Η σωματική δραστηριότητα μειώνει τον κίνδυνο πολλών χρόνιων ασθενειών και αυξάνει τις πιθανότητες για υγιέστερη ζωή. Αλλά δεν είναι σαφές εάν τα οφέλη της άσκησης διαφέρουν ανάλογα με το πότε, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, οι άνθρωποι είναι πιο ενεργοί.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Pedro Saint-Maurice από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου του NIH (NCI) ήθελαν να εξετάσουν αυτό το ζήτημα με περισσότερες λεπτομέρειες. Εξετάστηκαν τα στοιχεία που συλλέχθηκαν από περισσότερους από 300.000 Αμερικανούς που συμμετείχαν στη μελέτη NIH-AARP Diet and Health.

Άτομα ηλικίας 50 έως 71 ετών προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν στη μελέτη στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Συμπλήρωσαν έρευνες όπου ταξινόμησαν τα επίπεδα φυσικής τους δραστηριότητας κατά τη διάρκεια διαφορετικών σταδίων της ζωής τους: στην εφηβεία, στις δεκαετίες των 20 και 30 ετών και στα 10 έτη πριν από την ένταξή τους στη μελέτη. Η μελέτη παρακολούθησε τους συμμετέχοντες μέχρι το 2011 για θανάτους από οποιαδήποτε αιτία, καθώς και θανάτους ειδικά από καρδιακές παθήσεις ή καρκίνο.

Ο Saint-Maurice και η ομάδα του ομαδοποίησαν τους συμμετέχοντες σε κατηγορίες με βάση τα στοιχεία της έρευνας για τη σωματική δραστηριότητα και έψαξαν για διαφορές στην επιβίωση μεταξύ αυτών των ομάδων. Οι ερευνητές αναπροσάρμοσαν τις αναλύσεις τους ώστε να λάβουν υπόψη τις επιρροές από τα υπάρχοντα προβλήματα υγείας των ανθρώπων. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στις 8 Μαρτίου 2019 στο JAMA Network Open.

Οι άνθρωποι που ήταν ενεργοί κατά την εφηβεία αλλά όχι αργότερα στη ζωή απέκτησαν ελάχιστα οφέλη σε σύγκριση με ανθρώπους που δεν ήταν ποτέ ενεργοί. Όσοι ασκούνταν για τουλάχιστον 2 ώρες την εβδομάδα καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους ήταν περίπου το ένα τρίτο λιγότερο πιθανό να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της μελέτης από ό, τι οι άνθρωποι που δεν ήταν ποτέ ενεργοί.

Απροσδόκητα, οι άνθρωποι που σταμάτησαν να ασκούνται στην ηλικία των 20 και 30 ετών, αλλά επανήλθαν στην εν λόγω συνήθεια αργότερα (ηλικίας 40-61 ετών), φάνηκαν να ωφελούνται εξίσου με τους ανθρώπους που διατηρούσαν τη δραστηριότητά τους καθ ‘όλη τη διάρκεια ζωής τους. Είχαν παρόμοιες μειώσεις στον κίνδυνο θανάτου από καρδιακές παθήσεις, καρκίνο ή οποιαδήποτε αιτία κατά τη διάρκεια της μελέτης.
Αυτά τα οφέλη παρατηρήθηκαν τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες και ανεξάρτητα από το δείκτη μάζας σώματος των συμμετεχόντων (ή ΔΜΣ, λόγος βάρους προς ύψος).

Η μέση ηλικία «δεν είναι αργά» για να αρχίσετε να είστε πιο ενεργοί. Τα άτομα που βρίσκονται σε σωματική αδράνεια καθ ‘όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής τους μπορούν να αποκτήσουν σημαντικά οφέλη για την υγεία τους, αυξάνοντας τη σωματική τους δραστηριότητα.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν κυρίως λευκοί και μορφωμένοι. Απαιτούνται μελλοντικές μελέτες για να διαπιστωθεί εάν τα ευρήματα αυτά ανήκουν σε εθνικούς και οικονομικά διαφορετικούς πληθυσμούς.

Πηγή: 

Sharon Reynolds, nih.gov, JAMA Network Open

References: Association of Leisure-Time Physical Activity Across the Adult Life Course With All-Cause and Cause-Specific Mortality. Saint-Maurice PF, Coughlan D, Kelly SP, Keadle SK, Cook MB, Carlson SA, Fulton JE, Matthews CE. JAMA Netw Open. 2019 Mar 1;2(3):e190355. doi: 10.1001/jamanetworkopen.2019.0355. PMID:30848809.