Τρίτη ηλικία: Οι δραστηριότητες μειώνουν τον κίνδυνο θανάτου

Πολλοί τύποι δραστηριοτήτων μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο θανάτου στους ηλικιωμένους

Οι ηλικιωμένοι που συμμετέχουν εβδομαδιαίως σε πολλούς διαφορετικούς τύπους δραστηριοτήτων ελεύθερου χρόνου, όπως το περπάτημα για άσκηση, το τζόκινγκ, το κολύμπι ή το τένις, μπορεί να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, καθώς και θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη με επικεφαλής ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου, το οποίο ανήκει στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας. Από καιρό έχει αναγνωριστεί ότι η σωματική δραστηριότητα προσφέρει οφέλη για τη συνολική υγεία. Προηγούμενες έρευνες έχουν συνδέσει τη σωματική δραστηριότητα με χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας COVID-19 και καρδιαγγειακό κίνδυνο, αλλά τώρα οι ερευνητές έχουν εντοπίσει συγκεκριμένες δραστηριότητες που μπορεί να είναι πιο ευεργετικές για τους ηλικιωμένους. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι είναι σημαντικό για τους ηλικιωμένους ενήλικες να ασχολούνται με δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου που τους αρέσουν και μπορούν να τις διατηρήσουν, επειδή πολλοί τύποι αυτών των δραστηριοτήτων μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο θανάτου.

Ποια ήταν η μεθοδολογία της έρευνας;

Χρησιμοποιώντας στοιχεία από 272.550 ενήλικες ηλικίας 59 έως 82 ετών, οι οποίοι είχαν συμπληρώσει ερωτηματολόγια σχετικά με τις δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου τους στο πλαίσιο της μελέτης NIH-AARP Diet and Health Study, οι ερευνητές εξέτασαν κατά πόσον η συμμετοχή σε ισοδύναμες ποσότητες επτά διαφορετικών δραστηριοτήτων άσκησης και αναψυχής -συμπεριλαμβανομένων του τρεξίματος, της ποδηλασίας, της κολύμβησης, άλλων αερόβιων ασκήσεων, των αθλημάτων ρακέτας, του γκολφ και του περπατήματος για άσκηση- σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο θανάτου.

Ποια ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας;

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η επίτευξη της συνιστώμενης ποσότητας σωματικής δραστηριότητας ανά εβδομάδα μέσω οποιουδήποτε συνδυασμού αυτών των δραστηριοτήτων σχετιζόταν με 13% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία σε σύγκριση με τη μη συμμετοχή. Όταν εξέτασαν το ρόλο κάθε δραστηριότητας ξεχωριστά, η ενασχόληση με αθλήματα ρακέτας συσχετίστηκε με 16% μείωση του κινδύνου και το τρέξιμο με 15% μείωση. Η μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου θνησιμότητας που σχετίζεται με το τρέξιμο και τα αθλήματα ρακέτας σε σχέση με άλλους τύπους δραστηριότητας για τους ηλικιωμένους μπορεί να σχετίζεται με τις ειδικές φυσιολογικές απαιτήσεις και προσαρμογές που συμβαίνουν σε αυτά τα αθλήματα. Αυτές οι δραστηριότητες απαιτούν και οι δύο συγχρονισμένη δράση από πολλούς μύες για τη σωστή μορφή, ενώ τα αθλήματα ρακέτας απαιτούν επίσης συντονισμό χεριού-ματιού και διαλείπουσες εκρήξεις πολύ υψηλής έντασης, οι οποίες μπορεί να βελτιώσουν επιπλέον τη σωματική λειτουργία. Ωστόσο, όλες οι δραστηριότητες συσχετίστηκαν ομοίως με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου.

Ποια είναι τελικά η συνιστώμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας που οφελεί τους ηλικιωμένους;

Η δεύτερη έκδοση των κατευθυντήριων γραμμών για τη σωματική δραστηριότητα για τους Αμερικανούς συνιστά στους ενήλικες να συμμετέχουν σε 2,5 έως 5 ώρες αερόβιας σωματικής δραστηριότητας μέτριας έντασης ή 1,25 έως 2,5 ώρες αερόβιας σωματικής δραστηριότητας έντονης έντασης κάθε εβδομάδα. Τα επίπεδα δραστηριότητας από τα πιο δραστήρια άτομα (εκείνα που υπερέβαιναν τα συνιστώμενα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας) συνδέθηκαν με ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου θανάτου, αλλά υπήρχαν φθίνουσες αποδόσεις όσο αυξάνονταν τα επίπεδα δραστηριότητας. Ακόμη και τα άτομα που έκαναν κάποια ψυχαγωγική δραστηριότητα, αν και μικρότερη από τη συνιστώμενη ποσότητα, είχαν 5% μείωση του κινδύνου θανάτου σε σχέση με όσους δεν συμμετείχαν σε καμία από τις δραστηριότητες που μελετήθηκαν. Οι δραστηριότητες αυτές συνδέονταν επίσης με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο. Η ενασχόληση με αθλήματα ρακέτας συσχετίστηκε με τη μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου θανάτου από καρδιαγγειακούς θανάτους (27% μείωση), ενώ το τρέξιμο συσχετίστηκε με τη μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου θανάτου από καρκίνο (19% μείωση).

Εδώ μπορείτε να πως η αερόβια άσκηση σε συνδυασμό με την άρση βαρών μειώνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου