Το ξενύχτι αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη και καρδιακών παθήσεων

Αν συνηθίζετε να μένετε ξύπνιοι μέχρι αργά, μπορεί να διατρέχετε αυξημένο κίνδυνο χρόνιων παθήσεων, όπως ο διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιακές παθήσεις, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Experimental Physiology, η οποία εξέτασε το πώς το ξενύχτι επηρεάζει την υγεία. (Πώς θα αποφύγουν τον διαβήτη τα άτομα που εργάζονται βράδυ;)

Το ξενύχτι αυξάνει τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων;

Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι τα άτομα που τείνουν να ξενυχτούν ήταν λιγότερο δραστήρια στην καθημερινότητά τους και ότι ήταν πιο πιθανόν να είναι ανθεκτικά στην ινσουλίνη. Αυτό σημαίνει ότι οι μυς τους χρειάζονται περισσότερη ινσουλίνη για να εξασφαλίσουν την ενέργεια που χρειάζονται. (Σάκχαρο αίματος: Ποια άλλη ορμόνη το ρυθμίζει εκτός της ινσουλίνης;)

Σε σύγκριση με τα άτομα που ξυπνούσαν νωρίς, όσοι ξενυχτούσαν είχαν μειωμένη ικανότητα να καίνε λίπος για ενέργεια, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο συσσώρευσης λίπους στο σώμα, διαβήτη τύπου 2 και καρδιακών παθήσεων. (Η έλλειψη ύπνου αυξάνει το ανθυγιεινό λίπος στην κοιλιά;)

Επιπρόσθετα, τα άτομα που ξυπνούσαν νωρίς ήταν πιο ευαίσθητα στην ινσουλίνη και είχαν καλύτερη φυσική κατάσταση από τα άτομα που ξενυχτούσαν. (Υψηλό σάκχαρο αίματος το βράδυ: Από πού προκύπτει και τι μπορείτε να κάνετε;)

Σύμφωνα με τον Steven Malin, PhD, FACSM, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής μεταβολισμού και ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστήμιο Rutgers, οι διαφορές στον μεταβολισμό του λίπους, ανάμεσα στα άτομα που ξυπνούν νωρίς και τα άτομα που ξενυχτούν, δείχνουν ότι ο κιρκάδιος ρυθμός του σώματος επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα χρησιμοποιεί την ινσουλίνη. Σύμφωνα με τον ίδιο, η προτίμηση του ανθρώπου να κοιμάται ή να ξυπνάει μια συγκεκριμένη ώρα (χρονότυποι), επηρεάζει τον μεταβολισμό και τη δράση των ορμονών. Με βάση αυτό, οι χρονότυποι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως παράγοντες για την πρόβλεψη του κινδύνου που διατρέχει ένα άτομο για χρόνιες ασθένειες, όπως ο διαβήτης. (Χρόνιες παθήσεις: Ποιο είναι το προσδόκιμο ζωής για τα άτομα αυτά;)

Στη μελέτη συμμετείχαν 51 ενήλικες, οι οποίοι με βάση το τι απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με τις συνήθειες του ύπνου τους, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και συγκεκριμένα σε «άτομα που ξενυχτούν» και «άτομα που ξυπνούν νωρίς».

Σύμφωνα με τον Malin, τα άτομα που ξενυχτούσαν πήγαιναν για ύπνο στη 1 π.μ και ξυπνούσαν κοντά στις 9 π.μ, ενώ οι πρωινοί τύποι πήγαιναν για ύπνο στις 11 μ.μ. και ξυπνούσαν γύρω στις 6:30 π.μ. Όλοι οι συμμετέχοντες ασκούνταν λιγότερο από 60 λεπτά την εβδομάδα (θεωρήθηκαν μειωμένης σωματικής δραστηριότητας), ήταν μη καπνιστές και δεν είχαν καρδιαγγειακή νόσο, καρκίνο ή μεταβολικές παθήσεις. Από τους συμμετέχοντες ζητήθηκε να φορούν για επτά ημέρες, μια συσκευή στο σώμα τους, η οποία κατέγραφε τη δύναμη και την κίνησή τους, δίνοντας στους ερευνητές πληροφορίες για το πότε οι συμμετέχοντες ήταν πιο δραστήριοι.

