“Είμαι τόσο χοντρή!” “Οι μηροί μου φαίνονται τεράστιοι με αυτό το τζιν!” “Πωω, φαίνομαι απαίσια σε αυτή τη φωτογραφία!”

Όλα αυτά είναι παραδείγματα της “αρνητικής συζήτησης για την εμφάνιση“, πιο γνωστής ως “fat talk“, η οποία συμβαίνει όταν ένα άτομο κάνει υποτιμητικά σχόλια για την εμφάνισή του. Δεδομένου ότι η κοινωνία μας έχει αρνητική στάση απέναντι στο πάχος, τα σχόλια αυτά συνήθως περιστρέφονται γύρω από το βάρος, εξ ου και η ονομασία “fat talk”.

Σας κάνουν κακό τα αρνητικά σχόλια για την εξωτερική σας εμφάνιση;

Ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα αρνητικά σχόλια για το σώμα σας θα σας κάνουν να αισθάνεστε χειρότερα για το σώμα σας. Είναι ενδιαφέρον ότι και μόνο το άκουσμα από άλλους ανθρώπους να επιδίδονται σε αρνητικές συζητήσεις για την εμφάνιση έχει αρνητική επίδραση και σε εσάς.

Αν και οι αρνητικές επιπτώσεις της αρνητικής συζήτησης για την εμφάνιση είναι γνωστές εδώ και καιρό, αυτό που δεν γνωρίζαμε πραγματικά είναι: Όταν ακούτε κάποιον να κάνει ένα αρνητικό σχόλιο για το σώμα του, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να απαντήσετε; Ένα νέο πείραμα από το Ινστιτούτο μπορεί να δώσει απαντήσεις.

Τι κάνετε όταν κάποιος κάνει ένα αρνητικό σχόλιο για το σώμα του;

Σύμφωνα με το πείραμα που έγινε από το Ινστιτούτο Cairnmillar στην Αυστραλία, οι ερευνητές ζήτησαν από 191 φοιτήτριες να γράψουν για μια κατάσταση στην οποία είχαν εμπλακεί σε αρνητική συζήτηση για την εμφάνιση κάποιου φίλου τους. Στη συνέχεια, οι γυναίκες κατατάχθηκαν τυχαία σε μία από τέσσερις ομάδες, όπου τους ζητήθηκε να φανταστούν πώς θα αντιδρούσε ο φίλος τους.

Στην ομάδα Πρόκλησης, οι γυναίκες φαντάστηκαν ότι η φίλη τους αμφισβήτησε το σχόλιό τους επικρίνοντας τα κοινωνικά ιδεώδη εμφάνισης. Η εστίαση ήταν στον εντοπισμό του προβλήματος στην κοινωνία και όχι στη φίλη τους ή στο σώμα της (π.χ. “Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η κοινωνία θέλουν να πιστεύεις ότι η εμφάνισή σου είναι το πιο σημαντικό πράγμα για σένα, αλλά δεν είναι – το είδος του ανθρώπου που είσαι είναι πολύ πιο σημαντικό”). Στην ομάδα Καθησυχασμού, οι γυναίκες φαντάζονταν ότι η φίλη τους τις καθησύχαζε (π.χ. “Είσαι υπέροχη όπως είσαι!”). Στην ομάδα Ανταπόδοσης , η φίλη έκανε επίσης ένα αρνητικό σχόλιο για τη δική της εμφάνιση (π.χ. “Αν νομίζεις ότι είσαι χοντρή, εγώ πρέπει να είμαι τεράστια!”). Τέλος, στην ομάδα Αγνόησης, οι γυναίκες φαντάστηκαν ότι η φίλη τους αγνόησε το σχόλιό τους και άλλαξε θέμα.

Στην αρχή και στο τέλος του πειράματος, όλες οι γυναίκες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για να μετρήσουν πώς αισθάνονταν για το σώμα τους, καθώς και το πόση υποστήριξη θα ένιωθαν από τη φίλη τους.

Το πιο ξεκάθαρο εύρημα ήταν το εξής: Το να αγνοείτε τα λόγια του φίλου σας για τα κιλά του είναι ο χειρότερος τρόπος αντίδρασης. Οι γυναίκες που φαντάζονταν ότι ο φίλος τους αγνοούσε τα αρνητικά σχόλια, ένιωθαν λιγότερο ικανοποιημένες με το σώμα τους και δεν ένιωθαν υποστήριξη από τον φίλο τους.

Τα άλλα ευρήματα ήταν λιγότερο σαφή. Οι γυναίκες που άκουσαν τη φίλη τους να ανταποδίδει τα αρνητικά σχόλια ένιωθαν περισσότερη αυτοπεποίθηση με το σώμα τους. Οι γυναίκες που άκουσαν τη φίλη τους να αμφισβητεί τα αρνητικά σχόλια ή που καθησυχάστηκαν από τις φίλες τους, δεν βίωσαν καμία αλλαγή στο πώς ένιωθαν για το σώμα τους. Όμως, ένιωσαν τη μεγαλύτερη υποστήριξη από τη φίλη τους.

Πώς μπορείτε να κάνετε τους φίλους σας να νιώθουν καλύτερα με το σώμα τους;

Η αντίκρουση των αρνητικών συζητήσεων για την εμφάνιση μπορεί να κάνει τη φίλη σας να νιώθει πιο ευχαριστημένη με το σώμα της. Ωστόσο, η έρευνα μας λέει επίσης ότι η συμμετοχή σε αρνητικές συζητήσεις για την εμφάνιση είναι κακή για εμάς. Ως εκ τούτου, μια καλύτερη απάντηση είναι να αμφισβητήσετε την αρνητική συζήτηση για την εμφάνιση, επισημαίνοντας πώς η κοινωνία ευθύνεται για τις επιβλαβείς πιέσεις εμφάνισης που την κάνουν να αισθάνεται ανεπαρκής και πώς αυτό που είναι πιο σημαντικό από το πώς φαίνεται. Θα είναι επίσης χρήσιμο να διαβεβαιώσετε τη φίλη σας ότι είναι αποδεκτή όπως ακριβώς είναι. Ό,τι κι αν κάνετε, όμως, μην αγνοείτε τις αρνητικές συζητήσεις της φίλης σας για την εμφάνιση.

Τέλος, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το πείραμα αυτό διεξήχθη με φοιτήτριες, οπότε δεν είναι σαφές πώς τα ευρήματα ισχύουν για άτομα άλλων φύλων και ηλικιακών ομάδων. Ας ελπίσουμε ότι μελλοντικές έρευνες θα συνεχίσουν να διερευνούν αυτό το σημαντικό θέμα.