Τα πλαστικά διαχωριστικά, που έχουν τοποθετηθεί για να χωρίζουν τους ανθρώπους σε καταστήματα, σούπερ μάρκετ, τράπεζες, εστιατόρια και αίθουσες διδασκαλίας, ενδέχεται να μην είναι τόσο αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης της COVID-19 όπως αρχικά πιστευόταν, σύμφωνα με τους New York Times.

Τα πλαστικά διαχωριστικά μειώνουν την εξάπλωση της COVID-19;

Οι επιστήμονες, μελετώντας τη ροή του αέρα, τον εξαερισμό του χώρου και τα σταγονίδια του αερολύματος, διαπίστωσαν ότι τα πλαστικά διαχωριστικά, ενδέχεται να μην μειώνουν τη μετάδοση της COVID-19, αλλά στην πραγματικότητα θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την κατάσταση, εμποδίζοντας την κανονική ροή του αέρα.

Συγκεκριμένα, καθώς οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν και αναπνέουν σε ένα δωμάτιο, τα συστήματα εξαερισμού και το ρεύμα του αέρα ανακυκλώνουν και διασκορπούν τα εκπνεόμενα σταγονίδια. Τα πλαστικά διαχωριστικά, λοιπόν, εμποδίζοντας την κανονική ροή του αέρα, παγιδεύουν και συσσωρεύουν τα εκπνεόμενα σταγονίδια, τα οποία στη συνέχεια διασκορπίζονται στο χώρο.

Υπάρχουν αρκετές μεταβλητές που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα των πλαστικών διαχωριστικών. Για παράδειγμα, μπορούν να σταματήσουν τα μεγάλα σταγονίδια που προκύπτουν από το βήξιμο ή το φτέρνισμα, αλλά ενδέχεται να μην μπορούν να αποτρέψουν τη μετάδοση μικρότερων σταγονιδίων από ιούς όπως ο Sars-Cov-2.

Όπως εξήγησε η Catherine Noakes, καθηγήτρια μηχανικής περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Leeds, αποδεδειγμένα σε δοκιμές, τα πλαστικά διαχωριστικά αποκλείουν τα μεγαλύτερα σταγονίδια, αλλά τα μικρά αερολύματα τα οποία μπορεί να αποκόπτονται εν μέρει από τα διαχωριστικά, στην πλειονότητα τους ταξιδεύουν στον χώρο και αναμιγνύονται με τον αέρα σε περίπου πέντε λεπτά. Τον αέρα που αναπνέουν όλοι όσοι βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Αυτό σημαίνει ότι, αν οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν για περισσότερα από μερικά λεπτά, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να μολυνθούν, ανεξάρτητα από το αν κάθονται πίσω από κάποιο διαχωριστικό.

Επιπρόσθετα, η αποτελεσματικότητα των πλαστικών διαχωριστικών, πιθανότατα να εξαρτάται και από την θέση τους και την ρύθμισή τους. Ένας οδηγός λεωφορείου για παράδειγμα, που δίπλα του έχει ένα μεγάλο διαχωριστικό, μπορεί να αποφύγει την εισπνοή των σωματιδίων που εκπνέουν οι επιβάτες. Αντίθετα, ένας τραπεζικός υπάλληλος, δεν μπορεί να προστατευτεί το ίδιο, για τους λόγους που αναφέραμε πιο πάνω.

Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι χρειάζεται περεταίρω έρευνα και ως εκ τούτου συστήνουν στα γραφεία, στα καταστήματα και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, να στηρίζονται περισσότερο στον καλό εξαερισμό του χώρου και στη χρήση μάσκας, παρά στα πλαστικά διαχωριστικά.