Αυξάνεται ο αριθμός των αυτοκτονιών στους νέους

Οι αυτοκτονίες παρουσιάζουν ανοδικές τάσεις τα τελευταία δέκα χρόνια στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τις στατιστικές και η Dr. Jane Pearson, ειδική ψυχικής υγείας του NIH προειδοποιεί πως αυτός ο κίνδυνος θα πρέπει να βρίσκεται πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού οποιουδήποτε έρχεται σε επαφή με εφήβους. Οι ειδικοί δεν έχουν κάποια απάντηση στο γιατί υπάρχει αυτή η ανοδική τάση, όμως οι ερευνητές του ΝΙΗ εργάζονται πυρετωδώς στο να ανακαλύψουν νέους, αποτελεσματικότερους τρόπους για να βοηθήσουν τους έφηβους που έχουν τάσεις αυτοκτονίας. “Υπάρχουν ορισμένες πολύ αποτελεσματικές θεραπείες για τους νέους που σκέφτονται την αυτοκτονία, προσπαθούμε τώρα να βρούμε πώς αυτές οι θεραπείες θα είναι περισσότερο προσβάσιμες σε μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας” συμπληρώνει η Dr. J.Pearson.

Γιατί ορισμένοι έφηβοι σκέφτονται την αυτοκτονία

Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων που αποφασίζει να στραφεί στην αυτοκτονία, αντιμετωπίζει προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη, άγχος, ψυχικά τραύματα. Άλλοι έχουν οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης, ενδοοικογενειακή βία και εξάρτηση από ουσίες. Τέλος,οι νέοι καλούνται για πρώτη φορά να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της ζωής και δεν ξέρουν τον τρόπο, όπως για παράδειγμα έναν χωρισμό, προβλήματα στο σχολικό περιβάλλον, βία στο σχολείο, αλλά και έντονες διαφωνίες με φίλους ή μέλη της οικογένειας. Οι έφηβοι, όπως αναφέρει η Dr. Pearson “δεν έχουν την εμπειρία να καταλάβουν πως όλα αυτά είναι προσωρινής φύσης και θα καταφέρουν να τα ξεπεράσουν,έτσι αρκετοί πιστεύουν πως θα ήταν καλύτερα να πεθάνουν από το να νιώθουν έτσι”.

Πότε πρέπει να ανησυχήσετε

Πολλές φορές ο περίγυρος δεν πιστεύει πως το εννοούν και θεωρεί ότι το κάνουν για να τραβήξουν την προσοχή, όμως αν κάποιος έφηβος δείχνει να κάνει καιρό τέτοιου είδους σκέψεις, τότε θα πρέπει να δοθεί περισσότερη σημασία και να συμβουλευτούν κάποιον ψυχίατρο.

Μερικά από τα προειδοποιητικά σημάδια είναι ότι ο έφηβος σκέφτεται και αναφέρει συχνά ότι θέλει να πεθάνει, δείχνει ή νιώθει ότι βρίσκεται σε απόγνωση ή αδιέξοδο ή αναφέρει πως αισθάνεται αβάσταχτο πόνο τον οποίο δεν μπορεί να διαχειριστεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η οικογένεια πρέπει να επέμβει άμεσα και να συμβουλευτεί γιατρό. Επίσης, είναι σημαντικό οι γονείς να ρωτάνε τα παιδιά πως αισθάνονται και να κάνουν διάλογο μαζί τους, ακόμα και από πιο μικρή ηλικία, ώστε να έχουν ήδη κερδίσει την εμπιστοσύνη των παιδιών τους, τα οποία θα γνωρίζουν ότι έχουν κάπου να στραφούν για βοήθεια όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Τα “επικίνδυνα” σημάδια

Οι γονείς θα πρέπει να συμβουλευτούν αμέσως κάποιον ειδικό αν παρατηρήσουν τα παρακάτω:

• Ο έφηβος αναφέρει πως θέλει να πεθάνει

• Ψάχνει τρόπους για να αυτοκτονήσει

• Αναφέρει πως νιώθει παγιδευμένος/έχει αβάσταχτο ψυχικό πόνο

• Αναφέρει πως είναι βάρος στους άλλους

• Κάνει κατάχρηση αλκοόλ/ναρκωτικών

• Ζει στην “κόψη του ξυραφιού”, φέρεται ανεύθυνα και επικίνδυνα

• Έχει προβλήματα με τον ύπνο

• Έχει απομονωθεί ή νιώθει μοναξιά
• Έχει έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις
• Χαρίζει/πετάει τα πράγματά του, ακόμη και τα πιο αγαπημένα του

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς

Η οικογένεια παίζει ίσως τον σημαντικότερο ρόλο και οι γονείς θα πρέπει να βρίσκονται κοντά στο παιδί τους, να συζητάνε και να το συμβουλεύουν, χωρίς να το κρίνουν.Θα χρειαστεί να μιλήσουν με έναν ειδικό υγείας για να πάρουν τις σωστές οδηγίες και να ενημερώσουν τον έφηβο σε ποιον μπορεί να απευθυνθεί σε περιπτώσεις που δεν επιθυμεί να μιλήσει με τους ίδιους. Επίσης, θα πρέπει να σιγουρευτούν ότι το περιβάλλον που ζει ο έφηβος είναι ασφαλές και δεν υπάρχει πρόσβαση σε φάρμακα και όπλα.