Ενδοκρινολογικές παθήσεις

Υπερπαραθυρεοειδισμός

Τι είναι ο υπερπαραθυρεοειδισμός;

Ο υπερπαραθυρεοειδισμός συμβαίνει όταν οι παραθυρεοειδείς αδένες παράγουν μεγάλες ποσότητες της παραθυρεοειδούς ορμόνης, ή παραθορμόνης, (PTH). Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι τέσσερις ενδοκρινείς αδένες σε μέγεθος φασολιού που βρίσκονται στο λαιμό σας, κοντά ή προσκολλημένοι στο πίσω μέρος του θυρεοειδούς αδένα. Οι ενδοκρινείς αδένες εκκρίνουν ορμόνες απαραίτητες για τη φυσιολογική λειτουργία του σώματος.

Παρότι έχουν παρόμοια ονόματα και βρίσκονται στο λαιμό, οι παραθυρεοειδείς αδένες και ο θυρεοειδής αδένας είναι δύο εντελώς διαφορετικά όργανα. Η παραθυρεοειδής ορμόνη βοηθά στη ρύθμιση των επιπέδων ασβεστίου, βιταμίνης D και φωσφόρου στα οστά και το αίμα.

Κάποια άτομα με την εν λόγω πάθηση δεν βιώνουν συμπτώματα και δεν χρειάζονται θεραπεία. Άλλα μπορεί να έχουν ήπια ή σοβαρά συμπτώματα που απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

Ποιοι είναι οι τύποι υπερπαραθυρεοειδισμού;

Υπάρχουν τρεις τύποι υπερπαραθυρεοειδισμού: πρωτοπαθής, δευτεροπαθής και τριτοπαθής.

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Αυτός ο τύπος συμβαίνει όταν έχετε πρόβλημα με τουλάχιστον έναν παραθυρεοειδή αδένα. Κοινές αιτίες παραθυρεοειδικών προβλημάτων περιλαμβάνουν καλοήθη όγκο στον αδένα και η υπερπλασία τουλάχιστον δύο αδένων. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένας καρκινικός όγκος προκαλεί την εν λόγω πάθηση. Ο αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού επίσης εκδηλώνεται σε άτομα που:

  • Έχουν συγκεκριμένες κληρονομικές διαταραχές που επηρεάζουν αρκετούς αδένες στο σώμα, όπως πολλαπλή ενδοκρινή νεοπλασία
  • Έχουν ιστορικό ανεπάρκειας ασβεστίου και βιταμίνης D
  • Έχουν εκτεθεί σε ακτινοβολία λόγω της αντικαρκινικής θεραπείας
  • Λαμβάνουν το φάρμακο λίθιο, το οποίο χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής

Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Αυτός ο τύπος συμβαίνει όταν έχετε μία υποκείμενη πάθηση που προκαλεί μη φυσιολογικά χαμηλά επίπεδα ασβεστίου. Οι περισσότερες περιπτώσεις δευτεροπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού οφείλονται σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που οδηγεί σε χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D και ασβεστίου.

Τριτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Αυτός ο τύπος συμβαίνει όταν οι παραθυρεοειδείς αδένες παράγουν μεγάλη ποσότητα παραθυρεοειδούς ορμόνη αφότου τα επίπεδα ασβεστίου επέστρεψαν στο φυσιολογικό. Ο συγκεκριμένος τύπος της νόσου συνήθως εμφανίζεται σε άτομα με νεφρικά προβλήματα.

Αίτια Συμπτώματα Διάγνωση Θεραπεία Επιπλοκές Έκβαση

Αίτια

Ποιες είναι οι αιτίες του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Στον υπερπαραθυρεοειδισμό, ένας ή περισσότεροι από τους παραθυρεοειδείς αδένες καθίστανται υπερδραστήριοι και παράγουν υπερβολική ποσότητα παραθυρεοειδούς ορμόνης. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε όγκο, υπερπλασία του αδένα ή άλλα δομικά προβλήματα στους παραθυρεοειδείς αδένες.

Όταν τα επίπεδα ασβεστίου είναι πολύ χαμηλά, οι παραθυρεοειδείς αδένες ανταποκρίνονται αυξάνοντας την παραγωγή παραθυρεοειδούς ορμόνης. Αυτό αυξάνει την απορρόφηση μεγαλύτερης ποσότητας ασβεστίου από τους νεφρούς και το έντερο. Επίσης, απομακρύνει περισσότερο ασβέστιο από τα οστά. Η παραγωγή παραθυρεοειδούς ορμόνης επιστρέφει στο φυσιολογικό όταν τα επίπεδα ασβεστίου αυξάνονται ξανά.

Συμπτώματα

Ποια είναι τα συμπτώματα του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλλουν από ήπια έως σοβαρά, ανάλογα με τον τύπο υπερπαραθυρεοειδισμού.

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Κάποιοι ασθενείς δεν παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα. Αν παρατηρήσετε τα συμπτώματα, αυτά μπορεί να ποικίλουν από ήπια έως έντονα. Ήπια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Κόπωση
  • Αδυναμία
  • Κατάθλιψη
  • Πόνους στο σώμα

Πιο σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Σε αυτό τον τύπο, μπορεί να έχετε σκελετικές ανωμαλίες, όπως κατάγματα, διογκωμένες αρθρώσεις και παραμορφώσεις των οστών. Άλλα συμπτώματα εξαρτώνται από την υποκείμενη αιτία, όπως χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ή σοβαρή ανεπάρκεια βιταμίνης D.

Διάγνωση

Πώς διαγιγνώσκεται ο υπερπαραθυρεοειδισμός;

Ο επαγγελματίας υγείας που σας παρακολουθεί μπορεί να υποπτευθεί υπερπαραθυρεοειδισμό εάν οι τυπικές εξετάσεις αίματος δείξουν υψηλά επίπεδα ασβεστίου. Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης ο γιατρός θα ζητήσει επιπλέον εξετάσεις.

Εξετάσεις αίματος

Επιπρόσθετες εξετάσεις αίματος θα βοηθήσουν το γιατρό να καταλήξει σε μία πιο ασφαλή διάγνωση. Συγκεκριμένα θα ελεγχθούν υψηλά επίπεδα παραθυρεοειδούς ορμόνης, υψηλά επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης και χαμηλά επίπεδα φωσφόρου.

Εξετάσεις ούρων

Η εξέταση ούρων θα παρέχει πληροφορίες αναφορικά με το πόσο σοβαρή είναι η πάθηση και εάν κάποια νεφρικά προβλήματα αποτελούν την αιτία της. Ο γιατρός θα ελέγξει τα ούρα σας για να διαπιστώσει πόσο ασβέστιο περιέχουν.

Έλεγχος νεφρών

Ο γιατρός θα ζητήσει ακτινογραφίες ακτίνων-Χ της κοιλιακής χώρας για τον έλεγχο νεφρικών ανωμαλιών.

Θεραπεία

Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές για τον υπερπαραθυρεοειδισμό;

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Μπορεί να μη χρειαστείτε θεραπεία αν οι νεφροί σας λειτουργούν φυσιολογικά, τα επίπεδα ασβεστίου είναι ελαφρώς υψηλά ή εάν η οστική σας πυκνότητα είναι κανονική. Σε αυτή την περίπτωση, ο γιατρός θα ελέγχει την κατάσταςή σας μία φορά το χρόνο και τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα δύο φορές το χρόνο.

Ο γιατρός μπορεί επίσης να σας προτείνει να ελέγχετε πόσο ασβέστιο και βιταμίνη D προσλαμβάνετε μέσω της διατροφής σας. Θα χρειαστεί να πίνετε άφθονο νερό για να μειώσετε τον κίνδυνο λίθων στους νεφρούς. Επιπλέον, η τακτική άσκηση θα ενδυναμώσει τα οστά σας.

Εάν η θεραπεία κριθεί απαραίτητη, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποτελεί επιλογή. Οι χειρουργικές διαδικασίες περιλαμβάνουν την απομάκρυνση των διογκωμένων παραθυρεοειδών αδένων ή όγκων των αδένων. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν βλάβη στα νεύρα των φωνητικών χορδών και μακροχρόνια χαμηλά επίπεδα ασβεστίου.

