ZITHROMAX F.C.TAB 250MG/TAB BTX6(BLIST1X6)

Φλωριάνα Καραλή
Πηγή: ΕΟΦ

Αυτό το φάρμακο συνταγογραφείται συνήθως για:

Ενδείξεις

Τι είναι το Zithromax;

Το Zithromax είναι ένα αντιβιοτικό της κατηγορίας των μακρολιδίων. Συγκεκριμένα, η δραστική ουσία του zithromax είναι η αζιθρομυκίνη η οποία παρεμποδίζει τη σύνθεση των πρωτεϊνών επειδή αναστέλλεται η αντίδραση μετατόπισης των πεπτιδίων και αναστέλλεται η δημιουργία της ριβοσωμικής υποομάδας 50S. Είναι απαραίτητο να τονιστεί πως αυτό το φάρμακο, όπως και κάθε αντιβιοτικό, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση βακτηριακών λοιμώξεων. 

Για ποιες λοιμώξεις ενδείκνυται η χρήση της αζιθρομυκίνης;

Αρχικά είναι απαραίτητο να τονιστεί πως αυτό το φάρμακο, όπως και κάθε αντιβιοτικό, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση βακτηριακών λοιμώξεων. Κυρίως χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ήπιας έως μέτριας βαρύτητας λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος.

  • Για λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού: 

- Οξείες βακτηριακές εξάρσεις χρόνιας βρογχίτιδας εξαιτίας των βακτηρίων Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Haemophilus parainfluenzae ή Streptococcus pneumoniae

- Πνευμονία από την κοινότητα εξαιτίας των Chlamydophila pneumoniae, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella catarrhalis, Mycoplasma pneumoniae ή Streptococcus pneumoniae 

  • Για λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού: 

- Oξεία βακτηριακή παραρρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα) εξαιτίας των Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Streptococcus pneumoniae.

- Φαρυγγοαμυγδαλίτιδα εξαιτίας του Streptococcus pyogenes. Σε αυτή την περίπτωση, η αζιθρομυκίνη πρέπει να χρησιμοποιείται ως εναλλακτική θεραπεία σε εκείνους τους ασθενείς που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο εκλογής. Γενικά, η πενικιλλίνη είναι το φάρμακο εκλογής για την αντιμετώπιση της φαρυγγοαμυγδαλίτιδας αλλά και ως φάρμακο προφύλαξης από τον ρευματικό πυρετό. Για την αντιμετώπιση του ρευματικού πυρετού δεν χρησιμοποιείται η αζιθρομυκίνη μιας και δεν υπάρχουν επαρκή κλινικά δεδομένα για την αποτελεσματικότητά του. 

- Θεραπεία μη επιπλεγμένων λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος εξαιτίας Chlamydia trachomatis

- Θεραπεία του μαλακού έλκους εξαιτίας Haemophilus ducreyi σε άνδρες. Σε γυναίκες δεν ενδείκνυται η χρήση της αζιθρομυκίνης επειδή δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για την αποτελεσματικότητα του. 

- Θεραπεία των μη επιπλεγμένων λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος που οφείλονται σε μη πολυανθεκτικά στελέχη της Neisseria gonorrhoeae

Όλοι οι ασθενείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αζιθρομυκίνη;

Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς που πάσχουν από πνευμονία οι οποίοι θεωρούνται ακατάλληλοι για θεραπεία εκτός νοσοκομείου, από του στόματος, εξ αιτίας μετρίου βαθμού ή σοβαρής λοίμωξης ή επειδή υπάρχουν οι παρακάτω παράγοντες κινδύνου: 

  • ασθενείς προσβληθέντες από ενδονοσοκομειακά παθογόνα
  • ασθενείς με γνωστή ή πιθανολογούμενη μικροβιαιμία
  • ασθενείς που απαιτείται η εισαγωγή τους σε νοσοκομείο
  • υπερήλικες ή εξασθενημένοι ασθενείς ή
  • ασθενείς με συνυπάρχοντα σημαντικά προβλήματα υγείας τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα αντίδρασής τους προς τη νόσο (περιλαμβανομένων της ανοσοκαταστολής ή της λειτουργικής ασπληνίας).

