Είναι γνωστό πως ο καθιστικός τρόπος ζωής μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία του ανθρώπου, με αποτέλεσμα η ενσωμάτωση κάποιας μορφής σωματικής δραστηριότητας στην καθημερινή ρουτίνα να θεωρείται εξαιρετικά σημαντική.

Μελέτες των τελευταίων ετών έχουν συνδέσει τη σωματική δραστηριότητα και το λιγότερο χρόνο καθιστικής ζωής με το χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Ωστόσο, η πλειοψηφία των μελετών αυτών δεν παρέχει μια αιτιώδη συνάφεια μεταξύ αυτών, αλλά απλώς μια συσχέτιση, η οποία μπορεί να υπόκεινται σε προκαταλήψεις.

Πρόσφατα, σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Sports Medicine, οι ερευνητές προσπάθησαν να προσδιορίσουν εάν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του επιπέδου σωματικής δραστηριότητας ενός ατόμου και του καρκίνου του μαστού, ύστερα από ανάλυση δεδομένων υγειονομικής περίθαλψης 76 μελετών. Τα ευρήματα έδειξαν πως ακόμη και οι μέτριες αυξήσεις στα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο διάγνωσης με καρκίνο του μαστού.

Πώς σχετίζεται ο καθιστικός τρόπος ζωής με τον κίνδυνο καρκίνου;

Στη προαναφερθείσα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 130.957 γυναίκες ευρωπαϊκής καταγωγής, που έλαβαν από το Breast Cancer Association Consortium (BCAC). Οι 69.838 γυναίκες είχαν διηθητικούς καρκινικούς όγκους του μαστού, που είχαν εξαπλωθεί τοπικά, οι 6.667 είχαν καρκινικούς όγκους που δεν είχαν εξαπλωθεί και οι υπόλοιπες 54.452 δεν είχαν καρκίνο του μαστού και χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου.

Μέσω της χρήσης στατιστικών μεθόδων (Μεντελική τυχαιοποίηση), οι ερευνητές επιχείρησαν να αξιολογήσουν τη σχέση μεταξύ του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού και των γενετικών παραγόντων που συνδέονται με τη σωματική δραστηριότητα και τον καθιστικό τρόπο ζωής.

Μέσα από τα αποτελέσματα διαπίστωσαν πως τα υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, όπως προβλέφθηκαν από γενετικούς παράγοντες, συνδέονταν με 41% χαμηλότερο κίνδυνο διηθητικού καρκίνου του μαστού, ανεξάρτητα από το είδος του καρκινικού όγκου, το στάδιο ή της κατάστασης εμμηνόπαυσης των γυναικών.

Επιπλέον, οι γυναίκες, που όπως προβλέφθηκε από γενετικά δεδομένα, ασκούνταν έντονα σωματικά τρεις ή περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, είχαν 38% χαμηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού προ και περιεμμηνοπαυσιακά, αλλά όχι μετεμμηνοπαυσιακά, σε σύγκριση με όσες δεν είχαν έντονη σωματική δραστηριότητα.

Τέλος, ανακαλύφθηκε πως οι γενετικές παραλλαγές που προδιαθέτουν τις γυναίκες να έχουν έναν πιο καθιστικό τρόπο ζωής συνδέονται με 104% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης τριπλά αρνητικού καρκίνου του μαστού. Παρόλα αυτά, τα στοιχεία σύνδεσης του καθιστικού τρόπου ζωής με τον αυξημένο κίνδυνο του μαστού δεν είναι αρκετά ισχυρά.

Πώς βοηθά η σωματική δραστηριότητα στη μείωση του κινδύνου καρκίνου του μαστού;

Σύμφωνα με τον καθηγητή Dr. Lee του πανεπιστήμιου Harvard, τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και ο λιγότερο καθιστικός τρόπος ζωής ενδεχομένως μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού μέσω της μείωσης του λίπους στο σώμα, της θετικής επίδρασης στα επίπεδα των φυλετικών ορμονών, της βελτίωσης της μεταβολικής δυσλειτουργίας και της μείωσης της φλεγμονής.

Ωστόσο, ένας από τους ερευνητές της μελέτης, υποστηρίζει πως ο κύριος τρόπος με τον οποίο η σωματική δραστηριότητα μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού είναι μέσω της μείωσης των επιπέδων των στεροειδών φυλετικών ορμονών, καθώς τα χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων και ανδρογόνων έχουν συνδεθεί με τη μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα προηγούμενων ερευνών, αλλά και της προκείμενης, πιο πρόσφατης μελέτης, οι ερευνητές θεωρούν σίγουρη την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και του καρκίνου του μαστού.