Ο θηλασμός είναι ασφαλής για γυναίκες που έχουν ηπατίτιδα;

Είναι γνωστό ότι η ιογενής ηπατίτιδα εξαπλώνεται με διαφορετικούς τρόπους από άνθρωπο σε άνθρωπο. Τι σημαίνει όμως, η ιογενής ηπατίτιδα για μια γυναίκα που έχει μωρό; Μπορεί ο ιός να εξαπλωθεί μέσω του θηλασμού;

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος των επιστημονικών στοιχείων υποδεικνύει ότι η πρακτική του θηλασμού είναι απολύτως ασφαλής για τις γυναίκες με ηπατίτιδα, οι γιατροί τονίζουν ότι πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις σε ορισμένες περιπτώσεις.

Μεταξύ των υποστηρικτών αυτής της άποψης, είναι και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP), η οποία υποστηρίζει ενεργά τον θηλασμό για μητέρες με ηπατίτιδα και θεωρεί ότι είναι το καλύτερο δυνατό μέσο για την ανάπτυξη και την καλή υγεία των νεογνών.

Ο θηλασμός είναι ασφαλής για γυναίκες που έχουν ηπατίτιδα;

1. Ηπατίτιδα Α

Ο ιός της ηπατίτιδας Α (HAV) μεταδίδεται κυρίως μέσω της επαφής των κοπράνων με την στοματική οδό, η οποία περιλαμβάνει την κατάποση μολυσμένης τροφής ή νερού, τη στοματική-πρωκτική σεξουαλική επαφή και άλλες περιπτώσεις με τις οποίες τα κόπρανα μπορούν να έρθουν σε επαφή με την στοματική οδό ενός ατόμου. Ως εκ τούτου, η καλή υγιεινή, συμπεριλαμβανομένου του σχολαστικού πλυσίματος των χεριών, θεωρείται απαραίτητη για την πρόληψη της εξάπλωσης της ηπατίτιδας Α.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η επαφή με άλλα σωματικά υγρά δεν θεωρείται πιθανή οδός μετάδοσης της ηπατίτιδας Α. Μέχρι σήμερα, δεν έχουν υπάρξει ενδείξεις για την ηπατίτιδα Α στο ανθρώπινο μητρικό γάλα, γεγονός που καθιστά τον θηλασμό απόλυτα ασφαλή για τα βρέφη. (Ηπατίτιδα: Μύθοι και αλήθειες)

2. Ηπατίτιδα Ε

Ο ιός της ηπατίτιδας Ε (HEV) είναι παρόμοιος με την ηπατίτιδα Α στον τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται. Η ηπατίτιδα Ε είναι μια ιδιαίτερα προκλητική κατάσταση για μια έγκυο γυναίκα, καθώς το 30% των γυναικών που προσβάλλονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πιθανό να αναπτύξουν θανατηφόρα ηπατίτιδα (οξεία ηπατική ανεπάρκεια). Ωστόσο, όπως συμβαίνει και με την ηπατίτιδα Α, ο θηλασμός εξακολουθεί να θεωρείται ασφαλής για τις μητέρες που έχουν ηπατίτιδα Ε.

3. Ηπατίτιδα Β

Ο ιός της ηπατίτιδας Β (HBV) μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω μολυσμένου αίματος, συνήθως με κοινή χρήση μολυσμένων βελόνων ή σεξουαλική επαφή με μολυσμένο άτομο. (Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα: Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις)

Ο ιός μπορεί να βρεθεί σε πολλά σωματικά υγρά, αλλά είναι μολυσματικός μόνο όταν υπάρχει σε υψηλά επίπεδα είτε στο αίμα, είτε στο σπέρμα, είτε στο σάλιο.

Σε αντίθεση με την ηπατίτιδα Α και Ε, ο HBV μπορεί να μεταδοθεί από τη μητέρα στο παιδί κατά τη γέννηση. Αυτή η οδός μετάδοσης είναι ασυνήθιστη στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, αλλά είναι γνωστό ότι εμφανίζεται πιο συχνά σε αναπτυσσόμενες χώρες με φτωχούς πόρους υγειονομικής περίθαλψης.

Η μετάδοση του HBV, ωστόσο, δεν συμβαίνει μέσω του μητρικού γάλακτος, καθιστώντας το απόλυτα ασφαλές για τα βρέφη, εκτός εάν υπάρχει κίνδυνος επαφής με αίμα μολυσμένο με HBV. Ως εκ τούτου, οι μητέρες με ραγισμένες θηλές ή θηλές που αιμορραγούν, θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να αποφύγουν τον θηλασμό και να τον αντικαταστήσουν με βρεφικό γάλα μέχρι να επουλωθούν οι θηλές τους. (Αποθηλασμός: 4 βήματα για την ομαλή διακοπή του μητρικού γάλακτος)

4. Ηπατίτιδα D

Ο ιός της ηπατίτιδας D (HDV) μεταδίδεται μόνο παρουσία του HVB και εξαπλώνεται μέσω των ιδίων οδών (αίμα, σπέρμα, σάλιο). Η μετάδοση από τη μητέρα στο παιδί είναι ασυνήθιστη. Όπως συμβαίνει και με τον HBV, οι μητέρες με HDV μπορούν να θηλάσουν τα νεογνά τους. Ωστόσο, η ανοσοποίηση κατά του HBV συνιστάται ιδιαίτερα κατά τη γέννηση, με στόχο να μειωθεί ο κίνδυνος μόλυνσης από HDV.

5. Ηπατίτιδα C

Ο ιός της ηπατίτιδας C (HCV) μεταδίδεται κυρίως μέσω της επαφής με μολυσμένο αίμα, όπως συμβαίνει με την ηπατίτιδα Β. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον HBV, η σεξουαλική έκθεση στον HCV θεωρείται ασυνήθιστη, εκτός από ορισμένες ομάδες υψηλού κινδύνου.

Η κύρια οδός μετάδοσης του HCV είναι η χρήση κοινών βελόνων σε χρήστες ναρκωτικών. Περίπου το 3,6% των εγκύων γυναικών υπολογίζεται ότι έχουν HCV. Η μετάδοση στο βρέφος συμβαίνει κυρίως κατά την κυοφορία, αλλά ενέχει κίνδυνο μικρότερο από 1%, ανάλογα με το ιικό φορτίο της μητέρας και άλλους παράγοντες κινδύνου.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η μετάδοση του HCV συμβαίνει ως αποτέλεσμα του θηλασμού. Για το λόγο αυτό, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, το Αμερικανικό Κογκρέσο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής υποστηρίζουν τον θηλασμό από μητέρες που έχουν μολυνθεί με HCV. Ωστόσο, όπως και με την ηπατίτιδα Β, θα πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις εάν η μητέρα έχει ραγισμένες θηλές ή θηλές που αιμορραγούν, δίνοντάς τους χρόνο να επουλωθούν πριν τον θηλασμό. (Ο θηλασμός προστατεύει τον άνθρωπο από την προσβολή ιών;)

Πότε δεν πρέπει να θηλάζουν οι μητέρες;

Ο θηλασμός δεν συνιστάται σε περιπτώσεις όπου:

• Ένα βρέφος διαγνωστεί με γαλακτοζαιμία (σπάνια διαταραχή)
• Η μητέρα έχει HIV
• Η μητέρα έχει ενεργό φυματίωση και δεν λαμβάνει θεραπεία
• Η μητέρα κάνει χρήση ναρκωτικών
• Η μητέρα λαμβάνει φάρμακα χημειοθεραπείας για τον καρκίνο, όπως η ακτινοθεραπεία