Μοναξιά: Πώς μπορεί να επηρεάζει το κρυολόγημα ή την γρίπη;

Η μοναξιά είναι συνάρτηση της συναισθηματικής ανάγκης για συντροφικότητα και ένταξη και, αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αυτοεκτίμηση του ατόμου (Hawkley, Browne, & Cacioppo, 2005). Επομένως , η μοναξιά δεν είναι ασήμαντη εμπειρία. Το αίσθημα της αποκοπής από τους άλλους έχει συνδεθεί με αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα, πρόωρη γήρανση, καρδιαγγειακά νοσήματα, υψηλή αρτηριακή πίεση, κατάθλιψη, μειωμένη γνωστική λειτουργία και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ, άγχος, θυμό και μειωμένη ικανότητα ελέγχου των παρορμήσεων και των εκρήξεων του ατόμου.

Μπορεί τα μοναχικά άτομα να εμφανίζουν πιο έντονα συμπτώματα κρυολογήματος από τα μη μοναχικά άτομα;

Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι η μοναξιά μπορεί να παρουσιάσει το κρυολόγημα κάνοντας σας να νιώθετε πολύ χειρότερα απ’ ό,τι θα νιώθατε αν το βιώνατε ενώ ήσασταν περισσότερο συνδεδεμένοι με άλλους ανθρώπους.

Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Rice με επικεφαλής την ψυχολόγο Angie S. LeRoy έπεισε 159 άτομα ηλικίας 18 έως 55 ετών να μολυνθούν οικειοθελώς από ένα κρυολόγημα για χάρη της επιστήμης. Προτού τους χορηγηθούν “ρινικές σταγόνες που προκαλούν κρυολόγημα” και μπουν καραντίνα , σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου για πέντε ημέρες, όλοι οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν δύο μετρήσεις μοναξιάς και κοινωνικής απομόνωσης, τη Short Loneliness Scale και το Social Network Index.

Οι μοναχικοί άνθρωποι δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες να αρρωστήσουν σε σχέση με τους κοινωνικά συνδεδεμένους ανθρώπους. Αλλά τα άτομα του συνόλου του δείγματος που αρρώστησαν ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν χειρότερα συμπτώματα κρυολογήματος εάν είχαν σημειώσει υψηλότερη βαθμολογία στις μετρήσεις μοναξιάς – ανεξάρτητα από το πόσους ανθρώπους είχαν πραγματικά στο κοινωνικό τους δίκτυο.

Πρέπει να αψηφήσετε τις συμβουλές των γιατρών την επόμενη φορά που θα κρυολογήσετε;

Η απάντηση είναι όχι ακριβώς. Όπως εξηγούν αυτή και προηγούμενες μελέτες, το γεγονός και μόνο ότι γνωρίζετε πολλούς ανθρώπους και έρχεστε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους σε τακτική βάση δεν σημαίνει πάντα ότι είστε λιγότερο μόνοι από κάποιον που περνάει την πλειονότητα των ημερών του μόνος του. Αντίθετα, είναι η αντίληψή σας για την εγγύτητα (ή/και τις ουσιαστικές συνδέσεις) με τους άλλους που καθορίζει αν αισθάνεστε μοναξιά και αν υποφέρετε από τις αρνητικές συνέπειές της.

Όπως εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής LeRoy σε δελτίο τύπου, δεν είναι τόσο η ποσότητα των συνδέσεών σας όσο η ποιότητά τους που έχει μεγαλύτερη σημασία (για την ψυχική και σωματική σας υγεία): “Μπορεί να βρίσκεστε σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο και να αισθάνεστε μοναξιά. Αυτή η αντίληψη είναι αυτό που φαίνεται να είναι σημαντικό όταν πρόκειται για αυτά τα συμπτώματα του κρυολογήματος”.

Ή, όπως το έθεσαν έξυπνα οι προηγούμενοι ερευνητές: “μια αντιληπτή αίσθηση κοινωνικής σύνδεσης χρησιμεύει ως σκαλωσιά για την αυτοκαταστροφή ,η σκαλωσιά και ο υπόλοιπος εαυτός αρχίζει να καταρρέει”. (Συμπεριλαμβανομένης της ικανότητάς μας να διαχειριζόμαστε την κατάσταση όταν πρόκειται για τη διάρκεια μικροασθένειας, όπως το κοινό κρυολόγημα).

Το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι μας είναι να προγραμματίσουμε εκ των προτέρων την ενίσχυση των κοινωνικών μας δεσμών, ώστε όταν μας συμβαίνουν αναποδιές (όπως το κρυολόγημα), να είναι λιγότερο πιθανό να νιώθουμε ότι «πνιγόμαστε» και κανείς δεν νοιάζεται. Αν η καλλιέργεια και η διατήρηση των σχέσεων είναι κάτι με το οποίο δυσκολεύεστε, σκεφτείτε πώς να δημιουργήσετε νέες φιλίες και να ενισχύσετε το νόημα αυτών που έχετε αυτή τη στιγμή.