Πώς να κοινωνικοποιηθείτε με ασφάλεια κατά τη διάρκεια της πανδημίας;

Στις αρχές Μαρτίου του 2020, όταν  άρχισαν να επιβάλλονται οι πρώτοι περιορισμοί που απαιτούσαν κοινωνικές αποστάσεις, η ελπίδα όλων ήταν ότι η ζωή θα επανέλθει στο φυσιολογικό ρυθμό της μετά από λίγες μόνο εβδομάδες. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι κοινωνικές αποστάσεις, θα χρειάζονται για πολλούς ακόμη μήνες, ή ακόμη και χρόνια, μέχρι να βρεθεί ένα εμβόλιο και να σταματήσει να εξαπλώνεται ο κορωνοϊός.

Ωστόσο, η ψυχική κόπωση που προκαλεί η κοινωνική απομάκρυνση είναι πραγματικά επώδυνη. Η αποχή από κάθε κοινωνική επαφή και οι μεγάλες αποστάσεις, δεν θα είναι βιώσιμες επιλογές για τους περισσότερους ανθρώπους, ειδικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Λοιπόν, πώς μπορούμε να πάρουμε σωστές αποφάσεις σε ότι αφορά την κοινωνικοποίηση μας, κατά τη διάρκεια της πανδημίας;

Ο κίνδυνος δεν βρίσκεται ανάμεσα σε δύο άκρα

Οι κυβερνητικές οδηγίες παρότρυναν τους ανθρώπους να μένουν στο σπίτι όσο το δυνατόν περισσότερο. Το να παραμένει κάποιος στο σπίτι, μόνος του, ή με τα μέλη της οικογένειας του, εξακολουθεί να είναι μια επιλογή που μπορεί να ακολουθήσει για να αποφύγει να εκτεθεί σε κάποιο κίνδυνο. Από την άλλη, το να επισκέπτεται πολυσύχναστους εσωτερικούς χώρους αποτελεί επιλογή υψηλού κινδύνου.

Ο κίνδυνος, όμως, δεν αφορά τα δύο αυτά άκρα, καθώς υπάρχουν πολλές άλλες δραστηριότητες που τοποθετούνται ανάμεσα σε αυτές τις δύο επιλογές. Αν τις σκεφτείτε προσεχτικά, θα βοηθηθείτε να επιλέξετε αυτές που είναι χαμηλότερου κινδύνου και οι οποίες θα είναι βιώσιμες για εσάς μακροπρόθεσμα.

Πώς θα αξιολογήσετε τον κίνδυνο για τις δραστηριότητες που θέλετε να κάνετε;

Ο κίνδυνος προσβολής ή μετάδοσης του κορωνοϊού, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ακολουθούν ορισμένες σημαντικές συμβουλές που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν εκτιμάτε τον κίνδυνο των δραστηριοτήτων που θέλετε να κάνετε, τόσο για τον εαυτό σας, όσο και για τους άλλους.

• Ενημερωθείτε για την μετάδοση του ιού στην κοινότητα σας. Προσπαθήστε να παρακολουθείτε το τι συμβαίνει με τη διάδοση του ιού στο μέρος που ζείτε. Για παράδειγμα, δώστε προσοχή στο εάν ο αριθμός των νέων κρουσμάτων, οι νοσηλείες και οι θάνατοι, είναι υψηλός ή χαμηλός. Ορισμένες περιοχές άρουν τους περιορισμούς, ενώ αυτοί οι αριθμοί παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, σε μια τέτοια περίπτωση μπορείτε να επιλέξετε να είστε πιο συντηρητικοί στις κοινωνικές σας επαφές.
• Εξετάστε το πόσο ευπαθής είστε στον κορωνοϊό. Εάν εσείς ή οι κοινωνικές σας επαφές είναι ευάλωτοι στον κορωνοϊό, είτε λόγω μεγαλύτερης ηλικίας ή υποκείμενων συνθηκών υγείας, οφείλετε να το έχετε στο μυαλό σας όταν προτίθεστε να συναναστραφείτε με άτομα που δεν διαμένουν μαζί σας.
• Αξιολογήστε τον τρόπο που θα αλληλεπιδράσετε με άλλους ανθρώπους. Ο υψηλότερος κίνδυνος για την μετάδοση του ιού είναι μέσω στενής επαφής, παρατεταμένης αλληλεπίδρασης που συμβαίνει κυρίως σε εσωτερικούς χώρους. Αντίθετα, διατηρώντας μια απόσταση τουλάχιστον δύο μέτρων, έχοντας σύντομες αλληλεπιδράσεις και βρισκόμενοι σε εξωτερικούς χώρους, θα κρατήσετε τον κίνδυνο σε χαμηλότερα επίπεδα. Για παράδειγμα, το να κάθεστε σε ένα εσωτερικό χώρο λίγα μέτρα μακριά από έναν φίλο, για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι μια κατάσταση υψηλότερου κινδύνου, σε σχέση με το να κάνετε μια βόλτα. Οι μάσκες προσώπου και το συχνό πλύσιμο των χεριών μπορούν, επίσης, να μειώσουν περαιτέρω τον κίνδυνο.

Τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι που δεν μπορούν να μην είναι κοινωνικοί;

Η υγεία είναι κάτι περισσότερο από την απλή πρόληψη ασθενειών. Για πολλούς ανθρώπους, η υγεία έχει ως απαραίτητο συστατικό τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με φίλους και συγγενείς και τη σωματική οικειότητα. Αυτοί οι άνθρωποι όταν θα πάρουν αποφάσεις σχετικά με τις κοινωνικές επαφές τους, θα πρέπει να σταθμίσουν τον κίνδυνο των αλληλεπιδράσεων τους με βάση όσα είπαμε πιο πάνω, με τα οφέλη της συνολικής (και ψυχικής) τους υγείας.

Τι είναι στρατηγική «μείωσης της βλάβης» και πώς μπορεί να βοηθήσει;

Σε αντίθεση με τις συστάσεις, οι οποίες απλώς τονίζουν στους ανθρώπους ότι πρέπει να μένουν στο σπίτι, η στρατηγική «μείωσης της βλάβης» υπογραμμίζει ότι οι άνθρωποι πρέπει να αποδεχτούν ότι δεν είναι πάντα δυνατόν να εξαλειφθεί εντελώς ο κίνδυνος έκθεσης. Αυτή η στρατηγική υποστηρίζει, οι άνθρωποι να κάνουν χαμηλότερου κινδύνου επιλογές που είναι βιώσιμες για τους ίδιους μακροπρόθεσμα, παρέχοντας διάφορες συμβουλές για «μείωση της βλάβης». Για παράδειγμα, αρκετές επαρχίες στον Καναδά, έχουν εκδώσει οδηγίες, στις οποίες δύο νοικοκυριά συμφωνούν να αλληλεπιδρούν αποκλειστικά μεταξύ τους, χωρίς την ανάγκη της φυσικής απόστασης.

Τόσο οι προσεγγίσεις που αφορούν την κοινωνική αποχή, όσο και οι προσεγγίσεις μείωσης της βλάβης, έχουν τον ίδιο στόχο, «να μειώσουν την εξάπλωση της ασθένειας και το θάνατο», αλλά με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν για τον HIV και τη χρήση ουσιών, η στρατηγική της μείωσης της βλάβης είναι πολύ πιο πιθανό να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα, καθώς οι άνθρωποι δεν θα στερούνται εντελώς την επαφή και έτσι πιο εύκολα θα παραιτηθούν από δραστηριότητες υψηλού κινδύνου, όπως για παράδειγμα τα πάρτι σε πολυσύχναστους χώρους.