Νόσος Parkinson και φυσικοθεραπεία

Τι είναι η νόσος Parkinson;

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου που οδηγεί σε τρόμο, δυσκαμψία και δυσκολία στο περπάτημα, την ισορροπία και τον συντονισμό. Τα συμπτώματα του Πάρκινσον συνήθως ξεκινούν σταδιακά και επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι άνθρωποι μπορεί να δυσκολεύονται να περπατήσουν και να μιλήσουν. Μπορεί επίσης να έχουν ψυχικές και συμπεριφορικές αλλαγές, προβλήματα ύπνου, κατάθλιψη, δυσκολίες στη μνήμη και κόπωση. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορεί να έχουν νόσο του Πάρκινσον. Ωστόσο, η ασθένεια επηρεάζει περίπου 50 τοις εκατό περισσότερους άνδρες από τις γυναίκες. Ένας σαφής παράγοντας κινδύνου για το Πάρκινσον είναι η ηλικία. Παρόλο που τα περισσότερα άτομα με νόσο του Πάρκινσον αναπτύσσουν πρώτα την ασθένεια σε ηλικία περίπου 60 ετών, περίπου 5 έως 10 τοις εκατό των ατόμων με νόσο του Πάρκινσον έχουν νόσο “πρώιμης έναρξης”, η οποία ξεκινά πριν από την ηλικία των 50 ετών. Οι μορφές πρώιμης έναρξης του Πάρκινσον είναι συχνά, αλλά όχι πάντα, κληρονομικές και ορισμένες μορφές έχουν συνδεθεί με συγκεκριμένες γονιδιακές μεταλλάξεις

Φυσικοθεραπεία και Πάρκινσον:

Η ικανότητα μετακίνησης και η λειτουργικότητα είναι σημαντικές για τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον, από τη διάγνωση και καθ ‘όλη τη διάρκεια της νόσου. Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας είναι να σας βοηθήσει να συνεχίσετε να κινείστε όσο το δυνατόν περισσότερο, ενισχύοντας παράλληλα τις υπόλοιπες ικανότητες του σώματος. Η φυσικοθεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της βάδισης, των ασκήσεων ισορροπίας και αντοχής και της τακτικής άσκησης, μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση ή την επιβράδυνση των συμπτωμάτων.

Πότε και γιατί να βρείτε Φυσιοθεραπευτή αν πάσχετε από τη νόσο Πάρκινσον;

Οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να είναι χρήσιμοι σε όλα τα στάδια της νόσου. Οι κινητικές διαταραχές στα αρχικά στάδια δεν είναι πάντα εμφανείς. Αν δεν απευθυνθείτε σε έναν ειδικό φυσικοθεραπευτή χάνετε πολύτιμο χρόνο κατά τον οποίο θα δημιουργούσατε ένα πρόγραμμα θεραπείας που να ταιριάζει στις ανάγκες της νόσου. Η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας σε τουλάχιστον 2,5 ώρες την εβδομάδα μπορεί να επιβραδύνει την πτώση της ποιότητας ζωής. Ένας φυσικοθεραπευτής εκπαιδεύεται για να σχεδιάσει ένα ασκησιολόγιο που στοχεύει σε συγκεκριμένες κινητικές βλάβες. Οι φυσικοθεραπευτές έχουν επίσης την ευκαιρία να παρέχουν συχνή, άμεση ανατροφοδότηση για να σας βοηθήσουν να μάθετε πώς να ασκείστε πιο αποτελεσματικά και με ασφάλεια.

Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να παρέχει:

1. Συμβουλές εκπαίδευσης και αυτοδιαχείρισης.
2. Ασκήσεις ρουτίνας που έχουν συσχετιστεί με βελτιώσεις (ή βραδύτερες μειώσεις) στην κινητικότητα, την ποιότητα ζωής και τη σοβαρότητα της νόσου.
3. Απαντήσεις σε ερωτήσεις σχετικά με τον τύπο, την ένταση, τη συχνότητα ή τη διάρκεια της άσκησης που είναι η καλύτερη για εσάς.
4. Τρόπους διατήρησης της ασφάλειας κατά την άσκηση.
5. Βοήθεια με:

• Κατάλληλη φυσική δραστηριότητα
• Περπάτημα: βραδύτητα, μικρά βήματα ή πάγωμα (αίσθημα κόλλησης στο πάτωμα ή δυσκολία στην έναρξη)
• Ισορροπία και σταθερότητα
• Σωστή στάση του σώματος
• Πόνος
• Μετακίνηση στο σπίτι (σηκωμένος από μια καρέκλα, μετακινούμενος στο κρεβάτι)
• Μετακίνηση έξω (μέσα / έξω από αυτοκίνητο ή λεωφορείο, ανελκυστήρες, σκάλες και ανώμαλο έδαφος)

6. Αντιμετώπιση φόβου πτώσης.
7. Άλλα προβλήματα υγείας που επηρεάζουν την κινητικότητα, όπως πόνο στις αρθρώσεις ή στους μύες από αρθρίτιδα, προβλήματα αντοχής λόγω καρδιακής ή πνευμονικής κατάστασης, κατάγματα ή χειρουργική επέμβαση.

