Η υπερβολική δίψα: Ένα σύμπτωμα παιδικού διαβήτη

Αν και είναι αλήθεια ότι η υπερβολική δίψα μπορεί να αποτελεί ένδειξη διαβήτη, είναι δύσκολο όταν ο ασθενής είναι παιδί. Τα μικρά παιδιά συχνά πίνουν άφθονα υγρά όταν είναι απολύτως υγιή. Αυτό μπορεί σίγουρα να συμβαίνει με το παιδί σας, αν πίνει μπουκάλια με νερό πιο γρήγορα από ό,τι μπορείτε να τα γεμίσετε.

Παρόλα αυτά, αν το παιδί σας φαίνεται να διψάει πολύ, αξίζει μια επίσκεψη στον παιδίατρο. Αυτό το σύμπτωμα πρέπει να εξεταστεί μαζί με οποιοδήποτε άλλο, καθώς και μια ανασκόπηση του οικογενειακού ιστορικού και του ιστορικού υγείας του παιδιού σας (και ίσως τα αποτελέσματα εξετάσεων), για να καταλήξετε σε οποιαδήποτε συμπεράσματα.

Πώς εμφανίζεται ο διαβήτης στα παιδιά;

Οι γονείς συχνά ανησυχούν για τον διαβήτη γενικά, αλλά οι περισσότεροι ανησυχούν πραγματικά για τον διαβήτη τύπου 1 – το είδος που συνήθως ξεκινά στην παιδική ηλικία και απαιτεί θεραπεία με ενέσεις ινσουλίνης. Ο διαβήτης τύπου Ι, ωστόσο, είναι στην πραγματικότητα ο λιγότερο συχνός τύπος διαβήτη, καθώς επηρεάζει μόνο το 5% των ατόμων με τη νόσο. Ο διαβήτης τύπου 2, ο οποίος παλαιότερα θεωρούνταν ως διαβήτης “ενηλίκων“, είναι πολύ πιο συχνός.

Με την αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας -ενός σημαντικού παράγοντα κινδύνου για τη νόσο- οι παιδίατροι αναζητούν πλέον ενεργά τον διαβήτη τύπου 2 στους εφήβους και ακόμη και στους προεφήβους.

Πολλοί γονείς φέρνουν τα παιδιά τους για αξιολόγηση του διαβήτη επειδή έχουν συχνή ούρηση και αυξημένη δίψα. Αυτά είναι κλασικά σημάδια διαβήτη που συμβαίνουν όταν τα νεφρά δεν μπορούν να επεξεργαστούν την περίσσεια γλυκόζης στο σώμα αρκετά καλά και γρήγορα, με αποτέλεσμα το σάκχαρο να αναμιγνύεται και να αποβάλλεται με τα ούρα – παρασύροντας μαζί του και άλλα υγρά.

Το πρόβλημα είναι ότι πολλά παιδιά, ιδίως νήπια και παιδιά προσχολικής ηλικίας, θα ζητήσουν και θα πιουν όσο χυμό τους αφήσετε να πιουν, ακόμη και αν δεν διψάνε απαραίτητα. Και αν πίνουν πολύ χυμό, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ουρήσουν πολύ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα παιδιά που πηγαίνουν στον παιδίατρό τους μόνο με τα συμπτώματα της δίψας και της συχνής ούρησης συνήθως δεν καταλήγουν να έχουν διαβήτη.

Ποια είναι τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου Ι στα παιδιά ;

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε πώς να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα του διαβήτη, καθώς τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 μπορεί να καταλήξουν σε διαβητικό κώμα εάν η διάγνωση καθυστερήσει πολύ. Τα συμπτώματα, τα οποία συνήθως αναπτύσσονται σε σύντομο χρονικό διάστημα (ημέρες έως εβδομάδες) συχνά περιλαμβάνουν:

• Συχνή ούρηση (πολυουρία)
• Μεγάλη δίψα ή μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ (πολυδιψία)

Η ανησυχία αυξάνεται εάν υπάρχουν και άλλα συμπτώματα διαβήτη, όπως

• Πολύ φαγητό ή υπερβολική πείνα (πολυφαγία)
• Ασυνήθιστη απώλεια βάρους
• Ακραία κόπωση
• Ευερεθιστότητα
• Θολή όραση

Η λαχτάρα για ζάχαρη δεν αποτελεί συνήθως σύμπτωμα του διαβήτη. Αν και η γενετική αποτελεί παράγοντα κινδύνου (ο κίνδυνος είναι περίπου 3% αν η μητέρα του παιδιού έχει διαβήτη τύπου 1 και 5% αν ο πατέρας του έχει διαβήτη), το 85% των παιδιών με διαβήτη τύπου 1 δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό διαβήτη.

Η απώλεια βάρους είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό σύμπτωμα για τον διαβήτη τύπου 1. Εάν ένα παιδί έχει τα κλασικά συμπτώματα του διαβήτη, όπως συχνή ούρηση, αυξημένη δίψα και απώλεια βάρους, τότε ο παιδίατρος πιθανότατα θα υποπτευθεί διαβήτη ακόμη και πριν ολοκληρωθεί η ανάλυση ούρων ή η εξέταση σακχάρου στο αίμα. Η απώλεια βάρους μπορεί να οφείλεται σε αφυδάτωση, σε απώλεια σωματικού λίπους (απώλεια θερμίδων από την αυξημένη περιεκτικότητα σακχάρου στα ούρα του παιδιού) ή και στα δύο.

