Ενώ όλοι μας μπορεί να είμαστε ένοχοι για να συμβουλευόμαστε το Google για να παρέχουμε “χρήσιμες” πληροφορίες στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με τις ανησυχίες μας για την υγεία, τελικά περιμένουμε ότι οι επαγγελματίες υγείας θα είναι οι ειδικοί στο δωμάτιο. Οι επαγγελματίες υγείας λαμβάνουν εκτεταμένη εκπαίδευση και εξειδίκευση για να διαδραματίσουν τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν στην πρόληψη και τη θεραπεία σοβαρών προβλημάτων υγείας, αλλά τι συμβαίνει όταν οι ειδικές γνώσεις για τη θεραπεία ενός συγκεκριμένου υποπληθυσμού αποκλείονται από την εκπαίδευση και την κατάρτιση των επαγγελματιών υγείας;

Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές του Ερευνητικού Εργαστηρίου Σεξουαλικής Υγείας της Dr. Caroline Pukall στο Πανεπιστήμιο Queen’s είχε ως στόχο να διερευνήσει τις γνώσεις και τις στάσεις των φοιτητών επαγγελματιών υγείας σε ιδρύματα σε ολόκληρο τον Καναδά σχετικά με τις ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης των διαφυλικών ατόμων. Τα διαφυλικά άτομα βιώνουν καλά τεκμηριωμένες ανισότητες στην ψυχική και σωματική υγεία που συχνά συνδέονται με το στίγμα, την έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης και την τρανσφοβία. Ως αποτέλεσμα, πολλοί βιώνουν συχνά υψηλότερα επίπεδα ψυχολογικής δυσφορίας, απόπειρες αυτοκτονίας, μόλυνση από τον ιό HIV, μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και άλλα προβλήματα χρήσης ουσιών.

Ωστόσο, όταν ερωτώνται σχετικά με τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν σε σχέση με την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, τα διαφυλικά άτομα συχνά επισημαίνουν την έλλειψη γνώσεων μεταξύ των επαγγελματιών του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με τις μοναδικές ανάγκες τους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Πράγματι, εκτός από τις ανισότητες στην υγεία που αντιμετωπίζουν λόγω του στίγματος και του κοινωνικού αποκλεισμού, τα διαφυλικά άτομα έχουν επίσης ειδικές ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης που σχετίζονται με τη φροντίδα για την επιβεβαίωση του φύλου, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει υπηρεσίες όπως η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης ή η χειρουργική επέμβαση.

Σε προηγούμενες έρευνες, τα διαφυλικά άτομα έχουν περιγράψει ότι συχνά πρέπει να εκπαιδεύουν τους παρόχους τους σχετικά με τις ειδικές ανάγκες τους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Ομοίως, οι ίδιοι οι γιατροί έχουν παραδεχτεί ότι βασίζονται στους ασθενείς τους για την εκπαίδευση γύρω από τις ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης των διαφυλικών ατόμων, μια κατάσταση που δεν είναι ιδανική. Ένας ιατρός σημείωσε: “Η κατάσταση αυτή δεν είναι ιδανική: “… Εκτιμώ πραγματικά ότι η ίδια η κοινότητα έχει συγκεντρώσει αυτή την εσωτερική υποστήριξη και καθοδηγεί τους γιατρούς, αλλά αυτό είναι αρκετά υποβέλτιστο όταν οι ασθενείς πρέπει να λένε στους γιατρούς… πώς να κάνουν αυτό που θα έπρεπε να ξέρουμε πώς να κάνουμε”.

Οι γιατροί σε προηγούμενες έρευνες έχουν περιγράψει ανεπαρκή εκπαίδευση σχετικά με την υγειονομική περίθαλψη των τρανσέξουαλ κατά τη διάρκεια της ιατρικής σχολής. Μια διαδικτυακή μελέτη που διεξήχθη σε πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου διερεύνησε τις εμπειρίες, τις γνώσεις και τις στάσεις των φοιτητών ιατρικής σχετικά με τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και την υγειονομική τους περίθαλψη. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες (85%) δήλωσαν ότι δεν είχαν λάβει εκπαίδευση ειδικά για τις ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και το 68 % δήλωσαν ότι δεν αισθάνονταν σίγουροι ότι γνώριζαν πού θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε πηγές σχετικά με την παροχή φροντίδας σε αυτόν τον πληθυσμό.

