Γιατί παρατηρείται αύξηση στον αριθμό των εφήβων που υποβάλλονται σε αισθητικές επεμβάσεις;

Ολοένα και περισσότεροι έφηβοι, ιδιαίτερα στην Αμερική, επιλέγουν να υποβληθούν σε μια ή περισσότερες πλαστικές επεμβάσεις προκειμένου να διορθώσουν κάποια ατέλεια στην εμφάνισή τους. Το φαινόμενο αυτό έχει λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις από τη στιγμή που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρχισαν να καταλαμβάνουν μια σημαντική θέση στη ζωή των νέων, οι οποίοι επιζητούν να γίνουν αποδεκτοί από τον περίγυρό τους και να δείχνουν τέλειοι στις φωτογραφίες.

Έτσι, από τη μια τα εξώφυλλα περιοδικών και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που προβάλουν διαρκώς ‘τέλεια’ πρόσωπα και αψεγάδιαστα σώματα και από την άλλη η ανασφάλεια της ηλικίας και ο διακαής πόθος των περισσότερων εφήβων για θαυμασμό και αποδοχή, συνέβαλαν στο να δημιουργηθεί αυτή η νέα ‘τάση’ να καταφεύγουν πολύ νωρίς στο νυστέρι των πλαστικών χειρουργών. Σε ποιες περιπτώσεις όμως αυτό μπορεί να κρύβει κινδύνους και σε ποιες είναι επιτρεπτό;

Πότε οι γιατροί είναι θετικοί στις επεμβάσεις…

Σε ότι αφορά στις επανορθωτικές επεμβάσεις, τις πλαστικές δηλαδή επεμβάσεις που γίνονται για να διορθώσουν προβλήματα όπως τα σημάδια και οι βλάβες που προκλήθηκαν από εγκαύματα, κάποιες δυσμορφίες εκ γενετής, το λαγώχειλο ή άλλα παρόμοια προβλήματα, συνήθως τόσο οι εδικοί όσο και οι κηδεμόνες των εφήβων τείνουν να είναι υπέρ των επεμβάσεων αυτών. Αυτό συμβαίνει γιατί συχνά αυτού του είδους τα προβλήματα μπορεί να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ευαίσθητη ψυχολογία του εφήβου, ο οποίος συχνά γίνεται στόχος για πειράγματα από τους συνομηλίκους του ή ακόμη και να δημιουργείται κάποιο λειτουργικό πρόβλημα στο άτομο.

…και πότε όχι;

Από την άλλη όταν δεν υπάρχει κάποια εμφανής δυσμορφία ή κάποιο χαρακτηριστικό που είναι πραγματικά δυσανάλογο ή τραβά έντονα την προσοχή και απλώς ο έφηβος επιθυμεί να βελτιώσει ή να τελειοποιήσει την εξωτερική του εικόνα, τότε οι απόψεις διίστανται. Αν για παράδειγμα μια έφηβη με φυσιολογικό μέγεθος στήθους επιθυμεί να υποβληθεί σε αυξητική στήθους για να το κάνει πολύ μεγάλο, τότε αρκετοί είναι εκείνοι που θα προσπαθήσουν να την αποτρέψουν από αυτή την απόφαση.

Υπάρχουν επίσης αρκετές νεαρές κοπέλες με ελάχιστα περιττά κιλά που επιθυμούν να καταφύγουν στην λιποαναρρόφηση, την οποία θεωρούν ιδανική και ‘εύκολη’ λύση ώστε να μην κάνουν δίαιτα ή γυμναστική. Οι γονείς και ο πλαστικός χειρουργός οφείλουν να της εξηγήσουν πως η λιποαναρρόφηση είναι η τελευταία λύση όταν το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με σωστή διατροφή και γυμναστική και εφόσον υπάρχει τοπικό πάχος στην περιοχή το οποίο δεν φεύγει με άλλον τρόπο.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πολλές φορές προωθούν τη λύση της λιποαναρρόφησης ως μια γρήγορη και εύκολη λύση αντί να εστιάσουν στη προσεγμένη διατροφή και την άσκηση. Είναι προτιμότερο αυτές οι επεμβάσεις να μη γίνονται στην εφηβεία όπου το σώμα ακόμη σχηματίζεται. Η μοναδική ίσως εξαίρεση αισθητικής επέμβασης που επιτρέπεται να γίνεται σε νεαρή ηλικία- είναι η πλαστική για τα ‘αφεστώτα ώτα’ δηλαδή η επέμβαση διόρθωσης των ‘πεταχτών’ αυτιών που μπορεί να γίνεται στην παιδική ηλικία και συγκεκριμένα γύρω στα 5-6 έτη.

Ποιο είναι το συμπέρασμα για τις αισθητικές επεμβάσεις στην εφηβεία;

Αν δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος να γίνει μια επέμβαση, καλό θα ήταν να αναβάλλεται μέχρι την ενηλικίωση ή και για λίγο αργότερα ώστε αφενός να έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του εφηβικού σώματος, και αφετέρου ο έφηβος να είναι βέβαιος ότι επιθυμεί να γίνει αυτή η μόνιμη αλλαγή. Θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν του επίσης πως πρόκειται να υποβληθεί σε ένα χειρουργείο, όπου πάντα υπάρχει μια μικρή πιθανότητα επιπλοκών, και πως η επέμβαση μπορεί να συνοδεύεται από πόνο ή να χρειαστεί ένα διάστημα αποκατάστασης.

Ο ρόλος των γονιών, αλλά και του πλαστικού χειρουργού, είναι καθοριστικός σε αυτές τις περιπτώσεις και καλό θα είναι να αποφεύγονται οι αισθητικές επεμβάσεις μέχρι να συμπληρώσει ο ασθενής τα 18 έτη, εκτός φυσικά αν υπάρχει κάποιο λειτουργικό πρόβλημα.