Υπάρχουν πολλές αναφορές και σε διαφορετικά πεδία από επιστήμονες , ψυχολόγους, παιδαγωγούς, παιδιάτρους για τον ορισμό του παιχνιδιού και την σημασία του στην ανάπτυξη ενός παιδιού.
Κάποτε το παιχνίδι ήταν στους δρόμους, στα πάρκα, στις παιδικές χαρές, χώροι που γέμιζαν από παιδικές φωνούλες, γέλια, κλάματα εναλλαγές της παιδικής αθωότητας.
Σήμερα τα παιδιά βιώνουν μια διαφορετική πραγματικότητα. Λόγω φόρτου εργασίας, δυστυχώς οι γονείς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες των παιδιών για παιχνίδι. Η τηλεόραση, το τάμπλετ, ο υπολογιστής καθηλώνει τα παιδιά και συνήθως δημιουργεί άλλα προβλήματα που δυστυχώς δεν θα αργήσουν να εκδηλωθούν.

Ποιες κατηγορίες παιχνιδιού υπάρχουν;

Το κινητικό παιχνίδι, που προϋποθέτει την ανάγκη των παιδιών για ρυθμό και εκτόνωση.
Το κοινωνικό-δραματικό παιχνίδι,η εναλλαγή των ρόλων και η ανάγκη των παιδιών να προσποιηθούν, να μεταμφιεστούν και να υποδυθούν διάφορους ρόλους.
Το πειραματικό παιχνίδι, η ανάγκη για εξερεύνηση και γνώση για τον κόσμο.
Το ομαδικό παιχνίδι, για την ανάγκη του παιδιού να ενταχθεί σε ομάδα που απαιτεί συνεργασία και κοινό στόχο.
Το παιχνίδι με κανόνες, που μαθαίνει να ακολουθεί και να σέβεται τους κανόνες, όπως είναι τα διάφορα αθλήματα και τα επιτραπέζια παιχνίδια.
Το οικοδομικό παιχνίδι, που το παιδί μαθαίνει την έννοια του χώρου, των μεγεθών των σχημάτων κλπ.

Η ζωή μας είναι αλήθεια ότι έχει αλλάξει, πολλές υποχρεώσεις και μεγάλες απαιτήσεις στον εργασιακό μας χώρο. Σήμερα δουλεύουν και οι δύο γονείς και συνήθως τα παιδιά μεγαλώνουν ή καλύπτουν τις ανάγκες τους, μέσα από νταντάδες ή γιαγιάδες.
Πόσο σημαντικό είναι όμως το παιχνίδι για την ανάπτυξη των παιδιών και για την μετέπειτα ζωή τους; Θα αφήνατε νηστικό το παιδί σας; θα παραμελούσατε την υγιεινή του σώματός του; Θα ξεχνούσατε την ιατρική του φροντίδα; Είναι σίγουρο ότι οι απαντήσεις σας θα είναι ΌΧΙ.

Το παιχνίδι και η διασκέδαση είναι η ελευθερία του, μέσα από αυτό αισθάνεται ασφάλεια και σιγουριά. Είναι η ανάγκη του να επικοινωνήσει και να ελέγξει το χώρο του. Τα παιχνίδια στην φύση, το νερό, τον αέρα, την άμμο, καθώς και οι θόρυβοι που κάνουν τα παιχνίδια τους η περιέργεια τους να φωνάζουν, να παίζουν με τα φώτα, να ανοιγοκλείνουν τους διακόπτες και γενικά να κάνουν πράγματα που για τους μεγάλους είναι είναι πρόβλημα, για τα παιδιά είναι κυρίαρχοι της φωτιάς, του σκοταδιού του νερού, του φωτός κτλ.

Η στάση συνήθως των ενηλίκων είναι να τακτοποιήσουν τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία στα καλούπια της ενήλικης ζωής. Αυτό όμως είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για τα παιδιά γιατί περιορίζει την εκπληκτική δύναμη και φαντασία που έχουν και συνήθως γίνονται πειθήνια όργανα μιας οργανωμένης κοινωνίας. Η πειθαρχία και η ελευθερία μπορούν να εξασφαλιστούν μέσα από το παιχνίδι. Ο γονιός μπορεί να συμμετέχει στο παιχνίδι χωρίς να ασκεί έλεγχο και εξουσία στο παιχνίδι των παιδιών. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί θα αναπτύξει μηχανισμούς και αυτονομία που θα καθορίσουν την υπόλοιπη ζωή του. Η ευρηματικότητα, οι γνώσεις και οι δυνατότητές του θα εκτοξευτούν αν το παιχνίδι αποτελεί καθημερινή του ενασχόληση. Στην ηλικία από 3 ετών έως 8 υπάρχουν πολλά παιχνίδια, κινητικά, ρυθμικά ,θεάτρου, μεταμφιέσεις, που μπορεί να αναπτύξει τις δεξιοτεχνικές του ικανότητες και που συμβάλλουν ουσιαστικά στην ανάπτυξή του.

Στόχος και σκοπός των γονέων είναι να επαγρυπνούν για την διασκέδαση των παιδιών και να είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των παιδιών ανάλογα με την ηλικία τους αλλάζουν. Σε όλες όμως τις ηλικίες καλό είναι να γνωρίζουν οι γονείς ‘’ότι η πειθαρχία τα όρια και και η αγάπη συμπεριλαμβάνει πολλά πράγματα και είναι ιδιαίτερα εποικοδομητικά για την ψυχοσύνθεση των παιδιών’’. Μόνο έτσι τους προετοιμάζουμε για το μέλλον με σεβασμό στις υποχρεώσεις τους, αλλά και στο δικαίωμα τους για ξεκούραση, παιχνίδι και διασκέδαση.