Λύκος: Ο καθοριστικός ρόλος των αιμοπεταλίων

Τα αιμοπετάλια ενδέχεται να διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του λύκου, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από ερευνητές του Université Laval και του ερευνητικού κέντρου CHU de Québec-Université Laval.

Σύμφωνα με την μελέτη, το εξωκυττάριο DNA που κυκλοφορεί στο αίμα των ασθενών που πάσχουν από λύκο προκαλεί μια φλεγμονώδη αντίδραση που σχετίζεται με την ασθένεια. Οι ερευνητές έχουν δείξει ότι αυτό το DNA προέρχεται εν μέρει από τα αιμοπετάλια, τα οποία είναι πιο γνωστά για το ρόλο που παίζουν στην πήξη του αίματος.

Τι είναι ο λύκος και πώς επηρεάζει τους ασθενείς;

Σύμφωνα με τον ανώτερο συγγραφέα της μελέτης, Δρ. Éric Boilard, καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Laval και ερευνητή στο ερευνητικό κέντρο CHU de Québec-Université Laval, ο λύκος είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί χρόνια φλεγμονή σε διάφορα τμήματα του σώματος. Επηρεάζει κυρίως τις αρθρώσεις, το δέρμα, τον εγκέφαλο και τους νεφρούς.

Η συγκεκριμένη ασθένεια επηρεάζει 40 άτομα στις 100 χιλιάδες, κυρίως σε ηλικία 20-40 ετών και μάλιστα είναι εννέα φορές πιο διαδεδομένη στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Ο λύκος εμφανίζεται με ποικίλους τρόπους και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να διαγνωστεί.

Κοινός παρονομαστής στις σοβαρές μορφές της νόσου είναι η παρουσία αντισωμάτων που στρέφονται κατά του DNA του αίματος. Σύμφωνα με τον Δρ. Boilard, όταν το DNA κυκλοφορεί στο αίμα, σχηματίζονται ενώσεις αντιγόνου – αντισώματος, οι οποίες συσσωρεύονται στους ιστούς που επηρεάζει ο λύκος. Μέχρι σήμερα ωστόσο, δεν ήταν γνωστό από πού προερχόταν αυτό το γενετικό υλικό.

Ποιος είναι ο ρόλος των αιμοπεταλίων στην ανάπτυξη του λύκου;

Ο Δρ. Boilard και η ομάδα του, σε συνεργασία με τον καθηγητή και κλινικό ερευνητή Paul R. Fortin, ανέλυσαν δείγματα αίματος από 74 ασθενείς με λύκο και ανακάλυψαν ότι τα αιμοπετάλια ήταν η πηγή του εξωκυττάριου DNA.

Όπως εξήγησε ο Δρ. Boilard, το DNA που υπάρχει στα μιτοχόνδρια των αιμοπεταλίων θεωρείται ξένο σώμα από τον οργανισμό, ο οποίος παράγει αντισώματα για να καταπολεμήσει τόσο τα μιτοχόνδρια, όσο και το μιτοχονδριακό τους DNA. Όταν ενεργοποιούνται τα αιμοπετάλια, τότε τα μιτοχόνδρια και το DNA τους απελευθερώνονται, σχηματίζοντας ενώσεις αντιγόνου – αντισώματος, οι οποίες συσσωρεύονται στους ιστούς που επηρεάζει ο λύκος. Ωστόσο, αυτή η ενεργοποίηση δεν φαίνεται να επηρεάζει τις κανονικές λειτουργίες των αιμοπεταλίων, όπως είναι η πήξη του αίματος.

Σύμφωνα με τον Δρ. Boilard, αν βρεθεί ο τρόπος να διακοπεί αυτή η διαδικασία ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων, τότε μπορεί να αναστραφεί η απελευθέρωση των μιτοχονδρίων και του μιτοχονδριακού DNA, γεγονός που θα μειώσει την αυτοάνοση αντίδραση που παρατηρείται στην νόσο του λύκου.