Ίσως είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την εργασία με τρανσέξουαλ ασθενείς και πελάτες, μόνο το 4 τοις εκατό των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι “πάντα” ή “συχνά” ρωτούσαν τους ασθενείς για τις αντωνυμίες τους, και το 36 έως 44 τοις εκατό ανέφεραν ότι “ποτέ” ή “σπάνια” ρωτούσαν τους ασθενείς για την ταυτότητα φύλου τους σε διάφορα περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης (ψυχική, αναπαραγωγική και σεξουαλική). Περαιτέρω, οι συμμετέχοντες ανέφεραν έλλειψη εμπιστοσύνης στην κατανόηση όρων που αφορούν ειδικά τη φροντίδα για την επιβεβαίωση του φύλου (π.χ. “φαλλοπλαστική”, “νεοκολπική”).

 

Το καναδικό πλαίσιο

 

Κατά συνέπεια, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Queen’s θέλησαν να μάθουν περισσότερα σχετικά με πιθανά κενά κατάρτισης που σχετίζονται με την περίθαλψη των διαφυλικών ατόμων στα προγράμματα επαγγελματιών υγείας στον Καναδά. Η μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Psychology & Sexuality και περιελάμβανε φοιτητές από προγράμματα ιατρικής, νοσηλευτικής, εργοθεραπείας, φυσιοθεραπείας και κλινικής ψυχολογίας στον Καναδά. Εκτός από την εξέταση των στάσεων των φοιτητών απέναντι στα διαφυλικά άτομα, οι ερευνητές ήθελαν να κατανοήσουν τους πιθανούς παράγοντες που σχετίζονται με τις πεποιθήσεις και τις ικανότητες των φοιτητών σχετικά με τη θετική φροντίδα και τη συχνότητα με την οποία εμπλέκονται σε θετικές πρακτικές με ΛΟΑΤΚΙ+ ασθενείς και πελάτες.

Οι φοιτητές της μελέτης ανέφεραν πολύ θετικές στάσεις απέναντι στα διαφυλικά άτομα. Στην πραγματικότητα, πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες ανέφεραν τη μέγιστη δυνατή βαθμολογία στη μέτρηση των στάσεων. Τα άτομα που είχαν πιο θετικές στάσεις απέναντι στα διαφυλικά άτομα είχαν περισσότερες πιθανότητες να εκφράσουν υποστήριξη για τη σημασία των θετικών πρακτικών υγειονομικής περίθαλψης με τους LGBTQ+ πληθυσμούς.

Η μελέτη ρώτησε επίσης τους φοιτητές σχετικά με τις δεξιότητές τους για την εργασία με τρανσέξουαλ πελάτες και εκείνοι που αισθάνονταν ότι είχαν περισσότερες δεξιότητες ανέφεραν ότι αισθάνονταν πιο ικανοί στην ικανότητά τους να παρέχουν θετική LGBTQ+ υγειονομική περίθαλψη. Περαιτέρω, όσοι αισθάνονταν ικανοί να το κάνουν αυτό ανέφεραν ότι συμμετείχαν συχνότερα σε ενέργειες ενδεικτικές της LGBTQ+ θετικής πρακτικής. Τέλος, η συμμετοχή σε τέτοιες θετικές ενέργειες, όπως το να ζητούν αντωνυμίες κατά τη συνάντηση με έναν νέο πελάτη ή ασθενή, ήταν επίσης πιο πιθανή μεταξύ των ατόμων που ανέφεραν πιο θετικές πεποιθήσεις σχετικά με τη σημασία των θετικών πρακτικών υγειονομικής περίθαλψης.

Ένα ελπιδοφόρο μέλλον για την Τρανς υγεία

Τα αποτελέσματα αυτής της καναδικής μελέτης είναι πολύ θετικά και υποδηλώνουν ότι η επερχόμενη γενιά των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης θα είναι πολύ πιο δεκτική με τους διαφορετικού φύλου ασθενείς και πελάτες, θα κατανοήσει τη σημασία της θετικής πρακτικής και θα αισθάνεται πιο ικανή ως προς τις ικανότητές της να παρέχει τέτοια περίθαλψη. Αυτοί οι φοιτητές είναι επίσης πιθανό να είναι ανοιχτοί σε περισσότερη εκπαίδευση και κατάρτιση σχετικά με την εργασία με ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα γενικά, και ειδικότερα με τρανσέξουαλ άτομα. Η εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας που συνεχίζει να περιλαμβάνει περισσότερες πρακτικές δεξιότητες στην εργασία με την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ θα οδηγήσει πιθανότατα σε πιο σίγουρους και ικανούς επαγγελματίες υγείας, καθιστώντας έτσι τη θετική φροντίδα πιο διαθέσιμη. Σε τελική ανάλυση, όσο πιο εύκολη είναι η πρόσβαση των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, και ειδικότερα των διαφυλικών ατόμων, στη θετική υγειονομική περίθαλψη, τόσο πιο γρήγορα θα μειωθούν οι υπάρχουσες ανισότητες στην υγεία.