
  3. Θερμοθεραπεία: Μερικοί άνθρωποι θεωρούν χρήσιμο να εναλλάσσουν το κρύο με τη θερμότητα. Εάν χρησιμοποιείτε θερμό επίθεμα, ξαπλώστε και τοποθετήστε το επίθεμα στην επώδυνη περιοχή για έως και 20 λεπτά. Προσοχή στον χρόνο για την αποφυγή εγκαυμάτων στο δέρμα.
  4. Φαρμακευτική αγωγή: Δεδομένου στον πόνο περιλαμβάνεται κάποιο είδος φλεγμονής, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη ή η ναπροξένη, μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής στις προσβεβλημένες περιοχές.
  5. Ενέσεις: Σε περιπτώσεις πολύ έντονου πόνου μπορούν να πραγματοποιηθούν κάποιες ενέσεις (είτε ένα τοπικό αναισθητικό για μείωση του σπασμού και του πόνου, είτε αλλαντικής νευροτοξίνης -Botox- για τη χαλάρωση και τη μείωση πίεσης στην περιοχή)

+ 4 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved