Καρκίνος του παχέος εντέρου: Πόσο συχνά πρέπει να κάνετε προσυμπτωματικό έλεγχο;

Ελέγξτε τον κίνδυνο αναπτυξης καρκίνου απαντώντας αυτές τις απλές ερωτήσεις εδώ

Τι είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου και ποια συμπτώματα τον χαρακτηρίζουν;

Καρκίνος του παχέος εντέρου ονομάζεται η ασθένεια που προκύπτει από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των κυττάρων του παχέος εντέρου ή/και του ορθού. Στο παχύ έντερο και το ορθό, αναπτύσσονται ορισμένες φορές πολύποδες (παθολογικές αναπτύξεις) που με την πάροδο του χρόνου μπορούν να μετατραπούν σε καρκίνο. (Καρκίνος παχέος εντέρου: Πώς να αποτρέψετε την επανεμφάνισή του;)

Τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου, περιλαμβάνουν:

• Επίμονο κοιλιακό πόνο ή κοιλιακές κράμπες
• Φούσκωμα στο στομάχι
• Αιμορραγία από το ορθό ή αιματηρά κόπρανα
• Κόπωση
• Αίσθημα δύσπνοιας
• Τάση για έμετο
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους
• Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου (δυσκοιλιότητα ή διάρροια)

Για τον εντοπισμό του καρκίνου του παχέος εντέρου στα αρχικά του στάδια και κατά συνέπεια για καλύτερη αντιμετώπιση της ασθένειας, επιβάλλονται προσυμπτωματικοί ελέγχοι. (Καρκίνος παχέος εντέρου: Βοηθάει η δίαιτα χαμηλή σε πρωτεΐνη;)

Πόσο συχνά πρέπει να υποβάλλεστε σε προσυμπτωματικό έλεγχο για καρκίνο του παχέος εντέρου;

Παρόλο που οι τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν την έναρξη του προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου στην ηλικία των 45 ετών, οι επιστήμονες τονίζουν ότι τα άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο, θα πρέπει να υποβάλλονται σε προσυμπτωματικό έλεγχο νωρίτερα. (Καρκίνος παχέος εντέρου: Νέος πιθανός τρόπος θεραπείας του)

Να υπενθυμίσουμε ότι οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου περιλαμβάνουν τόσο κληρονομικές καταστάσεις, όσο και καταστάσεις που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, όπως οι ακόλουθες:

• Κάπνισμα
• Κατάχρηση αλκοόλ
• Παχυσαρκία
• Υπερκατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος
• Αδράνεια
• Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (χρόνια ελκώδης κολίτιδα και κολίτιδα του Crohn)
• Κληρονομικά σύνδρομα όπως το σύνδρομο Lynch και ο οικογενής αδενωματώδης πολύποδας
• Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου και άλλων ειδών καρκίνου (συγγενείς πρώτου βαθμού – γονέας, παιδί, αδερφός)
• Πολύποδες του παχέος εντέρου

Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τον Richard Goldberg, MD, καθηγητή στο Ινστιτούτο Καρκίνου του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια, ο γενετικός έλεγχος είναι μια μέθοδος που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να προσδιορίσουν αν έχουν γονίδια που προδιαθέτουν για καρκίνο του παχέος εντέρου. Στις ομάδες υψηλού κινδύνου, συγκαταλέγονται τα άτομα που έχουν κληρονομικά σύνδρομα, όπως το σύνδρομο Lynch, που αυξάνουν την ευαισθησία του παχέος εντέρου στον καρκίνο και στους πολύποδες.  Την ίδια ώρα, αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου διατρέχουν και τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου (αδέρφια, γονείς, παιδιά). (Καρκίνος παχέος εντέρου: Ποια άτομα κινδυνεύουν και ποια προληπτικά μέτρα υπάρχουν;)

Οι δύο πιο πάνω ομάδες θα πρέπει να ξεκινούν τον προσυμπτωματικό έλεγχο πολύ νωρίτερα από την ηλικία των 45 ετών. Μάλιστα, στην περίπτωση του οικογενειακού ιστορικού, αν ο συγγενής διαγνώστηκε σε νεαρή ηλικία, οι υπόλοιποι θα πρέπει να ξεκινούν τον προσυμπτωματικό έλεγχο 10 χρόνια νωρίτερα από την ηλικία της διάγνωσής του. (Μειώστε τον κίνδυνο καρκίνου, μειώνοντας το αλκοόλ που καταναλώνετε)

Η χρόνια φλεγμονή του παχέος εντέρου και του ορθού, είναι ένας ακόμη παράγοντας που προδιαθέτει για καρκίνο του παχέος εντέρου. Ως εκ τούτου, τα άτομα με νόσο του Crohn και ελκώδη κολίτιδα, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Στα άτομα με γνωστά σύνδρομα που προδιαθέτουν για καρκίνο του παχέος εντέρου, οι ειδικοί προτείνουν την έναρξη του προσυμπτωματικού έλέγχου από τα μέσα της εφηβείας. (Καρκίνος του παχέος εντέρου: Γιατί τα επεξεργασμένα κρέατα θεωρούνται καρκινογόνα;)

