Παιδί

Ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια της αναπτυξιακής καθυστέρησης ενός παιδιού;

Τα παιδιά αναπτύσσονται με διαφορετικούς ρυθμούς, αλλά τα περισσότερα ακολουθούν ένα γενικό χρονοδιάγραμμα. Τις περισσότερες φορές, τα μωρά φτάνουν σε κάθε αναπτυξιακό ορόσημο (όπως το μπουσούλιμα, το κάθισμα, το περπάτημα και η ομιλία) ακριβώς στην αναμενόμενη ηλικία, και αν όχι, το προλαβαίνουν σύντομα. Εάν το παιδί σας δεν φαίνεται να φτάνει τα ορόσημα μέσα σε αρκετές εβδομάδες από τον μέσο όρο, ρωτήστε τον γιατρό του σχετικά.

Λάβετε υπόψη σας ότι αν το παιδί σας γεννήθηκε πρόωρα, μπορεί μερικές φορές να χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο από άλλα παιδιά της ηλικίας του για να φτάσει στα διάφορα αναπτυξιακά στάδια. Οι γιατροί μπορεί να παρακολουθούν την ανάπτυξη ενός πρόωρου μωρού χρησιμοποιώντας την ημερομηνία γέννησής του μέχρι την ηλικία των 2 ή 3 ετών.

Κατά γενικό κανόνα, εμπιστευθείτε το ένστικτό σας. Αν κάτι σας φαίνεται περίεργο ή λάθος στον τρόπο που κινείται ή ενεργεί το μωρό ή το παιδί σας, ρωτήστε τον γιατρό σας. Εξάλλου, εσείς γνωρίζετε καλύτερα το παιδί σας.

Ποια είναι τα σημάδια της αναπτυξιακής καθυστέρησης σε μωρά, νήπια και παιδιά;

Τα παρακάτω είναι πιθανά προειδοποιητικά σημάδια ενός προβλήματος:

Μέχρι τους 2 μήνες

  • Δεν ανταποκρίνεται σε δυνατούς ήχους
  • Δεν παρακολουθεί τα πράγματα καθώς κινούνται
  • Δεν μπορεί να κρατήσει το κεφάλι του ψηλά όταν βρίσκεται στην κοιλιά του
  • Δεν χαμογελάει στους ανθρώπους
  • Δεν φέρνει τα χέρια στο στόμα

Μέχρι τους 4 μήνες

  • Δεν παρακολουθεί τα πράγματα καθώς κινούνται
  • Δεν χαμογελάει στους ανθρώπους
  • Δεν μπορεί να κρατήσει το κεφάλι σταθερό
  • Δεν γουργουρίζει ή κάνει ήχους
  • Δεν φέρνει τα πράγματα στο στόμα
  • Δεν πιέζει προς τα κάτω με τα πόδια όταν τα πόδια τοποθετούνται σε σκληρή επιφάνεια
  • Δυσκολεύεται να κινήσει το ένα ή και τα δύο μάτια προς όλες τις κατευθύνσεις

Μέχρι τους 6 μήνες

  • Δεν προσπαθεί να πιάσει πράγματα που είναι σε απόσταση αναπνοής
  • Δεν δείχνει στοργή στους φροντιστές
  • Δεν ανταποκρίνεται στους ήχους γύρω του
  • Δυσκολεύεται να φέρει πράγματα στο στόμα
  • Δεν κάνει φωνητικούς ήχους
  • Δεν αναποδογυρίζει προς καμία κατεύθυνση (από πίσω προς τα εμπρός ή από μπροστά προς τα πίσω)
  • Δεν γελάει ή δεν τσιρίζει
  • Φαίνεται πολύ άκαμπτο, με σφιγμένους μύες
  • Φαίνεται πολύ χαλαρό, σαν κούκλα κουρέλι

Μέχρι τους 9 μήνες

  • Δεν σηκώνει βάρος στα πόδια όταν υποστηρίζεται
  • Δεν κάθεται με βοήθεια
  • Δεν φλυαρεί
  • Δεν παίζει παιχνίδια που περιλαμβάνουν παιχνίδι μπρος-πίσω
  • Δεν ανταποκρίνεται στο όνομά του
  • Δεν φαίνεται να αναγνωρίζει οικεία άτομα
  • Δεν κοιτάζει εκεί που δείχνετε
  • Δεν μεταφέρει παιχνίδια από το ένα χέρι στο άλλο

Μέχρι τους 12 μήνες

  • Δεν μπουσουλάει
  • Δεν μπορεί να σταθεί με υποστήριξη
  • Δεν λέει μεμονωμένες λέξεις όπως “μαμά” ή “μπαμπά”.
  • Δεν χρησιμοποιεί χειρονομίες όπως το κούνημα του κεφαλιού ή το κούνημα του κεφαλιού του
  • Δεν δείχνει πράγματα
  • Δεν ψάχνει για πράγματα που βλέπει να κρύβετε
  • Χάνει τις δεξιότητες που είχε κάποτε

Μέχρι τους 18 μήνες

  • Δεν δείχνει με το δάχτυλο για να δείξει πράγματα στους άλλους
  • Δεν μπορεί να περπατήσει
  • Δεν ξέρει για ποιο λόγο υπάρχουν οικεία πράγματα
  • Δεν αντιγράφει τους άλλους
  • Δεν αποκτά νέες λέξεις
  • Δεν έχει τουλάχιστον 6 λέξεις
  • Δεν παρατηρεί ή δεν τον νοιάζει όταν ο φροντιστής φεύγει ή επιστρέφει
  • Χάνει δεξιότητες που είχε κάποτε

Μέχρι τα 2 έτη

  • Δεν χρησιμοποιεί φράσεις 2 λέξεων (όπως “πίνω γάλα”)
  • Δεν ξέρει τι να κάνει με κοινά αντικείμενα, όπως μια βούρτσα ή ένα πιρούνι
  • Δεν αντιγράφει ενέργειες και λέξεις
  • Δεν ακολουθεί απλές οδηγίες
  • Δεν περπατάει σταθερά
  • Χάνει τις δεξιότητες που είχε κάποτε

Μέχρι τα 3 έτη

  • Πέφτει συχνά ή έχει πρόβλημα με τις σκάλες
  • Έχει σάλια ή πολύ ασαφή ομιλία
  • Δεν μπορεί να χειριστεί απλά παιχνίδια
  • Δεν μιλάει με προτάσεις
  • Δεν καταλαβαίνει απλές οδηγίες
  • Δεν παίζει προσποιητά ή δεν κάνει παιχνίδι.
  • Δεν θέλει να παίζει με άλλα παιδιά ή με παιχνίδια
  • Δεν έχει οπτική επαφή
  • Χάνει τις δεξιότητες που είχε κάποτε

Μέχρι τα 4 έτη

  • Δεν μπορεί να πηδήξει στη θέση του
  • Δυσκολεύεται να γράψει
  • Δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για διαδραστικά παιχνίδια ή φαντασιώσεις
  • Αγνοεί τα άλλα παιδιά ή δεν ανταποκρίνεται σε άτομα εκτός οικογένειας
  • Αντιστέκεται στο ντύσιμο, στον ύπνο και στη χρήση του μπάνιου
  • Δεν μπορεί να διηγηθεί μια αγαπημένη ιστορία
  • Δεν ακολουθεί οδηγίες 3 φάσεων
  • Δεν καταλαβαίνει το “ίδιο” και το “διαφορετικό”
  • Δεν χρησιμοποιεί σωστά τις λέξεις “εγώ” και “εσύ”.
  • Μιλάει ασαφώς
  • Χάνει τις δεξιότητες που είχε κάποτε