Η ερευνητική ομάδα συνέκρινε τα φυσικά δεδομένα των συμμετεχόντων με τα ερωτηματολόγια, για να διαπιστώσει το κατά πόσον οι χρονότυποι του ύπνου τους, επηρέαζαν τα μοτίβα της δραστηριότητάς τους κατά τη διάρκεια της μέρας. (Ύπνος: Γιατί είναι σημαντικός και πόσες ώρες χρειαζόμαστε;)

Διαπιστώθηκε λοιπόν, ότι τα άτομα που ξενυχτούσαν είχαν χαμηλότερα επίπεδα φυσικής ικανότητας και ότι ήταν λιγότερο δραστήρια κατά τη διάρκεια της μέρας, συγκριτικά με τα άτομα που ξυπνούσαν νωρίς, ιδιαίτερα τα πρωινά και το μεσημέρι. Με βάση αυτή την παρατήρηση, ο Malin υπενθύμισε ότι τα πρότυπα της δραστηριότητας και η φυσική κατάσταση είναι πολύ σημαντικά στοιχεία, διότι σχετίζονται με τον μεταβολισμό του λίπους και την ευαισθησία στην ινσουλίνη και κατά συνέπεια με τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων. (Ινσουλίνη: Ποιοι είναι οι διαφορετικοί τύποι της και πώς λειτουργούν;)

Γιατί τα άτομα που ξενυχτούν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο χρόνιων παθήσεων;

Σύμφωνα με τον Malin, δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο το γιατί τα άτομα που ξενυχτούν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο χρόνιων παθήσεων, αλλά όπως εξήγησε, η αντίσταση στην ινσουλίνη θα μπορούσε να είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες. 

Η ινσουλίνη είναι ζωτικής σημασίας διότι προωθεί την πρόσληψη γλυκόζης στους ιστούς. Η κακή διατροφή και η ανεπαρκής δραστηριότητα, είναι οι πιο συνηθισμένες αιτίες για τις οποίες ένας άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει αντίσταση στην ινσουλίνη. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια, έχει αναγνωριστεί και η έλλειψη ύπνου ως βασικός συμπεριφορικός παράγοντας αντίστασης στην ινσουλίνη. (Κάνναβη: Μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη, βελτιώνει τα επίπεδα του σακχάρου)

Σύμφωνα με τον Richard Wright, MD, καρδιολόγος στο Providence Saint John’s Health Center, η αντίσταση στην ινσουλίνη συσχετίζεται με το σωματικό βάρος. Όσο πιο ευαίσθητος είναι ένας άνθρωπος στην ινσουλίνη, τόσο λιγότερο σωματικό λίπος έχει, τόσο περισσότερη μυϊκή μάζα έχει και φυσικά έχει καλύτερη φυσική κατάσταση. Μάλιστα, η ευαισθησία στην ινσουλίνη έχει συσχετιστεί με τη μακροζωία και την απουσία διαβήτη τύπου 2. Σε ότι αφορά τον ύπνο, ο Wright επισήμανε ότι ευρήματα άλλων μελετών έχουν δείξει ότι τα άτομα που κοιμούνται ικανοποιητικά, τείνουν να ζουν περισσότερο, σε αντίθεση με τα άτομα που δεν κοιμούνται καλά. (Αυτά είναι τα 10 μυστικά μακροζωίας)

Σε κάθε περίπτωση και παρόλο που η παρούσα μελέτη φαίνεται να υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι που επιλέγουν να ξυπνούν νωρίς έχουν καλύτερη μεταβολική υγεία, ο Wright προειδοποίησε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να αποδειχθεί ότι η αιτία της καλύτερής τους υγείας είναι το πρωινό ξύπνημα και όχι κάποιος άλλος παράγοντας.