Εκτός από τους παράγοντες που σχετίζονται με την κληρονομικότητα, τα σύνδρομα και τα γονίδια, που δυστυχώς δεν μπορούμε να ελέγξουμε, υπάρχουν, όπως είπαμε πιο πάνω, και παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, που επίσης αυξάνουν τον κίνδυνο, τους οποίους όμως μπορούμε να ελέγξουμε και αυτό είναι ένα πλεονέκτημα που πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Το κάπνισμα, η υπερκατανάλωση αλκοόλ, η υπερκατανάλωση κόκκινου κρέατος και ο καθιστικός τρόπος ζωής, είναι τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του παχέος εντέρου. (Καρκίνος του παχέος εντέρου: Η έγκαιρη διάγνωση αυξάνει το προσδόκιμο ζωής)

Πώς θα μειώσετε τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου;

Για να μειώσετε τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, φροντίστε αρχικά να τρέφεστε υγιεινά, με τρόφιμα που είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και να αποφεύγετε το κόκκινο και επεξεργασμένο κρέας. Επίσης, φροντίστε να διατηρείτε το βάρος σας σε φυσιολογικά επίπεδα, να ασκείστε, να μην καπνίζετε και να μην καταναλώνετε υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ σε συστηματική βάση. (Μέτρια σωματική άσκηση: Αυξάνει το προσδόκιμο ζωής ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου)

Τέλος, βεβαιωθείτε ότι υποβάλλεστε στους ενδεικνυόμενους  προσυμπτωματικούς ελέγχους ανάλογα με τις συστάσεις των γιατρών με βάση τον προσωπικό σας γενετικό κίνδυνο και το οικογενειακό σας ιστορικό, για το οποίο θα πρέπει να είστε πλήρως ενημερωμένοι. (Καρκίνος του παχέος εντέρου: Τι πρέπει να γνωρίζετε;)

Ποιοι τύποι προσυμπτωματικού ελέγχου υπάρχουν για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και των πολυπόδων;

Υπάρχουν πολλοί τύποι προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και για τους πολύποδες όπως:

• Ανοσοχημική εξέταση κοπράνων (FIT): Εξέταση κοπράνων για αναζήτηση αίματος.
• Τεστ κρυφού αίματος με βάση το Guaiac (gFOBT): Εξέταση κοπράνων για αναζήτηση αίματος, που μπορεί να μην είναι ορατό με το μάτι (παρόμοιο με την εξέταση FIT).
• Εικονική κολονοσκόπηση: Ακτινογραφία για αναζήτηση πολυπόδων, όγκων και ελκών στο παχύ έντερο και το ορθό. (Πόσο σημαντική είναι η κολονοσκόπηση ως προσυμπτωματικός έλεγχος για τον καρκίνο παχέος εντέρου;)
• Ευέλικτη σιγμοειδοσκόπηση: Με τη χρήση ενός ευέλικτου σωλήνα εξετάζεται το εσωτερικό του παχέος εντέρου και του ορθού για ανώμαλες αναπτύξεις.
• Τεστ DNA κοπράνων: Εξέταση για αναζήτηση γενετικών μεταλλάξεων και προϊόντων αίματος στα κόπρανα.

Αν διαπιστωθεί κάποια ανώμαλη ανάπτυξη στο παχύ έντερο, οι γιατροί προβαίνουν στους ακόλουθους ελέγχους για να κάνουν διάγνωση καρκίνου του παχέος εντέρου:

• Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET)
• Πλήρης μεταβολική εξέταση (CMP)
• Υπολογιστική τομογραφία (CT)
• Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI)
• Προσδιορισμός καρκινοεμβρυϊκού αντιγόνου (CEA)
• Υπερηχογράφημα
• Πλήρης εξέταση αίματος (CBC)
• Βιοψία
• Ακτινογραφίες

Πώς θεραπεύεται ο καρκίνος του παχέος εντέρου;

Για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου, η χειρουργική του αφαίρεση είναι η πιο κοινή θεραπευτική μέθοδος. Ωστόσο, υπάρχουν διάφοροι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων, όπως:

• Πολυεκτομή: Αφαίρεση καρκινικών πολυπόδων
• Μερική κολεκτομή: Αφαίρεση του τμήματος του παχέος εντέρου που επηρεάζεται από τον όγκο. Ακολούθως, τα υγιή τμήματα του παχέος εντέρου ενώνονται μεταξύ τους και το έντερο συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά.
• Χειρουργική εκτομή με καλοστομία: Αφαίρεση του τμήματος του παχέος εντέρου που επηρεάζεται από τον όγκο. Μια διαδικασία που είναι παρόμοια με την κολεκτομή, με τη διαφορά ότι τα υγιή τμήματα του παχέος εντέρου δεν ενώνονται μεταξύ τους. Αντίθετα, δημιουργείται μια τομή στο κοιλιακό τοίχωμα όπου ενώνεται το έντερο, ώστε τα κόπρανα να συλλέγονται σε μια σακούλα και να απομακρύνονται από το σώμα.

Οι πιο πάνω θεραπείες συνδυάζονται συνήθως με στοχευμένες θεραπείες και χημειοθεραπεία. (Καρκίνος παχέος εντέρου με συγκεκριμένες μεταλλάξεις: Η ανοσοθεραπεία ως θεραπεία πρώτης γραμμής)