Μέχρι τα 5 έτη

  • Δεν δείχνει ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων
  • Δείχνει ακραία συμπεριφορά (ασυνήθιστα φοβισμένο, επιθετικό, ντροπαλό ή λυπημένο)
  • Αποσύρεται ασυνήθιστα και δεν δραστηριοποιείται
  • Αποσπάται εύκολα η προσοχή του, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί σε μια δραστηριότητα για περισσότερο από 5 λεπτά
  • Δεν ανταποκρίνεται στους ανθρώπους ή ανταποκρίνεται μόνο επιφανειακά
  • Δεν παίζει ποικιλία παιχνιδιών και δραστηριοτήτων
  • Δεν μπορεί να δώσει το όνομα και το επώνυμο
  • Δεν χρησιμοποιεί σωστά τον πληθυντικό αριθμό ή τον αόριστο
  • Δεν μιλάει για καθημερινές δραστηριότητες ή εμπειρίες
  • Δεν ζωγραφίζει εικόνες
  • Δεν μπορεί να βουρτσίσει τα δόντια του, να πλύνει και να σκουπίσει τα χέρια του ή να βγάλει τα ρούχα του χωρίς βοήθεια
  • Χάνει τις δεξιότητες που είχε κάποτε

Τι σημαίνει “αναπτυξιακή καθυστέρηση”;

Οι γιατροί χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο όταν ένα παιδί δεν φτάνει τα αναπτυξιακά ορόσημα εντός του ευρέος φάσματος αυτού που θεωρείται φυσιολογικό. Η καθυστέρηση μπορεί να αφορά έναν ή περισσότερους τομείς: Ακαθάριστες κινητικές δεξιότητες, όπως το να κάθεται όρθιο και λεπτές κινητικές δεξιότητες, όπως το να πιάνει και να χειρίζεται αντικείμενα, επικοινωνιακές και γλωσσικές δεξιότητες (τόσο κατανόηση της γλώσσας όσο και ομιλία), δεξιότητες αυτοβοήθειας (όπως η εκπαίδευση στην τουαλέτα και το ντύσιμο) και κοινωνικές δεξιότητες (όπως η οπτική επαφή και το παιχνίδι με τους άλλους).

Ποιες είναι οι πιθανότητες το παιδί σας να έχει αναπτυξιακή καθυστέρηση;

Διάφορες μελέτες έχουν αναφέρει ότι το 10-15% των παιδιών ηλικίας κάτω των 3 ετών είχαν αναπτυξιακή καθυστέρηση, όπως δυσκολία στη μάθηση, στην επικοινωνία, στο παιχνίδι ή στην εκτέλεση σωματικών δραστηριοτήτων ή πρακτικών δεξιοτήτων.

Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά για πολλά παιδιά με αναπτυξιακή καθυστέρηση, ωστόσο μια μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο περίπου το 3 % των παιδιών λάμβαναν την κατάλληλη προσοχή. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να μιλήσετε με κάποιον ειδικό αν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας έχει αναπτυξιακή καθυστέρηση.

Ορισμένες καθυστερήσεις εξαφανίζονται μέχρι τη στιγμή που ένα παιδί πηγαίνει στο σχολείο, ενώ άλλα προβλήματα δεν θα εντοπιστούν παρά αργότερα. Περίπου το 14% των παιδιών ηλικίας κάτω των 17 ετών έχουν προβλήματα όπως διαταραχές λόγου και ομιλίας, νοητική αναπηρία, μαθησιακές δυσκολίες ή συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα.

Μεταξύ των παιδιών με αναπτυξιακές καθυστερήσεις, περίπου το 40 % έχουν περισσότερα από ένα αναπτυξιακά προβλήματα και λιγότερο από το 2 % έχουν τρία ή περισσότερα.

Εάν το παιδί σας έχει αναπτυξιακή καθυστέρηση, τι μπορεί να την προκαλεί;

Μερικές φορές η καθυστερημένη ανάπτυξη έχει ιατρική αιτία, όπως επιπλοκές από πρόωρη γέννηση ή μια γενετική κατάσταση όπως το σύνδρομο Down. Ή μπορεί να είναι αποτέλεσμα σοβαρής ασθένειας ή ατυχήματος.

