Πρόληψη της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας με…αλγορίθμους!

Τι συμβαίνει στον οφθαλμό όταν πάσχουμε από διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια;

Μια από τις επιπτώσεις του διαβήτη, είτε είναι Τύπου Ι είτε Τύπου ΙΙ, είναι η ζημιά που προκαλείται στην όραση των ασθενών, οι αλλοιώσεις στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς που ονομάζεται διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Στα αρχικά στάδια της νόσου εμφανίζονται αλλοιώσεις στα τριχοειδή αγγεία του αμφιβληστροειδούς, τα τοιχώματα αυτών των αγγείων γίνονται διαπερατά και διαρρέουν μικρές ποσότητες αίματος, λιπιδίων και υγρού. Αυτές οι μεταβολές προκαλούν την εμφάνιση μικροανευρυσμάτων ή/και την απόφραξη αυτών των αγγείων, με αποτέλεσμα να μην αιματώνονται. Αυτές οι μικροαιμορραγίες και το υγρό που διαρρέει οδηγούν στον σχηματισμό ιζημάτων στον αμφιβληστροειδή. Το υγρό αυτό μπορεί να συσσωρευτεί και στην ωχρά κηλίδα, δημιουργώντας το οίδημα της ωχράς κηλίδας, το οποίο οφείλεται για την μειωμένη οπτική οξύτητα του ασθενούς. Σε προχωρημένα στάδια της νόσου, σε μια προσπάθεια αναπλήρωσης της λειτουργικότητας των φραγμένων αγγείων, δημιουργούνται νέα αγγεία πάνω στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς, τα οποία επειδή δεν είναι φυσιολογικά μπορεί να αιμορραγήσουν, με αποτέλεσμα υαλοειδική αιμορραγία. Αυτή αν είναι διάχυτη μπορεί να προκαλέσει απότομη και σοβαρή μείωση της όρασης. Άλλες σοβαρές επιπλοκές των προχωρημένων σταδίων της νόσου είναι η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς και το νεοαγγειακό γλαύκωμα.

Χρησιμοποιώντας αλγόριθμους για την έγκαιρη διάγνωση του διαβήτη

Σε μια προσπάθειά τους να ανιχνεύσουν μικροαλλαγές που υποδεικνύουν όχι μόνο την ανάπτυξη διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, αλλά και την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη,  μια ομάδα επιστημόνων από το Indiana University School of Optometry, χρησιμοποίησε ειδικές τεχνικές σε συνδυασμό με αλγόριθμους. Προβλέπεται πως από το 2010 έως το 2050 ο αριθμός των Αμερικανών πολιτών με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια θα διπλασιαστεί, από 7.7 εκ. σε 14.6 εκ. ασθενείς, και δεδομένου ότι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια παραμένει ασυμπτωματική για μεγάλο χρονικό διάστημα, η έγκαιρη διάγνωσή της είναι καθοριστικής σημασίας για τον ασθενή.

Η ομάδα χρησιμοποίησε ειδικούς αλγόριθμους, οι οποίοι αναλύουν εικόνες αμφιβληστροειδών από ασθενείς με διαβήτη και από άτομα που δεν νοσούν. Το πρόγραμμα ανέλυσε μικροδιαφορές που εντοπίζονται στις διάφορες στοιβάδες κυττάρων του αμφιβληστροειδούς. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης έδειξαν 4 διαφορετικές κλινικές εικόνες αμφιβληστροειδούς ατόμων που είτε είχαν διαβήτη είτε είχαν τάση να αναπτύξουν. Οι διαφορές αυτές δεν θα μπορούσαν να είχαν εντοπιστεί με την εξέταση ρουτίνας στον οφθαλμίατρο, και οι αλλαγές στην δομή του αμφιβληστροειδούς ξεκινούν από τόσο νωρίς, που οι ειδικοί ευελπιστούν πως θα μπορούν να προλαμβάνουν αλλά και να θεραπεύουν καλύτερα την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για την πρόληψη της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας;

Για την ώρα, επειδή οι παραπάνω αναλύσεις δεν είναι διαθέσιμες για το ευρύ κοινό,  για την πρόληψη της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας συνίσταται οι διαβητικοί ασθενείς να επισκέπτονται τον οφθαλμίατρο ετησίως, ανεξάρτητα από την εμφάνιση ή όχι συμπτωμάτων. Η ρύθμιση του σακχάρου θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην πιθανότητα εμφάνισης ή όχι της αμφιβληστροειδοπάθειας, παράλληλα με την ρύθμιση της υπέρτασης και υπερλιπιδαιμίας. Αν διαγνωσθεί διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια ή οίδημα ωχράς κηλίδας, ο ασθενής θα πρέπει να επισκέπτεται συχνότερα τον ειδικό οφθαλμίατρο.