Τα ασβεστιομιμητικά, τα οποία δρουν όπως το ασβέστιο στο αίμα, αποτελούν μία άλλη θεραπευτική επιλογή. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να «ξεγελάσουν» τους αδένες ώστε να παράγουν λιγότερη παραθυρεοειδή ορμόνη. Οι γιατροί συνήθως συνταγογραφούν τα φάρμακα σε περιπτώσεις όπου χειρουργική επέμβαση αποβεί αναποτελεσματική ή δεν αποτελεί επιλογή για τον ασθενή.

Τα διφωσφονικά, τα οποία αποτρέπουν την απώλεια ασβεστίου από τα οστά, μειώνουν τον κίνδυνο οστεοπόρωσης.

Η θεραπεία αποκατάστασης ορμονών βοηθά τα οστά να συγκρατούν ασβέστιο. Αυτή η θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση, παρόλο που υπάρχουν κίνδυνοι που σχετίζονται με την παρατεταμένη χρήση της. Οι κίνδυνοι αυτοί αφορούν σε ορισμένους τύπους καρκίνου και καρδιαγγειακής νόσου.

Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Η θεραπεία περιλαμβάνει την επαναφορά των επιπέδων της παραθυρεοειδούς ορμόνης στο φυσιολογικό αντιμετωπίζοντας την υποκείμενη αιτία. Στις θεραπευτικές επιλογές συγκαταλέγονται η λήψη συνταγογραφουμενη βιταμίνης D για σοβαρή ανεπάρκεια και ασβεστίου και βιταμίνης D και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Μπορεί επίσης να χρειαστείτε φάρμακα και αιμοκάθαρση αν έχετε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Επιπλοκές

Ποιες επιπλοκές σχετίζονται με τον υπερπαραθυρεοειδισμό;

Εάν υποφέρετε από υπερπαραθυρεοειδισμό, μπορεί επίσης να έχετε μία πάθηση που ονομάζεται οστεοπόρωση (λέπτυνση του οστού). Κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν κατάγματα οστών και απώλεια ύψους λόγω καταγμάτων στους σπονδύλους. Αυτό μπορεί να εμφανιστεί όταν η υπερβολική παραγωγή παραθυρεοειδούς ορμόνη προκαλεί μεγάλη απώλεια ασβεστίου από τα οστά, καθιστώντας τα αδύναμα. Η οστεοπόρωση τυπικά εκδηλώνεται όταν έχετε μεγάλη ποσότητα ασβεστίου στο αίμα και μη επαρκή ποσότητα ασβεστίου στα οστά για παρατεταμένη χρονική περίοδο.

Η οστεοπόρωση σάς θέτει σε αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων των οστών. Ο γιατρός θα ελέγξει για ένδειξη οστεοπόρωσης με ακτινογραφίες ακτίνων-Χ ή με έναν έλεγχο μεταλλικής πυκνότητας των οστών. Αυτή η εξέταση μέτρα το ασβέστιο και τα μεταλλικά στοιχεία στα οστά χρησιμοποιώντας μία ειδική συσκευή ακτίνων-Χ.

Έκβαση

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη έκβαση του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Σύμφωνα με την Κλινική Cleveland, η χειρουργική επέμβαση αποτελεί ίαση για τις περισσότερες περιπτώσεις υπερπαραθυρεοειδισμού. Εάν εσείς και ο γιατρός σας επιλέξετε απλά να παρακολουθείτε την πάθηση αντί να την αντιμετωπίσετε, θα πρέπει να πραγματοποιήσετε αρκετές αλλαγές στον τρόπο ζωής για να καταπολεμήσετε τα συμπτώματα. Πίνετε άφθονο νερό και ασκηθείτε τακτικά. Επίσης θα πρέπει να ελέγχετε την ποσότητα ασβεστίου και βιταμίνης D που καταναλώνετε.

+ 3 πηγές

©2022 WikiHealth All Rights Reserved