Από την άλλη πλευρά, εάν ένα παιδί έχει άλλα συμπτώματα διαβήτη χωρίς απώλεια βάρους, εξακολουθεί να είναι σημαντικό να γίνουν αυτές οι εξετάσεις. Αλλά η πιθανότητα να βρεθεί διαβήτης είναι πολύ μικρότερη. Οι μέγιστες ηλικίες για τη διάγνωση του διαβήτη τύπου 1 είναι μεταξύ των ηλικιών 5 και 7 ετών, και στη συνέχεια πάλι κατά την έναρξη της εφηβείας.

Μη διστάσετε να επισκεφθείτε τον παιδίατρό σας εάν νομίζετε ότι το παιδί σας μπορεί να έχει συμπτώματα διαβήτη.

Έχετε υπόψη σας ότι όταν τα παιδιά έχουν συχνή ούρηση που σχετίζεται με τον διαβήτη, συνήθως πρόκειται για μεγάλες ποσότητες ούρων κάθε φορά. Τα παιδιά που πρέπει να ουρούν συχνά, αλλά αδειάζουν μόνο μια μικρή ποσότητα, πιθανότατα έχουν άλλη αιτία αντί για διαβήτη. Εξακολουθεί να είναι σημαντικό να επισκεφθείτε τον παιδίατρό σας, καθώς παθήσεις όπως μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος μπορεί να προκαλούν συμπτώματα.

Ποια είναι τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά;

Δυστυχώς, τα παιδιά με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να μην έχουν καθόλου συμπτώματα, γεγονός που μπορεί να καταστήσει δύσκολη την έγκαιρη διάγνωση. Πολλά συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2 είναι στην πραγματικότητα όψιμα συμπτώματα της πάθησης, τα οποία αναπτύσσονται σταδιακά μετά από πολλά χρόνια διαβήτη. Αυτά τα σημεία και συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Συμπτώματα διαβήτη τύπου 1, συμπεριλαμβανομένης της συχνουρίας, της αυξημένης δίψας, της απώλειας βάρους και της ακραίας πείνας
• Συχνές λοιμώξεις
• Αυξημένος κίνδυνος λοιμώξεων- για παράδειγμα, πολύ εύκολη προσβολή από ιούς σε σύγκριση με πριν
• Κοψίματα και μώλωπες που επουλώνονται αργά
• Θολή όραση (πιθανό σύμπτωμα αμφιβληστροειδοπάθειας λόγω διαβήτη)
• Κόπωση
• Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα χέρια και τα πόδια (συμπτώματα διαβητικής περιφερικής νευροπάθειας)

Επειδή τα παιδιά με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να μην έχουν κανένα κλασικό σύμπτωμα διαβήτη, οι παιδίατροι και οι γονείς θα πρέπει αντ’ αυτού να αναζητούν άλλα σημάδια και παράγοντες κινδύνου για τη νόσο. Αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν το υπερβολικό βάρος, την ύπαρξη acanthosis nigricans (περιοχές σκουρόχρωμου δέρματος, συνήθως στο πίσω μέρος του λαιμού του παιδιού) ή ραγάδων και θετικό οικογενειακό ιστορικό διαβήτη τύπου 2.

Τα παιδιά υψηλού κινδύνου μπορούν να υποβάλλονται σε τακτικό έλεγχο για διαβήτη, συμπεριλαμβανομένου ενός τεστ αιμοσφαιρίνης A1C. Αυτή η εξέταση δίνει μια μέση μέτρηση του σακχάρου στο αίμα για μια περίοδο εβδομάδων έως μηνών.

Ποια η σχέση της λοίμωξης με τον διαβήτη σε παιδιά;

Τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 μπορεί επίσης να έχουν συμπτώματα λοίμωξης, όπως πυρετό, βήχα, έμετο ή πονόλαιμο. Συχνά είναι μια λοίμωξη που πυροδοτεί τη διάγνωση.

Η λοίμωξη δεν προκαλεί στο παιδί τον διαβήτη. Αλλά πριν από τη λοίμωξη, το παιδί μπορεί να ήταν σε θέση να πίνει πολλά υγρά για να συμβαδίζει με τη συχνή ούρηση. Όταν αρρωσταίνει, υστερεί στην πρόσληψη υγρών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση και επιδείνωση των συμπτωμάτων, ακόμη και σε εξέλιξη σε διαβητική κετοξέωση, η οποία μπορεί να αποτελέσει επείγουσα ιατρική κατάσταση.

Εάν το παιδί σας παρουσιάζει οποιοδήποτε από τα συμπτώματα που αναφέρονται εδώ, είναι σημαντικό να μιλήσετε με τον γιατρό σας. Πολλά από αυτά θα πρέπει να αντιμετωπιστούν από τον παιδίατρό σας, ακόμη και αν δεν σχετίζονται με τον διαβήτη. Θα μπορούσαν να οφείλονται σε άλλες ιατρικές καταστάσεις.

Τα παιδιά δεν είναι απλώς “μικροί ενήλικες”. Συχνά έχουν μοναδικά συμπτώματα που σχετίζονται με ασθένειες. Αν αισθάνεστε ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί σας, ακόμη και αν δεν μπορείτε να περιγράψετε ακριβώς τι είναι αυτό, εμπιστευτείτε το ένστικτό σας ως γονέας και καλέστε ή κλείστε ραντεβού για να δείτε τον παιδίατρό σας.