Στοχευμένη θεραπεία pralsetinib: Ενθαρρυντικά αποτελέσματα για προχωρημένους καρκίνους

Οι καρκινικοί όγκοι πολλές φορές εμφανίζουν ετερογένεια, που οφείλεται στο γονιδιακό τους προφίλ. Ένα συγκεκριμένο φάρμακο που κάνει καλό σε έναν όγκο με συγκεκριμένο γονιδιακό προφίλ, μπορεί να μην είναι αποτελεσματικό σε έναν όγκο με διαφορετικό γονδιακό προφίλ, γιατί μπορεί τα καρκινικά κύτταρα να παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στο φάρμακο. Έτσι λοιπόν είναι απαραίτητος ο γονιδιακός έλεγχος του όγκου πριν καθοριστεί η θεραπεία που θα ακολουθήσει. Αυτό οδηγεί στις στοχευμένες θεραπείες και την εξατομίκευση της ιατρικής.

Μία από τις στοχευμένες θεραπείες αποτελεί και η θεραπεία pralsetinib (πραλσιτινίμπη), που φαίνεται να έχει υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης και ανθεκτική δραστηριότητα σε ασθενείς με μεγάλη ποικιλία όγκων, που φιλοξενούν συντήξεις γονιδίων RET, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της διεθνούς δοκιμής φάσης I / II ARROW, με επικεφαλής ερευνητές του Κέντρου για τον καρκίνο του Πανεπιστημίου του Τέξας.

Σε ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς, θετικό στη σύντηξη RET, η πραλσιτινίμπη πέτυχε ένα συνολικό ποσοστό απόκρισης (ORR) συρρίκνωσης των όγκων κατά 91% και ελέγχου του ρυθμού της νόσου (DCR)  με σταθερή ασθένεια 100%. Για όλους τους άλλους τύπους όγκων η πραλσιτινίμπη είχε ως αποτέλεσμα 50% ORR και 92% DCR.

Πόσο αποτελεσματική είναι η στοχευμένη θεραπεία pralsetinib σε προχωρημένους καρκίνους με συντήξεις γονιδίων RET;

Όπως υπογραμμίζει ο Subbiah, αυτή η δοκιμή δείχνει ότι η πραλσιτινίμπη έχει ευρεία και ανθεκτική αντικαρκινική δράση σε πολλούς προχωρημένους τύπους στερεών όγκων, παρέχοντας τη δυνατότητα αντιμετώπισης των καρκίνων που είναι θετικοί σε συντήξεις RET.

Οι συντήξεις RET, παρατηρούνται όταν ένα τμήμα του χρωμοσώματος, που περιέχει το γονίδιο RET, διακόπτεται και ενώνεται με ένα γονίδιο σε άλλο χρωμόσωμα, δημιουργώντας μια πρωτεΐνη σύντηξης, ικανή να τροφοδοτήσει την ανάπτυξη καρκίνου. Οι μεταβολές του γονιδίου RET είναι συχνότερες στους καρκίνους του μυελοειδούς θυρεοειδούς (περίπου το 90% των προχωρημένων περιπτώσεων), στους καρκίνους του θηλοειδούς θυρεοειδούς (περίπου 10-20% των περιπτώσεων) και σε μη μικροκυτταρικούς καρκίνους του πνεύμονα (περίπου 1-2% των περιπτώσεων).

Η μελέτη περιελάμβανε δεδομένα για 13 ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς με θετική σύντηξη RET και 14 ασθενείς με άλλους καρκίνους θετικούς ως προς τη σύντηξη RET, όπως καρκίνο του παγκρέατος, χολαγγειοκαρκίνωμα, καρκίνο των ωοθηκών, καρκίνο του παχέος εντέρου και άλλους. Σχεδόν όλοι οι ασθενείς είχαν νόσο σταδίου IV και είχαν προχωρήσει με διαθέσιμες τυπικές θεραπείες.

Για τους ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς θετικό στη σύντηξη RET, η διάρκεια της θεραπείας κυμαινόταν από 3 έως 22 μήνες και το 70% των ασθενών που ανταποκρίθηκαν παραμένουν σε θεραπεία. Αναφορικά με άλλους καρκίνους με θετική σύντηξη RET, όλοι οι ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος (3) και χολαγγειοκαρκίνωμα (2), που έλαβαν μέρος στη μελέτη είχαν μερική απόκριση στη θεραπεία. Η διάρκεια της θεραπείας τους κυμαινόταν από 2 έως 21 μήνες και το 67% των ασθενών που ανταποκρίθηκαν παραμένουν στη θεραπεία.

Επιπλέον, σημειώνεται ότι η θεραπεία με πραλσιτινίμπη, δεν προκάλεσε ιδιαίτερες παρενέργειες στους ασθενείς. Σύμφωνα με τον Subbiah «η πραλσιτινίμπη ήταν ασφαλής σε ολόκληρο τον πληθυσμό της μελέτης και η πλειονότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν χαμηλού βαθμού. Κανένας από τους ασθενείς στην ομάδα δεν διέκοψε τη θεραπεία λόγω παρενεργειών από τη θεραπεία».

Αξίζει να σημειωθεί τέλος, ότι πρόσθετες ομάδες της δοκιμής ARROW, επικεντρώνονται σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα θετικό στη σύντηξη RET και καρκίνο του μυελοειδούς θυρεοειδούς θετικό στη σύντηξη RET. Τα στοιχεία από τη μη μικροκυτταρική ομάδα καρκίνου του πνεύμονα, που υποδεικνύουν ORR 65% και DCR 93%, παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση ASCO. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν υποβληθεί στην Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων, για έγκριση της πραλσιτινίμπης για αυτούς τους ασθενείς.

Συμπερασματικά

Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η πραγματοποίηση γονιδιωματικών εξετάσεων σε όλους τους ασθενείς, ανεξάρτητα από την ιστολογία του όγκου τους, ώστε να μπορέσουν οι επιστήμονες να εντοπίζουν τους ασθενείς που μπορούν να επωφεληθούν από στοχευμένες θεραπείες, όπως η πραλσιτινίμπη, υπογράμμισε ο Subbiah.