Τι είναι η απώλεια μυϊκής λειτουργίας;

Η απώλεια μυϊκής λειτουργίας εκδηλώνεται όταν οι μύες δεν λειτουργούν ή δεν κινούνται φυσιολογικά. Η πλήρης απώλεια μυϊκής λειτουργίας, παράλυση, περιλαμβάνει την ανικανότητα φυσιολογικής συστολής των μυών.

Εάν οι μύες χάνουν τη λειτουργικότητά τους, δεν θα είστε σε θέση να κινήσετε συγκεκριμένα μέρη του σώματος. Αυτό το σύμπτωμα συχνά αποτελεί ένδειξη ενός σοβαρού προβλήματος, όπως ένας σοβαρός τραυματισμός, υπερδοσολογία ουσιών ή κώμα.

Η απώλεια της μυϊκής λειτουργίας μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, η απώλεια μυϊκής λειτουργίας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως επείγον ιατρικό περιστατικό.

Ποιοι είναι οι τύποι απώλειας μυϊκής λειτουργίας;

Η απώλεια μυϊκής λειτουργίας μπορεί να είναι μερική ή ολική. Η μερική απώλεια μυϊκής λειτουργίας επηρεάζει μόνο ένα μέρος του σώματος και είναι το κύριο σύμπτωμα του εγκεφαλικού.

Η ολική απώλεια μυϊκής λειτουργίας (παράλυση) επηρεάζει ολόκληρο το σώμα. Παρατηρείται συχνά σε άτομα με σοβαρές κακώσεις του νωτιαίου μυελού.

Εάν η απώλεια μυϊκής λειτουργίας επηρεάζει και το άνω και το κάτω μέρος του σώματος, ονομάζεται τετραπληγία. Αν επηρεάζει μόνο το κάτω μέρος του σώματος, ονομάζεται παραπληγία.

Ποιες παθήσεις προκαλούν απώλεια μυϊκής λειτουργίας;

Η απώλεια μυϊκής λειτουργίας συχνά προκαλείται από πρόβλημα ή ανεπάρκεια των νεύρων που αποστέλλουν ώσεις από τον εγκέφαλο στους μύες με στόχο την κίνηση.

Όταν είστε υγιείς, έχετε έλεγχο της μυϊκής λειτουργίας των εκούσιων μυών. Οι εκούσιοι μύες είναι οι σκελετικοί μύες στους οποίους έχετε πλήρη έλεγχο.

Οι ακούσιοι μύες, όπως η καρδιά ή οι λείοι εντερικοί μύες, δεν βρίσκονται υπό τον συνειδητό έλεγχό σας. Ωστόσο, μπορεί να σταματήσουν να λειτουργούν. Η απώλεια λειτουργίας των ακούσιων μυών μπορεί να αποβεί θανατηφόρος.

Η απώλεια της εκούσιας μυϊκής λειτουργίας μπορεί να προκαλείται από αρκετές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων ασθενειών που επηρεάζουν τους μύες ή το νευρικό σύστημα.

Ασθένειες των μυών

Οι ασθένειες που επηρεάζουν άμεσα τον τρόπο με τον οποίο οι μύες λειτουργούν είναι υπεύθυνες για τις περισσότερες περιπτώσεις απώλειας μυϊκής λειτουργίας. Οι δύο πιο κοινές μυϊκές ασθένειες που προκαλούν τη συγκεκριμένη απώλεια είναι η μυϊκή δυστροφία και η δερματομυοσίτιδα.

Η μυϊκή δυστροφία είναι μία ομάδα ασθενειών που προκαλεί την προοδευτική εξασθένηση των μυών. Η δερματομυοσίτιδα είναι μία φλεγμονώδης νόσος που προκαλεί μυϊκή αδυναμία, καθώς και ένα χαρακτηριστικό δερματικό εξάνθημα.

Ασθένειες του νευρικού συστήματος

Ασθένειες που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο τα νεύρα μεταδίδουν σήματα από τον εγκέφαλο στους μύες μπορούν επίσης να προκαλέσουν απώλεια μυϊκής λειτουργίας. Ορισμένες παθήσεις του νευρικού συστήματος που προκαλούν παράλυση είναι οι εξής:

• Παράλυση Βell, η οποία προκαλεί μερική παράλυση στο πρόσωπο
• Αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση
• Αλλαντίαση
• Νευροπάθεια
• Πολιομυελίτιδα
• Εγκεφαλικό
• Εγκεφαλική παράλυση

Πολλές από τις ασθένειες που προκαλούν απώλεια μυϊκής λειτουργίας είναι κληρονομικές και παρούσες κατά τη γέννηση (συγγενείς).

Τραυματισμοί και άλλες αιτίες

Οι σοβαροί τραυματισμοί επίσης ευθύνονται για ένα μεγάλο μέρος των περιπτώσεων παράλυσης. Για παράδειγμα, αν πέσετε από μία σκάλα και υποστείτε βλάβη στο νωτιαίο μυελό, μπορεί να βιώσετε απώλεια μυϊκής λειτουργίας.

Η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων και οι παρενέργειες ορισμένων φαρμάκων μπορούν επίσης να προκαλέσουν απώλεια μυϊκής λειτουργίας.

Πώς διαγιγνώσκεται η αιτία της απώλειας μυϊκής λειτουργίας;

Προτού σας συνταγογραφήσει οποιαδήποτε θεραπεία, ο γιατρός θα πρέπει να διαγνώσει την αιτία πίσω από την απώλεια της μυϊκής λειτουργίας. Αρχικά, θα ξεκινήσει λαμβάνοντας το ιατρικό ιστορικό σας.

