Ποια αθλήματα δεν κάνουν καλό στην υγεία μας;

Η άθληση αποτελεί τεράστιο μέρος της ζωής πολλών ανθρώπων – και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Εκτός από τη βελτίωση της φυσικής σας κατάστασης, πολλά αθλήματα έχουν έντονο κοινοτικό στοιχείο και προσφέρουν πληθώρα οφελών για την ψυχική υγεία.

Δυστυχώς, τα περισσότερα αθλήματα ενέχουν επίσης κάποιο κίνδυνο τραυματισμού. Αυτό μπορεί να είναι εξαιρετικά απογοητευτικό – κανείς δεν θέλει να μείνει εκτός της αγαπημένης του δραστηριότητας – και μπορεί να καταλήξει να παρεμβαίνει στην καθημερινή σας ζωή.

Ένα ακραίο παράδειγμα είναι η διάσειση που σχετίζεται με τα αθλήματα επαφής, όπως το ράγκμπι και το αμερικανικό ποδόσφαιρο. Πρόσφατα, μια ομάδα πρώην επαγγελματιών παικτών της Ένωσης Ράγκμπι κατέθεσε αγωγή κατά των αρχών του παιχνιδιού, υποστηρίζοντας ότι δεν προστατεύονταν επαρκώς από τραυματισμούς στο κεφάλι. Αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν τις καταστροφικές μακροπρόθεσμες συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της άνοιας πρώιμης έναρξης.

Αλλά δεν είναι μόνο οι επαγγελματίες αθλητές που πρέπει να προσέχουν τους τραυματισμούς. Στο λιγότερο καταστροφικό για τη ζωή άκρο του φάσματος, πολλά κοινά αθλήματα απαιτούν το σώμα να κινείται με προκλητικούς τρόπους και πρέπει να προσεγγίζονται με προσοχή.

Ποια αθλήματα οδηγούν σε τραυματισμούς;

“Κάθε άθλημα υποβάλλει τον αθλητή σε διαφορετικές δυνάμεις ή καταπονήσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμούς ειδικά για το συγκεκριμένο άθλημα”, λέει ο Dr Lorenzo Masci, σύμβουλος αθλητικής ιατρικής και ιατρικής της άσκησης στο Institute of Sport, Exercise & Health (ISEH). “Για παράδειγμα, τα αθλήματα που περιλαμβάνουν υπερβολική και επαναλαμβανόμενη έκταση και περιστροφή της σπονδυλικής στήλης – καταδύσεις, μπόουλινγκ, κρίκετ, τένις – μπορεί να οδηγήσουν σε κατάγματα από καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης, ενώ η κωπηλασία μπορεί να οδηγήσει σε κατάγματα από καταπόνηση των πλευρών”.

Προφανώς τα αθλήματα επαφής υψηλής ενέργειας, όπως το ράγκμπι και το ποδόσφαιρο, έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο τραυματισμού. Αυτό οφείλεται στις τεράστιες καταπονήσεις που υφίσταται το σώμα, όχι μόνο σε καταστάσεις επαφής, όταν οι γιατροί βλέπουν εξαρθρώσεις και σπασίματα οστών, αλλά και όταν κόβεται επανειλημμένα και αλλάζει κατεύθυνση με πλήρη ταχύτητα. Αυτό προκαλεί τεράστια καταπόνηση στους γοφούς, τα γόνατα και τους αστραγάλους και στις κύριες μυϊκές ομάδες, όπως οι τετρακέφαλοι και οι οπίσθιοι μηριαίοι. Συχνά βλέπουν ρήξεις στους οπίσθιους μηριαίους σε αυτούς τους παίκτες.

Οι ποδοσφαιριστές μπορεί επίσης να καταπονούν πολύ τον έσω πλάγιο σύνδεσμο (MCL) στο γόνατο και μπορεί να αναπτύξουν τραυματισμούς των χαμηλών κοιλιακών μυών, όπως η “κήλη του αθλητή” (αθλητική ηπαλγία). Οι παίκτες του τένις μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα που σχετίζονται με τη στροφή, μαζί με προβλήματα στον αγκώνα και τον καρπό, ενώ οι παίκτες του γκολφ αντιμετωπίζουν συχνά προβλήματα στη μέση.

Ωστόσο, ένας από τους κύριους ενόχους που φέρνουν τους ασθενείς στο ιατρείο ενός γιατρού είναι το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο συνεχής αντίκτυπος του τρεξίματος ασκεί τεράστια πίεση μέσω των αρθρώσεων, οι οποίες μπορεί να αρχίσουν να καταστρέφονται εάν υπάρχουν ήπιες ανωμαλίες στο σχήμα της άρθρωσης, οι οποίες προκαλούν σημεία αυξημένης καταπόνησης. Οι δρομείς τείνουν να φτάνουν σε μυϊκές φλεγμονές και σε τραυματισμούς των τενόντων ή των συνδέσμων με φθορά.