Για τη αντιμετώπιση της πνευμονίας από την κοινότητα η κύρια θεραπευτική οδός είναι ο συνδυασμός αντιβιοτικών (κυρίως β-λακτάμη με μακρολίδη). Ωστόσο είναι απαραίτητο να να λαμβάνονται υπόψη οι εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπεία της πνευμονίας από την κοινότητα.

Δοσολογία

Ποια είναι η συνιστώμενη δοσολογία του Zithromax;

Η αζιθρομυκίνη  χορηγείται μία φορά την ημέρα και η χρονική διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από το είδος της λοίμωξης. Είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία του ασθενούς

  • Για Ενήλικες και έφηβοι (>12 ετών): 

- Θεραπεία σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νόσων από Chlamydia trachomatis και Haemophilus ducreyi: 1000mg 1 φορά ημερησίως

- Για ευαίσθητα στελέχη Neisseria gonorrhoeae: 1000 mg ή 2000 mg αζιθρομυκίνης συνδυαστικά με 250 mg ή 500 mg κεφτριαξόνης σύμφωνα με τις τοπικές κατευθυντήριες θεραπευτικές οδηγίες.

- Για ασθενείς αλλεργικούς στην πενικιλλίνη ή/και κεφαλοσπορίνες: ο γιατρός θα πρέπει να ακολουθήσει τις τοπικές κατευθυντήριες οδηγίες

- Για όλα τα υπόλοιπα: συνολική δόση 1500 mg, χορηγούμενη σε 3 δόσεις των 500 mg ημερησίως για 3 μέρες. Εναλλακτικά μπορεί να χορηγηθεί η ίδια συνολική δόση, δηλαδή 1500 mg σε διάστημα 5 ημερών. Δηλαδή, 500 mg την πρώτη μέρα και μετά 250 mg ημερησίως για τις επόμενες 4 μέρες. 

  • Για Παιδιά: Η μέγιστη συνολική δόση σε παιδιά είναι 1500 mg. Γενικά είναι 30 mg/Kg.

- Θεραπεία στρεπτοκοκκικής φαρυγγίτιδας: Η συνολική δόση πρέπει να είναι  30 mg/Kg η οποία μπορεί να χορηγείται ως 10 mg/Kg ημερησίως για 3 μέρες ή για 5 μέρες, όπου δίνεται την 1η μέρα 10 mg/Kg  και έπειτα για τις επόμενες 4 μέρες 5 mg/Kg. Σε κάθε περίπτωση η ημερήσια δόση δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 500 mg. Όπως και να έχει και οι δύο εναλλακτικές θεραπευτικές χορηγήσεις έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα όπως αποδείχθηκε κλινικά αλλά η εκρίζωση του βακτηρίου ήταν μεγαλύτερη όταν η ημερήσια δόση ήταν 20 mg/Kg. Άρα, η πενικιλλίνη είναι το συνηθέστερο φάρμακο εκλογής για τη θεραπεία της φαρυγγίτιδας που οφείλεται στον Streptococcus pyogenes, συμπεριλαμβανομένης και της προφύλαξης από τον ρευματικό πυρετό.

- Θεραπεία οξείας μέσης ωτίτιδας: 1 δόση άπαξ 30 mg/Kg

  • Για παιδιά που ζυγίζουν λιγότερο από 15 kg, η ποσότητα του χορηγούμενου εναιωρήματος αζιθρομυκίνης θα πρέπει να μετρηθεί με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια.
  • Για παιδιά που ζυγίζουν 15 kg ή περισσότερο, το εναιώρημα αζιθρομυκίνης θα πρέπει να χορηγηθεί σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:
Εναιώρημα Αζιθρομυκίνης Συνολική Θεραπευτική Δόση 30 mg/kg
Βάρος (kg) Αγωγή 3  ημερών Αγωγή 5 ημερών Μέγεθος Φιάλης (mg)
<15 10 mg/kg μία φορά ημερησίως για 3 μέρες

10 mg/kg 1η μέρα

 5 mg/kg μία φορά ημερησίως για τις επόμενες 4 μέρες

600
15-25 200 mg (5 ml) μία φορά ημερησίως για 3 μέρες

200 mg (5 ml) 1η μέρα

 100 mg (2,5 ml) μία φορά ημερησίως για τις επόμενες 4 μέρες

600
26-35 300 mg (7,5 ml) μία φορά ημερησίως για 3 μέρες

300 mg (7,5 ml) 1η μέρα

 150 mg (3,75 ml) μία φορά ημερησίως για τις επόμενες 4 μέρες

900
36-45 400 mg (10 ml) μία φορά ημερησίως για 3 μέρες

400 mg (10 ml) 1η μέρα

200 mg (5 ml) μία φορά ημερησίως για τις επόμενες 4 μέρες

 

1200
>45 Δοσολογία ενηλίκων Δοσολογία ενηλίκων 1500

Προσοχή! Τα καψάκια ή τα δισκία αζιθρομυκίνης χορηγούνται μόνο σε παιδιά που ζυγίζουν περισσότερο από 45 kg.