Η θέση όπου εντοπίζεται η απώλεια της μυϊκής λειτουργίας, τα μέρη του σώματος που επηρεάζονται και όλα τα συμπτώματά σας θα καθοδηγήσουν τον γιατρό προς την υποκείμενη αιτία. Επίσης, θα χρειαστεί να υποβληθείτε και σε ορισμένες εξετάσεις για την αξιολόγηση της μυϊκής ή νευρικής λειτουργίας.

Ιατρικό ιστορικό

Ενημερώστε το γιατρό σας εάν η απώλεια της μυϊκής λειτουργίας εμφανίστηκε ξαφνικά ή σταδιακά.

Επίσης αναφέρετε τα ακόλουθα:

• Οποιαδήποτε επιπρόσθετα συμπτώματα έχετε
• Τα φάρμακα που λαμβάνετε
• Αν έχετε δυσκολία στην αναπνοή
• Αν η απώλεια μυϊκής λειτουργίας είναι προσωρινή ή επανεμφανίζεται
• Αν δυσκολεύεστε να πιάσετε αντικείμενα

Εξετάσεις

Μετά την κλινική εξέταση και την επισκόπηση του ιατρικού ιστορικού σας, ο γιατρός θα ζητήσει εξετάσεις για να διαπιστώσει εάν μία νευρική ή μυϊκή πάθηση προκαλεί την απώλεια μυϊκής λειτουργίας.

Αυτές οι εξετάσεις περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Στη μυϊκή βιοψία, ο γιατρός θα αφαιρέσει ένα μικρό κομμάτι από τον ιστό του μυός για εξέταση.
• Στη νευρική βιοψία, ο γιατρός απομακρύνει ένα μικρό τμήμα του νεύρου που δυνητικά έχει υποστεί βλάβη για εξέταση.
• Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει μία μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου για τον έλεγχο όγκων ή θρόμβων στον εγκέφαλο.
• Ο γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει μία μελέτη νευρικής αγωγιμότητας για τον έλεγχο της νευρικής λειτουργίας με τη χρήση ηλεκτρικών ώσεων.

Πώς αντιμετωπίζεται η απώλεια μυϊκής λειτουργίας;

Οι θεραπευτικές επιλογές είναι προσαρμοσμένες στις ανάγκες σας και μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Φυσικοθεραπεία
• Εργοθεραπεία
• Φάρμακα, όπως ασπιρίνη ή βαρφαρίνη, για τη μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού
• Χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση υποκείμενης μυϊκής ή νευρικής βλάβης
• Λειτουργική ηλεκτρική διέγερση, μία διαδικασία που χρησιμοποιείται για να διεγείρει τους μύες που έχουν παραλύσει αποστέλλοντας ηλεκτρικά σοκ σε αυτούς

Πώς μπορεί να προληφθεί η απώλεια μυϊκής λειτουργίας;

Ορισμένες αιτίες της απώλειας μυϊκής λειτουργίας είναι δύσκολο να προληφθούν. Ωστόσο, μπορείτε να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα για να μειώσετε τον κίνδυνο εγκεφαλικού και να αποφύγετε κάποιο τραυματισμό:

• Για να μειώσετε τον κίνδυνο εγκεφαλικού, ακολουθήστε μία ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και προϊόντα ολικής άλεσης. Περιορίστε το αλάτι, τα πρόσθετα σάκχαρα, τα στερεά λιπαρά και τα επεξεργασμένα σιτηρά στη διατροφή σας.
• Ασκηθείτε τακτικά, περίπου 150 λεπτά άσκησης μέτριας έντασης ή 75 λεπτά έντονης προπόνησης τη βδομάδα.
• Αποφύγετε το κάπνισμα και περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ.
• Για να μειώσετε τον κίνδυνο τραυματισμού ή ατυχήματος, αποφύγετε να οδηγείτε υπό την επήρεια αλκοόλ και πάντα να φοράτε τη ζώνη ασφαλείας όταν ταξιδεύετε με αυτοκίνητο.
• Διατηρήστε το σπίτι σας σε καλή κατάσταση, επιδιορθώνοντας άνισα σκαλιά και εγκαθιστώντας κουπαστή στη σκάλα.
• Καθαρίστε τον πάγο και το χιόνι από την αυλή σας.
• Όταν χρησιμοποιείτε μία φορητή σκάλα, θα πρέπει να την τοποθετήσετε σε ευθεία και καθαρή επιφάνεια, να την ανοίξετε πλήρως πριν τη χρησιμοποιήσετε και να διατηρείτε πάντα τρία σημεία επαφής όταν ανεβαίνετε. Δηλαδή θα πρέπει να έχετε τουλάχιστον δύο πόδια και ένα χέρι ή ένα πόδι και δύο χέρια πάνω στη σκάλα κάθε στιγμή.

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη έκβαση για τα άτομα με απώλεια μυϊκής λειτουργίας;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν με τη θεραπεία. Άλλοτε, όμως, μπορεί να βιώσετε μερική ή πλήρη παράλυση ακόμη και μετά τη θεραπεία.

Η μακροπρόθεσμη έκβαση εξαρτάται από την αιτία και τη σοβαρότητα της απώλειας μυϊκής λειτουργίας. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας για να μάθετε περισσότερα αναφορικά με την πάθησή σας και την έκβαση.

Βιβλιογραφία

Injury prevention and control. (2019).
cdc.gov/injury/

Mayo Clinic Staff. (2018). Muscular dystrophy.
mayoclinic.org/diseases-conditions/muscular-dystrophy/basics/definition/con-20021240

Paralysis. (2017).
nhs.uk/Conditions/paralysis/Pages/Causes.aspx