Εγκυμοσύνη

Πολλαπλές αποβολές: Ποια είναι η αιτία τους;

Δυστυχώς, οι αποβολές είναι συχνές και συμβαίνουν σε 1 στις 4 εγκυμοσύνες. Πολλές γυναίκες μπορεί να αποβάλουν πριν καν συνειδητοποιήσουν ότι είναι έγκυες.

Αλλά οι επαναλαμβανόμενες αποβολές, που ορίζονται ως η απώλεια τριών ή περισσότερων διαδοχικών αποβολών, είναι λιγότερο συχνές, καθώς συμβαίνουν σε 1 στις 100 γυναίκες.

Πότε πρέπει να διερευνήσετε μια αποβολή;

Μετά από μια αποβολή, είναι κατανοητό ότι τα ζευγάρια θέλουν να μάθουν ακριβώς γιατί συνέβη, ώστε να δουν αν θα μπορούσε να αποφευχθεί την επόμενη φορά. Αλλά αν πρόκειται για την πρώτη ή ακόμη και τη δεύτερη αποβολή σε διάστημα κάτω των 10 εβδομάδων κύησης, πιθανότατα δεν θα σας προσφερθεί διερεύνηση.

Η αποβολή σε οποιοδήποτε στάδιο της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι μια καταστροφική απώλεια για τους γονείς και τις οικογένειές τους. Η κατανόηση του τι έχει συμβεί μπορεί να πάρει χρόνο και είναι μια βαθιά προσωπική εμπειρία που επηρεάζει τον καθένα με διαφορετικό τρόπο.

Είναι σημαντικό να προσφέρεται σε όλες τις γυναίκες που υφίστανται αποβολή παραπομπή σε εξειδικευμένη κλινική για διερεύνηση. Ωστόσο, επειδή οι πρώιμες αποβολές είναι τόσο συχνές, το Royal College of Obstetricians and Gynaecologists (RCOG) συνιστά να προσφέρονται στα ζευγάρια έρευνες μόνο εάν είχαν τρεις ή περισσότερες αποβολές του πρώτου τριμήνου.

Αυτή η πολιτική μπορεί να φαίνεται απογοητευτική, αλλά οι πρόωρες αποβολές είναι συχνές και συνήθως δεν αποτελούν ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά. Ευτυχώς, οι περισσότερες γυναίκες θα συνεχίσουν να έχουν μια επιτυχημένη εγκυμοσύνη ακόμη και μετά από δύο αποβολές.

Ωστόσο, εάν έχετε βιώσει τρεις ή περισσότερες διαδοχικές πρόωρες αποβολές ή μία αποβολή μετά από 12 εβδομάδες, μιλήστε με τον γυναικολόγο σας για να σας εξετάσει. Μπορεί να κανονίσει παραπομπή σε μια εξειδικευμένη κλινική αποβολών που θα εξετάσει τα πιθανά αίτια μέσω μιας σειράς εξετάσεων.

Τι προκαλεί μια αποβολή;

  • Αποβολές πρώτου τριμήνου

Οι περισσότερες αποβολές που συμβαίνουν στο πρώτο τρίμηνο οφείλονται σε χρωμοσωμική ανωμαλία στο αναπτυσσόμενο έμβρυο. Ο κίνδυνος αυξάνεται με την ηλικία της μητέρας. Οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες είναι συνήθως ένα μεμονωμένο σφάλμα. Όμως, σε περίπου 2-5% των ζευγαριών που παρουσιάζουν επαναλαμβανόμενες αποβολές, ο ένας σύντροφος μπορεί να φέρει τη γενετική ανωμαλία.

  • Αποβολές δεύτερου τριμήνου

Οι αποβολές δεύτερου τριμήνου συχνά σχετίζονται με την υγεία της μητέρας. Αρκετές προϋπάρχουσες καταστάσεις υγείας μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αποβολής, ιδίως εάν ελέγχονται ανεπαρκώς, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Οι λοιμώξεις της μητέρας μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο αποβολής, όπως η ερυθρά, τα χλαμύδια και ακόμη και η τροφική δηλητηρίαση.

Το σχήμα των αναπαραγωγικών οργάνων μιας γυναίκας (όπως η μήτρα σε σχήμα καρδιάς) μπορεί επίσης μερικές φορές να οδηγήσει σε αποβολές δεύτερου τριμήνου. Και τα μεγάλα ινομυώματα (μια καλοήθης ανάπτυξη στη μήτρα) μπορεί να παραμορφώσουν την κοιλότητα της μήτρας, προκαλώντας απώλεια της εγκυμοσύνης.

  • Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο

Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (APS), ή “σύνδρομο κολλώδους αίματος“, είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο αποβολής και θνησιγένειας και είναι η αιτία περίπου του 15% των επαναλαμβανόμενων αποβολών.

  • Φυσικά κύτταρα-δολοφόνοι

Τα κύτταρα φυσικοί δολοφόνοι είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που υπάρχουν στη μήτρα. Αρκετές μελέτες έχουν υποδείξει ότι τα κύτταρα αυτά είναι αυξημένα σε γυναίκες με επαναλαμβανόμενες αποβολές. Χρειάζονται όμως περαιτέρω έρευνες προτού μπορέσουν να είναι σίγουροι για τη συσχέτιση αυτή.

  • Προβλήματα στον πλακούντα

Ο πλακούντας συνδέει την παροχή αίματος της μητέρας με το μωρό, παρέχοντας οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στο αναπτυσσόμενο έμβρυο. Οι ανωμαλίες στην ανάπτυξη του πλακούντα μπορεί να οδηγήσουν σε αποβολή.

  • Παράγοντες των ωοθηκών

Μια άλλη θεωρία για τις επαναλαμβανόμενες αποβολές είναι το ελάττωμα της ωχρινικής φάσης. Η ωχρινική φάση είναι ένα μέρος του εμμηνορροϊκού κύκλου – συμβαίνει μετά την ωορρηξία και πριν από την έναρξη της περιόδου σας. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, η προγεστερόνη διεγείρει την επένδυση της μήτρας να πυκνώσει ως προετοιμασία για την εγκυμοσύνη. Όμως, σε ένα ελάττωμα της ωχρινικής φάσης, οι ωοθήκες δεν παράγουν αρκετή προγεστερόνη ή η επένδυση της μήτρας δεν ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στην προγεστερόνη. Αυτό μπορεί να αποτελέσει αιτία δυσκολίας στην επίτευξη εγκυμοσύνης και οι εγκυμοσύνες να καταλήγουν σε αποβολή.

  • Τρόπος ζωής

Οι γυναίκες που καπνίζουν ή πίνουν αρκετό αλκοόλ την εβδομάδα έχουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής. Η κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αποτελεί επίσης κίνδυνο. Οι υπερβολικές ποσότητες καφεΐνης, πάνω από 200 mg την ημέρα (που αντιστοιχούν σε δύο φλιτζάνια στιγμιαίου καφέ) μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε απώλεια εγκυμοσύνης.

Υπάρχουν θεραπείες για τις επαναλαμβανόμενες αποβολές;

Οι διαθέσιμες θεραπείες για την υποτροπιάζουσα αποβολή εξαρτώνται από την αιτία. Τα μη φυσιολογικά αποτελέσματα μετά από γενετικό έλεγχο θα πρέπει να διερευνώνται περαιτέρω με παραπομπή σε γενετιστή. Για τις γυναίκες που διαπιστώνεται ότι έχουν το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, μπορεί να προσφερθεί χαμηλή δόση ασπιρίνης και ηπαρίνης. Αυτή η θεραπευτική επιλογή μπορεί να μειώσει τις επαναλαμβανόμενες αποβολές κατά 54%.

Στις γυναίκες με ιστορικό αποβολής δευτέρου τριμήνου που αποδίδεται σε αδυναμία του τραχήλου της μήτρας μπορεί να προσφερθεί υπερηχογραφική παρακολούθηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Εάν το μήκος μικρύνει στα 25 mm ή λιγότερο, μπορεί να τους προσφερθεί Ράμμα περιδέσεως τραχήλου για να τον ενισχύσει.

Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι η χορήγηση προγεστερόνης σε έγκυες γυναίκες μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες αποβολής σε όσες έχουν βιώσει αρκετές προηγούμενες απώλειες εγκυμοσύνης. Μεγαλύτερες μελέτες μετα-ανάλυσης δεν κατάφεραν ωστόσο να καταδείξουν στατιστική διαφορά στα ποσοστά επιτυχών γεννήσεων. Μια μεγάλη πολυκεντρική δοκιμή που ονομάζεται μελέτη PROMISE βρίσκεται σε εξέλιξη για την περαιτέρω διερεύνηση του ρόλου της ορμόνης στην αποβολή.