Πόνος στη μέση: Μπορεί όταν είναι σοβαρός και χρόνιος να οδηγήσει σε αναπηρία;

Σύμφωνα με μια νέα ανάλυση δεδομένων εθνικής έρευνας, το 8,2% των Αμερικανών ενηλίκων έχουν χρόνιο σοβαρό πόνο στη μέση και περίπου τα τρία τέταρτα (74,8%) αυτών των ατόμων αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κινητικότητα, την κοινωνική συμμετοχή, την αυτοφροντίδα ή τη συμμετοχή στην εργασία. Η ανάλυση, που διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μοντρεάλ και του Εθνικού Κέντρου Συμπληρωματικής και Ολοκληρωτικής Υγείας, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Journal of Pain.

Επηρεάζει ο πόνος την ποιότητα ζωής;

Ο πόνος στη μέση είναι ένα πολύ συχνό πρόβλημα. Είναι η πιο συχνή αιτία ανικανότητας που σχετίζεται με την εργασία και ο κύριος παράγοντας που συμβάλλει στις χαμένες ημέρες εργασίας και στις επισκέψεις σε γιατρούς. Η πρόληψη του πόνου στη μέση από το να γίνει χρόνιος αποτελεί υψηλή προτεραιότητα. Οι περισσότερες προηγούμενες μελέτες σχετικά με τη χρονιότητα και την αναπηρία που σχετίζονται με τον πόνο στη χαμηλή οσφυαλγία έχουν βασιστεί σε κλινικές, με λίγες μελέτες που βασίζονται στον πληθυσμό.

Ποια ήταν η μεθοδολογία της έρευνας;

Η παρούσα ανάλυση βασίζεται σε δεδομένα από την Εθνική Έρευνα Συνεντεύξεων Υγείας (NHIS) του 2019. Η NHIS είναι μια εθνικά αντιπροσωπευτική ετήσια έρευνα για την υγεία του πολιτικού, μη θεσμοθετημένου πληθυσμού των ΗΠΑ, η οποία διεξάγεται από το Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Υγείας των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Εκτός από τα δημογραφικά και άλλα δεδομένα, συλλέχθηκαν πληροφορίες σχετικά με την επιμονή και τη σοβαρότητα οποιουδήποτε πόνου είχαν βιώσει οι συμμετέχοντες κατά τους 3 μήνες που προηγήθηκαν της έρευνας. Συνολικά, 31.997 άτομα συμπλήρωσαν την έρευνα, εκ των οποίων 2.925 ανέφεραν ότι είχαν χρόνιο σοβαρό πόνο στην πλάτη. Ως “χρόνιος” ορίστηκε ο πόνος που είχαν τις περισσότερες ημέρες ή κάθε ημέρα τους τελευταίους 3 μήνες και ως “σοβαρός” ορίστηκε η απάντηση “πολύ” σε μια ερώτηση σχετικά με το αν ο πόνος στη μέση τους ενοχλούσε καθόλου, λίγο, πολύ ή κάπου στο ενδιάμεσο.

Ποια ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας;

Μεταξύ των ευρημάτων της ανάλυσης ήταν:

• Η πλειονότητα όσων ανέφεραν ότι είχαν χρόνιο σοβαρό πόνο στην πλάτη ήταν γυναίκες ή/και άτομα υπέρβαρα ή παχύσαρκα.
• Σχεδόν όλοι όσοι είχαν χρόνιο σοβαρό πόνο στην πλάτη ανέφεραν ότι είχαν τουλάχιστον ένα συνυπάρχον πρόβλημα υγείας, συνηθέστερα αρθρίτιδα, άλλες μυοσκελετικές παθήσεις, άγχος ή κατάθλιψη.
• Περίπου το 75% των ατόμων με χρόνιο σοβαρό πόνο στην πλάτη ανέφεραν αναπηρία, με το 60% να σημειώνει προβλήματα κινητικότητας και περιορισμούς στην εργασία, το 34% είχε περιορισμούς στην κοινωνική συμμετοχή και το 16% ότι είχε περιορισμούς στην αυτοφροντίδα (ντύσιμο, πλύσιμο κ.λπ.).
• Τα άτομα που ανέφεραν ότι δεν ήταν σε θέση να διαχειριστούν αποτελεσματικά τον πόνο τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν περιορισμούς στην αυτοεξυπηρέτηση, την κοινωνική συμμετοχή και την εργασία, αλλά όχι στην κινητικότητα.
• Το ένα πέμπτο των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι δεν χρησιμοποιούσαν καμία στρατηγική διαχείρισης του πόνου που καταγράφηκε στην έρευνα.
• Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας είχαν περισσότερες δυσκολίες με την κινητικότητα και περισσότερους εργασιακούς περιορισμούς.
• Η χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση σχετιζόταν με αυξημένη πιθανότητα αναπηρίας και η ύπαρξη παχυσαρκίας σχετιζόταν με δυσκολίες κινητικότητας.

Η ανάλυση αυτή απηχεί την προηγούμενη βιβλιογραφία σχετικά με τις συσχετίσεις που συνδέουν τις συννοσηρότητες και τους παράγοντες του τρόπου ζωής (όπως η εργασία και οι κοινωνικοδημογραφικοί παράγοντες) με τη σοβαρότητα και την επιμονή του πόνου στην οσφυαλγία. Σημειώθηκε ότι η ανάλυση αυτή μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές και τους επαγγελματίες να εντοπίσουν τα άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο αναπηρίας λόγω σοβαρού χρόνιου πόνου στη μέση και να παρέχουν την κατάλληλη διαχείριση του πόνου.