Οι ειδικοί πληθυσμοί πρέπει να λαμβάνουν άλλη δόση;

  • Υπερήλικες ασθενείς: Δεν χρειάζεται προσαρμογή της δόσης σε αυτήν την κατηγορία ασθενών. Χρειάζεται προσοχή βέβαια σε εκείνουν που έχουν εν εξελίξει προαρρυθμικές καταστάσεις, μιας και υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης καρδιακών αρρυθμιών και torsades de pointes
  • Ασθενείς με Νεφρική Δυσλειτουργία: Χρειάζεται προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς που έχουν σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία, δηλαδή GFR <10 ml/min. Εκείνοι που έχουν ήπια έως μέτρια νεφρική δυσλειτουργία δεν χρειάζεται προσαρμογή στη δόση GFR 10-80 ml/min.

Γιατί πρέπει να γνωρίζω την κάθαρση της κρεατινίνης;

Ουσιαστικά, η κρεατινίνη είναι μία ουσία που αποβάλλεται εξ ολοκλήρου από τους νεφρούς και αν εντοπιστεί ποσότητα της στο πλάσμα, δείχνει ότι υπάρχει κάποια δυσλειτουργία στη σπειραματική διήθηση των νεφρών, δηλαδή υποδηλώνει ότι υπάρχει κάποια διαταραχή στη λειτουργία των νεφρών.  

Για να γίνει κατανοητός ο πίνακας είναι απαραίτητο να υπολογισθεί η κάθαρση κρεατινίνης (CLcr) του εκάστοτε ασθενή σε ml/min, ακολουθώντας τον παρακάτω τύπο:

CLcr = {[(140-ηλικία (έτη)) x βάρος (kg)] / [72 x κρεατινίνη ορού (mg/dl)]} x 0,85 για γυναίκες

  • Ασθενείς με Ηπατική Δυσλειτουργία: Απαιτείται προσαρμογή της δόσης μόνο σε εκείνους τους ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία. Εκείνοι με ήπια έως μέτρια δυσλειτουργία λαμβάνουν την ίδια δόση με τους ενήλικες ασθενείς με φυσιολογική ηπατική λειτουργία.  

Πώς χορηγείται το Zithromax;

  • Καψάκια: Λαμβάνεται τουλάχιστον 1 ώρα πριν ή 2 ώρες μετά το γεύμα, γιατί η λήψη του αμέσως μετά μπορεί να μειώσει τη βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου τουλάχιστον κατά 50%. Τα καψάκια πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα. 
  • Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία: Μπορούν να ληφθούν με ή χωρίς τροφή. Τα δισκία πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα. 
  • Κόνις για πόσιμο εναιώρημα: Μπορεί να ληφθεί με ή χωρίς τροφή. 

 

Αντενδείξεις

Πότε αντενδείκνυται η χρήση του Zithromax;

  • Ασθενείς με υπερευαισθησία στην αζιθρομυκίνη, την ερυθρομυκίνη, ή σε οποιοδήποτε αντιβιοτικό της ομάδας των μακρολιδίων ή των κετολιδίων
  • Ασθενείς με υπερευαισθησία σε κάποιο από τα έκδοχα που περιέχονται
  • Η ταυτόχρονη χορήγηση μακρολιδίων με σιζαπρίδη αντενδείκνυται.

Προφυλάξεις

Τι πρέπει να προσέχω όταν λαμβάνω το Zithromax;

Το Zithromax, όπως και τα υπόλοιπα αντιβιοτικά, πρέπει να χορηγούνται με προσοχή σε ασθενείς, που έχουν εμφανίσει κάποια μορφή αλλεργίας, ιδίως σε φάρμακα.