Πώς να αποφεύγετε τους τραυματισμούς λόγω των αθλημάτων;

Δυστυχώς, ο κίνδυνος τραυματισμού τείνει να αυξάνεται όσο μεγαλώνουμε – το σώμα μας αλλάζει και γινόμαστε λιγότερο ανθεκτικοί στη φθορά ή στις επιπτώσεις των αθλημάτων με κρούση.

Η ενασχόληση με δραστηριότητες υψηλής πρόσκρουσης όταν πλησιάζετε στη μέση ηλικία είναι γενικά κακή ιδέα, εκτός αν το κάνετε όλη τη ζωή σας και είστε προετοιμασμένοι για να το κάνετε.

Η ποδηλασία είναι χαμηλής όχλησης και επομένως πιο φιλική για το σώμα, ενώ βοηθά στη διατήρηση της καρδιαγγειακής κατάστασης.

Υπάρχουν λίγοι περιορισμοί στα αθλήματα γενικά (οι περισσότεροι αρτιμελείς άνθρωποι μπορούν να κάνουν τα περισσότερα αθλήματα με ασφάλεια), κάποιοι άνθρωποι πρέπει να αποφεύγουν ορισμένα αθλήματα για ιατρικούς λόγους.

Για παράδειγμα, για τους ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά όπως η βαρφαρίνη, συνιστάται να αποφεύγουν τα αθλήματα επαφής όπως το ποδόσφαιρο, καθώς ο τραυματισμός μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία στα εσωτερικά όργανα. Ομοίως, για τις εγκύους, συνιστάται να αποφεύγουν τα αθλήματα που αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμού ή πτώσης, όπως τα αθλήματα επαφής, η ποδηλασία και το σκι.

Πώς να προστατευτείτε από τους τραυματισμούς;

Ευτυχώς, υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τον κίνδυνο τραυματισμού σας και να κάνετε το άθλημα που έχετε επιλέξει με μεγαλύτερη ασφάλεια. Το πιο προφανές σημείο είναι να αποφύγετε την υπερ προπόνηση. Πιο συγκεκριμένα να βασίζεστε σε αυτό που έχει συνηθίσει το σώμα σας, χωρίς να κάνετε απότομες αλλαγές στη διάρκεια ή την ένταση της προπόνησης.

Πολλοί ήταν οι τραυματισμοί κατά τη διάρκεια των lockdowns, καθώς τα γυμναστήρια έκλεισαν, οπότε οι άνθρωποι έτρεχαν πιο συχνά για να διατηρήσουν την σωματική υγεία τους. Είναι επίσης σημαντικό να δίνετε χρόνο στο σώμα σας να ανακάμψει με ξεκούραση και επαρκή ύπνο. Το άγχος μπορεί επίσης να καθυστερήσει την αποκατάσταση.

Εάν ξεκινάτε μια νέα δραστηριότητα ή επιστρέφετε από τραυματισμό, είναι συνετό να ξεκινήσετε πιο χαλαρά και να ανεβείτε σταδιακά. Οι νέοι δρομείς, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να δοκιμάσουν ένα πρόγραμμα, το οποίο θα σας επιτρέπει να τρέξετε αρχικά για 5 χιλιόμετρα σε διάστημα εννέα εβδομάδων.

Η προσπάθεια διατήρησης της ευελιξίας είναι επίσης σημαντική, όπως και η διατήρηση της σταθερότητας του πυρήνα σας. Εκτιμάται ότι όλοι οι αθλητές άνω των 40 ετών πρέπει να κάνουν τακτικά Pilates, το οποίο επικεντρώνεται στη λειτουργική κίνηση και στις ήπιες διατάσεις. Η γιόγκα συχνά δεν αποτελεί υποκατάστατο, καθώς με εκείνοι πολλοί έχουν τραυματιστεί απλώς πιέζοντας υπερβολικά τις αρθρώσεις τους.

Ακόμη ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τραυματισμό είναι η κακή μυϊκή ισορροπία .Για παράδειγμα, το να είστε “τετρακέφαλος” δρομέας με συγκριτικά αδύναμους γλουτιαίους μυς. Θα πρέπει να ενσωματώσετε ασκήσεις ενδυνάμωσης στο πρόγραμμά σας για να δώσετε στο σώμα σας τις καλύτερες πιθανότητες να παραμείνει χωρίς τραυματισμούς.

Οι περισσότεροι αθλητές επικεντρώνονται σε μία ή δύο μυϊκές ομάδες, καθώς αντιλαμβάνονται ότι θα βελτιωθούν αν δυναμώσουν σε συγκεκριμένες περιοχές. Ωστόσο, συχνά πολλοί είναι εκείνοι που παραμελούν την αντίθετη μυϊκή ομάδα, η οποία ασκεί αδικαιολόγητη δύναμη στον εν λόγω μυ και συχνά μπορεί να τον τραυματιστεί. Όλοι οι μύες έχουν ένα Γιν και ένα Γιανγκ και πρέπει να είναι καλά ισορροπημένοι αν θέλετε να αποφύγετε τους τραυματισμούς.