Η καθυστέρηση λόγου και ομιλίας μπορεί να οφείλεται σε διαταραχή της ακοής ή σε πρόβλημα με το λάρυγγα, το λαιμό, τη ρινική ή τη στοματική κοιλότητα. Οι δυσκολίες στην επικοινωνία μπορεί να σχετίζονται με κάποιο πρόβλημα του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Τις περισσότερες φορές, όμως, δεν μπορεί να βρεθεί κάποια συγκεκριμένη ιατρική αιτία που να εξηγεί τις αναπτυξιακές καθυστερήσεις.

Θα ελέγξει ο γιατρός του παιδιού σας για αναπτυξιακές καθυστερήσεις;

Ναι, θα πρέπει. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά τα μωρά και τα παιδιά να ελέγχονται ανεπίσημα κατά τη διάρκεια των επισκέψεων για τυχόν καθυστερήσεις και να υποβάλλονται σε επίσημο, δομημένο αναπτυξιακό έλεγχο στους 9, 18 και 24 ή 30 μήνες. Επιπλέον, οι έλεγχοι μπορούν να γίνονται όποτε ο γονέας ή ο γιατρός έχει κάποια ανησυχία.

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά επίσης να ελέγχονται τα παιδιά για αυτισμό στους 18 και 24 μήνες.

Ο γιατρός του παιδιού σας θα πρέπει να σας ρωτήσει για τυχόν ανησυχίες σας. Χρησιμοποιώντας τυποποιημένα τεστ αναπτυξιακής αξιολόγησης, ο γιατρός θα εξετάσει συγκεκριμένες κινητικές δεξιότητες, επικοινωνιακές και γλωσσικές δεξιότητες και γνωστικές ικανότητες.

Εάν διαπιστώσει κάτι ανησυχητικό, μπορεί να κάνει μια πιο λεπτομερή εξέταση ή να σας παραπέμψει σε ειδικό σε θέματα ανάπτυξης. Στη συνέχεια, το παιδί σας θα υποβληθεί σε αναπτυξιακή αξιολόγηση, η οποία είναι μια πιο εμπεριστατωμένη αξιολόγηση των δεξιοτήτων του. Ή, αν το παιδί σας φαίνεται να έχει γλωσσική ή επικοινωνιακή καθυστέρηση, ο γιατρός μπορεί να το στείλει σε λογοπαθολόγο για αξιολόγηση.

Τα προβλήματα όρασης και ακοής – τα οποία μπορεί να επηρεάζουν την ανάπτυξη σε άλλους τομείς – μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν αν δεν είστε επαγγελματίας. Ο έλεγχος των ματιών και των αυτιών θα πρέπει επίσης να αποτελεί μέρος κάθε ελέγχου του παιδιού σας, ξεκινώντας από τις πρώτες επισκέψεις στον γιατρό ως νεογέννητο. Εάν ο γιατρός του παιδιού σας υποπτεύεται κάποιο πρόβλημα, μπορεί να συστήσει πιο ενδελεχείς εξετάσεις ακοής ή όρασης.

Αν ανησυχείτε για την ανάπτυξη του παιδιού σας μεταξύ των τακτικών επισκέψεων στον γιατρό ,μην περιμένετε μέχρι την επόμενη. Καλέστε τον γιατρό και εξηγήστε την ανησυχία σας. Μπορεί να είναι σε θέση να καθησυχάσει γρήγορα τους φόβους σας ή μπορεί να θέλει να προγραμματίσει αμέσως ραντεβού για αναπτυξιακό έλεγχο.

Αν το παιδί σας έχει αξιολογηθεί από τον γιατρό του και εξακολουθείτε να ανησυχείτε, μη διστάσετε να ζητήσετε και άλλη γνώμη. Είναι καλή ιδέα να ενημερώνετε τον παιδίατρο σας σχετικά με τις επισκέψεις σε άλλους γιατρούς και τα ευρήματά τους.