Τι χρειάζεται να ελέγξει μια νέα μητέρα μετά την ολοκλήρωση μιας εγκυμοσύνης;
Η εγκυμοσύνη κάθε γυναίκας αποτελεί κομβικό σημείο της ζωής της, τόσο στον ψυχολογικό όσο και στον σωματικό τομέα. Η ύπαρξη ενός ή και περισσοτέρων νέων μελών στην οικογένεια απορροφά όλο το χρόνο και την ενέργειά της, οδηγώντας στην παραμέληση του εαυτού της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εγκυμοσύνη είναι μια σωματικά απαιτητική διαδικασία που επηρεάζει όλη τη φυσιολογία της γυναίκας. Τι πρέπει να κάνει η γυναίκα μετά την ολοκλήρωση της έτσι ώστε να αναπληρώσει πιθανές ελλείψεις και να ¨σβήσει¨ τα σημάδια των περασμένων μηνών;
Η υγεία των αναπαραγωγικών οργάνων θα πρέπει να αποτελεί το πρώτο της μέλημα. Η γυναικολογική εκτίμηση μαζί με τον υπερηχογραφικό έλεγχο, ανάλογα με την κρίση του γυναικολόγου, είναι απαραίτητη μέσα στις πρώτες εξήντα ημέρες για τη διαπίστωση της σωστής μορφής των γυναικολογικών δομών.
Το κύημα, κατά τη διάρκεια της κύησης, απορροφά από τη μητέρα του όλα τα δομικά στοιχεία που χρειάζεται για την ανάπτυξη του. Μετά την ολοκλήρωση της κύησης και μέσα σε χρονικό διάστημα τριών μηνών θα πρέπει να γίνει έλεγχος της βιοχημικής κατάστασης της μητέρας. Η πραγματοποίηση γενικής εξέτασης αίματος για προσδιορισμό της αιμοσφαιρίνης καθώς και των υπόλοιπων έμμορφων στοιχείων του αίματος (λευκά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια) θα καθοδηγήσει τον θεράποντα ιατρό και στον υπόλοιπο απαραίτητο έλεγχο. Η μέτρηση των επιπέδων σιδήρου, φερριτίνης, φυλλικού οξέως καθώς και των βιταμινών B12 και D, οδηγεί στην υποκατάσταση πιθανών ελλείψεων βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής της γυναίκας.
Η εγκυμοσύνη αποτελεί στρεσογόνο ερέθισμα για τη θυρεοειδική λειτουργία της εγκύου. Μετά τον τοκετό θα πρέπει να ακολουθήσει κλινική εξέταση-ψηλάφηση καθώς και αιματολογικός – υπερηχογραφικός έλεγχος, σύμφωνα με τις οδηγίες του θεράποντος ενδοκρινολόγου. Η διαπίστωση θυρεοειδίτιδας μετά τον τοκετό (postpartum thyroiditis) η οποία μπορεί να συνδιάζεται και με επιλόχεια κατάθλιψη πρέπει να ανακαλυφθεί και να θεραπευτεί το συντομότερο δυνατό. Η αλληλεπικάλυψη πολλών από των συμπτωμάτων της με τα συμπτώματα (κόπωση, υπνηλία, κατάθλιψη, αίσθημα αδυναμίας), που πολλές φορές νιώθει η νέα μαμά, καθιστά προβληματική τη διάγνωση της.
Η αύξηση βάρους είναι συνυφασμένη με την εγκυμοσύνη, αρκεί να παραμείνει σε λογικά επίπεδα. Η ολοκλήρωση της εγκυμοσύνης πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα για την απώλεια των κιλών της εγκυμοσύνης. Η απώλεια αυτή θα πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα έξι μηνών, έτσι ώστε να αποφύγουμε καταστάσεις επανεμφάνισης των χαμένων κιλών. Στη χρονική αυτή περίοδο, ανάλογα με τις συστάσεις του θεράποντος ιατρού, θα πρέπει να γίνει έλεγχος βασικών μεταβολικών παραμέτρων όπως της γλυκόζης ορού, λιπιδίων καθώς και άλλων παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου. Το παραπάνω καθίσταται επιτακτικό, ιδιαίτερα όταν η γυναίκα είχε εμφανίσει Σακχαρώδη Διαβήτη Κύησης.
Όλες οι παραπάνω παρεμβάσεις έχουν ως κύριο σκοπό τον έλεγχο της υγείας της λεχωίδος, τη διαπίστωση πιθανών ελλείψεων και την υποκατάσταση τους. Με τον τρόπο αυτό προετοιμάζουμε τη νέα μανούλα για την επόμενη εξίσου απαιτητική φάση της ζωής της.