  • Ασθενείς με υπερευαισθησία: πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα καθώς έχουν αναφερθεί σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις όπως:

- αγγειοοίδημα 

- αναφυλαξία (σπάνια θανατηφόρα)

- δερματολογικές αντιδράσεις συμπεραμβαλομένης της Οξεία Γενικευμένης Εξανθηματικής Φλυκταίνωσης (AGEP)

- Σύνδρομο Stevens-Johnson (SJS)

- Τοξική Επιδερμική Νεκρόλυση (TEN) (σπάνια θανατηφόρα)

- Φαρμακευτική Αντίδραση με Ηωσινοφιλία και Συστηματικά Συμπτώματα (DRESS)

Μερικές από αυτές τις αντιδράσεις που προέκυψαν μετά από χορήγηση αζιθρομυκίνης είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση υποτροπιαζόντων συμπτωμάτων, τα οποία χρειάζονταν μεγαλύτερη περίοδο παρακολούθησης και θεραπείας. Στην περίπτωση που εμφανιστεί κάποια αλλεργική αντίδραση, συνιστάται διακοπή του φαρμάκου και χορήγηση της κατάλληλης θεραπείας. Οι ιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορεί να παρουσιαστεί επανεμφάνιση των αλλεργικών συμπτωμάτων, όταν διακοπεί η συμπτωματική θεραπεία.

  • Ηπατοτοξικότητα: Χρειάζεται προσοχή η χορήγηση του φαρμάκου στους ασθενείς με σοβαρή δυσλειτουργία γιατί το ήπαρ είναι η κύρια οδός απέκκρισης του φαρμάκου. Έχουν καταγραφεί τα εξής:

- μη φυσιολογική ηπατική λειτουργία

- ηπατίτιδα (και κεραυνοβόλου ηπατίτιδας)

- χολοστατικός ίκτερος

- ηπατική νέκρωση

- ηπατική ανεπάρκεια

Κάποιοι ασθενείς ενδέχεται να είχαν προϋπάρχουσα ηπατική νόσο ή ενδέχεται να είχαν λάβει άλλα ηπατοτοξικά φαρμακευτικά προϊόντα. Σε περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων ηπατικής δυσλειτουργίας όπως: 

- ταχεία εξελισσόμενη εξασθένιση σχετιζόμενη με ίκτερο

- σκουρόχρωμα ούρα

- αιμορραγική τάση

- ηπατική εγκεφαλοπάθεια

Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να γίνουν άμεσα εργαστηριακές εξετάσεις για να ελεγχεί η λειτουργία του ήπατος και αν αποδειχθεί πως όντως υπάρχει δυσλειτουργία θα πρέπει να σταματήσει η χορήγηση του φαρμάκου. 

  • Βρεφική υπερτροφική πυλωρική στένωση (IHPS): Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις όταν χορηγήθηκε το φάρμακο σε νεογνα, θεραπεία έως και τις πρώτες 42 ημέρες ζωής. Για το λόγο αυτό θα πρέπει οι γονείς και οι φροντιστές σε περίπτωση εμφάνισης οποιουδήποτε συμπτώματος να το αναφέρθουν στο γιατρό. Συνήθως εμφανίζονται μετά τη χορήγηση του φαρμάκου:

- εμετοί 

-ευερεθιστότητα κατά τη σίτιση

  • Συγχορήγηση με παράγωγα της ερυσιβώδους όλυρας: Έχουν αναφερθεί παραδείγματα εργοτισμού όταν υπήρξε συγχορήγηση με μακρολίδες. Αν και είναι γεγονός πως δεν έχει φανεί κάποια αλληλεπίδραση με τη συγχορήγηση με αζιθρομυκίνη αλλά λόγω του θεωρητικού υπόβαθρου καλό είναι να αποφεύγεται η συγχορήγηση αυτών των παραγώγων με την αζιθρομυκίνη. 
  • Επιμόλυνση: Όλα τα αντιβιοτικά μπορούν κατόπιν χρήσης του να διευκολύνουν την ανάπτυξη σημείων επιμόλυνσης από μη ευαίσθητους μικροοργανισμούς, μεταξύ των οποίων και των μυκήτων.
  • Διάρροια οφειλόμενη σε Clostridium difficile (CDAD): Σχεδόν όλα τα αντιβιοτικά μπορούν να οδηγήσουν σε διάρροια εξαιτίας του Clostridium difficile. Η παρενέργεια αυτή μπορεί να ποικίλλει όσον αφορά τη βαρύτητα. Μπορεί να εμφανιστεί ως μία απλή διάρροια και μπορεί να φτάσει ως και θανατηφόρο κολίτιδα. Είναι πλέον ευρέως γνωστό ότι η θεραπεία με αντιβίωση αναταρράσει τη φυσιολογική εντερική χλωρίδα με αποτέλεσμα να ευδοκιμεί η υπερανάπτυξη του Clostridium difficile. Η διάρροια προκαλέιται επειδή το βακτήριο αυτό παράγει κάποιες τοξίνες, τις τοξίνες Α και Β. Η λοίμωξη που προκαλείται συνήθως είναι ανθεκτική στη θεραπεία με αντιμικροβιακά και μπορεί να οδηγήσει σε κολεκτομή. Άρα είναι απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη η περίπτωση εμφάνισης διάρροιας οφειλόμενη σε Clostridium difficile όταν πρόκειται να χορηγηθεί οποιοδήποτε αντιβιοτικό, μεταξύ των οποίων και η αζιθρομυκίνη. Επίσης θα πρέπει να καταγράφεται το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς εφόσον έχει αναφερθεί ότι η CDAD μπορεί να εμφανιστεί εως και 2 μήνες μετά τη χορήγηση αντιβιώεων. 

- Πώς όμως θεραπεύεται η ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα;

Μετά την εμφάνιση της ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας θα πρέπει να εξεταστεί η περίπτωση θεραπείας. Συνήθως μετά τη διακοπή του φαρμάκου διακόπτονται και τα συμπτώματα της κολίτιδας. Ωστόσο δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να εμφανιστούν μέτριες έως και σοβαρές περιπτώσεις κολίτιδας όπου πρέπει να χορηγούνται υγρά και ηλεκτρολύτες συμπληρωματικά στη χορήγηση πρωτεϊνών και της κατάλληλης αντιβίωσης. 

  • Νεφρική Δυσλειτουργία: Χρειάζεται προσοχή η χορήγηση αζιθρομυκίνης σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία, με GFR<10 ml/min γιατί έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνεται κατά 33% η συστηματική έκθεση στο φάρμακο. 
  • Παράταση του διαστήματος QT: Οι αντιβιόσεις της κατηγορίας των μακρολίδων, άρα και η αζιθρομυκίνη, μπορούν να προκαλέσουν παράταση της καρδιακής επαναπόλωσης και του διαστήματος QT με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να εμφανιστούν καρδιακές/κοιλικές αρρυθμίες, μεταξύ των οποίων και torsades de pointes. Αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει και σε καρδιακή ανακοπή για αυτό και πρέπει η Zithromax να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με εν εξελίξει προαρρυθμικές καταστάσεις ιδιαίτερα στις παρακάτω περιπτώσεις:

- Γυναίκες 

- Υπερήλικες ασθενείς 

- Ασθενείς με συγγενή ή τεκμηριωμένη παράταση του διαστήματος QT

- Ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με άλλα φάρμακα που μπορούν να παρατείνουν το διάστημα QT, όπως αντιαρρυθμικά Τάξης ΙΑ (κινιδίνη και προκαϊναμίδη) και Τάξης ΙΙΙ (ντοφετιλίδη, αμιωδαρόνη και σοταλολόλη), σιζαπρίδη και τερφεναδίνη, αντιψυχωσικοί παράγοντες (όπως η πιμοζίδη), αντικαταθλιπτικά (όπως η σιταλοπράμη), φθοριοκινολόνες (όπως η μοξιφλοξασίνη και η λεβοφλοξασίνη) και πρέπει να λάβουν και αζιθρομυκίνη

- Ασθενείς που πάσχουν από ηλεκτρολυτικές διαταραχές, όπως υποκαλιαιμία ή υπομαγνησαιμία

- Ασθενείς με σχετιζόμενη βραδυκαρδία, καρδιακή αρρυθμία ή σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια

  • Μυασθένεια Gravis: Σε ασθενείς, οι οποίοι λάμβαναν θεραπεία με αζιθρομυκίνη, έχουν αναφερθεί εξάρσεις των συμπτωμάτων της μυασθένειας gravis και νέα εμφάνιση συνδρόμου μυασθένειας.
  • Θεραπεία της πνευμονίας:Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς που πάσχουν από πνευμονία οι οποίοι θεωρούνται ακατάλληλοι για θεραπεία εκτός νοσοκομείου, από του στόματος, εξ αιτίας μετρίου βαθμού ή σοβαρής λοίμωξης ή επειδή υπάρχουν οι παρακάτω παράγοντες κινδύνου: 