Ορισμός στόχων με τον φυσικοθεραπευτή σας:

Κάθε ασθενής συνεργάζεται με τον φυσιοθεραπευτή του για να θέσει εξατομικευμένους στόχους. Οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να σας βοηθήσουν να βελτιστοποιήσετε το ασκησιολόγιο. Μερικοί από τους πιο βασικούς στόχους περιλαμβάνουν:

1. Μαθαίνοντας για ασκήσεις
2. Βελτίωση περπατήματος, ισορροπίας ή στάσης
3. Αντιμετώπιση του κινδύνου πτώσης
4. Θεραπεία του πόνου

Πριν από την πρώτη σας επίσκεψη, γράψτε τα προβλήματα και τις ερωτήσεις σας. Αυτό θα σας βοηθήσει να οργανώσετε τις σκέψεις σας. Μπορείτε να το κάνετε και για μελλοντικές επισκέψεις.

Ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες θεραπευτικές ασκήσεις για τη νόσο Parkinson;

1. Κινήσεις σε υπέρμετρο βαθμό (συγκριτικά μα τις απαιτήσεις της καθημερινότητας): κάνετε υπερβολικές σωματικές κινήσεις, όπως μεγάλα βήματα και πολύ ανοιχτά χέρια. Είναι ένας τρόπος επανεκπαίδευσης των μυών και επιβράδυνσης την εξέλιξη της υποκινησίας (τις μικρές και τυχαίες κινήσεις που προκαλεί η νόσος).
2. Μοτίβα κινήσεων: Οι κινήσεις των άκρων της ίδιας και της αντίθετης πλευράς (όπως ταλάντευση των χεριών σας κατά τη βάδιση) ενισχύουν τη διατήρηση των φυσιολογικών προτύπων κίνησης. Ο θεραπευτής σας μπορεί να σας βοηθήσει να δουλέψετε τέτοιου είδους μοτίβα με τη χρήση ενός στατικού ποδηλάτου ή ελλειπτικού.
3. Ασκήσεις ισορροπίας: Η φυσιολογική ισορροπία, είναι μια αλληλεπίδραση μεταξύ των ματιών, του εσωτερικού σας αυτιού (που σας βοηθά να προσανατολιστείτε) και του πώς τα πόδια σας αισθάνονται το έδαφος κάτω από αυτά. Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να επηρεάσει αυτό το σύστημα ισορροπίας, καθιστώντας το βάδισμα ασταθές, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει φόβο για δημόσιους ή πολυσύχναστους χώρους. Ακόμα μπορεί να βοηθήσει το τακτικό περπάτημα. Οι ασκήσεις που στοχεύουν στη βελτίωση της ισορροπίας πρέπει να καθοδηγούνται από έναν φυσιοθεραπευτή, ο οποίος μπορεί να συνεργαστεί μαζί σας για να κατανοήσει τυχόν προβλήματα με την ισορροπία.
4. Ασκήσεις διατάσεων και ευλυγισίας: Είναι συνηθισμένο σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον υπάρχουν σφιχτοί μύες στο ισχίο, τους μηρούς και τις γάμπες. Για αποφυγή αυτής της ακαμψίας, προτείνονται διατάσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας, και όχι μόνο μία φορά.
5. Ασκήσεις ενδυνάμωσης: Οι μύες χάνουν δύναμη με την ηλικία, οπότε η ασκήσεις ενδυνάμωσης είναι σημαντική για όλους. Ανάλογα με το στάδιο της νόσου, ένας φυσικοθεραπευτής μπορεί να σας προτείνει ασκήσεις αντίστασης με ελαφρούς αλτήρες ή λάστιχα και ασκήσεις σε πισίνα χρησιμοποιώντας την αντίσταση του νερού.

Αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνονται σε πολλούς τύπους άσκησης όπως ποδηλασία, τρέξιμο, Τάι Τσι, γιόγκα, πιλάτες, χορό, προπόνηση με βάρη. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη άσκηση που να είναι σωστή για κάθε άτομο. Ο τύπος άσκησης που κάνετε εξαρτάται από τα συμπτώματα και τις αδυναμίες σας. Για τους καθιστικούς ανθρώπους, το να σηκώνεστε και να κινείστε είναι ευεργετικό. Τα πιο ενεργά άτομα μπορούν να αναπτύξουν μια τακτική, έντονη δραστηριότητα. Πολλές προσεγγίσεις λειτουργούν καλά για να διατηρήσουν και να βελτιώσουν την κινητικότητα, την ευλυγισία και την ισορροπία για να διευκολύνουν τα μη κινητικά συμπτώματα, όπως κατάθλιψη ή δυσκοιλιότητα.

Ποια είναι η πρόγνωση για τη νόσο του Πάρκινσον;

Καθώς η κατάσταση εξελίσσεται, τα συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον μπορούν να επιδεινωθούν και μπορεί να γίνει ολοένα και πιο δύσκολο να πραγματοποιείτε καθημερινές δραστηριότητες χωρίς βοήθεια. Πολλοί άνθρωποι ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία και αντιμετωπίζουν μόνο ήπια έως μέτρια αναπηρία, ενώ η μειονότητα μπορεί να μην ανταποκρίνεται. Πολλοί πιστεύουν ότι ο γιατρός μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της νόσου, ωστόσο η νόσος διαφέρει από άτομο σε άτομο. Μπορείτε να βελτιώσετε την ασθένειά σας σε κάθε στάδιο με το να παραμένετε σε φόρμα, να λαμβάνετε επαρκή ύπνο και να τρέφεστε σωστά. Η άσκηση είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη βελτίωση της κινητικότητας, της αντοχής, της διάθεσης και της ποιότητας ζωής. Mε την πρόοδο της θεραπείας, τα περισσότερα άτομα έχουν πλέον φυσιολογικό ή σχεδόν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής.