Ο τομέας της Ψηφιακής Θεραπείας Ψυχικής Υγείας (DMHT) έχει εκραγεί την τελευταία δεκαετία. Η DMHT περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα παρεμβάσεων που σχετίζονται με την τεχνολογία, όπως:

• η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT) που βασίζεται στο διαδίκτυο
• οι εφαρμογές για smartphone
• η εικονική πραγματικότητα
• τα θεραπευτικά βιντεοπαιχνίδια
• οι θεραπείες που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη (π.χ. ρομπότ θεραπευτών).

Ορισμένοι εκτιμούν ότι ο αριθμός των διαθέσιμων εφαρμογών ψυχικής υγείας ξεπερνά κατά πολύ τις 10.000. Οι DMHTs έχουν τη δυνατότητα να διαταράξουν το σημερινό μοντέλο ψυχικής υγείας, παρέχοντας πρόσβαση στη θεραπεία σε πολύ περισσότερους ανθρώπους, καθώς και να ενισχύσουν τις υπάρχουσες θεραπείες, ώστε να γίνουν πιο αποτελεσματικές.

Ωστόσο, οι περισσότερες από τις DMHTs που είναι διαθέσιμες σήμερα είναι απίθανο να βελτιώσουν τη φροντίδα ψυχικής υγείας. Για παράδειγμα, σε μια ανασκόπηση του 2016, οι ερευνητές αξιολόγησαν πάνω από 100 εφαρμογές CBT για smartphone (Huguet et al., 2016) και μόνο το 10% περιλάμβανε πραγματικά τις αρχές της CBT. Επιπλέον, οι περισσότερες εφαρμογές δεν διέθεταν πολιτικές απορρήτου και καμία δεν είχε δοκιμαστεί σε κλινικές δοκιμές για να προσδιοριστεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλειά τους.

Ένα άλλο γνωστό ζήτημα είναι η δυσκολία εμπλοκής των χρηστών πέραν της πρώτης λήψης (βλ. Torous et al., 2018). Η διατήρηση της δέσμευσης των χρηστών είναι δύσκολη, ακόμη και σε τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές που περιλαμβάνουν αποζημίωση και επιπλέον προσοχή από το ερευνητικό προσωπικό. Εκτός των αυστηρά ελεγχόμενων ερευνητικών μελετών, η χρήση εφαρμογών πέφτει δραματικά μετά την αρχική λήψη. Συνεπώς, υπάρχουν σημαντικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν πριν από την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του DMHT.

Η Ευρώπη και η Αυστραλία έχουν αρχίσει να ξεπερνούν αυτά τα εμπόδια και να εφαρμόζουν τα DMHT στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν το έχουν κάνει. Μια ομάδα 23 διεθνών εμπειρογνωμόνων δημοσίευσε μια δήλωση συναίνεσης που περιγράφει το μέλλον των DMHTs στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη “Δήλωση συναίνεσης του Φόρουμ Banbury σχετικά με την πορεία προς τα εμπρός για την ψηφιακή θεραπεία ψυχικής υγείας”, οι εν λόγω εμπειρογνώμονες εξέτασαν τη βάση τεκμηρίωσης που υποστηρίζει τις DMHTs, καθώς και τα εμπόδια για την ευρεία υιοθέτηση από τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στις Ηνωμένες Πολιτείες:

• Τα DMHTs που ολοκληρώνονται εξ ολοκλήρου ως αυτοβοήθεια είναι χρήσιμα- αλλά μόνο αν οι άνθρωποι τα χρησιμοποιούν πραγματικά. Δυστυχώς, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σταματούν να χρησιμοποιούν τα DMHTs όταν παρέχονται εξ ολοκλήρου μόνοι τους.
• Οι καθοδηγούμενες DMHT είναι αποτελεσματικές. Καθοδηγούμενες σημαίνει ότι υπάρχει κάποια ανθρώπινη σύνδεση, η οποία μπορεί να είναι ένας κλινικός. Η σύνδεση θα μπορούσε να είναι μέσω τηλεφωνικών κλήσεων ή μηνυμάτων. Υπάρχει σαφής υποστήριξη από μετα-αναλύσεις τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών ότι συγκεκριμένες καθοδηγούμενες DMHTs είναι αποτελεσματικές για τη θεραπεία της κατάθλιψης, του άγχους και της διαταραχής μετατραυματικού στρές.
• Οι καθοδηγούμενες DMHTs είναι αποτελεσματικές για όλα τα επίπεδα σοβαρότητας, από ήπια έως σοβαρή.
• Οι καθοδηγούμενες DMHTs έχουν βρεθεί αποτελεσματικές για παιδιά, ενήλικες και ηλικιωμένους ενήλικες.
• Οι καθοδηγούμενες DMHT είναι οικονομικά αποδοτικές.

Οι συγγραφείς καταλήγουν: “Η παροχή δυνατότητας επιστροφής χρημάτων θα επέτρεπε στους οργανισμούς υγειονομικής περίθαλψης να καταστήσουν τα DMHTs ευρέως διαθέσιμα, με πρότυπα τεκμηρίωσης που θα υποστήριζαν την επιλογή προϊόντων και υπηρεσιών DMHTs που είναι αποτελεσματικά και μπορούν να εφαρμοστούν με βιώσιμο τρόπο”.

Για παράδειγμα, έχουν παρατηρήσει ότι ο ρόλος του καθοδηγητή είναι κρίσιμος για τη διατήρηση της εμπλοκής των ατόμων με το DMHT. Οι προπονητές ελέγχουν τους χρήστες κάθε εβδομάδα και παρέχουν υποστήριξη, λογοδοσία και επίλυση προβλημάτων γύρω από τη χρήση της εφαρμογής.

Η έλλειψη αποζημίωσης αποτέλεσε επίσης πρόκληση. Χωρίς αποζημίωση, είναι δύσκολο να αναπτυχθεί ένα βιώσιμο σύστημα για την παροχή DMHT.

Τα DMHTs διαθέτουν πλούσια δεδομένα που μπορούν να διερευνηθούν, όπως ο αριθμός των φορών που οι άνθρωποι ανοίγουν μια εφαρμογή και ο χρόνος που αφιερώνουν σε συγκεκριμένα στοιχεία. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα δεδομένα για να προσδιορίσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία και τα πρότυπα χρήσης που σχετίζονται με το κλινικό όφελος. Η ανάπτυξη μιας υποδομής για συνεχή αξιολόγηση θα βοηθήσει τα συστήματα να προσδιορίσουν ποια εργαλεία είναι αποτελεσματικά, για ποιον και πότε.