- ασθενείς προσβληθέντες από ενδονοσοκομειακά παθογόνα

- ασθενείς με γνωστή ή πιθανολογούμενη μικροβιαιμία

- ασθενείς απαιτούντες εισαγωγή σε νοσοκομείο

- υπερήλικες ή εξασθενημένοι ασθενείς ή

- ασθενείς με συνυπάρχοντα σημαντικά προβλήματα υγείας τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα αντίδρασής τους προς τη νόσο (περιλαμβανομένων της ανοσοκαταστολής ή της λειτουργικής ασπληνίας).

Για τη αντιμετώπιση της πνευμονίας από την κοινότητα η κύρια θεραπευτική οδός είναι ο συνδυασμός αντιβιοτικών (κυρίως β-λακτάμη με μακρολίδη). Ωστόσο είναι απαραίτητο να να λαμβάνονται υπόψη οι εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπεία της πνευμονίας από την κοινότητα.

Μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες τα έκδοχα;

Σε ασθενείς με διαβήτη: Χρειάζεται προσοχή η χορήγηση του σιροπιού (Κόνις αζιθρομυκίνης για πόσιμο εναιώρημα 200 mg/5ml) γιατί περιέχεται σακχαρόζη. Συγκερκιμένα 5 ml ανασυσταθέντος εναιωρήματος περιέχουν 3,87 g σακχαρόζης.

Άρα ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη φρουκτόζη, δυσαπορρόφησης γλυκόζης-γαλακτόζης ή ανεπάρκειας σουκράσης (σακχαράσης)-ισομαλτάσης δε θα πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.

Καψάκια αζιθρομυκίνης: Περιέχουν λακτόζη και δεν πρέπει να χορηγούνται σε ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη, ανεπάρκειας λακτάσης του Lapp ή δυσαπορρόφησης γλυκόζης-γαλακτόζης.

Προσοχή! Κίνδυνος ανθεκτικών μικροβίων!

Όταν χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά για πολύ καιρό, θα πρέπει να υπάρχει επαγρύπνιση για την πιθανότητα εμφάνισης ανθεκτικών στελεχών μικροβίων, που θα καταστήσει το αντιβιοτικό αναποτελεσματικό και θα οδηγήσει στον υπέρμετρο πολλαπλασιασμό των μικροβίων. Επομένως, κρίνεται απαραίτητη η προσεκτική παρακολούθηση του ασθενούς. Εάν κατά τη διάρκεια της αγωγής, εμφανισθεί επιλοίμωξη, πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.

Ενημερωθείτε εκτενέστερα για το πώς τα ανθεκτικά παθογόνα βακτήρια ξεφεύγουν της δράσης των αντιβιοτικών και πώς τα παναθεκτικά βακτήρια φτάνουν να είναι αήττητα.

 

Κύηση

Είμαι έγκυος, μπορώ να πάρω Zithromax;

Δεν υπάρχουν τα απαραίτητα κλινικά δεδομένα για τη χρήση του φαρμάκου σε εγκύους. Σε μελέτες με πειραματόζωα βρέθηκε ότι η αζιθρομυκίνη είναι μία δραστική ουσία που μπορεί να περάσει από τον πλακούντα, ωστόσο δεν παρατηρήθηκαν επιδράσεις τερατογένεσης. Άρα το φάρμακο θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που κριθεί απαραίτητο και το όφελος είναι μεγαλύτερο του κινδύνου. 

Γαλουχία

Θηλάζω, μπορώ να χρησιμοποιήσω το φάρμακο;

Η αζιθρομυκίνη μπορεί να απεκκριθεί στο ανθρώπινο μητρικό γάλα, ωστόσο δεν υπάρχουν επαρκή και ελεγχόμενα κλινικά δεδομένα χρήσης του φαρμάκου σε θηλάζουσες γυναίκες, στις οποίες να έχει γίνει περιγραφή της φαρμακοκινητικής της έκκρισης της αζιθρομυκίνης στο ανθρώπινο μητρικό γάλα.